rozwińzwiń

Agnes Grey

Okładka książki Agnes Grey Anne Brontë
Okładka książki Agnes Grey
Anne Brontë Wydawnictwo: Girlebooks.com literatura piękna
Kategoria:
literatura piękna
Tytuł oryginału:
Agnes Grey
Wydawnictwo:
Girlebooks.com
Data wydania:
2009-01-01
Data 1. wydania:
2009-01-01
Język:
angielski
Średnia ocen

0,0 0,0 / 10
Ta książka nie została jeszcze oceniona NIE MA JESZCZE DYSKUSJI

Bądź pierwszy - oceń książkę
i
Dodaj do biblioteczki

Porównaj ceny

i
Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Ładowanie Szukamy ofert...

Patronaty LC

Książki autora

Mogą Cię zainteresować

Oceny

Średnia ocen
0,0 / 10
0 ocen
Twoja ocena
0 / 10

OPINIE i DYSKUSJE

Sortuj:
avatar
52
15

Na półkach:

"Agnes Grey" to mój pierwszy kontakt z twórczością Anny Bronte. Powieść przyjemna, z klimatem, ładnie napisana, staroświecka i słodko - naiwna, ale z plusów to w zasadzie wszystko. Brakowało mi niestety głębi, niuansów psychologicznych, którymi raczy swoich czytelników zazwyczaj Charlotte Bronte. W "Agnes Grey" mamy toporny morał, prostą religijność, dosyć schematyczne postacie. Minimalnie został poruszony problem osamotnienia i niezrozumienia przez otoczenie, ale Anne Bronte jedynie prześlizgnęła się przez ten temat (podczas gdy Charlotte by nie przepuściła okazji i eksplorowała wszystkie aspekty tego zjawiska - za co cenię tę autorkę).

Podsumowując, z "Agnes Grey" można miło spędzić wieczór, ale historia i sposób jej opowiedzenia nie zapada w pamięć.

"Agnes Grey" to mój pierwszy kontakt z twórczością Anny Bronte. Powieść przyjemna, z klimatem, ładnie napisana, staroświecka i słodko - naiwna, ale z plusów to w zasadzie wszystko. Brakowało mi niestety głębi, niuansów psychologicznych, którymi raczy swoich czytelników zazwyczaj Charlotte Bronte. W "Agnes Grey" mamy toporny morał, prostą religijność, dosyć schematyczne...

więcej Pokaż mimo to

avatar
205
9

Na półkach:

Cudowna powieść, świetna będzie dla kogoś kto w książce szuka ukojenia i relaksu po ciężkim dniu, piękny język i styl narracji, szczegółowe studium ludzkich charakterów, bardzo dobre odzwierciedlenie realiów epoki współczesnej autorce ( nóż się w kieszeni otwiera na myśl o powszechnej wówczas głupocie i okrucieństwie wielu ludzi ale jest to niestety historyczna prawda). Na szczęście dla głównej bohaterki jej szlachetność i dobroć zostają nagrodzone i książka ma szczęśliwe zakończenie.

Cudowna powieść, świetna będzie dla kogoś kto w książce szuka ukojenia i relaksu po ciężkim dniu, piękny język i styl narracji, szczegółowe studium ludzkich charakterów, bardzo dobre odzwierciedlenie realiów epoki współczesnej autorce ( nóż się w kieszeni otwiera na myśl o powszechnej wówczas głupocie i okrucieństwie wielu ludzi ale jest to niestety historyczna prawda). Na...

więcej Pokaż mimo to

avatar
582
502

Na półkach: ,

Kilka lat temu przeczytałam jedną z najlepszych biografii w swoim życiu: „Na plebanii w Haworth” Anny Przedpełskiej-Trzeciakowskiej. Miałam wówczas mgliste pojęcie o tym, że słynne Charlotta i Emily, miały jeszcze jedną piszącą siostrę – Anne oraz próbującego sił w poezji brata Branwella. Wszyscy zmarli bardzo młodo, nawet jak na standardy XIX-wieczne, tylko Charlotta zbliżyła się do wieku 40 lat. Czasami myślę o ojcu rodzeństwa – pastorze Patricku Brontë, jak okrutny spotkał go los. Wcześnie owdowiał i przeżył o wiele lat swoje dzieci. Przejmujące.

