Zaczęłam czytać, ale nie wciągnęła mnie. Irytowały też przeskoki- raz mamy e-maile czy też listy między bohaterkami, a raz normalną narrację. Nie wiem o co w tym wszystkim chodzi. Niejasny, niespójny obraz pięciu kobiet, każda ma swojego robaka który ją gryzie. Wszystkie muszą wyzwalać się z toksycznych związków z mężczyznami. Ponieważ mam na półce dziesiątki innych ciekawszych książek, chyba nie doczytam do końca. Wszystko wydaje mi się tutaj wtórne i nieciekawe.

Zaczęłam czytać, ale nie wciągnęła mnie. Irytowały też przeskoki- raz mamy e-maile czy też listy między bohaterkami, a raz normalną narrację. Nie wiem o co w tym wszystkim chodzi. Niejasny, niespójny obraz pięciu kobiet, każda ma swojego robaka który ją gryzie. Wszystkie muszą wyzwalać się z toksycznych związków z mężczyznami. Ponieważ mam na półce dziesiątki innych...

Czytadło na jeden wieczór. Wymuszony, ciężki cynizm z aspiracjami na egzaltowane wywody. Być może z serii: jak kiepskie tłumaczenie może zniszczyć książkę.

O kobietach, które potrzebują uczucia jak heroiny.
Każde rozczarowanie przynosi kryzysy, marzenia, wieczne kompromisy, wielkie miłości tylko na niby, kantów bez liku. Bo "nie zakochasz się kiedy wszystko dobrze się układa. Zakochasz się, kiedy zabraknie ci benzyny na środku pustyni. Do pustego zbiornika wlewasz każde kłamstwo, słowa, słowa, słowa, wszystko. Nikt nie chce zostać sam z pustymi rękoma"

"Rzuciłam mu wyzwanie, żądając więcej, poprosiłam grzecznie lub rzuciłam mu w twarz- zależy od punktu widzenia- rękawicę, a on jej nie podjął. Pozwolił, żeby upadla na chodnik, a potem spokojnie wyrzucił do kosza, żeby nie zaśmiecać otoczenia (jego terytorium).

Dla porzuconych, oszukanych, samotnych i cierpiących z powodu niefortunnej namiętności.
Nie daje rozwiązań, ale irracjonalnie wypełnia pustkę.

Czytadło na jeden wieczór. Wymuszony, ciężki cynizm z aspiracjami na egzaltowane wywody. Być może z serii: jak kiepskie tłumaczenie może zniszczyć książkę.

O kobietach, które potrzebują uczucia jak heroiny.
Każde rozczarowanie przynosi kryzysy, marzenia, wieczne kompromisy, wielkie miłości tylko na niby, kantów bez liku. Bo "nie zakochasz się kiedy wszystko dobrze się...

Książka zamiast przyciągać uwagę czytelnika,wręcz odpycha go po przeczytaniu kilku stron. Dużo w niej zjadliwej ironii,tęsknoty za innym życiem,potrzebie akceptacji w dokonywaniu wyborów. Związki budowane na fasadach kłamstwa i obłudy. Raczej nieprawdopodobne zakończenie-trzy kobiety w tym samym czasie porzucają dotychczasowe życie(swoich mężów i kochanków,odbywa się to prawie jedocześnie, co wzbudza śmiech i irytację),aby zamieszkać wspólnie razem w pięknym domu(same kobiety),gdzie panuje radość i szczęśćie. Każda z nich poznaje nowego mężczyznę i czuje się szczęśliwa,pełna energii do przeżywania kolejnego dnia i stawiania czoła wyzwaniom i problemom. Nie polecam tej książki.

Książka zamiast przyciągać uwagę czytelnika,wręcz odpycha go po przeczytaniu kilku stron. Dużo w niej zjadliwej ironii,tęsknoty za innym życiem,potrzebie akceptacji w dokonywaniu wyborów. Związki budowane na fasadach kłamstwa i obłudy. Raczej nieprawdopodobne zakończenie-trzy kobiety w tym samym czasie porzucają dotychczasowe życie(swoich mężów i kochanków,odbywa się to...

"Przyjaciółki@it" opowiadają o pięciu kobietach. Na początku wydaje się, że to będą trzy, wszystkie wyrwane z kontekstu, chociaż połączone ze sobą. Daria i Ilaria są internetowymi przyjaciółkami. Roberta pracuje z Ilarią. Później pojawiają się Danila (przyjaciółka Roberty) i Mariana (jeszcze szkolna koleżanka Ilarii). Jedynie Roberta nie przekroczyła jeszcze trzydziestki.

O czym opowiada książka? Nie wiem. Nie doszłam jeszcze do tego. Moim zdaniem jest to historyjka, żeby tylko coś napisać, bez głębszego sensu. Na upartego można powiedzieć, że mówi o docenianiu własnej kobiecości i wartości jako wspaniałej osoby. Rezygnowaniu z toksycznych związków z okropnymi mężczyznami, by zacząć na nowo i znaleźć prawdziwą miłość, przyjaźń i szczęście. Jednak mi się to pojawiło dopiero w momencie, gdy robiłam wszystko, żeby nadać książce jakiś sens. Jest napisana w sposób pogmatwany, można się pogubić, dopóki się nie opanuje, kto jest kim i z kim, dlaczego i po co. A to wbrew pozorom nie jest takie proste. Podchodziłam do tej pozycji trzykrotnie i dopiero teraz mam mgliste pojęcie, co się tam dzieje, ale wciąż nie rozumiem, dlaczego.

"Przyjaciółki@it" opowiadają o pięciu kobietach. Na początku wydaje się, że to będą trzy, wszystkie wyrwane z kontekstu, chociaż połączone ze sobą. Daria i Ilaria są internetowymi przyjaciółkami. Roberta pracuje z Ilarią. Później pojawiają się Danila (przyjaciółka Roberty) i Mariana (jeszcze szkolna koleżanka Ilarii). Jedynie Roberta nie przekroczyła jeszcze...

ujdzie

ujdzie