Drań z Manhattanu

Dawno tak szybko nie przeczytałam książki. Wrecz pochłonęłam. Historia napisana lekkim językiem. W sam raz na jesienne popołudnie.

Dawno tak szybko nie przeczytałam książki. Wrecz pochłonęłam. Historia napisana lekkim językiem. W sam raz na jesienne popołudnie.

Po "Drania z Manhattanu" sięgnęłam czystym przypadkiem będąc w potrzebie przeczytania czegoś lekkiego i moje oczekiwania co do ciężkości lektury zostały spełnione.

W tej historii poznajemy Soraye bardzo charyzmatyczną dziewczynę, mogłoby się wydawać, że nieustraszoną, jednak po bliższym poznaniu przekonujemy się że również i ona ma swoje demony przeszłości. Poznajemy również Grahama, gorącego biznesmena i przysłowego "dupka".

Już od pierwszego rozdziału losy naszych bohaterów się przeplatają, po czym się w sobie zakochują. Wydawać się powinno, że wszystko będzie szło gładko, będą żyć długo i szczęśliwie. Niestety jak to zazwyczaj w tego typu historiach jedna ze stron postanawia "dla dobra drugiej strony" zerwać kontakty w najprostszy sposób ever - poprzez domniemaną zdradę. Tego typu schemat widzimy w większości romansów i jak u niektórych jest on naprawdę udany tak w niektórych niestety czytelnik wie jak się potoczy historia. Niestety moim zdaniem Drań zalicza się do tej drugiej kategorii.

Pomimo faktu, że wątek był bardzo przewidywalny to dobrze się bawiłam na tej książce, ale nie na tyle, żebym chciała kiedyś po nią sięgnąć ponownie. Aczkolwiek czy poleciłabym ją komuś kto dopiero zaczyna z romansami? Zdecydowanie tak. Jednak dla "starego wyjadacza" książek z tego gatunku bym ją odradzała.


MOŻLIWE SPOJLERY


Bardzo mnie zawiódł wątek Grahama, gdzie był przez autorki przedstawiony jako taki uwodziciel, który co wtorek pozbywa się nowej zdobyczy. Było to często podkreślane na początku ale nigdy, jako czytelnicy nie doświadczyliśmy tego skakania od laski do laski. Od samego początku autorki pokazują go najpierw jak się zauroczył w głównej bohaterce a później się zakochał.

Po "Drania z Manhattanu" sięgnęłam czystym przypadkiem będąc w potrzebie przeczytania czegoś lekkiego i moje oczekiwania co do ciężkości lektury zostały spełnione.

W tej historii poznajemy Soraye bardzo charyzmatyczną dziewczynę, mogłoby się wydawać, że nieustraszoną, jednak po bliższym poznaniu przekonujemy się że również i ona ma swoje demony przeszłości. Poznajemy...

Średniak, jakich wielu. "Drań z Manhattanu" nie ma w sobie niczego, co może zapaść w pamięć. Zapewne już pojutrze zapomnę, o czym była ta książka... Lecz tak już jest.

A dlaczego?

Główny bohater - kompletnie odrealniony... Biznesmen, który nęka innych, ale poznaje miłość swojego życia i nagle, cudownym trafem, odmienia swoje życie. Wow. Szybko poszło, co?

Denerwowała mnie Soraya, która po odkryciu prawdy o dziedzictwie Grahama, uznała, że zerwie z nim dla dobra dziecka. NO HEJ. Totalnie zdenerwowało mnie to 0-1 myślenie... Albo wszystko albo nic! Dojrzałe.. Nie powiem.

Mimo wszystko - książkę czytało się przyjemnie i szybko, naprawdę. Napisana świetnym językiem i nawet wciągająca, więc WOW! Płytcy bohaterowie, ale szybka akcja, którą dobrze się czytało!

Polecam... i nie polecam... Na pewno są lepsze opcje, ale ta nie jest najgorsza :)

Średniak, jakich wielu. "Drań z Manhattanu" nie ma w sobie niczego, co może zapaść w pamięć. Zapewne już pojutrze zapomnę, o czym była ta książka... Lecz tak już jest.

A dlaczego?

Główny bohater - kompletnie odrealniony... Biznesmen, który nęka innych, ale poznaje miłość swojego życia i nagle, cudownym trafem, odmienia swoje życie. Wow. Szybko poszło, co?

Denerwowała...

Świetna książka! Bawiłam się przy niej niesamowicie! Chciałabym zapomnieć o niej i przeczytać jeszcze raz❤️❤️❤️❤️

Świetna książka! Bawiłam się przy niej niesamowicie! Chciałabym zapomnieć o niej i przeczytać jeszcze raz❤️❤️❤️❤️

Te siedem gwiazdek, które przyznałam „Draniowi z Manhattanu” to jest tak trochę na wyrost.
Książka posiada drażniące i zaniżające ocenę niedoróbki . Wymienię tu teraz tylko jedną, za to najbardziej chyba mnie drażniącą.
Dotyczy ona kreacji głównego bohatera, który jest dla mnie postacią absolutnie niewiarygodną i odrealnioną. Nie wyobrażam sobie dorosłego mężczyzny, biznesmena, który przy tym jest skończonym megalomanem i zwyczajnym za przeproszeniem bucem – i nagle , po zobaczeniu trzech fotek ( biustu, tyłka i tatuażu naszej bohaterki) przeżywa w ciągu kilku chwil catharsis zmieniając się prawie natychmiast o 180 stopni i przeistaczając właściwie z marszu w mężczyznę marzeń. To wszystko było zdecydowanie zbyt grubymi nićmi szyte.
Książka kupiła mnie jednak, szybką i ciekawie się rozwijającą akcją, łatwością i szybkością czytania, oraz moim ulubionym wątkiem zazdrości / walki o mężczyznę.
Ogólnie , niczym specjalnym się nie wyróżnia i pewnie prędzej niż później zniknie mi w pamięci, ale nie można zaprzeczyć, że jest to dobra propozycja na miłe i odprężające spędzenie popołudnia czy wieczoru.

