Dusza cesarza

Książka utwierdziła mnie w przekonaniu, że co się da rozwlec, autor rozwlecze. Jak opowiadanie na 15 stron napisać w 140 -> to tylko do autora, jest w tym mistrzem.
Historia dla mnie średnio ciekawa, nie odnajduję się w pomysłach Sandersona, ale powiedzmy, że jakby faktycznie wyrzucić wszystkie powtórzenia (czyli wszyscy bohaterowie robią wszystko to samo w całkiem ten sam sposób razy kilka) to byłaby dla mnie bardziej znośna. Wciąż nic szczególnego, nic co moim zdaniem w ogóle warto czytać, ale nie marudziłabym tak bardzo. Tym razem styl mnie nie mierził tak jak zwykle, a i główna bohaterka zyskała moją sympatię, taka "ostra" laska powiedzmy, która jest mocno pewna siebie i udaje jej się z pomocą intelektu unikać kłopotów/wychodzić z nich cało. Mogłabym się z nią zaprzyjaźnić, mogłabym nią być - w takich sytuacjach zakochuję się w książkach (chociażby "Achaja"), a tutaj nic z tych rzeczy, co oznacza, że musi być źle.
Akcji zero albo mało, nic nie wciąga, poza główną bohaterką postaci do niczego, co mnie wcale u Sandersona nie zdziwiło, raczej mnie zdziwiło, że w ogóle znalazłam jakąś postać, która jest ok.
Totalna strata czasu, nie cierpię Sandersona.

Książka utwierdziła mnie w przekonaniu, że co się da rozwlec, autor rozwlecze. Jak opowiadanie na 15 stron napisać w 140 -> to tylko do autora, jest w tym mistrzem.
Historia dla mnie średnio ciekawa, nie odnajduję się w pomysłach Sandersona, ale powiedzmy, że jakby faktycznie wyrzucić wszystkie powtórzenia (czyli wszyscy bohaterowie robią wszystko to samo w całkiem ten sam...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

To w zasadzie rozbudowane opowiadanie. Jedna historia, jeden wątek. Ale opowiedziana świetnie, z klimatem, z napięciem, z oryginalnością. W zasadzie nie ma żadnych braków i jako opowiadanie fantasy może stanowić wzorzec.

Jest ciekawie skonstruowany świat, wyjątkowy i przekonujący system magii. Jest fajna główna bohaterka, nie gorsze postacie drugoplanowe. Każda z nich ma swoje tło, swoje motywacje (bardziej i mniej oczywiste). Jest wiele smaczków, ale przede wszystkim genialnie postawiony problem i błyskotliwe jego rozwiązanie.

Tak jak ogólnie nie przepadam za opowiadaniami fantastycznym, tak lektura powyższego to była czysta przyjemność. W niewielkiej objętości zmieściło się naprawdę wiele, nie miałem poczucia, że coś pokazane jest po łebkach, czy, że skaczemy jakoś z historią.

Oczywiście bardzo polecam.

To w zasadzie rozbudowane opowiadanie. Jedna historia, jeden wątek. Ale opowiedziana świetnie, z klimatem, z napięciem, z oryginalnością. W zasadzie nie ma żadnych braków i jako opowiadanie fantasy może stanowić wzorzec.

Jest ciekawie skonstruowany świat, wyjątkowy i przekonujący system magii. Jest fajna główna bohaterka, nie gorsze postacie drugoplanowe. Każda z nich ma...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Krótkie opowiadanie, całkiem ciekawe. Dosyć wątpliwy pomysł umiejscowienia go w układzie SEL.

Krótkie opowiadanie, całkiem ciekawe. Dosyć wątpliwy pomysł umiejscowienia go w układzie SEL.

Pokaż mimo to

Przyznaję bez bicia, że wybrałam tę książkę tylko ze względu na przepiękną okładkę. Zdecydowanie za mało akcji, dopiero końcowe rozdziały mnie wciągnęły. Shai w sumie w porządku, ale wolałabym mieć więcej czasu na głębsze zapoznanie się z bohaterką. Zaintrygował mnie Pieczętujący Krwią, był bardzo niepokojącą i tajemniczą postacią. W książce padało dużo terminów, w których nawet nie próbowałam się połapać. Gdybym przeczytała pierwszą część serii (możliwe, że to kiedyś nadrobię) na pewno byłabym lepiej zorientowana w tym świecie.

