Książkę czytało się przyjemnie, taka klasyka gatunku, ale nie bardzo sztampowa. Ciekawe przedstawienie problemów i przemyśleń dotyczących pierwszego kontakty z innym gatunkiem i komunikacji. Jedynce co bardzo na minus to zabieg autora który , ni stąd, ni zowąd skończył historię w pół słowie.

Książkę czytało się przyjemnie, taka klasyka gatunku, ale nie bardzo sztampowa. Ciekawe przedstawienie problemów i przemyśleń dotyczących pierwszego kontakty z innym gatunkiem i komunikacji. Jedynce co bardzo na minus to zabieg autora który , ni stąd, ni zowąd skończył historię w pół słowie.

Książka szybko mnie wciągnęła, ale też zawiodła. Skojarzyła mi się z rewelacyjnym filmem “Nowy początek”. Jeśli powieść potraktować jako wstęp do nowego cyklu science fiction to oceniłabym ją bardzo wysoko, ale że nie zawiera rozwinięcia wydarzeń ani zakończenia, to uważam szkoda czasu się w to wciągać. Autor nagle urywa historię, dodatkowo wprowadza nielogiczny wątek wymagający wyjaśnienia. Po przeczytaniu książki jedyne co przyszło mi do głowy to to, że autor musiał skończyć książkę w niedziele, bo w poniedziałek rano zaplanował wysłać ją do redakcji. Liczę na to, że kiedyś powstanie kontynuacja powieści.

Książka szybko mnie wciągnęła, ale też zawiodła. Skojarzyła mi się z rewelacyjnym filmem “Nowy początek”. Jeśli powieść potraktować jako wstęp do nowego cyklu science fiction to oceniłabym ją bardzo wysoko, ale że nie zawiera rozwinięcia wydarzeń ani zakończenia, to uważam szkoda czasu się w to wciągać. Autor nagle urywa historię, dodatkowo wprowadza nielogiczny wątek...

Książka przeleżała sporo czasu na półce, aż w końcu zdecydowałem się po nią sięgnąć. Szkoda, że zwlekałem z tym aż tak mocno.

Powieść opowiada o kontakcie z obcą cywilizacją i ci, którzy przywodzą na myśl "Solaris" Lema niewiele się mylą, choć ja bym przytoczył tutaj zupełnie inne dzieło mistrza, a mianowicie "Głos Pana".

Czytając ją, zostaniecie wręcz przytłoczeni pomysłami nie z tej ziemi. Należy pogratulować Panu Dębskiemu tak błyskotliwego pomysłu, bo kreacja obcej rasy jest tutaj na najwyższym poziomie, a jakby mało było tego, to autor podzielił książkę i prowadzi narrację dwutorowo, również z perspektywy tych dziwacznych stworów! Jest to niesamowite przeżycie, gdyż dzięki temu poznajemy nieco "ich" świat, a zarazem śmiejemy się, gdy czytamy o ludziach, próbujących rozwikłać zagadki, jakie są przed nimi stawiane.

Ogólnie powieść czyta się lekko, a sposób prowadzenia akcji i pomysłowość w kreowaniu świata, sprawia, że aż chce się do niej wracać.

Niestety na końcu następuje zgrzyt, bo drugiej części nie ma (i prawdopodobnie nie będzie, dla zainteresowanych link z wywiadem na końcu recenzji),co wprawiło mnie w niemałą melancholię, do tego stopnia, że moja sangis stężała i się zagotowała. Tyle pytań, a tak mało odpowiedzi.

Poza tym książka opiera się na życiu placówki wojskowo-badawczej, która została potraktowana jako tło wydarzeń. Postacie dość jałowe i prostolinijne, ale nie one grają tu pierwsze skrzypce. Szkoda, tylko że finisz był taki przedwczesny. Gdyby nie to, dałbym mocne 10.

http://starbasebooks.pl/news/rafal-debski-wywiad

Książka przeleżała sporo czasu na półce, aż w końcu zdecydowałem się po nią sięgnąć. Szkoda, że zwlekałem z tym aż tak mocno.

Powieść opowiada o kontakcie z obcą cywilizacją i ci, którzy przywodzą na myśl "Solaris" Lema niewiele się mylą, choć ja bym przytoczył tutaj zupełnie inne dzieło mistrza, a mianowicie "Głos Pana".

Czytając ją, zostaniecie wręcz przytłoczeni...

Uwielbiam takie książki. Obca cywilizacja i próba opisania przez autora jak ona funkcjonuje, jakie są stosunki społeczne, jak działa technologia. W tej książce jest to wszystko i co najlepsze wszystko ze sobą dobrze współgra i nie ma żadnych "błędów logicznych". Świetna jest.

Uwielbiam takie książki. Obca cywilizacja i próba opisania przez autora jak ona funkcjonuje, jakie są stosunki społeczne, jak działa technologia. W tej książce jest to wszystko i co najlepsze wszystko ze sobą dobrze współgra i nie ma żadnych "błędów logicznych". Świetna jest.

Książki science-fiction Pana Rafała zapowiadają się okropnie, potem pozytywnie się zaskakujemy, końcówka rozczarowuje, a następna książka nie powstaję.

Książki science-fiction Pana Rafała zapowiadają się okropnie, potem pozytywnie się zaskakujemy, końcówka rozczarowuje, a następna książka nie powstaję.

