Warto było sięgnąć "do kosza" z książkami za 9,99 w jednym z hipermaketów. Jeżeli ktoś czytał PTAKI DRAPIEŻNE, książkę o Krzysztofie Sobieszczańskim powinien również przeczytać.
Emil Marat swoją opowieść o Kolumbie napisał w oparciu o wspomnienia ludzi którzy znali go osobiście. W czasie wojny i powstania. Równie imponujący jest zbiór dokumentów opisujących losy bohatera książki po ucieczce na zachód.
Są jeszcze arcyciekawe przypisy. Można w nich znaleźć mnóstwo historii i faktów które, same w sobie, mogłyby być znakomitą kanwą kolejnych książek.
Acha... jedną gwiazdkę dodałem. bo dobrze się czyta.

Warto było sięgnąć "do kosza" z książkami za 9,99 w jednym z hipermaketów. Jeżeli ktoś czytał PTAKI DRAPIEŻNE, książkę o Krzysztofie Sobieszczańskim powinien również przeczytać.
Emil Marat swoją opowieść o Kolumbie napisał w oparciu o wspomnienia ludzi którzy znali go osobiście. W czasie wojny i powstania. Równie imponujący jest zbiór dokumentów opisujących losy...

Emil Marat "Sen Kolumba"

Po Październiku dotarł do Romana Bratnego “szept tych jego umarłych” i napisał “Kolumbów”. To była pierwsza książka próbująca pokazać młodych ludzi walczących w Powstaniu Warszawskim. Były oczywiście wcześniej książki, które pokazywały Powstanie, także i takie powstające tuż po, ale to wszystko było jakby obok. Co ciekawe: to nie była tylko kwestia sytuacji politycznej i stalinizmu. Rany były jeszcze zbyt świeże. Jeszcze po wydaniu książki niektórzy mówili Bratnemu, że “nie miał prawa” o nich pisać. A on napisał i jego książka stała się symbolem.

Jednak pod niektórymi względami było faktycznie zbyt wcześnie. Chociaż Bratny nie był brązownikiem i nie robił ze swoich kolegów świętych to i tak nie opisał ich prawdziwych losów, bo one były ewidentnie zbyt wątpliwe. Nawet i dziś wyglądają one na zbyt mało “patriotyczne”.

Chwała Emilowi Maratowi za to, że podjął się pokazania “prawdziwego Kolumba” a w zasadzie “obydwu Kolumbów”. Już losy Stanisława Likiernika [“Made in Poland”] są zaskakujące i nie takie jednoznaczne (losy Likiernika stanowiły ⅔ “Kolumba” z książki Bratnego). Ale losy Krzysztofa Sobieszczańkiego to jest coś zupełnie nieprawdopodobnego!

Aż by się chciało, żeby ktoś w oparciu o losy rzeczywistego “Kolumba” zrobił dobry serial. Coś zupełnie niejednoznacznego. Serial o dezerterze, złodzieju, bigamiście i przemytniku, który jednocześnie jest bohaterem, patriotą i odzyskuje dla Polski zrabowany przez Niemców sprzęt morski. Serial, który dzieje się w Gdańsku, na północnym Bałtyku, w powstańczej Warszawie ale i na Lazurowym Wybrzeżu i do tego pod wodą, przy przeszukiwaniu zatopionych wraków.

Tylko czy ktoś by uwierzył w realność tak komiksowej postaci?

Emil Marat "Sen Kolumba"

Po Październiku dotarł do Romana Bratnego “szept tych jego umarłych” i napisał “Kolumbów”. To była pierwsza książka próbująca pokazać młodych ludzi walczących w Powstaniu Warszawskim. Były oczywiście wcześniej książki, które pokazywały Powstanie, także i takie powstające tuż po, ale to wszystko było jakby obok. Co ciekawe: to nie była tylko kwestia...

