Dziewczyna, która wróciła

Książka niezbyt trafnie jest zakwalifikowana jako thriller psychologiczny. Owszem, fabuła jest wciągająca i czyta się jednym tchem, jednak nie ma w niej wiele napięcia i poczucia zagrożenia. Pytanie z okładki: "Jak daleko posunie się matka zdeterminowana, by pomścić śmierć córki?" jak dla mnie w parze z fabułą książki w ogóle nie ma racji bytu, bo tytułowa matka w zasadzie nic nie zrobiła, aby tę córkę pomścić.

Żeby nie było, że książka jest zła- nie jest, po prostu jej opis wprowadza czytelnika w błąd. Ale mimo że nie znalazłam tu wielkiej pomsty skrzywdzonej matki, nie czuję, żebym straciła czas z tą książką- to naprawdę dobry, plastyczny obraz koszmarnej tragedii, jaką jest utrata dziecka; niesprawiedliwy proces i śmieszny wyrok morderczyni; obraz zrujnowanego życia całej rodziny po stracie najukochańszej osoby. Autorka umie pisać i wywoływać emocje, i za to właśnie wysoka ocena.

Książka niezbyt trafnie jest zakwalifikowana jako thriller psychologiczny. Owszem, fabuła jest wciągająca i czyta się jednym tchem, jednak nie ma w niej wiele napięcia i poczucia zagrożenia. Pytanie z okładki: "Jak daleko posunie się matka zdeterminowana, by pomścić śmierć córki?" jak dla mnie w parze z fabułą książki w ogóle nie ma racji bytu, bo tytułowa matka w zasadzie...

Jest troche chaosu. Nie wiemy kiedy i w ktorym momencie przenosimy się z teraźniejszości w przeszłość i odwrotnie. W miarę uplywu stron już łatwiej rozgraniczyć te dwa czasy, ale na początku jest trudno. Brakuje łącznika miedzy czasami. Często trzeba się domyślać w jakim czasie jesteśmy. Poczatek troche drętwy, bo nie bardzo wiadomo o co chodzi. Z czasem wszystko sie wyjaśnia. Naiwność w bohaterach jest irytująca. Za to ciekawie przedstawiony czarny charakter. Do szpiku zły oraz niestabilny emocjonalnie, nie rozróżniajacy dobra od zła.

Jest troche chaosu. Nie wiemy kiedy i w ktorym momencie przenosimy się z teraźniejszości w przeszłość i odwrotnie. W miarę uplywu stron już łatwiej rozgraniczyć te dwa czasy, ale na początku jest trudno. Brakuje łącznika miedzy czasami. Często trzeba się domyślać w jakim czasie jesteśmy. Poczatek troche drętwy, bo nie bardzo wiadomo o co chodzi. Z czasem wszystko sie...

Przez połowę książki strasznie się męczyłam - styl mi nie odpowiadał, przeskoki w czasie ktore nie byly nigdzie okreslane wywoływały u mnie zagubienie bo czasami dopiero po dwoch stronach ogarnialam ze to kolejny przeskok i kiedy ma miejsce.
Po przeczytaniu 75% zrozumiałam o co chodziło i wszystko ulozylo mi sie w głowie.
A pod koniec.... - wow.
Całokształtem- książka dobra ale przez większość stron bardzo męcząca i dezorientująca.

Przez połowę książki strasznie się męczyłam - styl mi nie odpowiadał, przeskoki w czasie ktore nie byly nigdzie okreslane wywoływały u mnie zagubienie bo czasami dopiero po dwoch stronach ogarnialam ze to kolejny przeskok i kiedy ma miejsce.
Po przeczytaniu 75% zrozumiałam o co chodziło i wszystko ulozylo mi sie w głowie.
A pod koniec.... - wow.
Całokształtem- książka...

Kiedy Jules Bright słyszy pukanie do drzwi, ostatnią osobą której się spodziewa jest detektyw ze złymi wieściami. Okazało się, że stało się coś czego obawiała się od trzech lat. Z więzienia zwolniono Amelię Quentin.
To dziewczyna, która zniszczyła życie Jules. Zabrała jej wszystko co kochała. Wszyscy wiedzą, że sprawiedliwość nie została wymierzona Amelii i każdy chce, by zapłaciła za swoje czyny. Co zrobi Jules w obliczu konfrontacji z morderczynią jej córki?

Często po przeczytaniu powieści przeglądam recenzje innych, by porównać wrażenia jakie książka na nich wywarła z moimi odczuciami. I tym razem właśnie tak zrobiłam, ale zdziwiła mnie bardzo duża ilość recenzji negatywnych. Mnie „Dziewczyna, która wróciła” bardzo się podobała. Autorka przedstawiła wszystkie wydarzenia w nieoczywisty sposób, pokazując czytelnikowi emocje głównej bohaterki. Bardzo też podobało mi się mówienie o wydarzeniach z przeszłości w czasie teraźniejszym. Dzięki temu mogłam poznać punkt widzenia głównej bohaterki z perspektywy czasu.