Po lekturze wspomnianej biografii obiecałam sobie, że przeczytam wszystkie powieści sióstr, bo dotychczas znałam tylko najsławniejsze: „Dziwne losy Jane Eyre” Charlotty i „Wichrowe wzgórza” Emily.

„Agnes Grey” nie jest powieścią wybitną we współczesnym rozumieniu. Mimo wszystko warto po nią sięgnąć w kontekście poznawczym. Nosi wiele cech literatury wiktoriańskiej: dbałość o szczegółowe odwzorowanie rzeczywistości, w tym psychologicznej natury człowieka, czy równomiernie rozwijana fabuła. Osoby zainteresowane fenomenem rodziny Brontë, docenią z pewnością, że została zbudowana na kanwie wątków autobiograficznych Anne: doświadczenia w pracy guwernantki i romantyczna miłość do młodego pastora. Ta powieść ma w sobie nostalgiczną nastrojowość, czasami trąci naiwnością, czy moralizatorskim brzmieniem, ale absolutnie nie burzy to przyjemności z czytania. Cenne jest w niej natomiast odwzorowanie stylu życia ziemiańskiej rodziny dziewiętnastowiecznej Anglii, jej mentalność, sposób wychowywania dzieci. Wspaniale czyta się ją w odniesieniu do znajomości wydarzeń z życia rodziny Brontë, chociażby właśnie dzięki biografii Przedpełskiej-Trzeciakowskiej.

Powieść wydana jest przez Wydawnictwo MG w klimatycznej szacie graficznej. Przy okazji powróciłam do biografii „Na plebanii w Haworth”, którą bardzo, bardzo gorąco polecam.

Kilka lat temu przeczytałam jedną z najlepszych biografii w swoim życiu: „Na plebanii w Haworth” Anny Przedpełskiej-Trzeciakowskiej. Miałam wówczas mgliste pojęcie o tym, że słynne Charlotta i Emily, miały jeszcze jedną piszącą siostrę – Anne oraz próbującego sił w poezji brata Branwella. Wszyscy zmarli bardzo młodo, nawet jak na standardy XIX-wieczne, tylko Charlotta...

więcej Pokaż mimo to

avatar
641
154

Na półkach: ,

Gdyby nie to, że słuchałam audiobooka to nie byloby szans abym skończyła tę powieść. Nie ma tu właściwie nic ciekawego, główna bohaterka jest beznadziejnie wręcz bierna i otoczona samymi negatywnymi bohaterami ... Co miało to udowodnić?

Gdyby nie to, że słuchałam audiobooka to nie byloby szans abym skończyła tę powieść. Nie ma tu właściwie nic ciekawego, główna bohaterka jest beznadziejnie wręcz bierna i otoczona samymi negatywnymi bohaterami ... Co miało to udowodnić?

Pokaż mimo to

avatar
485
484

Na półkach:

„Wystarczyłoby mi tylko pamiętać siebie taką, jaką byłam w wieku swoich podopiecznych, ażeby wiedzieć, jak w mgnieniu oka zdobyć ich zaufanie i przyjaźń – jak w błądzących wzbudzać uczucie skruchy, jak ośmielić lękliwych i pocieszyć strapionych, i jak sprawić, by Cnota stała się w ich oczach czymś osiągalnym, Wiedza – czymś pożądanym, a Religia – czymś pięknym i zrozumiałym.”

Literatura klasyczna, jak starożytne wino, dojrzewa z wiekiem, zachowując swoją głębię i smak przez wiele lat. Autorka w sposób niezwykle delikatny i subtelny otwiera przed nami bramy epoki wiktoriańskiej, przywołując ducha minionych czasów, a jednocześnie nasycając naszym sercom emocjami i refleksją.