Widać, że autor spędził mnóstwo czasu na research przygotowując książkę. Wciągnęła mnie bardzo historia Kolumba z Warszawy, trzecia część mnie trochę wymęczyła. Zdaję sobie jednak sprawę, że autor miał mniej źródeł by opisać powojenne losy Krzysztofa. Jest też tu analiza Powstania Warszawskiego, nawiązania do Kolumbów Bratnego. Przeczytać zdecydowanie warto.

Widać, że autor spędził mnóstwo czasu na research przygotowując książkę. Wciągnęła mnie bardzo historia Kolumba z Warszawy, trzecia część mnie trochę wymęczyła. Zdaję sobie jednak sprawę, że autor miał mniej źródeł by opisać powojenne losy Krzysztofa. Jest też tu analiza Powstania Warszawskiego, nawiązania do Kolumbów Bratnego. Przeczytać zdecydowanie warto.

Słuchając audiobooka, często zdarzało mi się uciekać myślami, więc nie mogę powiedzieć, że "przeczytałam od deski do deski", ale książka bardzo dobrze napisana, autor zebrał bardzo dużo materiałów na temat "Kolumba" i przekazał je w bardzo przystępny sposób.

Słuchając audiobooka, często zdarzało mi się uciekać myślami, więc nie mogę powiedzieć, że "przeczytałam od deski do deski", ale książka bardzo dobrze napisana, autor zebrał bardzo dużo materiałów na temat "Kolumba" i przekazał je w bardzo przystępny sposób.

W książce Emila Marata nie śni syn króla Władysława Warneńczyka i zarazem odkrywca Ameryki w konserwie, niejaki Krzysztof Kolumbowicz. Śni inny Kolumb, ten, którego rozsławił Roman Bratny w głośnej powieści Kolumbowie. Rocznik 20. Choć i tu mijam się z prawdą. Bratny opowiedział częściowo prawdziwe, a częściowo fikcyjne losy bohatera, którego złożył z dwóch różnych postaci, Stanisława Likiernika „Staszka” oraz Krzysztofa Sobieszczańskiego „Kolumba”. I to właśnie ten drugi obywatel jest bohaterem tej książki (choć pierwszy nader często gości na jej kartach).

Sen Kolumba nie jest pracą stricte historyczną ani też rasową biografią. To rodzaj reportażu czy też może eseju, który chwilami upodabnia się też do powieści przygodowej, by zaraz później zamienić się w romans czy obrazek z przeszłości. Tom zawiera głównie sprawdzone informacje, które autorowi jakimś cudem udało się zdobyć (a nie było to łatwe),ale też i domysły o czysto beletrystycznym przeznaczeniu. Przede wszystkim jednak Marat w ciekawy sposób portretuje samego bohatera, najpierw urwisa, potem szkutnika-amatora, czarującego młodego chłopaka, a jeszcze przed wojną niemieckiego więźnia i zarazem polskiego dezertera.

Oczywiście najważniejsze jest to, co było w czasie wojny. Działalność w partyzantce, udział w wielu akcjach zbrojnych Kedywu, niezbyt szczęśliwy bój w Powstaniu Warszawskim, wreszcie obóz i wolność we Francji, gdzie bohater zajął się działalnością przestępczą. Sen Kolumba opisuje też jego życie prywatne, kolejne miłości, w tym żony (dwie na raz!),daje też wypowiedzieć się dzieciom, które właściwie ojca nie znały. Kilkadziesiąt czarno-białych fotografii przybliża Sobieszczańskiego i nadaje mu bardziej ludzki wymiar. Bo to, co wyłania się z kart książki, nadawałoby się na widowiskowy film!

Sam Kolumb to jedno. Drugie, jak ta książka jest napisana. Pięknym, polskim językiem, jakże dalekim od tego, który często wylewa się z nudnych biografii historycznych. Dzieło Marata świetnie się czyta. Tekst pobudza do myślenia, zaskakuje, pozwala przeciętnemu człowiekowi w nowy sposób spojrzeć na pokolenie wychowane w okresie międzywojennym i na wojenne losy mieszkańców Warszawy. Kto lubi takie historie, interesuje się tamtym okresem, zna Żoliborz i wszystkie te małe uliczki, nie będzie tą pozycją rozczarowany.

