Natasza po rozstaniu z mężem wywalczyła wysokie alimenty i nie musi pracować. Od pięciu lat nie pije. Niewiele brakowało by wróciła do nałogu. Postanawia jednak zacząć żyć inaczej. Przez internet nawiązuje znajomości z koleżankami ze szkoły, znajomy prawnik pomaga jej w założeniu fundacji. Czy wróci do męża, a może znajdzie inną miłość? Książka jest o tym, że nigdy nie należy się poddawać i nawet jeśli myślimy, że nic dobrego nas nie czeka, to może gdzieś za rogiem...

Natasza po rozstaniu z mężem wywalczyła wysokie alimenty i nie musi pracować. Od pięciu lat nie pije. Niewiele brakowało by wróciła do nałogu. Postanawia jednak zacząć żyć inaczej. Przez internet nawiązuje znajomości z koleżankami ze szkoły, znajomy prawnik pomaga jej w założeniu fundacji. Czy wróci do męża, a może znajdzie inną miłość? Książka jest o tym, że nigdy nie...

Książka bardzo mi się podobała

Książka bardzo mi się podobała

“Dasz radę, Nataszo” to kontynuacja “Jeszcze raz, Nataszo”. Po przeczytaniu pierwszego tomu, że może nastąpić drugi tom. Jednak autorka doszła do wniosku, że ma coś jeszcze do przekazania w tej historii.
Natasza po rozwodzie z mężem stała się bogatą rozwódką. To, czego musi nauczyć się w pierwszej kolejności to, że nie jest od nikogo zależna. Musi jednak ciągle walczyć z uzależnieniem. Natasza jest niepijącą alkoholiczką. Bohaterka zdaje sobie sprawę, że samo siedzenie w domu nie pomoże w walce z uzależnieniem. Postanawia założyć fundację dla kobiet w trudnej sytuacji domowej. Cel szczytny i to w sumie jedyna zaleta postępowania Nataszy.
Natasza jest dojrzałą kobietą, która swoje w życiu przeszła. Mimo to momentami popełnia błędy godne gimnazjalistki. Nie wiem, jakim cudem wpadła na pomysł, że powrót do byłego męża ma sens. Miałam ochotę jej wtedy powiedzieć, żeby się opamiętała. Facet od razu zaczął ją krytykować – każdy jej pomysł. Uważam, że postąpił fatalnie, bo Natasza w trudnym dla siebie momencie znalazła sens życia, który był tylko jej, a on uważał to za fanaberię.
To co jeszcze w Nataszy mnie denerwowało w tym tomie to uczycie, że może każdemu powiedzieć, co myśli, ale inni nie mają tego samego prawa w stosunku do niej. Odniosłam wrażenie, że bardzo szybko zapomniała jak to jest być w dołku. Te sytuacje dla mnie były straszne, bo Natasza nawet nie próbowała być delikatna. One przejeżdżała po człowieku jak walec i nie oglądała się za siebie, ale za to od innych tego wymagała i aby mieli na względzie jej uczucia.
Dla mnie ta część była średnia. Uważam, że „Jeszcze raz, Nataszo” było idealną jednotomówką i kolejny tom po prostu wszystko zepsuł. Nie było tu nic emocjonującego. Nawet czytanie drugi raz pierwszego tomu miało w sobie więcej emocji.

“Dasz radę, Nataszo” to kontynuacja “Jeszcze raz, Nataszo”. Po przeczytaniu pierwszego tomu, że może nastąpić drugi tom. Jednak autorka doszła do wniosku, że ma coś jeszcze do przekazania w tej historii.
Natasza po rozwodzie z mężem stała się bogatą rozwódką. To, czego musi nauczyć się w pierwszej kolejności to, że nie jest od nikogo zależna. Musi jednak ciągle walczyć z...

"Wolność byłaby zapewne radosna, gdybym znowu miała dziewiętnaście lat, jednak dla czterdziestoletniej Nataszy, którą byłam teraz, wiązała się raczej z poczuciem samotności i opuszczenia. Bo młodość nie zna strachu, jest pewna siebie i leci na spotkanie życia na skrzydłach wielkich nadziei, z plecakiem pełnym lekkich marzeń. Ma wiarę w to, że wszystko jest możliwe, że będzie dobrze, a szczęście przyjdzie z całą pewnością. Za to dojrzałość niesie walizy ciężkie od doświadczeń, a na ciele ma blizny po zderzeniach z rzeczywistością i prozą życia. I choć mówią, że mądrzejsza jest od młodości, ostrożniejsza, bardziej rozważna i mniej naiwna, to często nie potrafi uchronić się przed smutkiem i rozczarowaniem. Może właśnie dlatego, że nadzieję i wiarę w szczęście upycha głęboko w swoim bagażu, na samym dnie, pokrywając ją grubą warstwą obaw i lęków?"

"Wolność byłaby zapewne radosna, gdybym znowu miała dziewiętnaście lat, jednak dla czterdziestoletniej Nataszy, którą byłam teraz, wiązała się raczej z poczuciem samotności i opuszczenia. Bo młodość nie zna strachu, jest pewna siebie i leci na spotkanie życia na skrzydłach wielkich nadziei, z plecakiem pełnym lekkich marzeń. Ma wiarę w to, że wszystko jest możliwe, że...

