Niezwykle polecam wszystkim! Doskonała seria :)

Niezwykle polecam wszystkim! Doskonała seria :)

Zacznę od tego, ze polecam ta książkę każdemu kto ma pierwszą styczność kryminałem.
Nie jest to wielkie arcydzieło, przy którym spędzimy godziny, nie wywiera dużo emocji podczas czytania. Brak opisów otoczenia i bohaterów na 5 zdań. Fabuła też nie jest skomplikowana. Nie ma za dużo akcji, nie ma 'tego czegoś' co sprawia, że musimy ją jak najszybciej przeczytać bo umrzemy z niewiedzy. Myślę, że pomysł jest ale zrealizowanie trochę nie klei się tu i ówdzie.
Jest to prosta książka, bez komplikacji, czyta się płynnie i szybko.
Książka jest przyjemna. Jest to taka "praca licencjacka" autora. Dobra 4+

Zacznę od tego, ze polecam ta książkę każdemu kto ma pierwszą styczność kryminałem.
Nie jest to wielkie arcydzieło, przy którym spędzimy godziny, nie wywiera dużo emocji podczas czytania. Brak opisów otoczenia i bohaterów na 5 zdań. Fabuła też nie jest skomplikowana. Nie ma za dużo akcji, nie ma 'tego czegoś' co sprawia, że musimy ją jak najszybciej przeczytać bo umrzemy z...

Dzień dobry w piatek!
Cykl z Fryzji Wschodniej - no cóż był plan na całą serię, ale skończyłam na trzecim rozdziale drugiej części.
——
Co na okładce?
Miasteczko Aurich we Fryzji. Domy w wypielęgnowanych ogrodach, sielska atmosfera, do tego niesamowity krajobraz Morza Wattów – akwenu wód przybrzeżnych odsłanianych całkowicie podczas przypływów. Pierwsze morderstwo spada na mieszkańców jak grom z jasnego nieba, a nie wiedzą, że to początek groźnej serii. Blady strach pada zwłaszcza na członków Stowarzyszenia Tęcza, którego podopiecznymi są osoby niepełnosprawne. Zarówno pierwsze zabójstwo, jak i kolejne mają z nim bezpośredni związek. Nadkomisarz Ann Kathrin Klaasen zaczyna tropić zabójcę. Skupiona na pracy nie zauważa, że jej życie rodzinne wali się w gruzy…
——
Zazwyczaj zdarza mi się marudzić, że książka jest za długa, za dużo opisów przyrody itd.
W przypadku „Mordercy z Fryzji Wschodniej” było na odwrót, było za mało… jednak nie jest to niedosyt, a rozczarowanie.
Pomysł na historię jest bardzo fajny, seria morderst interesująca, ale brakuje wykończenia, skupienia na detalach. Kwestia osób niepełnosprawnych i fundacji też została potraktowana po łebkach.
Za to mam wrażenie, że autor skupił się na głównej bohaterce, która przez całą książkę roztrząsa swój rozwód i to jak bardzo złą jest matką.
Jak dla mnie za dużo dramatu, za mało kryminału, a szkoda, bo potencjał na dobry kryminał był.
Dlatego też, kiedy pierwsze rozdziały drugiej części zaczęły się o monologu głównej bohaterki o jej sytuacji prywatnej, książka został odesłana na półeczkę „ wrócę do niej na emeryturze”. Ocena 4/10

Dzień dobry w piatek!
Cykl z Fryzji Wschodniej - no cóż był plan na całą serię, ale skończyłam na trzecim rozdziale drugiej części.
——
Co na okładce?
Miasteczko Aurich we Fryzji. Domy w wypielęgnowanych ogrodach, sielska atmosfera, do tego niesamowity krajobraz Morza Wattów – akwenu wód przybrzeżnych odsłanianych całkowicie podczas przypływów. Pierwsze morderstwo spada na...

Kupiłem w Biedronce,za 10 zł.Podobała mi się,że akcja toczy się w Niemczech.
Akcja,jest spokojna.
A,ja jestem niepełnosprawny.Stąd,kupiłem tę powieść.

Kupiłem w Biedronce,za 10 zł.Podobała mi się,że akcja toczy się w Niemczech.
Akcja,jest spokojna.
A,ja jestem niepełnosprawny.Stąd,kupiłem tę powieść.

Przeciętny kryminał, który czyta się dość płynnie, ale bez emocji. Sprawca znany od połowy książki, a samo przestępstwo nieprawdopodobne. Dobry pomysł, aby bohaterką była policjantka, jednak jak to ostatnio modne, bohaterka musi mieć i roztrząsać rodzinne problemy, która mnie akurat w ogóle nie interesują.

Przeciętny kryminał, który czyta się dość płynnie, ale bez emocji. Sprawca znany od połowy książki, a samo przestępstwo nieprawdopodobne. Dobry pomysł, aby bohaterką była policjantka, jednak jak to ostatnio modne, bohaterka musi mieć i roztrząsać rodzinne problemy, która mnie akurat w ogóle nie interesują.

„Morderca z Fryzji Wschodniej” to pierwszy tom trylogii Klausa-Petera Wolfa. Akcja wszystkich części rozgrywa się w malowniczym miasteczku, które co roku przeżywa najazd turystów. W tym pozornie spokojnym miejscu dochodzi jednak do zbrodni (i to niejednej).

