Ciekawa opowieść, aczkolwiek długa i trochę męcząca. Język z tych trudniejszych (czytałam po angielsku).

Ciekawa opowieść, aczkolwiek długa i trochę męcząca. Język z tych trudniejszych (czytałam po angielsku).

Dużo intryg, szpiegowania, układów, w pewnym momencie pogubiłam się.
Wszystko osadzone w dziwnie intymnym, pełnym seksualności świecie i tym niezdrowym.
Męcząca i nudna, nie wiem, jak kolejne tomy, ale ja podziękuję.

Dużo intryg, szpiegowania, układów, w pewnym momencie pogubiłam się.
Wszystko osadzone w dziwnie intymnym, pełnym seksualności świecie i tym niezdrowym.
Męcząca i nudna, nie wiem, jak kolejne tomy, ale ja podziękuję.

Musiało minąć nieco, nim nie usiadła do kilku słów o tej pozycji. Musiałam ją po prostu przetrawić. Bo nie, to nie tak, ze to książka zła, dziwna czy coś. Wręcz przeciwnie. Na tle wszelkich wattpadowych koszmarków jawi się niczym wybraniec boży przeszłości, w bieli (czerwieni) i rozmachu.
Bo przyznać trzeba, pani Carey miała rozmach. Świat przedstawiony - jest nam w jakiś sposób świetnie znany. To renesansowa Europa, choć nieco zmieniona, bardziej fantastyczna. Francja to kraj Terre D'Ange - piękny kraj, w którym mieszkają wybrańcy potomków Elui. Króluje tu Trzynaście Domów, nazwanych od kwiatów, w których sprzedawane tam dzieci uczą się konkretnego fachu: od bankierów po kurtyzany.
Narratorką powieści jest jedna z takich sprzedanych w dzieciństwie dziewcząt, Fedra. Ze szkarłatną plamką na oku, jest tak zwaną wybranką Kusziela, patrona bólu i przyjemności. Przez przypadek trafia pod opiekę Delaunaya, bogatego mentora o tajemniczej przeszłości, który uczy ją być oczami i uszami - po prostu szpiegowania. Śledząc losy Fedry, początkowo nie rozumiałam, czemu to robił, zupełnie jak i ona, ale z czasem dostrzegałam coraz wiecej, wpadając w cudowny świat wykreowany przez autorkę, gdzie historyczne realia mieszają się z fantastyką. I wbrew pozorom - wcale nie ma tu tak dużo erotyki, jak niektórzy wołają. Wręcz, w porównaniu z niektórymi potworkami - nie ma jej wcale. Sceny opisane są ze smakiem, bardzo subtelnie. Wątek bólu, dla wielu teraz uznawany za BDSM (ironio! żeby wiedzieli, co BDSM potrafi, to by się schowali ze wstydu pod stołem, a nie wychwalali niektóre pozycje "o tej tematyce"!),wcale nie jest jakiś przytłaczający.
Wiemy, dlaczego ból jest ważny, jest to świetnie wyjaśnione.
Masa imion, terminów, tytułów. Można się pogubić, jeśli nie śledzi się uważnie, nie smakuje się snutej leniwie historii z wytrawnością. Kibicujemy bohaterce w jej długiej drodze, od dziecka sprzedanego na Dwór Nocy aż do bycia zaufaną królowej. Śledzimy jej losy, niepokoimy się, rozpaczamy i cieszymy z nią.
Jacqueline Carey stworzyła cykl, który jest niedoceniany, uważany za niepotrzebny i zapomniany, a szkoda. Bawi się znanym nam światem, wplata w niego fantazję i historię, i tworzy coś odświeżającego.
Język nie zestarzał się, historia również, co trafia się pozycjom wydawanym w latach 80tych i 90tych. Wciąż zachwyca, choć zdecydowanie, to pozycja dla czytelnika starszego, rozsmakowanego w subtelnościach i intrygach. Młodsi czytelnicy szybciej się znudzą, porzucą w połowie lekturę, a szkoda, bo wątki rozkwitają jak kwiaty, a nasze uczucia względem bohaterów wraz z nimi.
Czy będę do Kusziela wracać? O tak! Nie raz.
Ale wiem jedno. To pozycja, którą się smakuje, która po zakończeniu zostawia w sobie pustkę. I choć chce się już sięgać po kolejny tom, poznać kolejne losy Fedry i jej kompani, przyjaciół i wrogów - trzeba poczekać. Wyciszyć w sobie tą krwawą mgiełkę na skraju widzenia, by dopiero po chwili znów rozkoszować się na nowo subtelnym, eleganckim stylem narracji...