Jednym z niezaprzeczalnych aspektów tej powieści jest jej ponadczasowość. Chociaż akcja rozgrywa się w XIX wieku, tematy poruszone przez autorkę wciąż mają znaczenie w dzisiejszym świecie. Agnes Grey, główna bohaterka, staje w obliczu wyzwań związanych z samorealizacją, godnością i sprawiedliwością, które są uniwersalne, niezależnie od epoki czy społeczeństwa, w jakim żyjemy. Jej cierpliwość, poświęcenie i wytrwałość są cechami, które stanowią wzór do naśladowania. Jednakże, autorka ukazuje jej także wewnętrzne konflikty, wątpliwości i marzenia, co czyni ją bardziej ludzką i autentyczną.

Anne Brontë w mądry sposób wykorzystuje humor, aby ukazać absurdalność konwencji i postaw społeczeństwa swojej epoki. Jej ironiczne spojrzenie na różnice klasowe, na hipokryzję obyczajów i na nonsens pewnych tradycji jest zarówno zabawne, jak i prowokujące do refleksji. To dowód na to, że literatura klasyczna może być jednocześnie rozrywką i źródłem mądrości.

Książka nie jest pełna spektakularnych wydarzeń czy dramatycznych intryg. Koncentruje się raczej na codziennych wyzwaniach i małych zwycięstwach. To właśnie w tej prostocie tkwi jej siła. Czytelnik może łatwo utożsamiać się z bohaterką, współczuć jej trudnościom i cieszyć się jej sukcesami.

Przesłanie moralne płynące z tej powieści jest nadal aktualne i ważne. Autorka przekonuje nas, że dobro zawsze zostaje nagrodzone, a zło spotyka swoją karę. To piękna lekcja życia, która pozostaje aktualna w dzisiejszym świecie, pełnym nieprawości i niepewności.

Nie można jednak przemilczeć jednego z najbardziej kontrowersyjnych aspektów książki – brutalnych opisów okrucieństwa wobec zwierząt. Autorce udało się ukazać tę tematykę z niezwykłą wrażliwością i spokojem, unikając zbędnej brutalności. Niemniej jednak, niemal na co drugiej stronie pojawiają się szczegółowe opisy mordowania, dręczenia i przemocy wobec tych stworzeń. To aspekt, który nie tylko budzi oburzenie, ale również zadaje trudne pytania o przekaz autorki. Czy to była próba ukazania okrucieństwa ludzkiego społeczeństwa czy może jedynie efekt obyczajów tamtych czasów? Trudno jednoznacznie odpowiedzieć na to pytanie, ale fakt pozostaje – te sceny stanowią cień na pięknej powierzchni tej powieści.

„Wystarczyłoby mi tylko pamiętać siebie taką, jaką byłam w wieku swoich podopiecznych, ażeby wiedzieć, jak w mgnieniu oka zdobyć ich zaufanie i przyjaźń – jak w błądzących wzbudzać uczucie skruchy, jak ośmielić lękliwych i pocieszyć strapionych, i jak sprawić, by Cnota stała się w ich oczach czymś osiągalnym, Wiedza – czymś pożądanym, a Religia – czymś pięknym i...

więcej Pokaż mimo to

avatar
971
449

Na półkach: ,

Anne Brontë gwizdnęła mi pamiętnik z nastoletnich niewinnych czasów do opisania miłosnych rozterek Agnes Grey?

Niewykluczone.

Na tym jednak moje emocje się kończą.

Znam twórczość sióstr Brontë (czy też samej Charlotte, jak chcą wierzyć niektórzy) i "Agnes Grey" bardzo mnie zawiodła.

Brak tej powieści ikry, brak jej rozbudowanej fabuły, do której przywykłam np. w "Wichrowych Wzgórzach", brak interesujących i pogłębionych charakterystyk bohaterów, jak w "Jane Eyre", a także brak porządnego gabarytu, jak np. w "Villette".

