Bardzo dobry opis codziennego życia Wazów na polskim tronie. Zupełny brak politycznego aspektu ówczesnego panowania, co dla mnie jest dużym atutem. Autorka jest jednocześnie lektorką audiobooka i wspaniale słuchało się książki w jej wykonaniu.

Bardzo dobry opis codziennego życia Wazów na polskim tronie. Zupełny brak politycznego aspektu ówczesnego panowania, co dla mnie jest dużym atutem. Autorka jest jednocześnie lektorką audiobooka i wspaniale słuchało się książki w jej wykonaniu.

Zgodne z tytułem książka skoncentrowana jest na przedstawieniu królów z dynastii Wazów, ich żon, dzieci i innych członków rodzin, dam dworu i wszystkich chyba osób, zatrudnionych na dworze. Szczególną uwagę autorka poświęciła kobietom, o których albo słyszałam bardzo mało, albo nic, a postacie te są naprawdę godne uwagi i podziwu. Dzięki temu spojrzeniu zupełnie inaczej patrzy się na całą epokę. Opisana jest też sztuka i architektura tamtych czasów, łącznie z informacjami, gdzie co można obecnie obejrzeć. Mowa jest dosłownie o wszystkim, o modzie, literaturze, muzyce, chorobach, zabawach, wychowaniu dzieci, zakonach i in. Sporo jest też o Warszawie.
Zupełnie nieznana jest postać siostry Zygmunta III Wazy, Anny, zwanej Anusią, kobiety bardzo światłej, która z bratem przyjechała do Polski. Była protestantką, a nasz kraj stawał się coraz bardziej fanatyczny. Usiłowała funkcjonować w duchu tolerancji i ekumenizmu. Mimo że była wyśmienita partią, nigdy nie zdecydowała się na zamążpójście.

Również nieznana jest ciotka Zygmunta III Wazy, Zofia, siostra Zygmunta Augusta. Była jedną z mądrzejszych kobiet tamtej epoki, jej mąż, książę Henryk II Brunszwicki narzekał, że jest za mądra. Wywołała gigantyczny skandal, gdy w wieku 48 lat przeszła na luteranizm. Była bezdzietna, wiele czasu spędzała na kształceniu się i czytaniu.

Ciekawe bardzo są opisy charakterów wielu osób. Słabo w tej pozycji wypadają mężczyźni. Zygmunt III Waza wychowywał się w protestanckiej Szwecji, sam był zagorzałym katolikiem, wydawałoby się, że mógłby być prawdziwie tolerancyjnym religijnie władcą, w jego rodzinie byli i protestanci, jak ojciec i katolicy, jak matka. Ale był słaby, ulegał wpływom, szczególnie wpływom drugiej żony, Konstancji Habsburżanki, stał się fanatykiem religijnym. I pogrążał w tym fanatyzmie państwo.
całość
https://powrot-do-krainy-ksiazki.blogspot.com/2022/03/bozena-fabiani-w-kregu-wazow-ludzie-i.html

Zgodne z tytułem książka skoncentrowana jest na przedstawieniu królów z dynastii Wazów, ich żon, dzieci i innych członków rodzin, dam dworu i wszystkich chyba osób, zatrudnionych na dworze. Szczególną uwagę autorka poświęciła kobietom, o których albo słyszałam bardzo mało, albo nic, a postacie te są naprawdę godne uwagi i podziwu. Dzięki temu spojrzeniu zupełnie inaczej...

