Córka krwawych

Męczarnia. Dociągnęłam do sto pięćdziesiątej strony i dałam sobie spokój. Nie mogę uwierzyć, że napisała to ta sama osoba, co uroczy cykl "Inni". Gdybym najpierw natrafiła na "Córkę Krwawych", za nic nie wzięłabym już do ręki żadnej książki Anne Bishop. Odpychający świat, ciągłe opisy okrucieństw i znęcania się, nieprzekonujące postacie. Nawet styl zupełnie inny niż w "Innych" - tam prosty, a tutaj pretensjonalny. Chaotyczne i niezrozumiałe opisy na zmianę ze wspomnianymi okrutnymi scenami. Nie znalazłam w tej książce nic, co by mi się podobało. Teraz będę się bała zacząć inne cykle tej autorki.

Męczarnia. Dociągnęłam do sto pięćdziesiątej strony i dałam sobie spokój. Nie mogę uwierzyć, że napisała to ta sama osoba, co uroczy cykl "Inni". Gdybym najpierw natrafiła na "Córkę Krwawych", za nic nie wzięłabym już do ręki żadnej książki Anne Bishop. Odpychający świat, ciągłe opisy okrucieństw i znęcania się, nieprzekonujące postacie. Nawet styl zupełnie inny niż w...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Mroczna, wciągająca, wymagająca. Żadne tam fantasy z latającymi smokami, ciężki kaliber. Co bym zmieniła? Ich imiona, często banalnie dobierane do postaci. Niektóre sceny seksu wykraczały poza granice mojej wyobraźni, ale nie skupiałam się na tym, interesowała mnie fabuła, więc przechodziłam przez nie dużymi krokami i do tego zygzakiem, ot tyle żeby sensu opowieści nie stracić i chłonęłam dalej. Raczej na długie zimowe wieczory niż na wakacje, chyba że strasznie pada...

Mroczna, wciągająca, wymagająca. Żadne tam fantasy z latającymi smokami, ciężki kaliber. Co bym zmieniła? Ich imiona, często banalnie dobierane do postaci. Niektóre sceny seksu wykraczały poza granice mojej wyobraźni, ale nie skupiałam się na tym, interesowała mnie fabuła, więc przechodziłam przez nie dużymi krokami i do tego zygzakiem, ot tyle żeby sensu opowieści nie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Porno pod przykrywką fantastyki.

Sięgając po książkę nastawiłam się na typowe fantasy z magią w tle, bo to de facto sugerowała okładka i faktycznie przez jakiś czas tak było, ale bardzo szybko zmieniłam zdanie, a książka sama w sobie zaczęła mnie niesamowicie męczyć. Miałam wrażenie, że zamiast porządnej fantastyki dostałam rasowe porno. Nie zrozumcie mnie źle, naczytałam się dużo dobrego o autorce, spodziewałam się czegoś fajnego, ale ilość seksu, myśli o seksie i samych aktów jest powalająca, przerasta mnie i odbiera całą radość z książki.

http://kasikowykurz.blogspot.com/2019/07/anne-bishop-corka-krwawych-porno-ukryte.html

Porno pod przykrywką fantastyki.

Sięgając po książkę nastawiłam się na typowe fantasy z magią w tle, bo to de facto sugerowała okładka i faktycznie przez jakiś czas tak było, ale bardzo szybko zmieniłam zdanie, a książka sama w sobie zaczęła mnie niesamowicie męczyć. Miałam wrażenie, że zamiast porządnej fantastyki dostałam rasowe porno. Nie zrozumcie mnie źle, naczytałam...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ponownie wróciłam do tego cyku, uwielbiam tę historię ze względu na ciekawe dialogi i relacje między Wielkim Lordem Piekła i dorastającymi dziewczynami, czarownicami o potężnej mocy.
Oczywiście miłość króluje, mimo wciąż pojawiających przeciwności i okrucieństwa.

Ponownie wróciłam do tego cyku, uwielbiam tę historię ze względu na ciekawe dialogi i relacje między Wielkim Lordem Piekła i dorastającymi dziewczynami, czarownicami o potężnej mocy.
Oczywiście miłość króluje, mimo wciąż pojawiających przeciwności i okrucieństwa.

