Turtles all the way down

Książka jest bardzo fajna. Po opisie można wnioskować żę to jakiś kryminał, ale wątku kryminalnego prawie tu nie ma. Książka głównie opiera się na głównej bohaterce, która ma pewne zaburzenie psychiczne. Aza wszędzie widzi bakterie. Ciągle ma wrażenie że one zżerają ją od środka. Dziewczyna często obsesyjnie używa płynu antybakteryjnego. Czasem dochodzi do sytuacji ekstremalnych.
Książka naprawdę świetna, koniec bardzo emocjonalny.

Książka jest bardzo fajna. Po opisie można wnioskować żę to jakiś kryminał, ale wątku kryminalnego prawie tu nie ma. Książka głównie opiera się na głównej bohaterce, która ma pewne zaburzenie psychiczne. Aza wszędzie widzi bakterie. Ciągle ma wrażenie że one zżerają ją od środka. Dziewczyna często obsesyjnie używa płynu antybakteryjnego. Czasem dochodzi do sytuacji...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka porusza nietypowe problemy psychologiczne, zmusza to zastanowienia się nad pewnymi kwestiami; jest bogata w bardzo wyjątkowe cytaty.

Książka porusza nietypowe problemy psychologiczne, zmusza to zastanowienia się nad pewnymi kwestiami; jest bogata w bardzo wyjątkowe cytaty.

Pokaż mimo to

" Żółwie aż do końca" to historia przedstawiająca życie i problemy z jakimi boryka się nastoletnia Aza. Dziewczyna mimo zdrowia fizycznego ma dolegliwości w zdrowiu psychicznym. Jej choroba kontroluje jej życie i znacznie utrudnia normalne funkcjonowanie, które dla innych jest po prostu codziennością.
Lektura wciąga i porywa czytelnika już od pierwszy stron, a bohaterowie i ich barwne charaktery od razu znajdują miejsce w sercu czytającego (szczególnie Daisy).
W historii przeplatają się wątki miłości, straty i przyjaźni, co czyni tę pozycję naprawdę bogatą i wartościową.
Autor do pobocznego wątku dodał również historię zaginięcia ojca kolegi Azy z lat młodości, dzięki czemu fabuła książki zawiera tajemnicę, którą czytelnik również chce rozwikłać.
Ta pozycja J.Green'a jest z pewnością książką, na którą warto poświęcić swój czas. Autor przedstawił nam życie z perspektywy jednostki, której choroba przejęła kontrolę nad jej egzystencją. Warto zwrócić uwagę właśnie na ten wątek w lekturze, ponieważ dzięki temu możemy chociaż w najmniejszym stopniu zobaczyć z czym muszą borykać się inni ludzie, którzy zmagają się z problemami psychicznymi.
Polecam :)

" Żółwie aż do końca" to historia przedstawiająca życie i problemy z jakimi boryka się nastoletnia Aza. Dziewczyna mimo zdrowia fizycznego ma dolegliwości w zdrowiu psychicznym. Jej choroba kontroluje jej życie i znacznie utrudnia normalne funkcjonowanie, które dla innych jest po prostu codziennością.
Lektura wciąga i porywa czytelnika już od pierwszy stron, a...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Pełną recenzję(bohaterowie, relacje, fabuła) znajdziecie na blogu: https://strona-za-strona.blogspot.com/2021/01/06-recenzja-zowie-az-do-konca.html

Ja wiem, że John Green to znany autor, dużo ludzi go chwali, ale nie sądziłam, że kiedykolwiek się spotkamy bo nie jest to koniecznie mój typ powieści. Postanowiłam się jednak dokształcić w tym temacie, w czym skutecznie pomogła mi promocja Biedronki, i z zadowoleniem stwierdzam, że nie był to czas stracony!

Wpierw chciałabym zaznaczyć, że opis książki wprowadza w błąd i to bardzo. Przeglądałam inne opinie, widziałam tam zarzuty, że ludzie spodziewali się kryminału, ale ta powieść w żaden sposób nim nie jest. Znaczy, owszem, śledztwo pojawia się tutaj, ale myślę, że łącznie nie zajmuje więcej niż 1/3 książki. Głównym motywem jest bowiem choroba naszej bohaterki, nerwica natręctw, a mi osobiście udało się znaleźć informacje, że sam autor cierpiał na tę chorobę. Co jak dla mnie pozwala uznać te informacje za stosunkowo rzetelne, a książka poza przyjemnością pozwala zgłębić wiedzę na temat sposobu myślenia osób z tą przypadłością. Ja jestem za!

