W najciemniejszym kącie

Nie potrafiłam się od niej oderwać, musiałam zarwać nockę, co rzadko mi się zdarza :D polecam!

Nie potrafiłam się od niej oderwać, musiałam zarwać nockę, co rzadko mi się zdarza :D polecam!

Długo czekałam, zanim sięgnęłam po tę książkę.
Dużo sobie po niej obiecywałam.

Ogólnie nie jestem zachwycona powieścią. Moim zdaniem przewidywalna i nieodkrywcza. Poza tym wielka miłość, idealny partner pojawia się niczym książę na białym koniu i od teraz wszystko jest już tylko lepiej, razem przetrwamy każde nieszczęście...
Nie, nie, nie.
Natomiast warstwa psychologiczna została bardzo dobrze nakreślona. Bardzo, bardzo, bardzo. Jeśli ktoś szuka historii, w której realistycznie przedstawiono OCD, zdecydowanie polecam tę książkę.

Długo czekałam, zanim sięgnęłam po tę książkę.
Dużo sobie po niej obiecywałam.

Ogólnie nie jestem zachwycona powieścią. Moim zdaniem przewidywalna i nieodkrywcza. Poza tym wielka miłość, idealny partner pojawia się niczym książę na białym koniu i od teraz wszystko jest już tylko lepiej, razem przetrwamy każde nieszczęście...
Nie, nie, nie.
Natomiast warstwa...

Bardzo duży, jeśli nie decydujący, wpływ na powstanie tego thrillera psychologicznego miała praca analityka wywiadowczego autorki. "To cywilna funkcja, która polega na analizie danych o przestępczości i dostępnych informacji w celu ustalenia prawidłowości w zachowaniu przestępców, co pozwala na bardziej efektywne wykorzystanie dostępnych zasobów.” – podsumowuje autorka swój krótki wywiad zamieszczony na końcu książki. To właśnie kompilacja posiadanej wiedzy merytorycznej, zdobytego doświadczenia zawodowego i umiejętności snucia opowieści z rozbudowaną warstwą psychologiczną, odwołującą się do emocji czytelnika (zaryzykuję nawet stwierdzenie – żerującą na nich), pozwoliły jej nie tyle stworzyć wiarygodną historię patologicznego związku bazującego nie tylko na przemocy, ile wręcz na znęcaniu się psychicznym i fizycznym, głównej bohaterki – Cathy z policjantem Lee, co sprawić, że odbierałam ją jako autentyczną, po której zakończeniu, zaczęłam się zastanawiać nad pytaniem – ile takich kobiet, schowanych w najciemniejszym kącie własnej psychiki, jest wokół mnie? I zaraz za nim, nad pytaniem drugim, może nawet ważniejszym – dlaczego z tym nic nie robią? Że oba były przejawem postawy ignorantki, przekonałam się po doczytaniu ostatniej kartki tej opowieści, sprawiającej wrażenie autentycznej.
Historii, która z dużym prawdopodobieństwem mogła wydarzyć się naprawdę.
Sprawiła to pierwszoosobowa narracja, narzucająca mi, czasami wbrew mej woli (bo ileż można znieść aktów przemocy i być świadkiem chorobliwych zachowań?), logikę myślenia głównej bohaterki i sposób odbierania emocji oraz interpretacji jej odczuć i zachowań. Nie miałam tutaj chwili na wątpliwości i narzucanie własnych, alternatywnych propozycji postępowania w opisywanych wydarzeniach. Powiem więcej! Dzięki stałym byciu w centrum myśli bohaterki i rozwijanej akcji powieści nigdy nie zadałam sobie wspomnianych wcześniej pytań. Wręcz przeciwnie. Ja doskonale rozumiałam Cathy zarówno jako uzależnioną partnerkę od mężczyzny, jak i leczącą się później z traumy kobietę. Autorka tak intrygująco poprowadziła fabułę, tak fascynująco ukazała (na pograniczu chorobliwego zauroczenia!) przebieg procesu emocjonalnego i psychicznego uzależnienia, a potem procesu wychodzenia z choroby, by nie pozostawić mi najmniejszego marginesu na alternatywne myślenie (w domyśle – krzywdzące!) o kobietach-ofiarach domowej przemocy. Ta książka przede wszystkim dostarczyła mi wiedzy, tłumacząc zawiłe procesy psychologiczne, które nie podlegają prostym regułom i z których nie można, a nawet nie wolno, wyciągać pochopnych, lekceważących wniosków. Jest wyczerpującą (w sensie emocjonalnym również) odpowiedzią na ignoranckie pytanie – jak można trwać przy mężczyźnie, który bije i rani? Można – odpowiada autorka i wciąga w wir emocji, wykorzystując elementy romansu erotycznego z odrobiną perwersji sadystycznej. Chwyt poniżej pasa, ale konieczny, by złapać mnie w pułapkę emocji. W tę sfery psychiki ludzkiej, w której obrębie najlepiej jest zrozumieć drugiego człowieka. I rozumiałam Cathy, tracąc wraz z nią zdrowy rozsądek, grzęznąc w coraz bardziej wciągające bagno wypaczonej psychiki ludzkiej. Ba! Ja nawet zaczęłam usprawiedliwiać postępowanie Lee, jego przeszłością, mającą silny wpływ na traktowanie przez niego kobiet.
Litować się nad katem – oto efekt talentu pisarki!
Wrażenie autentyczności sprawiała również forma opowieści jako relacji prowadzonej w czasie teraźniejszym, w którym Cathy walczyła z efektem traumy (zaburzeniami obsesyjno-kompulsywnymi i depresją) naprzemiennie ze wspomnieniami o historii znajomości z Lee, by ostatecznie ukazać mi jednorodny obraz patologicznego związku z jego tragicznymi konsekwencjami dla obu stron.
To także obraz dychotomicznego charakteru miłości, która niszczy, potrafiąc nawet zabić obiekt uczuć i buduje, mając uzdrowicielską moc nawiązywania zdrowych relacji z kolejnym partnerem.
I ostatnia konkluzja zawarta w końcowym zdaniu wspomnianego wcześniej wywiadu, a którą autorka wykorzystała do stworzenia niezwykle wiarygodnej fabuły – „…nie zawsze można polegać na tym, co mówią ci inni i że dwoje na pierwszy rzut oka szczerych i wiarygodnych ludzi może mieć dwie zupełnie różne interpretacje tej samej sytuacji albo rozmowy". To dlatego relacje Cathy zostały poprzedzone protokołem sądowym, ukazującym Lee jako ofiarę w związku, a w oczach sędziów, przyjaciół, lekarzy, policjantów, jako mężczyznę wiarygodnego. Od tego momentu autorka tworzy scenariusz chorobliwej obsesji mężczyzny i jej ofiary-kobiety, który konsekwentnie fascynująco ukazaną tematyką i trzymającym w ciągłym napięciu rozwojem wydarzeń, zmienia pryzmat patrzenia na jakikolwiek związek partnerski.
Nigdy nie wiadomo, kto ukrywa się w najciemniejszym kącie psychiki człowieka – kat czy ofiara?
naostrzuksiazki.pl