O tak. Bo to dobre jest. I to mówię ja, Kaga.

Musiało minąć nieco, nim nie usiadła do kilku słów o tej pozycji. Musiałam ją po prostu przetrawić. Bo nie, to nie tak, ze to książka zła, dziwna czy coś. Wręcz przeciwnie. Na tle wszelkich wattpadowych koszmarków jawi się niczym wybraniec boży przeszłości, w bieli (czerwieni) i rozmachu.
Bo przyznać trzeba, pani Carey miała rozmach. Świat przedstawiony - jest nam w jakiś...

200 stron nudy, dalej nie dałam rady. Nic się nie dzieje, głównie opisy spotkań, wystawnych kolacji. Rozmowy o bóstwach, "domach" i szkoleniach i tak w kółko.

200 stron nudy, dalej nie dałam rady. Nic się nie dzieje, głównie opisy spotkań, wystawnych kolacji. Rozmowy o bóstwach, "domach" i szkoleniach i tak w kółko.

Nie przypadła mi do gustu, chociaż bardzo lubię erotykę. To tutaj to wszystko jest takie płaskie. No może poza światem, który jest rzeczywiście ciekawy. Jednak bohaterowie i sama historia nie porywa. Sceny erotyczne też nie zachwycają, a zmast tego miałem lekkie zażenowanie przy nich. Ogólnie to nie polecam. Nie zdołałem przeczytać do końca.

Nie przypadła mi do gustu, chociaż bardzo lubię erotykę. To tutaj to wszystko jest takie płaskie. No może poza światem, który jest rzeczywiście ciekawy. Jednak bohaterowie i sama historia nie porywa. Sceny erotyczne też nie zachwycają, a zmast tego miałem lekkie zażenowanie przy nich. Ogólnie to nie polecam. Nie zdołałem przeczytać do końca.

To było zaskakująco nawet udane. Świeży pomysł, nietypowa główna bohaterka, ciekawe rozwiązanie fabularne. I całkiem przekonywujący świat.

To było zaskakująco nawet udane. Świeży pomysł, nietypowa główna bohaterka, ciekawe rozwiązanie fabularne. I całkiem przekonywujący świat.

Jest to pierwsza książka, której nie dałem rady skończyć, pomimo tego, że jestem pod tym względem dość uparty i zawsze staram się dany tytuł przeczytać do końca, tutaj po prostu się poddałem po jakichś ~130 stronach. Jest to również pierwsza książka, jaka dostała ode mnie ocenę 1, jest po prostu beznadziejna pod każdym możliwym względem.

Jest to pierwsza książka, której nie dałem rady skończyć, pomimo tego, że jestem pod tym względem dość uparty i zawsze staram się dany tytuł przeczytać do końca, tutaj po prostu się poddałem po jakichś ~130 stronach. Jest to również pierwsza książka, jaka dostała ode mnie ocenę 1, jest po prostu beznadziejna pod każdym możliwym względem.

