Znakomicie skonstruowany thriller, trzymający w napięciu i przerażający. Świetnie się to czyta, ale potrafi też solidnie zmęczyć swoją mroczna atmosferą.

Znakomicie skonstruowany thriller, trzymający w napięciu i przerażający. Świetnie się to czyta, ale potrafi też solidnie zmęczyć swoją mroczna atmosferą.

Życie Sophie Duguet jest idealne. Tak idealne, jak tylko być może życie młodej, atrakcyjnej i dobrze wykształconej kobiety. Sophie ma bowiem wszystko: począwszy od pracy, w której świetnie się realizuje, poprzez wspierających bliskich, na przytulnym mieszkanku w paryskiej dzielnicy skończywszy.

Do czasu.

Kiedy w codzienność Sophie wkradają się drobne, acz niepokojące incydenty, nie podejrzewa ona nawet, że większość z tych pozornie błahych wydarzeń stanowi wstęp do prawdziwej tragedii. Zapodziane klucze, zgubione dokumenty, skradzione auto, znikające przedmioty… Problemy się mnożą, kłopoty piętrzą, niefortunne wypadki urastają do rangi katastrof. Kobieta z dnia na dzień traci grunt pod nogami i nabiera przekonania o własnej niepoczytalności. Gdy wokół niej dochodzi do serii wyjątkowo makabrycznych morderstw, przerażona postanawia podjąć karkołomną ucieczkę. Nie jest w końcu pewna, czy podejrzenia policji dotyczące jej udziału w sprawie są zasadne; Sophie nic nie pamięta…

***

Pozorność fabuły, jaka wybrzmiewa z opisu ,,Ślubnej sukni’’ Pierra Lemaitre, każe przyporządkować ów tytuł do grona szumnych ‘bestsellerów’ zalewających rynek wydawniczy. I owszem, wszak trudno się nie zgodzić – mamy tutaj do czynienia z mnogością współcześnie popularnych wątków: idealne życie, nieoczekiwany szereg nieszczęść, bohaterka uwikłana w sieć skomplikowanych intryg, podejrzenia, spiski, pościgi. Brzmi sztampowo, brzmi znajomo. Ale wszystkie te elementy w rękach Lamaitre, zebrane w całość i ułożone w mozaikę suspensu, napięcia oraz mistrzowskiej szarady kryminalnej, ze sztampą nie mogą w ogóle sympatyzować.

‘Suknia’ jest powieścią nietypową, żeby nie powiedzieć wprost: intrygującą i magnetyczną. To żadna nowinka gatunkowa, jednak biorąc pod uwagę rok jej publikacji (2009) można śmiało rzecz, że niejako świeżą, oryginalną, ukazującą nader ciekawy oraz złożony koncept literacki. Napisana surowym, choć pięknym językiem, doskonale korespondującym z prezentowanym przez siebie motywem obłędu i szaleństwa udanie wpisała się w gusta nieco bardziej wymagającego czytelnika. Bo prócz oczywistego wabiku w formie sensacyjnych zagrań, tytuł stanowi genialne studium przypadku; przypadku owładniętego umysłową aberracją, surrealistycznym wręcz oderwaniem od tego co rzeczywiste i namacalne, powolną agonią umęczonej psyche; przypadku, który z trudem podejmuje walkę z demonami przeszłości, lawiruje pomiędzy ułudą, fantazją, a faktyczną egzystencją; przypadku absolutnie fatalistycznego.

Na kanwie tych właśnie motywów Lemaitre osadza główną oś historii, wzbogacając ją o kryminalny aspekt. Tutaj rolę pierwszoplanową gra z wolna postępujący obłęd, który jest przyczynkiem do powstawania szeregu trudno wytłumaczalnych zdarzeń, lecz nie stanowi on jednoznacznej odpowiedzi na towarzyszące mu zjawiska. Akcja pędzi z zawrotną prędkością balansując na granicy grozy i pełnokrwistego thrillera psychologicznego. Chaos, gorączkowość emocji, niemożliwa do zniesienia niepewność i klaustrofobiczna atmosfera czynią z ,,Ślubnej sukni’’ powieść absolutnie pochłaniającą!

Życie Sophie Duguet jest idealne. Tak idealne, jak tylko być może życie młodej, atrakcyjnej i dobrze wykształconej kobiety. Sophie ma bowiem wszystko: począwszy od pracy, w której świetnie się realizuje, poprzez wspierających bliskich, na przytulnym mieszkanku w paryskiej dzielnicy skończywszy.

Do czasu.

Kiedy w codzienność Sophie wkradają się drobne, acz niepokojące...

Majstersztyk thrillera psychologicznego!!! POLECAM!!!

Majstersztyk thrillera psychologicznego!!! POLECAM!!!