Styl? Styl jest tutaj przyjemny i luźny choć czuć, że jest to literatura młodzieżowa. Nie przeszkadzało to jednak w tym, że kilkukrotnie się uśmiechnęłam czy mruknęłam "szanuję" na pewne zabiegi autora.

Wiarygodność? Cóż, w kwestii choroby to postanowiłam zawierzyć Greenowi, a cała reszta... ja to czułam. Czułam się nastolatką, która została porwana przez pierwsze zauroczenie, czułam się przyjaciółką, która choć doskonale dogaduje się ze swoją bratnią duszą to burze hormonów potrafiły wywołać spiny czy fochy. Dla mnie jest to jak najbardziej na plus.

Nie jest to oczywiście lektura szczególnie wybitna, nie ma tam nic odkrywczego, ale czyta się przyjemnie. Jeśli ktoś chciałby się zagłębiać, co ja osobiście lubię, to może nas też skłonić do przemyśleń w niektórych kwestiach i to również jest dla mnie dużym plusem. Osobiście polecam w ramach luźnej lektury!

Pełną recenzję(bohaterowie, relacje, fabuła) znajdziecie na blogu: https://strona-za-strona.blogspot.com/2021/01/06-recenzja-zowie-az-do-konca.html

Ja wiem, że John Green to znany autor, dużo ludzi go chwali, ale nie sądziłam, że kiedykolwiek się spotkamy bo nie jest to koniecznie mój typ powieści. Postanowiłam się jednak dokształcić w tym temacie, w czym skutecznie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Przeczytałam wszystkie książki Johna Greena. Jestem jego fanką a ta była ostatnią. Właśnie skończyłam czytać i się trochę zawiodłam. Książka ciekawa, wciągająca, szybko się czyta ale w porównaniu z innymi jest sporo słabsza (gorzej od niej wypadają tylko papierowe miasta). Po opisie z tyłu książki spodziewałam się totalnie innej historii, co nie znaczy, ze ta mi się nie podobała.Główna bohaterka Irytująca. Końcówka zawiodła. Uważam, że John Green napisał dużo innych książek z większym przekazem i ciekawszym przebiegiem akcji. Szczególnie polecam "Gwiazd naszych wina" (Wzruszająca, film również świetny), "Szukając Alaski" (Historia zabawna i wzruszająca, serial też jest dość fajny), "19 razy Katherine" (mnóstwo żartów, swietne przypisy)

Przeczytałam wszystkie książki Johna Greena. Jestem jego fanką a ta była ostatnią. Właśnie skończyłam czytać i się trochę zawiodłam. Książka ciekawa, wciągająca, szybko się czyta ale w porównaniu z innymi jest sporo słabsza (gorzej od niej wypadają tylko papierowe miasta). Po opisie z tyłu książki spodziewałam się totalnie innej historii, co nie znaczy, ze ta mi się nie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka nie wywarła na mnie większego wrażenia, do przeczytania na jeden raz. Byłam zmęczona już ciężkimi lekturami, które czytałam więc sięgnęłam po tę książkę. Miałam ochotę na coś lżejszego, przez co książkę czytało mi się przyjemnie. Myślę, że książka bardziej spodoba się młodszym niż starszym :)

Książka nie wywarła na mnie większego wrażenia, do przeczytania na jeden raz. Byłam zmęczona już ciężkimi lekturami, które czytałam więc sięgnęłam po tę książkę. Miałam ochotę na coś lżejszego, przez co książkę czytało mi się przyjemnie. Myślę, że książka bardziej spodoba się młodszym niż starszym :)

Pokaż mimo to

Chyba po raz pierwszy spotkałam się z książką, która była o niczym, a zarazem o czymś ważnym. Zacznijmy od początku, czyli od fabuły. Główną bohaterką powieści jest nastoletnia Aza Holmes, którą przyjaciółka namawia do udziału w poszukiwaniach zaginionego miliardera, który jest ojcem jej dawnego kolegi z obozu. Dziewczyny rozpoczynają własne śledztwo, które okaże się dla Azy ciężkim wyzwaniem.
I to właśnie„ciężkie wyzwanie” jest głównym tematem książki, bo Aza cierpi na pewną chorobę psychiczną , która w znacznym stopniu wpływa na jej życie. Poznanie chłopaka, wyjście poza jej strefę komfortu jest dla niej dużym problemem, z którym musi walczyć codziennie.
John Green stworzył niebanalne postacie jak i mało realną a zarazem prostą historię, która jednak chwyta za serce. Postacie Avy, jej przyjaciółki czy synów zaginionego miliardera wzbudzają (a przynajmniej we mnie wzbudziły) uczucia, szczególnie współczucie, bo ich życiu towarzyszy pewnego rodzaju tragizm. Ale spokojnie, przy książce można się też parę razy zaśmiać (szczególnie podczas niezręcznego milczenia podczas pisania SMSów).