Główną bohaterką cyklu jest pani komisarz Ann Kathrin Klassen, która już w pierwszej części podbija serca czytelników inteligencją, spostrzegawczością i bezkompromisowością. W środowisku zdominowanym przez mężczyzn musi ona nieraz udowadniać, że jest lepsza i walczyć z seksistowskimi dowcipami, z których słynie jeden z kolegów po fachu.
W dodatku nad życiem osobistym Ann zbierają się ciemne chmury. Właśnie w tym trudnym dla niej okresie dochodzi do serii zabójstw.
Wszystkie ofiary łączy praca na rzecz osób niepełnosprawnych w Stowarzyszeniu Tęcza. Przy okazji prowadzenie śledztwa wychodzą na jaw różne grzeszki ludzi związanych z organizacją. Mamy też okazję poznać ich życie prywatne, które dalekie jest od ideału…

Ściganie mordercy to, oczywiście, najważniejszy wątek, który trzyma w napięciu i zaskakuje zakończeniem.
Nie mniej ważne są jednak skomplikowane relacje głównej bohaterki z mężem i synem oraz jej idee fixe, którą jest chęć odnalezienia i ukarania zabójców ojca. Temu zadaniu Ann poświęca wiele chwil, tym bardziej, że tata był dla niej przyjacielem i mentorem, którego bardzo jej brakuje.
Ponieważ bardzo lubię takie połączenia – wątków kryminalnych z elementami życia prywatnego policjantów – powieść bardzo przypadła mi go gustu.

Całość czyta się z niesłabnącym zainteresowaniem. Na pewno sprzyja temu wartka akcja, ale również lekki styl, naturalne dialogi i opisy przeżyć wewnętrznych bohaterów. Pod tym względem powieść idealnie wpasowuje się w serię Gorzka Czekolada stworzoną przez wydawnictwo Media Rodzina – jest mocna w tematyce i lekka w odbiorze. No i uzależnia, bo po przeczytaniu pierwszego tomu z panią komisarz Klassen w roli głównej, od razu sięgnęłam po następny tom.

„Morderca z Fryzji Wschodniej” to pierwszy tom trylogii Klausa-Petera Wolfa. Akcja wszystkich części rozgrywa się w malowniczym miasteczku, które co roku przeżywa najazd turystów. W tym pozornie spokojnym miejscu dochodzi jednak do zbrodni (i to niejednej).

Główną bohaterką cyklu jest pani komisarz Ann Kathrin Klassen, która już w pierwszej części podbija serca...

Początek nuży i męczy, środek nawet wciąga, ale z kolei koniec rozczarowuje. Całkiem przyzwoity pomysł na kryminał, jednak rozwiązanie zagadki mało prawdopodobne w realnym świecie. No i wykonanie - napisane jest to "na odwal się", bez jakiejkolwiek dbałości o styl, prowadzenie narracji. Tłumacz też się nie za bardzo przyłożył. Ale najbardziej denerwowało mnie lansowanie się autora - jego książki, które niby czytają bohaterowie, jego filmy, piosenki żony...

Początek nuży i męczy, środek nawet wciąga, ale z kolei koniec rozczarowuje. Całkiem przyzwoity pomysł na kryminał, jednak rozwiązanie zagadki mało prawdopodobne w realnym świecie. No i wykonanie - napisane jest to "na odwal się", bez jakiejkolwiek dbałości o styl, prowadzenie narracji. Tłumacz też się nie za bardzo przyłożył. Ale najbardziej denerwowało mnie lansowanie się...

Kolejna kryminalna seria, z której można się dowiedzieć co nieco o ciekawym miejscu w Europie. Przyznaję, że nazwa Fryzja Wschodnia praktycznie nic mi dotąd nie mówiła.
Dla mnie to na razie taki kryminalny średniak. Głównej bohaterki nie pokochałam miłością bezwarunkową, ale nić sympatii się zawiązała. Największe zastrzeżenia mam do zakończenia. Pozostaje nadzieja, że w następnych częściach będzie lepiej, bo na pewno autorowi i bohaterce dam jeszcze szansę.

Kolejna kryminalna seria, z której można się dowiedzieć co nieco o ciekawym miejscu w Europie. Przyznaję, że nazwa Fryzja Wschodnia praktycznie nic mi dotąd nie mówiła.
Dla mnie to na razie taki kryminalny średniak. Głównej bohaterki nie pokochałam miłością bezwarunkową, ale nić sympatii się zawiązała. Największe zastrzeżenia mam do zakończenia. Pozostaje nadzieja, że w...

Nieźle zawiązana wielowątkowa akcja i wielka porażka na końcu. Tak nie można kończyć kryminału. Zagadka wyjaśniana jest ni stąd ni zowąd i potem nie bardzo jest sens czytać dalej bo całe powietrze uchodzi z nadmuchanego balonu... Pierwsze 2/3 książki ok, ostatnia tercja to porażka.

Nieźle zawiązana wielowątkowa akcja i wielka porażka na końcu. Tak nie można kończyć kryminału. Zagadka wyjaśniana jest ni stąd ni zowąd i potem nie bardzo jest sens czytać dalej bo całe powietrze uchodzi z nadmuchanego balonu... Pierwsze 2/3 książki ok, ostatnia tercja to porażka.

Bardzo nierówna książka. Ciekawy temat, zaskakujące zakończenie, ale o ile początek jest bardzo dopracowany, fabuła starannie prowadzona, to mniej więcej po 2/3 autor jakby nagle postanawia wszystko szybko zakończyć i rozprawia się ze swoją historią w stylu "szast-prast".

Bardzo nierówna książka. Ciekawy temat, zaskakujące zakończenie, ale o ile początek jest bardzo dopracowany, fabuła starannie prowadzona, to mniej więcej po 2/3 autor jakby nagle postanawia wszystko szybko zakończyć i rozprawia się ze swoją historią w stylu "szast-prast".