Pokaż mimo to

Jak zaczynałam czytać ucieszyłam się, że wreszcie trafiłam na coś dobrego, choć początkowo trudno mi się było odnaleźć w tym świecie... Natomiast to, co dostałam potem — nie wiem, czy najpierw złapać się za głowę, czy zwymiotowac. Obrzydliwe społeczeństwo, gdzie wysoko postawione kobiety trzymają mężczyzn jako niewolników seksualnych, a nawet hoduja swoich synów, by usługiwali im w łożu, a potem kobiety niżej postawione, w tym głównie dzieci, są gwałcone i mordowane przez tych samych facetów. Dodam, że opisy tych aktów są wyjątkowo obleśne, łącznie ze sceną, w której takowy niewolnik, cytuję "obrzezał zębami" pewną czarownicę, oczywiście jego prześladowczynię. A na to wszystko jeszcze dochodzą pierścienie posłuszeństwa za pomocą których czarownice kontrolują swoje zabawki, umieszczone na penisie i jądrach. Przecież to żałosne. Niestety, nie mogę powiedzieć, że książka mi się nie podobała, bo o zgrozo bardzo dobrze się ją czytało i sama jestem, aż sobą zniesmaczona, że się na ogół dobrze przy niej bawiłam. A co mi się podobało? Lekki, przyjemny styl autorki, przez tę książkę aż się płynie. Wątek romantyczny był nieco naciągany i również zalatywał mocno pedofilią, ale główna bohaterka wydała mi się na tyle dojrzała, że łatwo
zapomniałam, że ma tylko 12 lat, bardziej mi pasowała na 16-17, czyli tyle ile zwykle mają bohaterki młodzieżówek, więc ostatecznie ten wątek również mi się może nie tyle podobał, co miał swój urok. Tu należy wspomnieć jeszcze o jednej rzeczy, która mnie zgorszyła — jest to kreacja postaci męskich, którzy są niczym jak tylko terytorialnymi, brutalnymi zwierzętami, żądnymi krwi i gwałtu. To jest naprawdę okropne. Jest natomiast jeszcze jedna kwestia, która to tak naprawdę sprawiła, że czytałam dalej, a mianowicie postać Saetana. Jest to moim zdaniem jedyna dobrze wykreowana postać, bo choć autorka zaznacza, że i on jest brutalnym, terytorialnym zwierzem jak reszta mężczyzn, jego czyny temu przeczą (poza również pewnym podtekstem pedofilskim, ale uznajmy, że go nie zauważyłam), jest raczej spokojny w usposobieniu, a na pewno jest dla Jaenelle dobrym, kochającym ojcem. Potrafi być też uroczy, mimo złowieszczej otoczki, którą próbuje mu nadać autorka. No nie kryję, zdobył moje serce całkowicie. Jednak nawet ze względu na Saetana, nie jestem w stanie polecić tej książki, co więcej, jestem zbulwersowana, że coś takiego wgl puszczono do druku i przykro mi jeśli komuś się podoba tak lubieżna i uzwierzęcona kreacja zarówno mężczyzn jak i kobiet.

Jak zaczynałam czytać ucieszyłam się, że wreszcie trafiłam na coś dobrego, choć początkowo trudno mi się było odnaleźć w tym świecie... Natomiast to, co dostałam potem — nie wiem, czy najpierw złapać się za głowę, czy zwymiotowac. Obrzydliwe społeczeństwo, gdzie wysoko postawione kobiety trzymają mężczyzn jako niewolników seksualnych, a nawet hoduja swoich synów, by...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Co to było... Nie będę ukrywać, że nie przebrnęłam. Zamysł może i mi się podobał, natomiast nieco sam sobie zaprzeczał. Cóż to za matriarchalne społeczeństwo w którym kobiety są na każdym kroku gwałcone? Obrzydliwe opisy pornograficzne to coś przez co można przebrnąć, ale czytając książkę odczuwałam paskudne podteksty pedofilii - nie wiem czy później się pojawiła, ale nie zdziwiłabym się gdyby tak było. Kamienie - fajna sprawa. Cała reszta - paskudna.
Nie mówiąc już o początku, kiedy przez 100 stron trudno się człowiekowi połapać kto jest kim ani co się w ogóle dzieje, bo świat nie jest dostatecznie opisany. Może później odnajduje się takie informacje, ja nie doczekałam do nich.