Bardzo duży, jeśli nie decydujący, wpływ na powstanie tego thrillera psychologicznego miała praca analityka wywiadowczego autorki. "To cywilna funkcja, która polega na analizie danych o przestępczości i dostępnych informacji w celu ustalenia prawidłowości w zachowaniu przestępców, co pozwala na bardziej efektywne wykorzystanie dostępnych zasobów.” – podsumowuje autorka swój...

Jad dla mnie bardzo dobra książka.nie mam się do czego przyczepić. Czytalo się dobrze. Pochłonęłam w kilka godzin. Polecam

Jad dla mnie bardzo dobra książka.nie mam się do czego przyczepić. Czytalo się dobrze. Pochłonęłam w kilka godzin. Polecam

Książka ciągnęła się niesamowicie.. Przewidywalny koniec..

Książka ciągnęła się niesamowicie.. Przewidywalny koniec..

Genialna książka.

Genialna książka.

Wybitny thriller trzymający w napięciu do ostatniej strony. Spodziewałam się innego zakończenia (bardziej zawiłego), jednak wyobraźnia mnie chyba zbyt poniosła ;-) Polecam.

Wybitny thriller trzymający w napięciu do ostatniej strony. Spodziewałam się innego zakończenia (bardziej zawiłego), jednak wyobraźnia mnie chyba zbyt poniosła ;-) Polecam.

Świetny thriller psychologiczny ukazujący jak wielka miłość może stać się chora obsesją, jak kobieta zakochana może stać się ofiarą przemocy domowej. Zawsze słysząc przypadku znęcania się w domu mówimy że przecież kobiety powinny zostawić swojego kata. Ta książka świetnie opisuje jak się taka kobieta czuje , jak potrafi stracić wolę walki, jak próbuję poprostu przeżyć . Polecam❤️❤️

Świetny thriller psychologiczny ukazujący jak wielka miłość może stać się chora obsesją, jak kobieta zakochana może stać się ofiarą przemocy domowej. Zawsze słysząc przypadku znęcania się w domu mówimy że przecież kobiety powinny zostawić swojego kata. Ta książka świetnie opisuje jak się taka kobieta czuje , jak potrafi stracić wolę walki, jak próbuję poprostu przeżyć ....

Niesamowita. Tak trzyma w napięciu ze chwilami mnie bolały wszystkie mięśnie. W sumie też bardzo przygnębiającą. Kurcze brakuje mi słów. Niesamowita książka. Polecam gorąco

Niesamowita. Tak trzyma w napięciu ze chwilami mnie bolały wszystkie mięśnie. W sumie też bardzo przygnębiającą. Kurcze brakuje mi słów. Niesamowita książka. Polecam gorąco

Jestem totalnie rozczarowana.
Temat bardzo ważny, ale opisany tutaj w beznadziejny sposób. Ani o stylu, ani o bohaterce, ani o jej przyjaciółkach, ani o całej tej "akcji" nie da się napisać nic pozytywnego.

Jedyny plus za to, że oprócz przemocy wobec kobiet (która w wielu książkach jest zdecydowanie lepiej przedstawiona), autorka porusza jeszcze kwestię ZOK, a to już nie jest zbyt częstym tematem innych powieści, a powinno być, bo to bardzo ważna kwestia, która zatruwa życie wielu ludziom.

Jestem totalnie rozczarowana.
Temat bardzo ważny, ale opisany tutaj w beznadziejny sposób. Ani o stylu, ani o bohaterce, ani o jej przyjaciółkach, ani o całej tej "akcji" nie da się napisać nic pozytywnego.

Jedyny plus za to, że oprócz przemocy wobec kobiet (która w wielu książkach jest zdecydowanie lepiej przedstawiona), autorka porusza jeszcze kwestię ZOK, a to już nie...