Mam mieszane uczucia co do tej książki. Z jednej strony fabuła była przerażająca i o to w takich książkach przecież chodzi, ale przerażała mnie tak bardzo, ze w pewnym momencie zastanawiałam się czy nie przestać tej książki czytać. Fabuła na pewno ciekawa, nietypowa, ale może to nie być odpowiednia lektura dla wrażliwców.

Mam mieszane uczucia co do tej książki. Z jednej strony fabuła była przerażająca i o to w takich książkach przecież chodzi, ale przerażała mnie tak bardzo, ze w pewnym momencie zastanawiałam się czy nie przestać tej książki czytać. Fabuła na pewno ciekawa, nietypowa, ale może to nie być odpowiednia lektura dla wrażliwców.

... świetne i pomysłowe....

... świetne i pomysłowe....

Podczas lektury targały mną momentami sprzeczne uczucia.

Bo z jednej strony jest całkowicie pogubiona młoda kobieta a z drugiej odrażający psychol ingerujący w jej życie, w jej najbardziej intymne sprawy, doprowadzający dziewczynę na skraj obłędu.

O ile w przypadku Sophie było mi jej autentycznie żal i czułem, że coś tu nie gra, to rozmyślania i wynurzenia świra niezmiennie działały mi na nerwy.
Zadziwiała perfekcja, z jaką wprowadzał w życie swój potworny plan a jednocześnie momentami było to wręcz niewiarygodne.
Czy można aż tak zaingerować w życie drugiego człowieka ?
Przy obecnych technicznych możliwościach pewno tak, choć ja nie jestem w stanie tego do końca pojąć.

Świetny język autora i nawet przeskoki czasowe i osobowe nie utrudniały lektury.

Choć zakończenia spodziewałem się nieco innego to książka naprawdę jako całość robi ogromne wrażenie.

Polecam!!

8/10.

Podczas lektury targały mną momentami sprzeczne uczucia.

Bo z jednej strony jest całkowicie pogubiona młoda kobieta a z drugiej odrażający psychol ingerujący w jej życie, w jej najbardziej intymne sprawy, doprowadzający dziewczynę na skraj obłędu.

O ile w przypadku Sophie było mi jej autentycznie żal i czułem, że coś tu nie gra, to rozmyślania i wynurzenia świra...

Świetna książka, początek wydaje sie trochę dziwna ale dalej jest już super

Świetna książka, początek wydaje sie trochę dziwna ale dalej jest już super

Pierwsza część pisana z perspektywy głównej bohaterki była świetna. Niepokojąca, tajemnicza. Czytelnik może się domyślać, że ktoś "pomaga" bohaterce popełniać zbrodnie i zaplątywać się w co raz większe szaleństwo. Natomiast druga część pisana z perspektywy oprawcy nie pozostawia pola do domysłów. Wszystkie jego działania są bardzo dobitnie przedstawione i dla mnie to było za ciężkie. Co raz rzadziej zaczęłam po tę książkę sięgać, aż w końcu postanowiłam przerwać czytanie, bo przestało mi to sprawiać przyjemność i ta historia za bardzo mnie przytłoczyła.

Pierwsza część pisana z perspektywy głównej bohaterki była świetna. Niepokojąca, tajemnicza. Czytelnik może się domyślać, że ktoś "pomaga" bohaterce popełniać zbrodnie i zaplątywać się w co raz większe szaleństwo. Natomiast druga część pisana z perspektywy oprawcy nie pozostawia pola do domysłów. Wszystkie jego działania są bardzo dobitnie przedstawione i dla mnie to było...

Książka jest genialna, świetnie skonstruowana, bez nadmiernych opisów i co ciekawe prawie zupełnie pozbawiona dialogów. Czyta się jednym tchem.
Nie wiem natomiast, czy wszystko ze mną w porządku, bo ani trochę nie żałowałam Sophie, za to żal mi było biednego Franza.

Książka jest genialna, świetnie skonstruowana, bez nadmiernych opisów i co ciekawe prawie zupełnie pozbawiona dialogów. Czyta się jednym tchem.
Nie wiem natomiast, czy wszystko ze mną w porządku, bo ani trochę nie żałowałam Sophie, za to żal mi było biednego Franza.

Trafiłam na książkę przez przypadek i wcale tego nie żałuję. Początek dość chaotyczny, ale nosem czułam grubszą sprawę :-) Miód na serce dla fanów thrillerów psychologicznych. Noc zarwana jak nic...

Trafiłam na książkę przez przypadek i wcale tego nie żałuję. Początek dość chaotyczny, ale nosem czułam grubszą sprawę :-) Miód na serce dla fanów thrillerów psychologicznych. Noc zarwana jak nic...