Druga część historii o Nataszy, jej perypetiach kiedy walczy o swoje nowe JA.. czy to się da zmienić? Natasza musi zrozumieć siebie, musi zaakceptować zmiany, zaufać sobie, czy po tym wszystkim potrafi? Kto jej pomoże? kto rzuci kłody? tak wygląda życie, jedni nas lubią inni nie, jedni potrafią stanąć twarzą twarz z przeciwnościami losu inni się poddają. Natasza ma wzloty i upadki, ale walczy.. i warto poczytać by natchnąć się na walkę w swoim życiu.

Druga część historii o Nataszy, jej perypetiach kiedy walczy o swoje nowe JA.. czy to się da zmienić? Natasza musi zrozumieć siebie, musi zaakceptować zmiany, zaufać sobie, czy po tym wszystkim potrafi? Kto jej pomoże? kto rzuci kłody? tak wygląda życie, jedni nas lubią inni nie, jedni potrafią stanąć twarzą twarz z przeciwnościami losu inni się poddają. Natasza ma wzloty...

Mówią, że nie powinno się wchodzić 2 razy do tej samej rzeki i ta książka to potwierdza. Dalsze losy Nataszy, która niczym poczwarka przechodzi prawdziwe przeobrażenie i daje sobie w końcu szansę na prawdziwe szczęście i spełnienie się w nowej roli... polecam gorąco

Mówią, że nie powinno się wchodzić 2 razy do tej samej rzeki i ta książka to potwierdza. Dalsze losy Nataszy, która niczym poczwarka przechodzi prawdziwe przeobrażenie i daje sobie w końcu szansę na prawdziwe szczęście i spełnienie się w nowej roli... polecam gorąco

Kontynuacja "Jeszcze raz, Nataszo". Tym razem nie było wspomnień z przeszłości tylko teraźniejszość i spojrzenie w przyszłość.
Wniosek po przeczytaniu: warto spojrzeć na drugiego człowieka. Czasami ty wyciągasz do kogoś rękę, czasami ktoś do ciebie.

Kontynuacja "Jeszcze raz, Nataszo". Tym razem nie było wspomnień z przeszłości tylko teraźniejszość i spojrzenie w przyszłość.
Wniosek po przeczytaniu: warto spojrzeć na drugiego człowieka. Czasami ty wyciągasz do kogoś rękę, czasami ktoś do ciebie.

Chociaż pierwsza część "Jeszcze raz, Nataszo" nie powaliła mnie na łopatki i nie sprawiła, że z niecierpliwością czekałam na moment gdy sięgnę po kontynuację, tak owa kontynuacja czyli "Dasz radę, Nataszo" według mnie wypadła jakoś tak lepiej... Przeczytałam ją dość szybko, mimo iż w tej części wydawałoby się, że dzieje się troszkę mniej, akcja nie jest bardzo szybka, nie brniemy w przeszłość a skupiamy się na teraźniejszości i planach na przyszłość. Bohaterka mimo wielu przeszkód idzie do przodu, stara się pomagać innym. Autorka daje do zrozumienia że warto walczyć o swoje, że możemy podnieść się z każdego dołka (pod warunkiem, że będziemy tego chcieć). To, co podoba mi się w tej książce to fakt, że nie jest przesłodzona i oderwana od rzeczywistości. Natomiast jestem przekonana, że niestety szybko zapomnę o tej książce (po prawdzie już o niej zaczynam zapominać). Nie zrobiła na mnie efektu WOW, nie sprawiła że stale o niej myślę. Trochę szkoda, bo "Dasz radę, Nataszo" to dla mnie taka pozycja, którą przeczytam i zaraz o niej zapomnę...

Chociaż pierwsza część "Jeszcze raz, Nataszo" nie powaliła mnie na łopatki i nie sprawiła, że z niecierpliwością czekałam na moment gdy sięgnę po kontynuację, tak owa kontynuacja czyli "Dasz radę, Nataszo" według mnie wypadła jakoś tak lepiej... Przeczytałam ją dość szybko, mimo iż w tej części wydawałoby się, że dzieje się troszkę mniej, akcja nie jest bardzo szybka, nie...

Druga część ("Dasz radę, Nataszo") jest zdecydowanie lepsza od pierwszej ("Jeszcze raz, Nataszo"). Tutaj jest już trochę siły życiowej, udanych działań, wiary w siebie i świat. Choć mam jeden zarzut - znacznie łatwiej jest mieć siłę życiową w komplecie z resztą, będąc tak bogatą jak bohaterka. Wolałabym czytać o udanych zmaganiach z życiem osoby finansowo bardziej przeciętnej.

Druga część ("Dasz radę, Nataszo") jest zdecydowanie lepsza od pierwszej ("Jeszcze raz, Nataszo"). Tutaj jest już trochę siły życiowej, udanych działań, wiary w siebie i świat. Choć mam jeden zarzut - znacznie łatwiej jest mieć siłę życiową w komplecie z resztą, będąc tak bogatą jak bohaterka. Wolałabym czytać o udanych zmaganiach z życiem osoby finansowo bardziej przeciętnej.

Bardzo fajnie napisana szybko się czyta, daje do myślenia, pozwala się zastanowić nad sobą, nad tym jak postrzegamy świat i ludzi, daje pozytywną energię.

Bardzo fajnie napisana szybko się czyta, daje do myślenia, pozwala się zastanowić nad sobą, nad tym jak postrzegamy świat i ludzi, daje pozytywną energię.