𝐏𝐫𝐳𝐲𝐭𝐨𝐜𝐳ę 𝐬ł𝐨𝐰𝐚 𝐀𝐮𝐭𝐨𝐫𝐚, 𝐧𝐚𝐣𝐥𝐞𝐩𝐬𝐳𝐚 𝐫𝐞𝐤𝐨𝐦𝐞𝐧𝐝𝐚𝐜𝐣𝐚 𝐭𝐞𝐣 𝐤𝐬𝐢ąż𝐤𝐢 :

"Nie za​chowałem na koniec żadnej specjalnej rekapitulacji ani apelu. Strzeż się wszystkiego, co irracjonalne, nie​za​leż​nie od tego, jak bardzo będzie cię kusić. Odrzucaj „transcendencję” i wszystkich, którzy będą cię na​ma​wiać do pod​po​rząd​kowania lub unicestwienia własnej jaź​ni. Nie ufaj współczuciu – wybieraj godność, własną i innych. Nie obawiaj się, że zostaniesz uznany za aroganckie​go lub samolubnego. We wszystkich ekspertach dostrzegaj ssaki. Nigdy nie przyglądaj się bez​czyn​nie niesprawiedliwości lub głupocie. Bierz udział w dyskusjach i sporach dla nich samych – w grobie będziesz mieć dość czasu, by się namilczeć. Bądź podejrzliwy względem własnych pobudek i wszelkich wymówek. Nie żyj dla innych w większym stopniu, niż​byś oczekiwał po nich, że będą żyć dla Ciebie. Zo​stawię Cię ze słowami György’ego Konráda, węgierskie​go dysydenta, który dochował za​sad w mrocznych czasach i prze​żył własnych prześladowców. Jest au​to​rem książek Antipolitics i The Loser oraz wielu krótkich esejów i dzieł prozą. (Gdy jego oj​czy​zna i społeczeństwo odzyskały nie​pod​ległość, przy​szli do nie​go i za​pro​po​nowa​li mu prezydenturę, na co od​po​wie​dział: „Nie, dziękuję”). Cytat ten pochodzi z 1987 roku, kiedy świat wy​da​wał się jesz​cze bardzo odległy : Żyj za​miast ro​bić karierę. Zdaj się na dobry smak. Życiowa wolność zrekompensuje Ci straty. […] Jeśli nie po​do​ba ci się styl innych, kul​ty​wuj własny. Po​znaj sztuczki reprodukcji, sam sobie bądź wydawcą, i to na​wet w rozmowie, a wtedy radość pracy wypełni twoje dni. Oby tak samo było z tobą; dbaj, żeby proch nie za​mókł przed czekającymi cię bitwami, i bądź czujny, byś potrafił rozpoznać, kiedy nadejdzie ich czas.

𝐏𝐫𝐳𝐲𝐭𝐨𝐜𝐳ę 𝐬ł𝐨𝐰𝐚 𝐀𝐮𝐭𝐨𝐫𝐚, 𝐧𝐚𝐣𝐥𝐞𝐩𝐬𝐳𝐚 𝐫𝐞𝐤𝐨𝐦𝐞𝐧𝐝𝐚𝐜𝐣𝐚 𝐭𝐞𝐣 𝐤𝐬𝐢ąż𝐤𝐢 :

"Nie za​chowałem na koniec żadnej specjalnej rekapitulacji ani apelu. Strzeż się wszystkiego, co irracjonalne, nie​za​leż​nie od tego, jak bardzo będzie cię kusić. Odrzucaj „transcendencję” i wszystkich, którzy będą cię na​ma​wiać do pod​po​rząd​kowania lub unicestwienia własnej jaź​ni. Nie ufaj współczuciu –...

Świetne eseje Hitchensa poświęcone kontestacji i krytyce - idei życiowej opozycyjności wobec opresji i niesprawiedliwości. Teksty skrzą się erudycją, błyskotliwością, zaangażowaniem, ale też ironią, sarkastycznym humorem i herbertowskim poczuciem "oglądania w lustrze swej błazeńskiej twarzy". Hitchens sięga też po swoje osobiste doświadczenia i wspomnienia, które również pozostają żywo interesującym świadectwem jego kontestatorskich cnót (myślę, że obraziłby się za tak sformułowaną opinię, ale cóż, zasługuje na taką estymę). Sądzę, że jego słowa potrafią dodać wiatru w żagle tym, którym zależy na prawdziwych, głębokich zmianach; pozwalają uwierzyć, że zmiany są możliwe, że warto pozostawać wytrwałym, upartym i cierpliwym.

Świetne eseje Hitchensa poświęcone kontestacji i krytyce - idei życiowej opozycyjności wobec opresji i niesprawiedliwości. Teksty skrzą się erudycją, błyskotliwością, zaangażowaniem, ale też ironią, sarkastycznym humorem i herbertowskim poczuciem "oglądania w lustrze swej błazeńskiej twarzy". Hitchens sięga też po swoje osobiste doświadczenia i wspomnienia, które również...

Nie porwała mnie ta książka. Może dlatego, ze nie jestem młodym kontestatorem a może też dlatego, że autor nie stawiał na wywarcie aż takiego wrażenia na potencjalnym czytelniku. Niemniej jednak książkę przeczytałam wnikliwie, zaznaczając sobie całe pęki cytatów oraz z silnym postanowieniem, że jeszcze do tej lektury wrócę.

