Czyta się szybko, równie szybko ulatuje z głowy. Intryga mało odkrywcza. Trick z żonglowaniem narratorami raczej denerwujący. Jeśli jest w tej książce coś ciekawego, to chyba tylko wątek rozliczeń Czechów z własną, powojenną historią, gdzie ciągle jest sporo białych i zarazem krwawych plam.

Czyta się szybko, równie szybko ulatuje z głowy. Intryga mało odkrywcza. Trick z żonglowaniem narratorami raczej denerwujący. Jeśli jest w tej książce coś ciekawego, to chyba tylko wątek rozliczeń Czechów z własną, powojenną historią, gdzie ciągle jest sporo białych i zarazem krwawych plam.

#WyzwanieLC2023
Pierwszy tom cyklu o młodym policjancie śledczym, który dostaje do rozwiązania niewyjaśnioną sprawę z 1991 roku. Popełniono wtedy dwa zabójstwa w małym czeskim miasteczku w pobliżu granicy z Austrią. Śledztwa nie doprowadzono do końca, nie znaleziono zabójców. Tomaš Wolf krok po kroku drąży stare sprawy, okazuje się, że zamieszany w śledztwo był znany obecnie polityk Ondrej Novotny.
W miarę postępu śledztwa Wolf odkrywa, że sprawa sięga dużo wcześniejszych zdarzeń, ma związek z wysiedleniami Niemców po zakończeniu drugiej wojny światowej. Książka dotyka trudnych powojennych spraw: wysiedlenia ludności niemieckiej, brutalne gwałty, pobicia, zaginięcia wielu osób to część powojennej historii, z która mierzą się nie tylko Czesi, a która do tej pory okryta była zmową milczenia. Temat ciekawy, jednak akcja w książce jest powolna, w wielu miejscach przynudza i i w rezultacie opowieść jest dość słaba.

#WyzwanieLC2023
Pierwszy tom cyklu o młodym policjancie śledczym, który dostaje do rozwiązania niewyjaśnioną sprawę z 1991 roku. Popełniono wtedy dwa zabójstwa w małym czeskim miasteczku w pobliżu granicy z Austrią. Śledztwa nie doprowadzono do końca, nie znaleziono zabójców. Tomaš Wolf krok po kroku drąży stare sprawy, okazuje się, że zamieszany w śledztwo był znany...

Czeska literatura znana mi jest przede wszystkim z powieści takich autorów jak Iva Procházková i Michaela Klevisová. Teraz do moich ulubieńców dołącza Jiří Březina z pierwszą częścią serii Tomáš Volf.
Autor w swojej kryminalnej powieści główny nacisk kładzie na tło społeczne i historyczne minionych lat. I choć główna część powieści dotyczy niewyjaśnionej sprawy z roku 1991 to trzeba wam wiedzieć, że mamy tutaj tak naprawdę trzy plany czasowe.
Rok 2015 to czas, w którym poznajemy prawie trzydziestoletniego policjanta Tomáša Volfa. Śledczy z nieznanych nam powodów został przeniesiony dyscyplinarnie do archiwum, tu trafia na niewyjaśnioną sprawę zabójstwa, która miała miejsce w małej wiosce położonej przy granicy czesko-austriackiej. Co tak naprawdę wydarzyło się wówczas w Pasečkach może wiedzieć nie kto inny jak sam Ondřej Novotný, który uczestniczył w tamtym dochodzeniu. Obecnie Novotný ubiega się o tekę ministra spraw wewnętrznych i twierdzi, że cała ta sprawa dawno już uległa przedawnieniu, a akcja wymierzona jest osobiście w niego. Jak to zwykle w polityce bywa przedawnione, czy nieprzedawnione ma jednak swoje odzwierciedlenie na wizerunku polityka. Wysłuchujemy razem z młodym gliniarzem opowieści, w której Novotný coś wyraźnie zataja, nie do końca mówi prawdę dotyczącą sprawy z roku 1991. Rozmowa z mieszkańcami Pasečk wyjaśnia nam, że przed wojną była to wieś z liczną liczbą mieszkańców i coś mi mój czytelniczy duszek podpowiada, że przeszłość ma tu dużo do powiedzenia. Bogaty chłop, poniemieckie złoto i te skrywane tajemnice.
Trochę inny to był kryminał od tych, które czytam na co dzień. Autor tak naprawdę posłużył się wątkiem kryminalnym, by ukazać dramatyczną historię społeczeństwa związanego z tamtym regionem, czasu powojennego i rozliczeń czesko-niemieckich. Ciekawie przedstawiona opowieść również z transformacją dotyczącą lat dziewięćdziesiątych ubiegłego stulecia. Szkoda tylko, że powieść jest tak oszczędnie napisana z małą dawką opisów, krótkimi licznymi dialogami i skromną objętością. Oczywiście zagadka kryminalna została rozwiązana i wyjaśniona, choć brak tu wyjaśnienia co przeskrobał Tomáš Volf, że przeniesiono go do archiwum. Pamiętajmy jednak, że dopiero pierwsza część serii w której wszystko przecież jeszcze zdarzyć się może i do której kontynuacji na pewno powrócę.

Czeska literatura znana mi jest przede wszystkim z powieści takich autorów jak Iva Procházková i Michaela Klevisová. Teraz do moich ulubieńców dołącza Jiří Březina z pierwszą częścią serii Tomáš Volf.
Autor w swojej kryminalnej powieści główny nacisk kładzie na tło społeczne i historyczne minionych lat. I choć główna część powieści dotyczy niewyjaśnionej sprawy z roku 1991...

Absorbujący, przeczytany przeze mnie w kilka godzin kryminał...