Czytając różne opinie natknęłam się w wielu z nich na niepochlebne zdanie na temat prologu. Uznali prolog za niepotrzebny i niejasny. Moje zdanie jest kompletnie inne. Uważam, że prolog dał przedsmak głównych wydarzeń i pokazał rozchwianie Amelii w jej wcześniejszych latach.

Podsumowując uważam, że warto przeczytać „Dziewczynę, która wróciła”, ponieważ jest to ciekawa książka z niebanalnym stylem pisania autorki.

Kiedy Jules Bright słyszy pukanie do drzwi, ostatnią osobą której się spodziewa jest detektyw ze złymi wieściami. Okazało się, że stało się coś czego obawiała się od trzech lat. Z więzienia zwolniono Amelię Quentin.
To dziewczyna, która zniszczyła życie Jules. Zabrała jej wszystko co kochała. Wszyscy wiedzą, że sprawiedliwość nie została wymierzona Amelii i każdy chce, by...

Książka wywołała u mnie mieszane uczucia, po części obyczaj i tu zdecydowanie pisarka ma większe umiejętności przekazu, częściowo thriller, który w samej końcówce mnie lekko nudził i dluzyla się ta część książki. Mimo tego, uważam historię , która autorka przedstawia za ciekawą, rys psychologiczny rodziców w żałobie, wnikliwy .

Książka wywołała u mnie mieszane uczucia, po części obyczaj i tu zdecydowanie pisarka ma większe umiejętności przekazu, częściowo thriller, który w samej końcówce mnie lekko nudził i dluzyla się ta część książki. Mimo tego, uważam historię , która autorka przedstawia za ciekawą, rys psychologiczny rodziców w żałobie, wnikliwy .

Nie byłam w stanie wciągnąć się w akcję. Toporny styl pisania, który psuł mi przyjemność z czytania. Kartkowałam wiec opowieść w nadziei, że coś się zmieni. I tak dotarłam do końca :)

Nie byłam w stanie wciągnąć się w akcję. Toporny styl pisania, który psuł mi przyjemność z czytania. Kartkowałam wiec opowieść w nadziei, że coś się zmieni. I tak dotarłam do końca :)

To taka książka, żeby przeczytać i zapomnieć. Wciąga, ale pod względem prawniczym mocno kuleje, co potwornie razi. Warto więc podejść do niej mocno z przymrużeniem oka

To taka książka, żeby przeczytać i zapomnieć. Wciąga, ale pod względem prawniczym mocno kuleje, co potwornie razi. Warto więc podejść do niej mocno z przymrużeniem oka

Świetna historia, którą zapamiętam na długo.

Świetna historia, którą zapamiętam na długo.

Ciekawa, takiego zakończenia ise nie spodziewałam

Ciekawa, takiego zakończenia ise nie spodziewałam

❗może zawierać spojlery❗

Jak daleko posunie się matka zdeterminowana, by pomścić śmierć córki?

„Dziewczyna, która wróciła” opowiada o Jules Bright, matce zmagającej się ze śmiercią dziecka. Jej córka miała wiele planów na przyszłość, ale zostały jej odebrane przez osobę, którą uważała za koleżankę.
Bohaterka współczuła swojej morderczyni (aż do ostatniej chwili nie wiedząc, co dziewczyna zamierza) i była jej oddana.
W powieści Susan Lewis aktualne wydarzenia przeplatają się ze wspomnieniami złamanej matki. Przez to na początku trudno było mi się zorientować, co kiedy się wydarzyło.
Dzieciństwo Brightówny było szczęśliwe. Autorka z początku idealizuje obraz dziecka, pisze wyłącznie o pozytywnych cechach (zarówno wyglądu, jak i charakteru) — być może taką pamiętała ją Jules. Zapewne był to celowy zabieg dla podkreślenia rozpaczy kobiety. Potem jednak okazuje się, że do śmierci siedemnastolatki przyczyniła się jej wiara w dobro tkwiące w każdym z nas. Jej wygląd, pasja, dobroć i relacje z ludźmi także wpłynęły na zakończenie jej życia, morderczyni miała dość pozostawania w cieniu nastolatki.
Opowieść kończy się szczęśliwie, jeśli można tak powiedzieć, ze względu na okrucieństwo, jakiego doznała bohaterka przed śmiercią. Jednak jej bliscy, choć podtrzymują pamięć o córce Brightów, układają sobie życie na nowo. Rodzice dziewczyny decydują się na wyjazd, a jej chłopak kończy studia. Jest to wg mnie zakończenie pozytywne.
Podsumowując, w mojej opinii powieść dobrze się czyta. Jest napisana prosto, ale autorka nie boi się opisów zarówno relacji międzyludzkich, jak i zbrodni czy procesu. Pozwala nam przeżyć tragedię razem z bohaterami, postawić się na ich miejscu.
Jedna z moich ulubionych powieści.

❗może zawierać spojlery❗

Jak daleko posunie się matka zdeterminowana, by pomścić śmierć córki?

„Dziewczyna, która wróciła” opowiada o Jules Bright, matce zmagającej się ze śmiercią dziecka. Jej córka miała wiele planów na przyszłość, ale zostały jej odebrane przez osobę, którą uważała za koleżankę.
Bohaterka współczuła swojej morderczyni (aż do ostatniej chwili nie...