To moje pierwsze literackie spotkanie z Christopherem Hitchensem i muszę powiedzieć, ze wrażenie na mnie zrobił duże. Co najbardziej mi się rzuciło w oczy w zetknięciu z nim? Przeogromna wiedza, trudno wręcz określić ją jako ogólną, gdyż ta definicją jakby z góry ją umniejszała. To jest szeroka i głęboka „wiedza ogólna”, oparta na fundamentach literatury, socjologii, sztuki, politologii, historii… A takie zaplecze uzupełnione o charyzmę, zasady moralne, narcyzm oraz bezkompromisową wiarę we własne ideały rysuje portret człowieka intrygującego, o wyraźnych konturach i trudnych do przewidzenia reakcjach. Na pewno sięgnę po kolejną jego książkę.

Nie porwała mnie ta książka. Może dlatego, ze nie jestem młodym kontestatorem a może też dlatego, że autor nie stawiał na wywarcie aż takiego wrażenia na potencjalnym czytelniku. Niemniej jednak książkę przeczytałam wnikliwie, zaznaczając sobie całe pęki cytatów oraz z silnym postanowieniem, że jeszcze do tej lektury wrócę.

To moje pierwsze literackie spotkanie z...

"Uważam, że należy pielęgnować w sobie następujące cechy: najwyższą niecierpliwość w połączeniu z najwyższym sceptycyzmem oraz najwyższą nienawiść do niesprawiedliwości i wszystkiego, co irracjonalne, w połączeniu z jak najwyższym stopniem ironicznego samokrytycyzmu. Wówczas naprawdę można się uczyć na przykładzie historii, a nie tylko ją przywoływać lub zamieniać w slogany."

"Uważam, że należy pielęgnować w sobie następujące cechy: najwyższą niecierpliwość w połączeniu z najwyższym sceptycyzmem oraz najwyższą nienawiść do niesprawiedliwości i wszystkiego, co irracjonalne, w połączeniu z jak najwyższym stopniem ironicznego samokrytycyzmu. Wówczas naprawdę można się uczyć na przykładzie historii, a nie tylko ją przywoływać lub zamieniać w...

Szkoda, że tak późno przeczytałam no ale warto.

Szkoda, że tak późno przeczytałam no ale warto.

https://lebartoshe.blogspot.com/2019/10/r5-listy-do-modego-kontestatora-ch.html

"Zastanawia mnie czy chaotyczny styl Chritophera Hitchensa wynika z tematu, który porusza, czy po prostu z jego osobowości. Zwłaszcza w tej książce (a zauważyłem to już w „God is not great”) Hitchens przeskakuje od tematu do tematu, niczym z kwiatka na kwiatek. Jednak bardziej niż pracowitą i metodyczną pszczołę przypomina on pająka, który powoli snuje swoją sieć – zaczynając to z jednej, to z drugiej strony, z kierunków które wydają się być..."

https://lebartoshe.blogspot.com/2019/10/r5-listy-do-modego-kontestatora-ch.html

"Zastanawia mnie czy chaotyczny styl Chritophera Hitchensa wynika z tematu, który porusza, czy po prostu z jego osobowości. Zwłaszcza w tej książce (a zauważyłem to już w „God is not great”) Hitchens przeskakuje od tematu do tematu, niczym z kwiatka na kwiatek. Jednak bardziej niż pracowitą i...

Mam jakiś niedosyt, biorąc pod uwagę, że Hitchens był radykalnym skrzydłem "Czterech Jeźdźców" a debaty z jego udziałem to prawdziwy cymes. W magazynie "Książki" jakiś czas temu przeczytałam bardzo trafne porównanie: "Gdyby Christopher Hitchens miał być zwierzęciem, bez wątpienia byłby to tłusty kocur." "Listy.." są oczywiście bardzo błyskotliwe, ale jakby "bałaganiarskie". Czasami chciałoby się autorowi przerwać i powiedzieć: "Nie pędź tak, rozwiń, to ciekawe". Nie pozostaje nic innego, jak sięgnąć po inne pozycje.

Mam jakiś niedosyt, biorąc pod uwagę, że Hitchens był radykalnym skrzydłem "Czterech Jeźdźców" a debaty z jego udziałem to prawdziwy cymes. W magazynie "Książki" jakiś czas temu przeczytałam bardzo trafne porównanie: "Gdyby Christopher Hitchens miał być zwierzęciem, bez wątpienia byłby to tłusty kocur." "Listy.." są oczywiście bardzo błyskotliwe, ale jakby...

Najciekawsze były tu chyba wątki biograficzne, bo z samej filozofii czy nauki bycia kontestatorem to tak w sumie oczywistości, ale ładnie napisane.

Najciekawsze były tu chyba wątki biograficzne, bo z samej filozofii czy nauki bycia kontestatorem to tak w sumie oczywistości, ale ładnie napisane.

Bardzo dobra pozycja. Inteligentne, błyskotliwe teksty o sarkastycznym humorze. Jakże pasują do obecnych czasów i zapewne doskonale się obronią w nadchodzących. Szczerze polecam

Bardzo dobra pozycja. Inteligentne, błyskotliwe teksty o sarkastycznym humorze. Jakże pasują do obecnych czasów i zapewne doskonale się obronią w nadchodzących. Szczerze polecam

ok superboomer

ok superboomer