Chyba po raz pierwszy spotkałam się z książką, która była o niczym, a zarazem o czymś ważnym. Zacznijmy od początku, czyli od fabuły. Główną bohaterką powieści jest nastoletnia Aza Holmes, którą przyjaciółka namawia do udziału w poszukiwaniach zaginionego miliardera, który jest ojcem jej dawnego kolegi z obozu. Dziewczyny rozpoczynają własne śledztwo, które okaże...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Myślę, że nie zrozumiałam tej książki. Oczywiście, w jakimś stopniu (zdecydowanie zbyt małym, jest potraktowana zbyt pobieżnie) pokazuje chorobę głównej bohaterki i jak ona się z nią męczy, to że wie o tym, że choruje, że ludzie nie potrafią jej zrozumieć, że chciałaby wygrać z chorobą, ale nie może, bo ona powraca jak "demon" i podsuwa jej obsesyjne myśli, nawet w pewnym momencie bohaterka z tym demonem się identyfikuje. To chyba jeden z dwóch aspektów, które w niej mi się podobają. Drugim jest poruszanie kwestii związanych z pieniędzmi i ich wpływem na człowieka. Czy w dzisiejszym świecie wartość człowieka mierzona jest ilością jego pieniędzy? Czy pieniądze kształtują nasz charakter? „Może pieniądze po prostu są częścią mnie. Może bez nich mnie nie ma”. Choć są to dość często zadawane pytania, zmuszają do głębokiej refleksji nad swoimi priorytetami. Jednak lista wad tej opowieści jest o wiele dłuższa i przechyla szalę na niekorzyść utworu. Strasznie ciężko polubić bohaterów, a szczególnie Daisy, która jest denerwująca i zniechęcała mnie do brnięcia dalej w historię. Jeśli chodzi o historię, wydawała mi się nieprawdopodobna, wręcz fantastyczna. Wybory i czyny bohaterów były niezrozumiałe (co z powodu choroby odpuszczam Azie, ponieważ tak naprawdę decyzje za nią podejmowała ta choroba), ani trochę się z nimi nie związałam. Podsumowując, książka pokazuje świat osób z zaburzeniami psychicznymi bardzo wyrywkowo i tylko wtedy, gdy autorowi się zechciało. Nie polecam.

Myślę, że nie zrozumiałam tej książki. Oczywiście, w jakimś stopniu (zdecydowanie zbyt małym, jest potraktowana zbyt pobieżnie) pokazuje chorobę głównej bohaterki i jak ona się z nią męczy, to że wie o tym, że choruje, że ludzie nie potrafią jej zrozumieć, że chciałaby wygrać z chorobą, ale nie może, bo ona powraca jak "demon" i podsuwa jej obsesyjne myśli, nawet w pewnym...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Dla mnie jest to przede wszystkim próba zrozumienia świata osób z zaburzeniami psychicznymi. Myślę, że jest to zarówno trudne do zrozumienia, jak i do opisania. Uważam, że autorowi udało się to całkiem dobrze. Nie jestem tylko pewna, czy jest to rzeczywiście literatura młodzieżowa. Polecam

Dla mnie jest to przede wszystkim próba zrozumienia świata osób z zaburzeniami psychicznymi. Myślę, że jest to zarówno trudne do zrozumienia, jak i do opisania. Uważam, że autorowi udało się to całkiem dobrze. Nie jestem tylko pewna, czy jest to rzeczywiście literatura młodzieżowa. Polecam

Pokaż mimo to

Kupiłam ją niedługo po premierze i.. Niestety się lekko rozczarowałam. Po dwóch poprzednich tytułach miałam dość wygórowane oczekiwania. Może to było powodem mojego rozczarowania, może nie..

Kupiłam ją niedługo po premierze i.. Niestety się lekko rozczarowałam. Po dwóch poprzednich tytułach miałam dość wygórowane oczekiwania. Może to było powodem mojego rozczarowania, może nie..

Pokaż mimo to