Legenda

Po latach wróciłem do mojego ulubionego autora. Gemmell napisał swoją debiutancką Legendę pod wpływem sugestii psychologa, który doradził pisanie jako autoterapię. Gemmell był wówczas podejrzewany o raka i cała ta książka jest metaforą na jego zmagania z chorobą. Na szczęście po jakimś czasie od napisania Legendy diagnoza okazała się nieprawdziwa. Opowieść o obronie twierdzy Delnoch przed inwazją Nadirów, ma więc głębsze, niesamowite przesłanie, by nigdy się nie poddawać. Oprócz wspaniałych opisów batalistycznych, to również opowieść o przyjaźni, miłości, bólu, strachu, poświęceniu, determinacji i wierze w ideały. Brak tu magii w ilościach przytłaczających w obecnych książkach fantasy (oprócz zakonu trzydziestu i kilku innych motywów),za to miejscami bardzo mądre myśli przekazywane w dialogach, jednak największą magią tego dzieła jest wiedza w jakich okolicznościach ta książka była pisana, oraz to, że walka przedstawiona w książce to odbicie nierównej walki toczonej w życiu z tego typu chorobą. Dla mnie to mistrzostwo i klasyka, jak przystało na debiut z 1984 roku.

Po latach wróciłem do mojego ulubionego autora. Gemmell napisał swoją debiutancką Legendę pod wpływem sugestii psychologa, który doradził pisanie jako autoterapię. Gemmell był wówczas podejrzewany o raka i cała ta książka jest metaforą na jego zmagania z chorobą. Na szczęście po jakimś czasie od napisania Legendy diagnoza okazała się nieprawdziwa. Opowieść o obronie...

Książka którą przeczytałem z polecenia pewnej pani bibliotekarki w mojej pobliskiej bibliotece. Przez pierwszą połowę książki nieco się męczyłem , lecz gdy udało mi się dobrnąć do drugiej połowy książki to zagwarantowała mi ogromną dawkę rozrywki.
Plusami książki które znalazłem to:
-Prosty język który ułatwia śledzenie akcji;
-Pomimo, że jest to książka fantasy to zawiera mnóstwo przekazów które są bardzo wartościowe;
-Bardzo wciągające sceny akcji;
-Kreacja głównego Bohatera którego można bardzo polubić i utożsamić;
-Kreacja głównego antagonisty;
Jak niemalże każda książka posiada wady;
-Romans który jest bardzo płytki i żenujący
-Większość postaci nie posiada efektu głębi.
-Brak załączonej mapy która ułatwiłaby w kreacji lokalizacji książki.
-Połowa książki jest ścianą tekstu która potrafili spowolnić czytanie.
-Mocno przewidywalne zakończenie książki w stylu ,,zbieg okoliczności"
-Co chwilowe skakanie po lokalizacji/miejsc które utrudnia czytanie.
Do samej książki i cyklu kiedyś wrócę i kto wie może moja ocena wzrośnie :)
Dla zwolenników fantazy polecam :)

Książka którą przeczytałem z polecenia pewnej pani bibliotekarki w mojej pobliskiej bibliotece. Przez pierwszą połowę książki nieco się męczyłem , lecz gdy udało mi się dobrnąć do drugiej połowy książki to zagwarantowała mi ogromną dawkę rozrywki.
Plusami książki które znalazłem to:
-Prosty język który ułatwia śledzenie akcji;
-Pomimo, że jest to książka fantasy to zawiera...

Jak do tej pory lubiłem cykle w stylu "heroic fantasy", nawet pomimo tego, że w większości są to już dość stare cykle z dość sporą ilością kiczu, niestety zabrałem się za Legendę chyba w złym czasie, po moich ostatnich sporych zawodach czytelniczych i mój poziom odporności na głupoty i absurdy znacząco się zmniejszył. Stąd też zostawiam bez oceny, ponieważ odpadłem dość szybko, gdzie nowo poznane wrogo do siebie nastawione postacie po godzinach znajomości ni stąd ni zowąd spędzają ze sobą noc i rankiem mamy szaleńczą miłość.
Normalnie, pewnie bym się nie poddawał, ale po prostu nie dałem rady, może kiedyś zrobię podejście numer 2.

Jak do tej pory lubiłem cykle w stylu "heroic fantasy", nawet pomimo tego, że w większości są to już dość stare cykle z dość sporą ilością kiczu, niestety zabrałem się za Legendę chyba w złym czasie, po moich ostatnich sporych zawodach czytelniczych i mój poziom odporności na głupoty i absurdy znacząco się zmniejszył. Stąd też zostawiam bez oceny, ponieważ odpadłem dość...

Polecam nie tylko fanom gatunku.

Polecam nie tylko fanom gatunku.

Odstawiłem po 1/3.
Ściany dialogów i niespecjalnie wciągająca historia. Może później się rozkręca, ale mi szkoda tracić czasu na przebijanie się przez tekst.

Odstawiłem po 1/3.
Ściany dialogów i niespecjalnie wciągająca historia. Może później się rozkręca, ale mi szkoda tracić czasu na przebijanie się przez tekst.

Super książka Gemmella. Czytałem ją jakiś czas temu po Troi, która jest moją ulubioną powieścią. Może nie jest to poziom wspomnianej Troi, ale i tak jest to kawał dobrej książki.

Super książka Gemmella. Czytałem ją jakiś czas temu po Troi, która jest moją ulubioną powieścią. Może nie jest to poziom wspomnianej Troi, ale i tak jest to kawał dobrej książki.

Nie spodziewałem się zagrania z Ambrią, doceniam pomysł używania imion jako kluczy do magicznych umiejętności.

Nie spodziewałem się zagrania z Ambrią, doceniam pomysł używania imion jako kluczy do magicznych umiejętności.

Dobra książka, ale ani porywająca (oczywiście moim zdaniem) ani szczególnie oryginalna. Bardzo dobre opisy walk i bitew, jak to u Gemmela. Ale fabuła prosta, w sumie chyba mało zaskakująca.... Miałam większe nadzieje po przeczytaniu cyklu "Troja".

Dobra książka, ale ani porywająca (oczywiście moim zdaniem) ani szczególnie oryginalna. Bardzo dobre opisy walk i bitew, jak to u Gemmela. Ale fabuła prosta, w sumie chyba mało zaskakująca.... Miałam większe nadzieje po przeczytaniu cyklu "Troja".

Pan Gemmell kolejny raz pokazał klasę, zresztą jak przy każdej książce. Jak dla mnie poziom wszystkich jego książek jest na prawdę wysoki.
Uwielbiam książki, gdzie jest dużo walk i gdzie non stop dużo się dzieje. David Gemmell mi to zapewnia.

Pan Gemmell kolejny raz pokazał klasę, zresztą jak przy każdej książce. Jak dla mnie poziom wszystkich jego książek jest na prawdę wysoki.
Uwielbiam książki, gdzie jest dużo walk i gdzie non stop dużo się dzieje. David Gemmell mi to zapewnia.

Pierwszy raz przeczytałam tę książkę jakieś 20 lat temu. Zrobiła na mnie ogromne wrażenie. Płakałam ja. Płakali koledzy, którzy także czytali. Rewelacyjnie opisana historia. Wróciłam do niej po latach. Może już bez łez ale przeczytałam z ogromną przyjemnością.

Pierwszy raz przeczytałam tę książkę jakieś 20 lat temu. Zrobiła na mnie ogromne wrażenie. Płakałam ja. Płakali koledzy, którzy także czytali. Rewelacyjnie opisana historia. Wróciłam do niej po latach. Może już bez łez ale przeczytałam z ogromną przyjemnością.