Więcej recenzji:
https://zdalaodpolityki.pl/category/ksiazka/

W książce Emila Marata nie śni syn króla Władysława Warneńczyka i zarazem odkrywca Ameryki w konserwie, niejaki Krzysztof Kolumbowicz. Śni inny Kolumb, ten, którego rozsławił Roman Bratny w głośnej powieści Kolumbowie. Rocznik 20. Choć i tu mijam się z prawdą. Bratny opowiedział częściowo prawdziwe, a częściowo fikcyjne losy bohatera, którego złożył z dwóch różnych postaci,...

Rewelacyjna książka! Przedstawia sylwetkę nietuzinkowego człowieka i przy okazji kawałek historii. Zapewne autor poświęcił mnóstwo czasu na zebranie materiału. I za to dziękuję! Polecam tę pozycję miłośnikom historii. Jest doskonałym źródłem wiedzy a zarazem potrafi wzruszać i dać do myślenia.

Rewelacyjna książka! Przedstawia sylwetkę nietuzinkowego człowieka i przy okazji kawałek historii. Zapewne autor poświęcił mnóstwo czasu na zebranie materiału. I za to dziękuję! Polecam tę pozycję miłośnikom historii. Jest doskonałym źródłem wiedzy a zarazem potrafi wzruszać i dać do myślenia.

Książka strasznie chaotyczna. Historie z życia Kolumba mieszają się z odczuciami i wspomnieniami jego dzieci i przyjaciół. Jeśli ktoś zabiera się do lektury tej książki, to może pominąć strasznie nudny pierwszy rozdział, po którym miałem ochotę zrezygnować. Od 2 rozdziału i etapu wojennego w życiu Kolumba, akcja nabiera rozpędu i zaczyna się coś dziać. Jeśli ktoś nie miał styczności z żadną literatura dotyczącą Kolumba, jego przyjaciół i rodziny , może dowiedzieć się wielu interesujących szczegółów z czasów 2 wojny oraz powojennych losów części AK-owców.

Podsumowując, książka nie jest zła, ale znacznie poniżej oczekiwań rozbudzonych opisem i zapowiedziami.

Książka strasznie chaotyczna. Historie z życia Kolumba mieszają się z odczuciami i wspomnieniami jego dzieci i przyjaciół. Jeśli ktoś zabiera się do lektury tej książki, to może pominąć strasznie nudny pierwszy rozdział, po którym miałem ochotę zrezygnować. Od 2 rozdziału i etapu wojennego w życiu Kolumba, akcja nabiera rozpędu i zaczyna się coś dziać. Jeśli ktoś nie miał...

Równie ciekawe jak poznawanie historii Sobieszczańskiego było przyglądanie się procesowi twórczemu powstawania tego reportażu, który był próbą rekonstrukcji wydarzeń, miejsc i postaci na podstawie szczątkowych źródeł.

Równie ciekawe jak poznawanie historii Sobieszczańskiego było przyglądanie się procesowi twórczemu powstawania tego reportażu, który był próbą rekonstrukcji wydarzeń, miejsc i postaci na podstawie szczątkowych źródeł.

Opowieść o prawdziwym "Kolumbie" Okazuje się, że ikona wojennego pokolenia 20-latków po wojnie nie była grzecznym chłopcem. Prawdziwym hitem są jednak świetnie opisane brawurowe akcje Kedywu w czasie okupacji.

Opowieść o prawdziwym "Kolumbie" Okazuje się, że ikona wojennego pokolenia 20-latków po wojnie nie była grzecznym chłopcem. Prawdziwym hitem są jednak świetnie opisane brawurowe akcje Kedywu w czasie okupacji.

Niecodzienna, barwna historia. Losy człowieka uwiecznionego w literaturze, próba znalezienia prawdy.

Niecodzienna, barwna historia. Losy człowieka uwiecznionego w literaturze, próba znalezienia prawdy.