Już dawno nie miałam tak mieszanych uczuć, jeśli chodzi o książkę. "Strzała Kusziela" jest zdecydowanie zbyt długa - powinna skończyć się w momencie przeprawy przez góry. Niestety, później dostałam jeszcze wiele niepotrzebnych rozdziałów. Po bitwie przyszedł moment nr 2, w którym również można było zakończyć opowieść, ale tą chwilę autorka także przegapiła.
Nie przekonali mnie również bohaterowie - spłaszczeni przez pierwszoosobowy sposób narracji, którego nigdy nie lubiłam. Tutaj zupełnie nie zdał egzaminu (szczególnie podczas "opisu" pewnego pojedynku). Jednak bohaterowie - jednowymiarowi, niezmienni, płascy. Nikogo specjalnie nie polubiłam i rozstanę się z nimi bez żalu. Fedra nie jest wyjątkiem.
Po książce, o której na grupie na Fb wiele osób wypowiadało się bardzo ciepło, spodziewałam się całkiem sporo. I tego nie dostałam. Wiedziałam, że postacią pierwszoplanową jest kurtyzana naprawdę lubiąca swój fach, dlatego nie byłam zaskoczona treścią. Niemniej jednak nie przekonuje mnie zachowanie zgodnie ze sloganem "Kochaj, jak wola Twoja".
Dalsze dzieje mnie nie interesują, więc po ciąg dalszy na pewno nie sięgnę. Są lepsze serie. Na tą szkoda mi czasu.

Już dawno nie miałam tak mieszanych uczuć, jeśli chodzi o książkę. "Strzała Kusziela" jest zdecydowanie zbyt długa - powinna skończyć się w momencie przeprawy przez góry. Niestety, później dostałam jeszcze wiele niepotrzebnych rozdziałów. Po bitwie przyszedł moment nr 2, w którym również można było zakończyć opowieść, ale tą chwilę autorka także przegapiła.
Nie przekonali...

Przeczytałam 90 stron i omal nie zdechłam z nudów. Jak interesują was wielostronicowe, kwieciste opisy balu maskowego łącznie z przygotowaniami (strojenie sali, przygotowanie potraw) albo kręci 10-latka napalająca się na trzydziestoparoletniego faceta, któremu została sprzedana i która nie może się doczekać zaszczytu służenia swoim ciałem, to polecam :P

Przeczytałam 90 stron i omal nie zdechłam z nudów. Jak interesują was wielostronicowe, kwieciste opisy balu maskowego łącznie z przygotowaniami (strojenie sali, przygotowanie potraw) albo kręci 10-latka napalająca się na trzydziestoparoletniego faceta, któremu została sprzedana i która nie może się doczekać zaszczytu służenia swoim ciałem, to polecam :P

Jeżeli jesteś osobą otwartą na inne kultury i wychowania, jeżeli masz ogromną wyobraźnię, jeżeli nie myślisz schematowo, i jeżeli lubisz fantastykę, to ta książka może Ci się spodobać. Pomimo kontrowersyjnego tematu, "Strzała Kusziela" bardzo przypadła mi do gustu. Nie jest to książka dla każdego, ze względu na przedstawianie bogów, miłości, seksualności oraz wierności w sposób nie do pomyślenia w naszych realiach, jednak jest w tej historii (pomimo brutalności) pewne piękno. Istotność wolnej woli jest tutaj znacząca i sprawia że zamiast książką okrutną, powieść "Strzała Kusziela" jest według mojej opinii książką intrygującą i naprawdę wartą uwagi. Polityka, intrygi oraz nieprzeciętny charakter bohaterów sprawiają że czytelnik nie może się nudzić.

Jeżeli jesteś osobą otwartą na inne kultury i wychowania, jeżeli masz ogromną wyobraźnię, jeżeli nie myślisz schematowo, i jeżeli lubisz fantastykę, to ta książka może Ci się spodobać. Pomimo kontrowersyjnego tematu, "Strzała Kusziela" bardzo przypadła mi do gustu. Nie jest to książka dla każdego, ze względu na przedstawianie bogów, miłości, seksualności oraz wierności w...