Przyjemne sci-fi, ale pozostawia duży niedosyt; wydaje się być raczej wstępem do znacznie większej historii
Na plus ciekawa wizja obcych
Kontynuacji brak, a szkoda

Przyjemne sci-fi, ale pozostawia duży niedosyt; wydaje się być raczej wstępem do znacznie większej historii
Na plus ciekawa wizja obcych
Kontynuacji brak, a szkoda

Ksiązki SF mają to do siebie,że wyobraźnia nie ma granic. Jak Wszechświat. Podobno. Tyle, że albo pisze się bez ograniczeń, albo uwzglednia się prawa fizyki czy chemii. Spotkanie Obcych to marzenie. A jak by wyglądało? Pewno różnie. W zależności jacy byliby Obcy. Zapewne to my bylibyśmy Indianami. Nam trudno zrozumieć kulturę innych nacji a co tu mówić o ET. Sama ksiązka? Taka sobie. To wszystko już gdzieś było. Ciekawa jest narracja z dwóch stron. Natomiast zakończenie, to moim zdaniem na poziomie zera absolutnego. Chyba, że autor planuje napisać ciąg dalszy. Tyle, że sprawdziłem i wydanie jest z 2017! Autorze, do dzieła!

Ksiązki SF mają to do siebie,że wyobraźnia nie ma granic. Jak Wszechświat. Podobno. Tyle, że albo pisze się bez ograniczeń, albo uwzglednia się prawa fizyki czy chemii. Spotkanie Obcych to marzenie. A jak by wyglądało? Pewno różnie. W zależności jacy byliby Obcy. Zapewne to my bylibyśmy Indianami. Nam trudno zrozumieć kulturę innych nacji a co tu mówić o ET. Sama ksiązka?...

Oj co tu się wydarzyło. Książka zwabiła mnie świetnym tematem. Pierwszy kontakt to zawsze coś po co chętnie sięgam, coś co wzbudza silne emocje i nigdy się nie nudzi. Tak do tej pory sądziłem. Niestety Ramię Perseusza to spore rozczarowanie choć pierwsze strony dają nadzieje na ciekawą opowieść. Im dalej jednak tym gorzej a samo zakończenie sprawia ze jak to się mówi "ręce opadły mi do samej ziemi" ( chyba że autor ma zamiar kontynuować historię w kolejnych tomach) Za poprowadzenie narracji naprzemiennie z punktu widzenia obcych i ludzi bardzo duży plus dla autora. Natomiast książka jako całość to niewykorzystany potencjał jaki niesie ze sobą tak szeroki i wielowątkowy temat.

Oj co tu się wydarzyło. Książka zwabiła mnie świetnym tematem. Pierwszy kontakt to zawsze coś po co chętnie sięgam, coś co wzbudza silne emocje i nigdy się nie nudzi. Tak do tej pory sądziłem. Niestety Ramię Perseusza to spore rozczarowanie choć pierwsze strony dają nadzieje na ciekawą opowieść. Im dalej jednak tym gorzej a samo zakończenie sprawia ze jak to się mówi...

Choć temat ciekawy, podejście też, jest trochę kombinowania i wszystko było na dobrym tropie, to jednak całość wypada raczej słabo. Różnic i alternatywnych ścieżek rozwojowych nie pogłębiono wystarczająco dobrze, za to mnóstwo fragmentów jest zwyczajnie przegadana.

Tę samą treść spokojnie można by zmieścić w trzykrotnie krótszej objętości, serio. Reszta to pompowanie pod zrobienie kilkutomowej serii z materiału na jedną książkę - co dziwi biorąc pod uwagę umiejętności autora (cykl o komisarzu Wrońskim jest pisany bardzo sprawnie).

Osobna sprawa, że choć pomysły na różnice rozwojowe dobre, to jednak można by było kombinowanie pogłębić, a nie zatrzymać się na wyjściowych pomysłach.

Choć temat ciekawy, podejście też, jest trochę kombinowania i wszystko było na dobrym tropie, to jednak całość wypada raczej słabo. Różnic i alternatywnych ścieżek rozwojowych nie pogłębiono wystarczająco dobrze, za to mnóstwo fragmentów jest zwyczajnie przegadana.

Tę samą treść spokojnie można by zmieścić w trzykrotnie krótszej objętości, serio. Reszta to pompowanie pod...

Bardzo dobre science fiction. Jedna z planet w tzw. Ramieniu Perseusza staje się przedmiotem badań i eksploracji dwóch odmiennych ras, ludzkiej i obcej. Każda z nich znajduje tam interesujące dla siebie złoża. Świetna narracja prowadzona na dwóch płaszczyznach, z punktu widzenia Ziemian i Obcych daje nie tylko pełen obraz fabuły, ale również ujawnia priorytety, lęki, odmienność, przyzwyczajenia, filozofię i naturę spotykających się istot. Na końcu pewien niedosyt, ale to sprawia, że powieść pozostaje w nas na długo.

Bardzo dobre science fiction. Jedna z planet w tzw. Ramieniu Perseusza staje się przedmiotem badań i eksploracji dwóch odmiennych ras, ludzkiej i obcej. Każda z nich znajduje tam interesujące dla siebie złoża. Świetna narracja prowadzona na dwóch płaszczyznach, z punktu widzenia Ziemian i Obcych daje nie tylko pełen obraz fabuły, ale również ujawnia priorytety, lęki,...