Przyznaję bez bicia, że wybrałam tę książkę tylko ze względu na przepiękną okładkę. Zdecydowanie za mało akcji, dopiero końcowe rozdziały mnie wciągnęły. Shai w sumie w porządku, ale wolałabym mieć więcej czasu na głębsze zapoznanie się z bohaterką. Zaintrygował mnie Pieczętujący Krwią, był bardzo niepokojącą i tajemniczą postacią. W książce padało dużo terminów, w których...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jak na opowiadanie, historia Shai i jej pracy dla cesarza jest na najwyższym poziomie. Shai i Gaotona wciągnęli mnie w wir opowieści i nie chcieli wypuścić aż do końca.

Jedyne czego nie bardzo rozumiem to włączenie tej historii do cyklu Elantris. Niby są nawiązania, wzmianki o państwach czy aonach, ale dla mnie to za mało by jakkolwiek wiązać to ze światem Raodena i Sarene.

Jak na opowiadanie, historia Shai i jej pracy dla cesarza jest na najwyższym poziomie. Shai i Gaotona wciągnęli mnie w wir opowieści i nie chcieli wypuścić aż do końca.

Jedyne czego nie bardzo rozumiem to włączenie tej historii do cyklu Elantris. Niby są nawiązania, wzmianki o państwach czy aonach, ale dla mnie to za mało by jakkolwiek wiązać to ze światem Raodena i Sarene.

Pokaż mimo to

Nie rozumiem zachwytów nad tym opowiadaniem. Nic mi nie podeszło a twórczość Pana Sandersona bardzo lubię.

Nie rozumiem zachwytów nad tym opowiadaniem. Nic mi nie podeszło a twórczość Pana Sandersona bardzo lubię.

Pokaż mimo to

Mówiąc krótko wspaniała książka ciekawa i dużo się działo jak na 100 stron. Nie żałuję wypożyczenia jej z biblioteki :)

Mówiąc krótko wspaniała książka ciekawa i dużo się działo jak na 100 stron. Nie żałuję wypożyczenia jej z biblioteki :)

Pokaż mimo to

Opowiadanie króciutkie, ale wchodzi fajnie. Mimo, że należy do cyklu "Elantaris" praktycznie nie ma prawie nic z nim wspólnego.
NIE KUPUJCIE TEGO WYDANIA. To jak i inne opowiadania Sandersona znajdziecie w "Bezkresie Magii"

Opowiadanie króciutkie, ale wchodzi fajnie. Mimo, że należy do cyklu "Elantaris" praktycznie nie ma prawie nic z nim wspólnego.
NIE KUPUJCIE TEGO WYDANIA. To jak i inne opowiadania Sandersona znajdziecie w "Bezkresie Magii"

Pokaż mimo to

To pierwsza książka Sandersona, którą przeczytałem. Koncepcja niezwykła. Wizja świata i człowieka składających się z trzech sfer (ciała, psyche i ducha) to koncept, który trafia do mnie i jest nośnym elementem nie tylko dla fabuły książki, ale również dla przekazu wartości i idei, których, jak myślę, Sanderson jest pełen.
Pozycja naprawdę godna polecenia na początek przygody z Brandonem

To pierwsza książka Sandersona, którą przeczytałem. Koncepcja niezwykła. Wizja świata i człowieka składających się z trzech sfer (ciała, psyche i ducha) to koncept, który trafia do mnie i jest nośnym elementem nie tylko dla fabuły książki, ale również dla przekazu wartości i idei, których, jak myślę, Sanderson jest pełen.
Pozycja naprawdę godna polecenia na początek...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Świetna historia, genialny system magiczny oraz świetnie wykreowani bohaterowie w zaledwie 105str? Tak, to musiał być Sanderson.

Po lekturze "Idealny stan" zacząłem wierzyć że ten autor potrafi pisać krótsze książki, a "Dusza cesarza" tylko mnie w tym przekonaniu utrwala. Polecam każdemu!

Świetna historia, genialny system magiczny oraz świetnie wykreowani bohaterowie w zaledwie 105str? Tak, to musiał być Sanderson.

Po lekturze "Idealny stan" zacząłem wierzyć że ten autor potrafi pisać krótsze książki, a "Dusza cesarza" tylko mnie w tym przekonaniu utrwala. Polecam każdemu!

Pokaż mimo to