Do tej pory Bożenę Fabiani kojarzyłem tylko z audycji w Programie Drugim Polskiego Radia, ta książka parę lat przeleżała na półce w kolejce i przyznam, że niepotrzebnie zwlekałem. Autorka w sposób popularnonaukowy przedstawia jak wyglądał dwór Wazów i jest to fantastyczna lektura. Wachlarz poruszanych tematów jest naprawdę ogromny: jak prezentowały się królewskie toalety, co jedzono na dworze, jak wyglądały chrzciny monarszych dzieci, jaki był los karłów na Zamku Królewskim czy jak ubierano się na dworze. Z jednej strony jest to też opowieść o ludziach, od najbardziej znanych indywidualności jak królowie czy królowe po osoby mniej znane jak ochmistrzynia Urszula Meyerin czy liczne członkinie fraucymeru polskich królowych, ale też jest to niejako portret zbiorowy pewnych profesji czy narodowości związanych z monarszą świtą. Polski dwór był też dworem kosmopolitycznym - królowe z rodu Habsburgów czy z Francji powodowały napływ ludzi z tamtych rejonów oraz przenikanie się pewnych wzorców, na które autorka też zwraca uwagę. Książka to też pewnego rodzaju zaproszenie, aby wybrać się na Zamek Królewski, lektura jest na tyle porywająca, że sam mam ochotę rzucić wszystko i jechać do Warszawy. Autorka przyjęła popularnonaukową formę pracy, więc czasem tekst jest przeplatany dygresjami dotyczącymi warsztatu historyka, związanych z rozwikływaniem zagadek z przeszłości i poszukiwaniem informacji na temat pewnych osób. Trochę mi brakuje w naszej historiografii tego typu pozycji, napisanych z pasją, ale jednocześnie z humorem. Dużą zaletą jest również bogaty materiał ikonograficzny, który uprzyjemnia lekturę.

Do tej pory Bożenę Fabiani kojarzyłem tylko z audycji w Programie Drugim Polskiego Radia, ta książka parę lat przeleżała na półce w kolejce i przyznam, że niepotrzebnie zwlekałem. Autorka w sposób popularnonaukowy przedstawia jak wyglądał dwór Wazów i jest to fantastyczna lektura. Wachlarz poruszanych tematów jest naprawdę ogromny: jak prezentowały się królewskie toalety,...

Lepiej późno, niż wcale: poznawać historię. Dowiedziałam się właśnie skąd się wziął na "naszym" tronie niezrozumiały dla mnie dotąd Szwed, jakiś Zygmunt Waza. Był po kądzieli z Jagiellonów. I wybrał po matce katolicyzm, co ułatwiło decyzję polskim wyborcom (siostra na wzór ojca, została protestantką). Kolumnę wystawił Zygmuntowi przed zamkiem syn, Władysław IV. Szarytki dostały swój ładny, duży teren na skarpie warszawskiej od Ludwiki Marii Gonzagi, żony Władysława, później Jana Kazimierza. Imienia "Maria" przed wspomnianą królową właściwie nie używano w Polsce jako zwykłego imienia dla dziewczynek. Było zarezerwowane dla świętej Marii, podobnie jak do dziś dzieje się u nas z imieniem Jezusa. Ale po Francuzkach: Ludwice Marii i potem Marysieńce .. przełamano się. "Jezus" wciąż czeka na swojego popularyzatora:)
Czyta się (lub słucha, w sympatycznym wykonaniu autorki) świetnie.

Lepiej późno, niż wcale: poznawać historię. Dowiedziałam się właśnie skąd się wziął na "naszym" tronie niezrozumiały dla mnie dotąd Szwed, jakiś Zygmunt Waza. Był po kądzieli z Jagiellonów. I wybrał po matce katolicyzm, co ułatwiło decyzję polskim wyborcom (siostra na wzór ojca, została protestantką). Kolumnę wystawił Zygmuntowi przed zamkiem syn, Władysław IV. Szarytki...

Rewelacyjnie napisana książka. Dla "okruchologów przeszłości".
Mnóstwo ciekawostek, mnóstwo szczegółów z epoki.
Mogłabym tego słuchać bez końca (wersja audiobookowa jest zinterpretowana przez samą autorkę).

Rewelacyjnie napisana książka. Dla "okruchologów przeszłości".
Mnóstwo ciekawostek, mnóstwo szczegółów z epoki.
Mogłabym tego słuchać bez końca (wersja audiobookowa jest zinterpretowana przez samą autorkę).

dwór Jagiellonów, dwór Wazów, dwór Habsburgów - jak jeden przechodzi w drugi i czym jest prawda historyczna i jaka w tym rola kobiet, - Warszawa siedzibą króla - pisanie listów na dworach panujących było powszechne, ale najciekawsze były natychmiast niszczone, na dworach przepych i rozrzutność , ale też i głód i zimno, zakonnice, dwórki, pałace, najazdy, choroby i śmierć --czyta autorka hmm..

dwór Jagiellonów, dwór Wazów, dwór Habsburgów - jak jeden przechodzi w drugi i czym jest prawda historyczna i jaka w tym rola kobiet, - Warszawa siedzibą króla - pisanie listów na dworach panujących było powszechne, ale najciekawsze były natychmiast niszczone, na dworach przepych i rozrzutność , ale też i głód i zimno, zakonnice, dwórki, pałace, najazdy, choroby i śmierć...

