Pożyczyłam tą książkę z biblioteki, ponieważ bardzo lubię komedie kryminalne. Przerwałam jednak lekturę po 26 stronach, bo już czułam, że to zupełnie nie moje poczucie humoru i ogólnie też nie mój klimat. Zanosiło się na to, że będzie raczej głupkowato niż śmiesznie.

Pożyczyłam tą książkę z biblioteki, ponieważ bardzo lubię komedie kryminalne. Przerwałam jednak lekturę po 26 stronach, bo już czułam, że to zupełnie nie moje poczucie humoru i ogólnie też nie mój klimat. Zanosiło się na to, że będzie raczej głupkowato niż śmiesznie.

Dobrze czytający się kryminał. Rozwiązanie zagadki śmierci staruszki prowadzi aż na wyspy. Pan komisarz przy pomocy Pani doktor od kryminalistyki ruszają za tropem, który prowadzi w przeszłość.
Spora dawka humoru, jest również zaskoczenie i zwrotu akcji.
Polecam

Dobrze czytający się kryminał. Rozwiązanie zagadki śmierci staruszki prowadzi aż na wyspy. Pan komisarz przy pomocy Pani doktor od kryminalistyki ruszają za tropem, który prowadzi w przeszłość.
Spora dawka humoru, jest również zaskoczenie i zwrotu akcji.
Polecam

Kryminał próbujący być lekki i zabawny... raczej niskie loty

Kryminał próbujący być lekki i zabawny... raczej niskie loty

Lekkie, łatwe i...całkiem przyjemne:) Dużo humoru, może nie powalająco inteligentnego, ale unoszącego przynajmniej kąciki ust. Troszkę dłużyzn w opisach, ale bohaterowie o wyraziście zarysowanych charakterach; tacy "swojscy". Przypuszczam, że sięgnę po kolejne tomy przygód sympatycznego policjanta jako przerywnik literatury "cięższego kalibru".

Lekkie, łatwe i...całkiem przyjemne:) Dużo humoru, może nie powalająco inteligentnego, ale unoszącego przynajmniej kąciki ust. Troszkę dłużyzn w opisach, ale bohaterowie o wyraziście zarysowanych charakterach; tacy "swojscy". Przypuszczam, że sięgnę po kolejne tomy przygód sympatycznego policjanta jako przerywnik literatury "cięższego kalibru".

Nic nadzwyczajnego, ale też nie najgorsze. Ot, jakby sobie obejrzeć odcinek Midsommer Murders. Można przeczytać w jeden dzień dla odprężenia po czymś ciężkim. Raczej jednorazowa sprawa, jeśli chodzi o tego autora.

Nic nadzwyczajnego, ale też nie najgorsze. Ot, jakby sobie obejrzeć odcinek Midsommer Murders. Można przeczytać w jeden dzień dla odprężenia po czymś ciężkim. Raczej jednorazowa sprawa, jeśli chodzi o tego autora.

Historia przedstawiona w książce nie jest tak naprawdę nazbyt wydumana. Kiedy pozbiera się w całość elementy układanki spokojnie można dojść do wniosku, że w tej opowieści mamy wyraźnie opisane przyczyny i skutki działań większości bohaterów, jak również powód morderstwa, który wydaje się być całkiem oczywisty. Nie wszystko jednak zostaje podane na tacy, niektóre wątki zdają się nie mieć znaczenia dla głównej fabuły, ale jak to bywa w prawdziwym życiu, właśnie takie odpryski z przeszłości wypływając na powierzchnię w teraźniejszości zmieniają los poszczególnych postaci. Podsumowując: przyznaję, że fabuła jest po prostu spójna, nie ma w niej niewytłumaczalnych czy nielogicznych posunięć, nad którymi czytelnik musiałby się jakoś szczególnie mocno głowić. To zaś, moim zdaniem, bywa w kryminałach wielkim plusem.

Więcej na: https://urzadksiazki.blogspot.com/2018/10/incydent-w-dirleton-peter-kerr.html

Historia przedstawiona w książce nie jest tak naprawdę nazbyt wydumana. Kiedy pozbiera się w całość elementy układanki spokojnie można dojść do wniosku, że w tej opowieści mamy wyraźnie opisane przyczyny i skutki działań większości bohaterów, jak również powód morderstwa, który wydaje się być całkiem oczywisty. Nie wszystko jednak zostaje podane na tacy, niektóre wątki...

Lekki kryminał z bardzo wyrazistymi postaciami i chwilami dosyć zwariowaną, szaloną akcją. Wbrew temu, co obiecuje wydawca, nie jest to powieść jakoś bardzo zabawna i komediowa (no, ale już chyba wszyscy przywykli, że wydawca więcej obiecuje niż potem daje w samej książce) lub inaczej - zawarty w niej humor jest subtelny i wielce nienachalny. Jednak nie jest to mój zarzut, przeciwnie, wolę takie delikatne przymrużenie oka niż natrętne próby rozweselenia czytelnika dowcipem na wątpliwym poziomie. Dodatkowo, co zawsze bardzo mi smakuje w powieściach kryminalnych, ta opowieść ma bardzo brytyjski, a konkretnie - szkocki charakter i atmosferę. Kogo zaś nie kuszą wyspiarskie klimaty, niech wie, że koniec końców fabuła przenosi nas w środek okresu urlopowego na Majorce, a to już brzmi całkiem inaczej, prawda?

Krótko mówiąc, odpowiednia lektura na wolne, pełne słońca dni majowe, gwarantująca odprężenie i przedsmak wakacji.

Lekki kryminał z bardzo wyrazistymi postaciami i chwilami dosyć zwariowaną, szaloną akcją. Wbrew temu, co obiecuje wydawca, nie jest to powieść jakoś bardzo zabawna i komediowa (no, ale już chyba wszyscy przywykli, że wydawca więcej obiecuje niż potem daje w samej książce) lub inaczej - zawarty w niej humor jest subtelny i wielce nienachalny. Jednak nie jest to mój zarzut,...

Takie czytadełko-śmieszydełko na leniwe wakacyjne sobotnie popołudnie. I by przełamać czytelniczy kryzys.
Uśmiałam się jak norka, z przyjemnością od razu sięgam po drugi tom.

Takie czytadełko-śmieszydełko na leniwe wakacyjne sobotnie popołudnie. I by przełamać czytelniczy kryzys.
Uśmiałam się jak norka, z przyjemnością od razu sięgam po drugi tom.

Rasowy kryminał z kotem w roli głównej. W jaki sposób kot przyczynił się do morderstwa? A może to go zamordowano, albo on zabił? Nie będę spoilerował, ale czyta się świetnie! Lekkie pióro i gęsta fabuła, utkana kapitalnie!

Rasowy kryminał z kotem w roli głównej. W jaki sposób kot przyczynił się do morderstwa? A może to go zamordowano, albo on zabił? Nie będę spoilerował, ale czyta się świetnie! Lekkie pióro i gęsta fabuła, utkana kapitalnie!

łatwa, miła i przyjemna - wakacyjna :)

łatwa, miła i przyjemna - wakacyjna :)