Typowa polska obyczajówka, którą czyta się całkiem przyjemnie. Lekko wyidealizowana, ale chętnie poznam dalsze perypetie czterech sióstr. Polecam jako odskocznię.

Typowa polska obyczajówka, którą czyta się całkiem przyjemnie. Lekko wyidealizowana, ale chętnie poznam dalsze perypetie czterech sióstr. Polecam jako odskocznię.

✨6,5✨
Nie miałam co do niej żadnych oczekiwań. Po prostu wzięłam pierwszą lepszą książkę z półki w bibliotece. Zaskoczyła mnie pozytywnie. Bardzo przyjemnie i szybko się ją czytało. Niestety zakończenie trochę rozczarowało mnie, ale przez to jestem ciekawa dalszych części.
+ za wspomnienie mojej ukochanej „Jeżycjady“ 🥰

✨6,5✨
Nie miałam co do niej żadnych oczekiwań. Po prostu wzięłam pierwszą lepszą książkę z półki w bibliotece. Zaskoczyła mnie pozytywnie. Bardzo przyjemnie i szybko się ją czytało. Niestety zakończenie trochę rozczarowało mnie, ale przez to jestem ciekawa dalszych części.
+ za wspomnienie mojej ukochanej „Jeżycjady“ 🥰

Bardzo lekka poprawiająca humor książka, w jednej z sióstr każda kobieta myślę znajdzie coś z siebie. Daje nadzieję przy przeciwnościach losu i mimo że jest to fikcja literacka to bardzo życiowa

Bardzo lekka poprawiająca humor książka, w jednej z sióstr każda kobieta myślę znajdzie coś z siebie. Daje nadzieję przy przeciwnościach losu i mimo że jest to fikcja literacka to bardzo życiowa

Książka o niczym...nuda.

Książka o niczym...nuda.

Miła, ciepła, typowo kobieca powieść, jednak w moim odczuciu przesłodzona. Chociaż napisana świetnym językiem, to jednak było niej coś irytującego. Moim zdaniem to takie lekkie czytadło dla mało wymagającego czytelnika. Trochę się nudziłam i nie bardzo mnie interesuje, co będzie dalej, więc nie zdecydowałam jeszcze, czy sięgnę po kolejne części.

Miła, ciepła, typowo kobieca powieść, jednak w moim odczuciu przesłodzona. Chociaż napisana świetnym językiem, to jednak było niej coś irytującego. Moim zdaniem to takie lekkie czytadło dla mało wymagającego czytelnika. Trochę się nudziłam i nie bardzo mnie interesuje, co będzie dalej, więc nie zdecydowałam jeszcze, czy sięgnę po kolejne części.

Każdy dzień przynosi w życiu nową historię. Wyciągnijmy odpowiednie wnioski z każdej z tych historii. Polecam

Każdy dzień przynosi w życiu nową historię. Wyciągnijmy odpowiednie wnioski z każdej z tych historii. Polecam

Lekka obyczajówka w przerwie podczas czytania cyklu Genialna przyjaciółka, gdzie sytuacja skomplikowała się tak mocno i tak wbrew moim oczekiwaniom, że zapragnęłam krótkiej przerwy i celu uspokojenia ciśnienia;-)
Literatura obyczajowa to całkiem spoko obszar do czytania, o ile nie jest sielankowo przesłodzona i choć trochę trzyma się rzeczywistości. Ta akurat pozycja ma dosyć irytujących bohaterów w postaci Heleny i Jana - rodziców 4 dorosłych córek, którzy przesadnie się o swoje córki troszczą i całkiem mocno wtrącają się w ich życie. Są przy tym słodko-pierdząco idealni w swoim małżeństwie i gdyby to oni byli głównymi bohaterami historii to nie byłabym w stanie jej przeczytać. Na szczęście córki są bardziej realne, mają swoje słabości, wątpliwości i rozterki, co czyni je bardziej ludzkimi postaciami, a całą książkę znośną do przeczytania. Dwie spośród sióstr - Marylka i Anielka - nie mają szczęścia do związków i pozostają singielkami, z czego Marylka z zapałem szuka drugiej połówki, natomiast Anielka nie. Gabrysia ma wspaniałego męża lecz i jej małżeństwo nie jest wolne od wielkich zmartwień, dodatkowo na horyzoncie pojawia się nowe, ogromne zagrożenie. Julia natomiast próbuje poukładać życie zawodowe z prywatnym i oczekuje zaręczyn, lecz wcale nie jest pewna czy chłopak, z którym jest od lat to ten właściwy na całe życie.
Mimo lekkich zastrzeżeń, o których pisałam wcześniej, fabuła jest dosyć ciekawa i czyta się bardzo szybko. Dodatkowo autorce udało się zainteresować mnie na tyle, że będę kontynuować czytanie 4-tomowej serii.