Z akcją rozgrywającą się przede wszystkim na prowincji. Przeplatają się trzy plany czasowe, ale nie wkrada się chaos. Starannie napisana książka, w której spotykają się domysły i prawda w odpowiednim momencie czytelnikowi podana, odsłonięta. Prawie cała, bo to początek cyklu o losach młodego policjanta Tomáša Volfa.

Absorbujący, przeczytany przeze mnie w kilka godzin kryminał...

Z akcją rozgrywającą się przede wszystkim na prowincji. Przeplatają się trzy plany czasowe, ale nie wkrada się chaos. Starannie napisana książka, w której spotykają się domysły i prawda w odpowiednim momencie czytelnikowi podana, odsłonięta. Prawie cała, bo to początek cyklu o losach młodego policjanta Tomáša...

Czeski kryminał. W kategorii lektury na wakacje: 10/10. Dobrze napisany, z wiarygodną intrygą. I co bardzo ważne: nie jest za długi, tzn. nie ma zbędnych opisów i wstawek sugerujących, że autor ma płacone od strony. Z czystym sumieniem polecam. Przeczytałem w dwa wieczory.

Czeski kryminał. W kategorii lektury na wakacje: 10/10. Dobrze napisany, z wiarygodną intrygą. I co bardzo ważne: nie jest za długi, tzn. nie ma zbędnych opisów i wstawek sugerujących, że autor ma płacone od strony. Z czystym sumieniem polecam. Przeczytałem w dwa wieczory.

Książka bardzo ciekawa nie tyle ze względy na intrygę (ta jest dosyć prosta),co na temat, z którym się zmaga. U nas chyba jeszcze nie przetrawiony zarówno w literaturze, jak i w świadomości. Wysiedlenia są tematem trudnym dla obu stron, zarówno wysiedlających, jak i wysiedlanych. Czy ofiara może być oprawcą, a oprawca ofiarą?

Książka bardzo ciekawa nie tyle ze względy na intrygę (ta jest dosyć prosta),co na temat, z którym się zmaga. U nas chyba jeszcze nie przetrawiony zarówno w literaturze, jak i w świadomości. Wysiedlenia są tematem trudnym dla obu stron, zarówno wysiedlających, jak i wysiedlanych. Czy ofiara może być oprawcą, a oprawca ofiarą?

Książka interesująca ze względu na białe plamy w historii naszych południowych sąsiadów. Z kolei największą wadą jest forma: opowieść w opowieści, w której występuje kolejna opowieść, to chwyt niezręczny, dający kiepski efekt.

Książka interesująca ze względu na białe plamy w historii naszych południowych sąsiadów. Z kolei największą wadą jest forma: opowieść w opowieści, w której występuje kolejna opowieść, to chwyt niezręczny, dający kiepski efekt.

Bardzo nietypowy kryminał osadzony w nieznanej szerzej w Polsce tematyce - powojennej polityki Czechosłowacji wobec lokalnych Niemców. Jako przygodny czytelnik kryminałów byłem usatysfakcjonowany a jako czechofil - szczęśliwy.

Bardzo nietypowy kryminał osadzony w nieznanej szerzej w Polsce tematyce - powojennej polityki Czechosłowacji wobec lokalnych Niemców. Jako przygodny czytelnik kryminałów byłem usatysfakcjonowany a jako czechofil - szczęśliwy.

Czasem chciałabym wiedzieć, czy Czesi naprawdę są tacy wyrozumiali, obserwujący i relatywizujący czy też, podobnie jak w Polsce, czescy pisarze jako twórcy kultury wiedzą, że dostając finansowanie z niemieckiej jednak UE, mają koniunkturę na tego typu opowieści.
Dobrze się to czytało głównie dzięki klimatowi czeskiej prowincji z okresu transformacji ustrojowej ze wszystkimi elementami znanymi również Polakom, ale... polityka wstydu to jednak skuteczny i sprawdzony scenariusz na wychowywanie kolejnych pokoleń. Relatywizacja winy mordercy trochę jak w "Prowadź swój pług..." Zalecam ostrożność. Zło jest złem.

Czasem chciałabym wiedzieć, czy Czesi naprawdę są tacy wyrozumiali, obserwujący i relatywizujący czy też, podobnie jak w Polsce, czescy pisarze jako twórcy kultury wiedzą, że dostając finansowanie z niemieckiej jednak UE, mają koniunkturę na tego typu opowieści.
Dobrze się to czytało głównie dzięki klimatowi czeskiej prowincji z okresu transformacji ustrojowej ze...

„Przedawnienie” okazało się dość nietypowym kryminałem. Po pierwsze, przyjęta narracja – kolejne rozdziały dotyczą przemiennie czasów dawnego śledztwa prowadzonego na początku lat 90-tych XX wieku w warunkach czeskiej transformacji politycznej oraz współcześnie. Po drugie, spojrzenie na popełnione przestępstwa okiem dawnego funkcjonariusza (Novotnego) oraz z perspektywy współczesnego policjanta (Wolfa). Początkowo ten styl opowiadania nieco mnie irytował, zważywszy na statyczność opowieści, ale po kilkudziesięciu stronach stał się zupełnie znośny. Po trzecie, tło popełnionych zbrodni – zaskakujący był motyw rozliczenia z powojenną historią Czechosłowacji. W sumie intrygujące doświadczenie, chociaż spodziewałem się nieco większych fajerwerków.

„Przedawnienie” okazało się dość nietypowym kryminałem. Po pierwsze, przyjęta narracja – kolejne rozdziały dotyczą przemiennie czasów dawnego śledztwa prowadzonego na początku lat 90-tych XX wieku w warunkach czeskiej transformacji politycznej oraz współcześnie. Po drugie, spojrzenie na popełnione przestępstwa okiem dawnego funkcjonariusza (Novotnego) oraz z perspektywy...