Dzięki mojej siostrze, która jest historyczką, lubię od czasu do czasu sięgnąć po historyczną książkę. Gustuję zwłaszcza w tych pozycjach, które uzupełniają moją wiedzę i serwują mi całą masę ciekawostek, o jakich nie dowiedziałam się w szkole. Dzisiaj opowiem Wam o pozycji autorstwa pani Bożeny Fabiani.
Autorka zabiera nas w podróż w czasie. Wraz z nią udajemy się do XVII wieku - do czasów, gdy na tronie polskim zasiadali przedstawiciele rodu Wazów. Myślicie, że czeka Was kolejna nudna lekcja historii? Nic z tych rzeczy.
Opowiadając o poszczególnych członkach dynastii Wazów, Bożena Fabiani wtrąca sporo ciekawostek z ich życia oraz informacji, których nie wynieśliśmy ze szkoły. Nie boi się zajrzeć do ich szaf, by powiedzieć nam, co lubili nosić, zagląda także pod kołdrę, by światło dzienne ujrzały informacje o nieślubnych dzieciach władców, a także o tych królewnach i królewiczach, którzy odeszli przedwcześnie i historycy doszli do wniosku, że nie warto o nich wspominać. Dla przykładu, wiedzieliście, że dziadek Zygmunta III Wazy, Zygmunt Stary miał nieślubne dzieci albo o tym, że Ludwika Maria Gonzaga miała z Janem Kazimierzem dwoje dzieci? Ja nie miałam o tym pojęcia. Takich smaczków w książce jest znacznie więcej. Można poczytać także o tym, jakie polscy królowie mieli relacje z matkami ich żon. Nie ze wszystkimi teściowymi było tak łatwo, a wydawać by się mogło, że koronowana głowa nie musi słuchać mamusi żony i tłumaczyć jej się ze swoich decyzji. Takiej historii Wazów nie da się chyba znaleźć w żadnej innej lekturze. Nie brakuje zarówno radosnych zdarzeń, takich jak narodziny dzieci, jak również i tych przygnębiających. Kilka razy udamy się z żałobnikami na Wawel, by pochować z honorami zmarłego monarchę.
Styl autorki jest gawędziarski, nie sposób nudzić się przy tej książce. Myślę, że każdego zainteresowałaby ta lektura. Nie ważne, czy lubi historię, czy nie. Żałuję, że było tu mało zdjęć, a te, które znalazły się w publikacji, nie były zbyt wyraźne. Szkoda też, że kolorowe fotografie umieszczono dopiero na końcu książki. W moim egzemplarzu był problem z zobaczeniem kilku ostatnich, bałam się bardziej odgiąć kartki, żeby ich nie zniszczyć. Powinny znaleźć się w środku, by czytelnik mógł je porównać z tym, co akurat opisywała autorka.
To pozycja, po którą powinni sięgnąć pasjonaci historii. Nie sposób przejść obok tej lektury obojętnie. To zupełnie inne spojrzenie na dynastię Wazów. Powiedziałabym, że bliższe ludowi. Ci królowie zostali pokazani jako zwykli ludzie. Autorka pokazuje, że borykali się z takimi problemami, jak ich poddani. Nie obserwujemy ich wyłącznie przez pryzmat wojen i zasług dla kraju. To niezwykle cenna lekcja historii. Mam nadzieję, że i Wy zdecydujecie się wziąć w niej udział.

Dzięki mojej siostrze, która jest historyczką, lubię od czasu do czasu sięgnąć po historyczną książkę. Gustuję zwłaszcza w tych pozycjach, które uzupełniają moją wiedzę i serwują mi całą masę ciekawostek, o jakich nie dowiedziałam się w szkole. Dzisiaj opowiem Wam o pozycji autorstwa pani Bożeny Fabiani.
Autorka zabiera nas w podróż w czasie. Wraz z nią udajemy się do XVII...

To druga książka Pani Bożeny Fabiani, którą przeczytałam i jestem nią zachwycona. Szczerze wcześniej nie miałam pojęcia o dynastii Wazów, nawet z historii jakoś nic nie pamiętałam, a tu takie fascynujące opowieści. Historia w kontekście ludzi i ich ludzkich spraw! Bardzo, ale to bardzo książka mi się podobała.