Generalnie ta powieść to taki ogólny brak czegokolwiek, co niezbędne w dobrej powieści.

Historia jest płytka, naiwna, główna bohaterka to mimoza bez osobowości, wszystkie pozostałe bohaterki (oczywiście oprócz matki i siostry Agnes) są jak złe siostry Kopciuszka.

Intryga miłosna przewidywalna od razu. Nie ma tu żadnej głębi, żadnych emocji, tylko nudna laska zakochująca się w nudnym gościu, ale oboje są głęboko religijni, więc są krystaliczni, będą żyć skromnie, ale długo, i szczęśliwie jako podręcznikowa rodzina pełna cnót wszelakich.

Ogólnie wszystko jest złe i zepsute, poza szlachetną rodziną Greyów, którzy w obliczu nędzy, długów, choroby i zła wokół trwają przy sobie. Cała reszta świata ble, do kosza.

Uwaga dla wrażliwców: książka obok tych wspomnianych treści zawiera też niepokojąco liczne i brutalne (a opisywane ze stoickim spokojem) sceny przemocy wobec zwierząt.

Kończąc już ten wywód - wg mnie to najsłabsza powieść sióstr Brontë. Jest to jednak równocześnie portret młodej kobiety w połowie XIX wieku, ktora nie dysponując urodą ani środkami pieniężnymi, szuka swojej drogi w życiu.

Możliwości ma ograniczone, więc klasycznie decyduje się na nauczycielstwo, bo ku temu ma predyspozycje.

Nie czytałeś/-aś nic Brontë? Nie zaczynaj od tego tytułu, to kiepski początek.

Czytałaś wszystko i została Ci tylko "Agnes Grey"? Też nie czytaj, niczego bez niej nie stracisz.

Anne Brontë gwizdnęła mi pamiętnik z nastoletnich niewinnych czasów do opisania miłosnych rozterek Agnes Grey?

Niewykluczone.

Na tym jednak moje emocje się kończą.

Znam twórczość sióstr Brontë (czy też samej Charlotte, jak chcą wierzyć niektórzy) i "Agnes Grey" bardzo mnie zawiodła.

Brak tej powieści ikry, brak jej rozbudowanej fabuły, do której przywykłam np. w...

więcej Pokaż mimo to

avatar
2260
561

Na półkach: , ,

Abstrahując od faktu że jest to niezaprzeczalnie najgorsza powieść sióstr Bronte jaką przeczytałam (a Agnes jest niezaprzeczalnie najgorszą protagonistką),muszę przyznać że jestem absolutnie wstrząśnięta ilością okrucieństwa wobec zwierząt jaka pojawia się na kartach tej książki. Niemal na co drugiej stronie pojawiają się bardzo szczegółowe opisy mordowania, dręczenia i zupełnie swobodnej przemocy wobec jakiegoś psa, kota, ptaka czy królika. Ta książka zasługuje na trigger warning na okładce żeby ostrzec czytelnika w tej kwestii. Przeczytałam wiele powieści napisanych w czasach współczesnych Anne Bronte i jeszcze nigdzie nie spotkałam się z takim nagromadzeniem tego typu praktyk. Książka nie broni się też niczym innym - ani intrygującą fabułą, ani pięknem języka, ani ciekawymi bohaterami. Ogólnie bardzo nieprzyjemna lektura. Najlepszą rzeczą w tej książce było ładne wydanie wydawnictwa mg.