Lekka obyczajówka w przerwie podczas czytania cyklu Genialna przyjaciółka, gdzie sytuacja skomplikowała się tak mocno i tak wbrew moim oczekiwaniom, że zapragnęłam krótkiej przerwy i celu uspokojenia ciśnienia;-)
Literatura obyczajowa to całkiem spoko obszar do czytania, o ile nie jest sielankowo przesłodzona i choć trochę trzyma się rzeczywistości. Ta akurat pozycja ma...

Przyjemnie się czytało tę książkę. Lekka i obyczajowa. Polecam

Przyjemnie się czytało tę książkę. Lekka i obyczajowa. Polecam

✨Bohaterowie książki - Jan i Helena Zagórscy - przygotowują się do swojej czterdziestej rocznicy ślubu. Wydarzenie to staje się pretekstem nie tylko do spotkania w rodzinnym gronie, ale przede wszystkim do podsumowania dotychczasowego życia i refleksji na temat wydarzeń ostatnich lat.
Państwo Zagórscy mają cztery córki. Choć wychowały się one w pełnym ciepła i miłości domu, w swoim dorosłym życiu wciąż błądzą, podejmują niewłaściwe decyzje, przeżywają porażki i rozczarowania. Każda z nich boryka się ze swoimi problemami, związanymi choćby z trudną sytuacją finansową, migracją zarobkową bezpłodnością czy samotnym macierzyństwem. Jak poradzą sobie kobiety? Czy miłość i wartości, które wyniosły z dzieciństwa okażą się pomocne w przezwyciężeniu problemów? ✨

Gdybym miała określić tę książkę jednym słowem to napisałabym, że jest ona po prostu rodzinna 👨‍👩‍👧‍👦❤️. A dalej dostałabym do tego jeszcze, że jest to pełna refleksji książka o tym, że rodzina to siła, wsparcie 💪 i miłość.
Autorka pięknie pokazała tu miłość rodzicielską i, co szczególnie mnie ujęło w tej powieści, niesmowicie silną miłość ojcowską. Czytałam wiele książek, w których miałam do czynienia z miłością matczyną, ale z ojcowską - znacznie rzadziej.
Bardzo spodobał mi się wątek z uroczą księgarnią pachnącą kawą i ciastkami w tle, w której Jan odnajduje prawdziwe spełnienie, a jednocześnie odskocznię od trosk codzienności.
Książka "Szczęśliwy dom" to pierwsza część sagi "Jabłoniowy sad".

Polecam tę książkę wszystkim tym, którzy lubią rodzinne historie otulone ciepłym, nastrojowym klimatem ❤️.

✨Bohaterowie książki - Jan i Helena Zagórscy - przygotowują się do swojej czterdziestej rocznicy ślubu. Wydarzenie to staje się pretekstem nie tylko do spotkania w rodzinnym gronie, ale przede wszystkim do podsumowania dotychczasowego życia i refleksji na temat wydarzeń ostatnich lat.
Państwo Zagórscy mają cztery córki. Choć wychowały się one w pełnym ciepła i miłości...

Historia całkiem przyjemna. Szybko się ją czyta i nie jest zbyt wymagająca. Wszystko oplecione miłą i ciepłą rodzinną atmosferą. Jednak nie podobało mi się przekonywanie czytelnika że wyznacznikiem kobiecego szczęścia jest posiadanie męża i dzieci. Nie żyjemy w czasach średniowiecza a kobiety mogą zaznać spełnienia na zupełnie innych płaszczyznach życia.
Nie wiem czy sięgne po kolejne części.

Historia całkiem przyjemna. Szybko się ją czyta i nie jest zbyt wymagająca. Wszystko oplecione miłą i ciepłą rodzinną atmosferą. Jednak nie podobało mi się przekonywanie czytelnika że wyznacznikiem kobiecego szczęścia jest posiadanie męża i dzieci. Nie żyjemy w czasach średniowiecza a kobiety mogą zaznać spełnienia na zupełnie innych płaszczyznach życia.
Nie wiem czy...