To druga książka Pani Bożeny Fabiani, którą przeczytałam i jestem nią zachwycona. Szczerze wcześniej nie miałam pojęcia o dynastii Wazów, nawet z historii jakoś nic nie pamiętałam, a tu takie fascynujące opowieści. Historia w kontekście ludzi i ich ludzkich spraw! Bardzo, ale to bardzo książka mi się podobała.

Tytuł niniejszej książki w pełni oddaje jej treść. Jest to 3. wydanie książki, która po raz 1. ukazała się w 1996 roku. Niniejsze wydanie jest dużo bogatsze niż poprzednie, uzupełnione m.in. o wprowadzenie pięciu dodatkowych rozdziałów i wielu, wielu nowych postaci. Bohaterowie książki Wazowie, to szwedzka dynastia królewska, która na przełomie XVI i XVII wieku panowała także na terenie Rzeczypospolitej Obojga Narodów. Fabiani, doskonały historyk i urodzony gawędziarz, snuje fascynującą opowieść o swoich bohaterach poczynając od początku, czyli od przybycia Wazów do naszego kraju.
Kwintesencją jej opowieści są poszczególni członkowie rodu oraz osoby im najbliższe. Opowiadając o nich wtrąca wiele niezwykle ciekawych szczegółów z życia, obyczajów, dnia codziennego swoich bohaterów, zagląda do ich skrzyń, szaf, komnat, a nawet łóżek, opowiada o etykiecie, ubiorach, wojnach, balach i chorobach. Na plus niewątpliwie należy poczytać autorce szerokie ujęcie tematu.
Cennym jest także fakt, iż autorka w książce zamieszcza wiele nowych informacji, odpowiedzi na pytania, zagadnienia, które jeszcze do niedawna pozostawały bez odpowiedzi. Są to np. takie smaczki, jak odnalezienie przez archeologów tuż przy Zamku Królewskim w Warszawie szkieletów szwedzkich żołnierzy z okresu potopu czy odkrycie z 2012 roku kiedy to na dnie Wisły elementów architektonicznych, które w 1656 roku zostały zrabowane z warszawskich pałaców.
Książka napisana jest lekkim, gawędziarskim stylem. Czyta się ją wyśmienicie, idealnie trafi do każdego odbiorcy. jednak tym co mnie raziło jest absolutny brak źródłoznawstwa czy bibliografii. Moim zdaniem nawet praca przeznaczona dla przeciętnie interesującego się historią odbiorcy, winna posiadać przynajmniej minimum źródłoznawcze czy bibliograficzne. Co prawda w tekście książki autorka wielokrotnie powołuje się na różne dokumenty, źródła, ale to za mało. Podobnie jest z ilością i jakością ilustracji. W książce znajdziemy ich całkiem sporo, ale są one małe i czarno białe. Na końcu wydania jest tylko kilka kolorowych zdjęć, które powinny moim zdaniem znaleźć się w środku książki,w miejscu do tego odpowiednim, które wynika z treści.
Mimo tych drobnych minusów szczerze zachęcam do sięgnięcia po W kręgu Wazów... Ksiażkę pełną anegdot i ciekawostek czyta się doskonale z uśmiechem na ustach i z pewnością wiele wiadomości zostanie na długo w pamięci.

Tytuł niniejszej książki w pełni oddaje jej treść. Jest to 3. wydanie książki, która po raz 1. ukazała się w 1996 roku. Niniejsze wydanie jest dużo bogatsze niż poprzednie, uzupełnione m.in. o wprowadzenie pięciu dodatkowych rozdziałów i wielu, wielu nowych postaci. Bohaterowie książki Wazowie, to szwedzka dynastia królewska, która na przełomie XVI i XVII wieku panowała...

Książka dla tych, którzy kochają historię - czyli dla mnie.
Napisana przystępnym językiem biografia polskich monarchów i dworzan, wiele ciekawostek oraz interesujących szczegółów z ich życia w czasach, jakże innych od naszych.

Książka dla tych, którzy kochają historię - czyli dla mnie.
Napisana przystępnym językiem biografia polskich monarchów i dworzan, wiele ciekawostek oraz interesujących szczegółów z ich życia w czasach, jakże innych od naszych.