Co to było... Nie będę ukrywać, że nie przebrnęłam. Zamysł może i mi się podobał, natomiast nieco sam sobie zaprzeczał. Cóż to za matriarchalne społeczeństwo w którym kobiety są na każdym kroku gwałcone? Obrzydliwe opisy pornograficzne to coś przez co można przebrnąć, ale czytając książkę odczuwałam paskudne podteksty pedofilii - nie wiem czy później się pojawiła, ale nie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Odkąd po raz pierwszy sięgnęłam po tę serię minęło plus minus dziesięć lat. Gdy zaczynałam "Córkę Krwawych" towarzyszyło mi podekscytowanie, nie brakowało też obawy. W gimnazjum wręcz zaczytywałam się w fantastyce, po którą teraz rzadko sięgam. Trochę się bałam, że nie będą to już książki dla mnie, że nie odnajdę w nich tego, co tak mi się podobało wtedy.

Moja ulga była ogromna, ucieszyłam się bardzo, gdy te wątpliwości okazały się bezpodstawne. Wiem, dlaczego byłam tą historią tak zachwycona. Co więcej - jestem nadal, a odkrywanie jej na nowo to czysta przyjemność!💜

Pierwsze kilkadziesiąt stron były trudne do przejścia. Mnóstwo nazw, zwyczajów, rzeczy do ogarnięcia i chwilowo czułam się tym nieco przytłoczona, ale wydaje mi się, że koniec końców całkiem sprawnie weszłam w opowieść. Ilość imion, w których ciągle zdarzało mi się gubić nie przeszkadzała w płynięciu po kartach historii, która mnie porwała.

Mroczne Królestwo jest podzielone na różne Terytoria oddane pod władanie Królowych... Kamienie, skrywające w sobie wielką moc, której natężenie zależy od koloru, jaki przynależy do właściciela. Świat żywych i Piekło, a w nim Wielki Lord. Czarownice, Czarne Wdowy... Jak to wszędzie bywa - ci, którzy rządzą zgodnie z prawem i są dobrzy i ci, którzy marzą o tym, by zdobyć wszystko i mieć wszystkich pod swoim panowaniem.

I ona, młoda, niewinna dziewczyna, w której drzemie ogromna siła, przyszła Królowa Czarownica. Od niej może zależeć wszystko. Nic więc dziwnego, że pojawiają się ludzie chcący zapewnić jej bezpieczeństwo, chcący jej służyć i tacy, którzy najchętniej widzieliby ją martwą.
To historia pełna intryg, magii i zdrady. Dzieje się! Nie raz wybuchałam też śmiechem. Jedyne na co mogłabym narzekać, to zdarzające się (niestety dość często) literówki czy błędy w zapisie dialogów... :( Jednak to nie wina samej historii, a raczej tłumaczenia, korekty... I tak, wybija to z rytmu czytania, szczególnie kogoś, kto na widok źle zapisanego wielokropka ma ochotę płakać, ale da się to przeżyć.
Historia sama w sobie jest warta tego, by się w niej zaczytywać bez przerwy.

Odkąd po raz pierwszy sięgnęłam po tę serię minęło plus minus dziesięć lat. Gdy zaczynałam "Córkę Krwawych" towarzyszyło mi podekscytowanie, nie brakowało też obawy. W gimnazjum wręcz zaczytywałam się w fantastyce, po którą teraz rzadko sięgam. Trochę się bałam, że nie będą to już książki dla mnie, że nie odnajdę w nich tego, co tak mi się podobało wtedy.