Te siedem gwiazdek, które przyznałam „Draniowi z Manhattanu” to jest tak trochę na wyrost.
Książka posiada drażniące i zaniżające ocenę niedoróbki . Wymienię tu teraz tylko jedną, za to najbardziej chyba mnie drażniącą.
Dotyczy ona kreacji głównego bohatera, który jest dla mnie postacią absolutnie niewiarygodną i odrealnioną. Nie wyobrażam sobie dorosłego mężczyzny,...

Soraya Venedetta - dziewczyna z temperamentem i niewyparzonym językiem. Jej włoskie geny dają o sobie znać, w szczególności w obecności Grahama Morgana, aroganckiego biznesmena. Pierwszy raz spotykają się w pociągu, Soraya przysłuchuje się niezbyt uprzejmiej rozmowie telefonicznej Grahama, po czym wychodząc z pociągu znajduje jego telefon. Oddanie zguby właścicielowi okazuje się skomplikowane, Graham nie chce wpuścić jej do gabinetu, co uruchamia w dziewczynie oblicze diablicy - bez owijania w bawełnę mówi mu co o nim myśli, a w telefonie pozostawia trzy pamiątkowe zdjęcia niektórych części ciała, nie zdradzając twarzy. Jednak Graham szybko rozwiązuje zagadkę, łączy tatuaż ze stopy na zdjęciu z tatuażem dziewczyny podróżującej pociągiem. Odważne zachowanie Sorayi robi na nim wrażenie, zaczynają wymieniać wiadomości, co jeszcze bardziej angażuje go w tę relację. Bohaterowie niezbyt długo opierają się, ich znajomość bardzo szybko się zacieśnia. W odróżnieniu do poprzednich książek, żadne z bohaterów nie opiera się tej miłości, ale niestety na ich drodze pojawiają się kłody, które mogą skutecznie przeszkodzić tej miłości...

Zapraszam na IG: https://www.instagram.com/moj_cel_to_romans/

Soraya Venedetta - dziewczyna z temperamentem i niewyparzonym językiem. Jej włoskie geny dają o sobie znać, w szczególności w obecności Grahama Morgana, aroganckiego biznesmena. Pierwszy raz spotykają się w pociągu, Soraya przysłuchuje się niezbyt uprzejmiej rozmowie telefonicznej Grahama, po czym wychodząc z pociągu znajduje jego telefon. Oddanie zguby właścicielowi...

Historia nieco przerysowana i przy końcu zdecydowanie za słodka. Strasznie nie lubię, gdy dorosłe, odpowiedzialne osoby nie rozmawiają ze sobą. Nie lubię, gdy bohater zmienia zdanie, jak wiatr zawieje.
A najbardziej przeszkadzało mi w tej historii to: Graham jedzie samochodem do szpitala, bo jego kierowca ma już wolne. Ale jak kierowca ma urlop, ten jeździ pociągiem, gdzie spotyka bohaterkę. To czemu nie jechał samochodem, skoro potrafi?
Generalnie sama historia czyta się szybko, język jest przystępny. Nic nie zaskakuje.

Historia nieco przerysowana i przy końcu zdecydowanie za słodka. Strasznie nie lubię, gdy dorosłe, odpowiedzialne osoby nie rozmawiają ze sobą. Nie lubię, gdy bohater zmienia zdanie, jak wiatr zawieje.
A najbardziej przeszkadzało mi w tej historii to: Graham jedzie samochodem do szpitala, bo jego kierowca ma już wolne. Ale jak kierowca ma urlop, ten jeździ pociągiem, gdzie...

Moja ulubiona. Polecam

Moja ulubiona. Polecam

Te dwie panie to moje ulubione autorki romansów. Ich książki są dla mnie niczym "Piękna i Bestia" w wersji dla dorosłych:-) Historia miłosna plus humorystyczne przepychanki słowne sprawiają, że z przyjemnością odcinam się od rzeczywistości. Polecam, uśmiech na twarzy podczas czytania gwarantowany ;-)

Te dwie panie to moje ulubione autorki romansów. Ich książki są dla mnie niczym "Piękna i Bestia" w wersji dla dorosłych:-) Historia miłosna plus humorystyczne przepychanki słowne sprawiają, że z przyjemnością odcinam się od rzeczywistości. Polecam, uśmiech na twarzy podczas czytania gwarantowany ;-)

Duet autorski dobrze mi znany i jak zawsze niezawodny❤️
Historia niebanalna, wciągająca.
Bohaterowie skomplikowani, z trudną przeszłością. Opierają się uczuciom bo boją się zostać ponownie zranieni, zamknięci w swoich skorupach. Bardzo fajna, nietypowa para. On sztywniak w garniturze, ona z oryginalną fryzurą, niepasująca do jego otoczenia. I to co ich łączy-chemia nie do opanowania😍
Cudowna odmiana od gangsterki i mafii🥰

Duet autorski dobrze mi znany i jak zawsze niezawodny❤️
Historia niebanalna, wciągająca.
Bohaterowie skomplikowani, z trudną przeszłością. Opierają się uczuciom bo boją się zostać ponownie zranieni, zamknięci w swoich skorupach. Bardzo fajna, nietypowa para. On sztywniak w garniturze, ona z oryginalną fryzurą, niepasująca do jego otoczenia. I to co ich łączy-chemia nie do...