Abstrahując od faktu że jest to niezaprzeczalnie najgorsza powieść sióstr Bronte jaką przeczytałam (a Agnes jest niezaprzeczalnie najgorszą protagonistką),muszę przyznać że jestem absolutnie wstrząśnięta ilością okrucieństwa wobec zwierząt jaka pojawia się na kartach tej książki. Niemal na co drugiej stronie pojawiają się bardzo szczegółowe opisy mordowania, dręczenia i...

więcej Pokaż mimo to

avatar
387
368

Na półkach: , ,

Od lat nie czytałam nic sióstr Bronte (kiedyś bardzo lubiłam i przeczytałam chyba wszystko co było dostępne, choć już niewiele pamiętam),jednak ta książka nie porwała mnie specjalnie. Oczywiście, trzeba wziąć poprawkę na to, że została napisana prawie 200 lat temu. Ale niektóre powieści z tamtych lat są nadal aktualne i uniwersalne... a ta nie jest. Czytało się dobrze, niemniej bez emocji. Takie sobie.

Od lat nie czytałam nic sióstr Bronte (kiedyś bardzo lubiłam i przeczytałam chyba wszystko co było dostępne, choć już niewiele pamiętam),jednak ta książka nie porwała mnie specjalnie. Oczywiście, trzeba wziąć poprawkę na to, że została napisana prawie 200 lat temu. Ale niektóre powieści z tamtych lat są nadal aktualne i uniwersalne... a ta nie jest. Czytało się dobrze,...

więcej Pokaż mimo to

avatar
596
589

Na półkach: ,

1. Nawet jak na klasykę troszkę zbyt moralizatorska i mało porywająca.
2. Bohaterka tak krystalicznie naiwna, że aż przestaje być to wiarygodne.
3. W pozostałych bohaterach natomiast widać tylko to co złe. Nagłe przemiany bohaterów też wydają się jakieś niewiarygodne.
4. Lepiej wybrać inną powieść tych sióstr.

1. Nawet jak na klasykę troszkę zbyt moralizatorska i mało porywająca.
2. Bohaterka tak krystalicznie naiwna, że aż przestaje być to wiarygodne.
3. W pozostałych bohaterach natomiast widać tylko to co złe. Nagłe przemiany bohaterów też wydają się jakieś niewiarygodne.
4. Lepiej wybrać inną powieść tych sióstr.

Pokaż mimo to

avatar
97
45

Na półkach:

OD razu mówię nie jest to powieść akcji, ale tego nie szukamy u pań Bronte. Właściwie książka dostała się w mojej ręce przypadkiem i może dobrze bo muszę przyznać że z Pań Bronte - Anne jest chyba najlepszą pisarką. Nie nudzi opisami, zwraca się wprawdzie do czytelnika pisząc momentami jak w pamiętniku ale jest to bardzo przyjemna. Bohaterka ze wszystkich wymyślonych przez panny Bronte - Agens jest chyba najbardziej ogarnięta (choć niestety jak to w klasyce gatunku lekko naiwna jedyna cecha na jej minus). Czytało się bardzo przyjemnie. Jeśli ktoś chce zaczynać z klasyką angielską i już odstraszyła go Duma i uprzedzenia - można spróbować od Agnes Grey na pewno człowiek się tak nie zmęczy :)

OD razu mówię nie jest to powieść akcji, ale tego nie szukamy u pań Bronte. Właściwie książka dostała się w mojej ręce przypadkiem i może dobrze bo muszę przyznać że z Pań Bronte - Anne jest chyba najlepszą pisarką. Nie nudzi opisami, zwraca się wprawdzie do czytelnika pisząc momentami jak w pamiętniku ale jest to bardzo przyjemna. Bohaterka ze wszystkich wymyślonych przez...

więcej Pokaż mimo to

Książka na półkach

  • Przeczytane
    1 242
  • Chcę przeczytać
    1 221
  • Posiadam
    368
  • Klasyka
    58
  • Ulubione
    54
  • 2013
    30
  • Chcę w prezencie
    29
  • 2023
    24
  • 2014
    22
  • Literatura angielska
    21

Cytaty

Więcej
Anne Brontë Agnes Grey Zobacz więcej
Anne Brontë Agnes Grey Zobacz więcej
Anne Brontë Agnes Grey Zobacz więcej
Więcej

Podobne książki

Przeczytaj także