Rozowski (ur. 1964 w Moskwie),mieszka w Bostonie i tam jest znany pod nazwiskiem Toss, a to głównie z powodu swojej książki pt "Fantasies of Middle-aged Woman" i w Google szukajcie, Państwo, Tossa, a nie Rozowskiego. Nie zrobił wielkiej światowej kariery, lecz sprawia wrażenie interesującego. Szperając po Google odniosłem wrażenie, że również w Grecji jest popularny.
W tej książce zafundował nam relację mistrz - uczeń, w dodatku wzbogaconą o związek uczuciowo – łóżkowy. Dużo akademickich dyskusji na podstawowe tematy egzystencji, co doświadczonych czytelników może trochę nudzić. W każdym razie, da się to czytać, choć ma prawie 500 stron.
Mnie kupił jednym fragmentem, który ujmuje "głębię" moich myśli, prześladujących mnie od czasów szkolnych, gdy dręczony byłem głupimi pytaniami, przez skądinąd bardzo szanowaną i lubianą, polonistkę (s. 84):
„..Jaki sens ma zastanawianie się nad tym, co autor chciał powiedzieć w tym czy innym utworze? Myślę, że powiedział to, co chciał, adresat tego przesłania na pewno odczyta je właściwie, ktoś inny zinterpretuje po swojemu. Czy nie jest to próba podporządkowania sobie myśli czytelnika przez autora albo społeczności, której interesom autor służy?..”

W ostatnim zdaniu „autor” znaczy literaturoznawca, krytyk, recenzent, czy pani od polskiego. Drodzy Czytelnicy Uczniowie użyjcie tego argumentu w szkole!!

PS. Możliwe, że Amerykanie Tossa o 5 lat odmłodzili, bo rosyjskie źródła podają 1959

Rozowski (ur. 1964 w Moskwie),mieszka w Bostonie i tam jest znany pod nazwiskiem Toss, a to głównie z powodu swojej książki pt "Fantasies of Middle-aged Woman" i w Google szukajcie, Państwo, Tossa, a nie Rozowskiego. Nie zrobił wielkiej światowej kariery, lecz sprawia wrażenie interesującego. Szperając po Google odniosłem ...

W porównaniu z poprzednią książką autora, ta podobała mi się trochę mniej.
Chociaż jeśli chodzi o styl, rozważania i całość "Amerykańskiej opowieści" nie zawiodłam się.
Autor świetnie bawi się słowem pisanym.
Dla mnie dodatkowym i ogromnym plusem jest to, że w książce jest wiele momentów nad którymi się mogłam zatrzymać, rozważyć i pomyśleć dłużej.
To lubię. I wiem, że dzięki temu książka zostanie w mojej głowie, a myślami będę wracać do tego co w niej było.
Mam nadzieję przeczytać ją kiedyś jeszcze raz, tak jak i poprzednią.
Anatolij Rozowski trafia u mnie na półkę z autorami ulubionymi i mam nadzieję na więcej.

W porównaniu z poprzednią książką autora, ta podobała mi się trochę mniej.
Chociaż jeśli chodzi o styl, rozważania i całość "Amerykańskiej opowieści" nie zawiodłam się.
Autor świetnie bawi się słowem pisanym.
Dla mnie dodatkowym i ogromnym plusem jest to, że w książce jest wiele momentów nad którymi się mogłam zatrzymać, rozważyć i pomyśleć dłużej.
To lubię. I wiem, że...

Książka jakoś nie zachęcała mnie ani tytułem, ani okładką. Akurat dostałam ją, więc bardzo długo kurzyła się na półce, aż raz z nudów trafiła w moje ręce. Uważam, że jest to bardzo dobra książka, niby banał związek emigrantki i starszego faceta. Aczkolwiek nie jest to opis mdłego związku, borykającego się z problemamy codzienności. Mężczyzna jest mentorem, wprowadza ją w świat sztuki, kultury i wymaga by się rozwijała, kształciła, i szukała własnych nurtów. Bohaterka jest uzależniona od niego, aczkolwiek następuje w niej niesamowity rozwój, cały związek jest fascynujący, nierealny i czasami nieosiągalny. Po przeczytaniu człowiek ma ochotę sam się dokształcić, sięgnąć po coś ambitniejszego. Ta książka zajmuje u mnie ważne miejsce i na pewno do niej jeszcze wrócę.

Książka jakoś nie zachęcała mnie ani tytułem, ani okładką. Akurat dostałam ją, więc bardzo długo kurzyła się na półce, aż raz z nudów trafiła w moje ręce. Uważam, że jest to bardzo dobra książka, niby banał związek emigrantki i starszego faceta. Aczkolwiek nie jest to opis mdłego związku, borykającego się z problemamy codzienności. Mężczyzna jest mentorem, wprowadza ją w...

Czytałam ta ksiązkę dwa razy, jest rewelacjna.

Czytałam ta ksiązkę dwa razy, jest rewelacjna.