Moja ulga była...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Niełatwa lektura.Trudne do zapamiętania nazwy i imiona.Wielowątkowość wykraczająca poza ramy.Ta książka dotyka ciemnej strony ludzkiej natury.Tylko "człowiek" jest zdolny krzywdzić słabszych dla zabawy,czy swojej satysfakcji.Z jednej strony czysta ,dziewicza dusza ale we wnętrzu kryje się mrok jak w każdym z nas. Z drugiej Ci którzy uznawani są za mrocznych ale o wrażliwych wnętrzach.Scala ich wszystkich.Wydobywa z nich ich najlepsze cechy.I wierzę że wróci silniejsza.

Niełatwa lektura.Trudne do zapamiętania nazwy i imiona.Wielowątkowość wykraczająca poza ramy.Ta książka dotyka ciemnej strony ludzkiej natury.Tylko "człowiek" jest zdolny krzywdzić słabszych dla zabawy,czy swojej satysfakcji.Z jednej strony czysta ,dziewicza dusza ale we wnętrzu kryje się mrok jak w każdym z nas. Z drugiej Ci którzy uznawani są za mrocznych ale o wrażliwych...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Pomysł na książke bardzo ciekawy i od pewnego momentu czyta się ją z zainteresowaniem. Mimo to dostrzegam dużo wad:
- początek jest dość chaotycznie napisany, ubogi w opisy, cieżko wyobrazić sobie świat przedstawiony i postacie, które się mieszają, przyznam się, że musiałam go czytać 2 razy
- w trakcie czytania część rzeczy się wyjaśnia, ale czytelnik i tak ma luki w wyobrażeniu tych wszystkich krain
- postacie są trochę trochę jednowymiarowe
- przytłacza ilość erotyzmu w książce, tak jakby cały ten świat opierał się tylko na seksie

Pomysł na książke bardzo ciekawy i od pewnego momentu czyta się ją z zainteresowaniem. Mimo to dostrzegam dużo wad:
- początek jest dość chaotycznie napisany, ubogi w opisy, cieżko wyobrazić sobie świat przedstawiony i postacie, które się mieszają, przyznam się, że musiałam go czytać 2 razy
- w trakcie czytania część rzeczy się wyjaśnia, ale czytelnik i tak ma luki w...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

No cóż kochani miłość nie wybiera. Ta książka jest dowodem, że każdą przygodę najlepiej sprawdzić na własnej skórze. Jestem oczarowana tą książką i jej bohaterami, chociaż wielu z was ma jej wiele do zarzucenia. Główne zarzuty? Mnóstwo okrucieństwa i przemocy - psychicznej, fizycznej i seksualnej, także wobec dzieci. Jeśli nie odnajdujesz się w fantastycznych światach zbudowanych na przemocy, to nie przeczytasz tej książki. A tym bardziej nie docenisz. Jeśli zaś nie przeszkadza Ci to, możesz śmiało chwytać książkę w dłoń. Książka potrafi być wzruszająca. Relacje między poszczególnymi bohaterami i pewne zdarzenia wyciskały że mnie łzy. Ta historia wielokrotnie złamała bohaterów a co dopiero mnie jako czytelnika. Mimo wszystko nie widziałam w niej głównie przemocy a nadzieję dla bohaterów, których los nie oszczędzał, a to czego doświadczyli woła o pomstę do Piekła. Książka trafiła do kanonu moich ulubionych i zaraz zamawiam drugi tom. Może wy pokochacie Daemona, Lucivara, Saetana i Surreal tak jak ja. 🖤

Co do wydania to jestem pod wrażeniem polskiego tłumaczenia autorstwa Barbary Jarząb. Ja po prostu płynęłam przez książkę.💘

No cóż kochani miłość nie wybiera. Ta książka jest dowodem, że każdą przygodę najlepiej sprawdzić na własnej skórze. Jestem oczarowana tą książką i jej bohaterami, chociaż wielu z was ma jej wiele do zarzucenia. Główne zarzuty? Mnóstwo okrucieństwa i przemocy - psychicznej, fizycznej i seksualnej, także wobec dzieci. Jeśli nie odnajdujesz się w fantastycznych światach...

więcej

mniej

Pokaż mimo to