Krótkie opowiadanie o mało skomplikowanej fabule i dość prostym wątku dramatycznym. Jednak napisane w typowym dla Kresa stylu … fajnie było przypomnieć było sobie o krainach z pod pasm Szerni. Perełka dla fanów.

Krótkie opowiadanie o mało skomplikowanej fabule i dość prostym wątku dramatycznym. Jednak napisane w typowym dla Kresa stylu … fajnie było przypomnieć było sobie o krainach z pod pasm Szerni. Perełka dla fanów.

Opowiadanie o dość prostej linii fabularnej, prostym układzie dramatycznym. O tym, że nic gorszego nad zawiedzioną kobietę. Nic specjalnego, ale jest tu oczywiście plastyka kresowego świata, jest jego melodia słowa. Bardzo to przyjemne.

7/10

Opowiadanie o dość prostej linii fabularnej, prostym układzie dramatycznym. O tym, że nic gorszego nad zawiedzioną kobietę. Nic specjalnego, ale jest tu oczywiście plastyka kresowego świata, jest jego melodia słowa. Bardzo to przyjemne.

7/10

Wspaniale było powrócić do Szereru, nawet na tak krótką chwilę. Lektura tego opowiadania przypomniała mi dlaczego Kres jest i zawsze będzie jednym z najlepszych polskich twórców szeroko pojętej fantastyki.

Króciutki to tekst, ale pełno w nim emocji. Mało kto umie pisać tak dojmująco smutno oraz tak bardzo przejmująco jak właśnie Kres. "Jeźdźcy równin", zostawiając na końcu czytelnika z rozdartym sercem, są przypomnieniem, że w życiu rzadko kiedy sprawy idą tak, jak zaplanowaliśmy.

Oby autor jeszcze kiedyś powrócił do pisania (bardzo bym sobie tego życzył),ale nawet jeśli tak się nie stanie, zawsze można przeczytać to, co stworzył od tej pory. I tak pewnie za jakiś czas uczynię, bo "Jeźdźcy" mocno zaostrzyli moją chętkę na powrót do Szereru.

Wspaniale było powrócić do Szereru, nawet na tak krótką chwilę. Lektura tego opowiadania przypomniała mi dlaczego Kres jest i zawsze będzie jednym z najlepszych polskich twórców szeroko pojętej fantastyki.

Króciutki to tekst, ale pełno w nim emocji. Mało kto umie pisać tak dojmująco smutno oraz tak bardzo przejmująco jak właśnie Kres. "Jeźdźcy równin", zostawiając na...