Zapomniany Legion

Gladiatorzy, druidzi, etruskowie, czasy Juliusza Cezara i triumwiratu, walka o władzę i niezwyciężony legion rzymski podbijajacy kolejne kraje. Akcja pędzi jak szalona wciągając nas bez reszty w wir historii. Opisy walk gladiatorów i bitew, życia w lunaparach, nie pozwalają się oderwać od książki.

Gladiatorzy, druidzi, etruskowie, czasy Juliusza Cezara i triumwiratu, walka o władzę i niezwyciężony legion rzymski podbijajacy kolejne kraje. Akcja pędzi jak szalona wciągając nas bez reszty w wir historii. Opisy walk gladiatorów i bitew, życia w lunaparach, nie pozwalają się oderwać od książki.

Pokaż mimo to

Książka jest doskonała. Tak pod względem faktografii jak i fabuły. Świetne postaci poczynając od wielkiego Gala Brennusa, młodego Romulusa czy haruspika Tarkwiniusza. I oczywiście Fabiolę. Żadne z nich nie ma łatwego życia, a ich losy splatają się w niesamowitej historii. Krwawa, mocna, ukazująca prawdziwy, plugawy Rzym. Niewolnictwo, arena, burdele, wojna. I wielka przygoda. Zdecydowanie polecam nie tylko fanom gatunku.

Książka jest doskonała. Tak pod względem faktografii jak i fabuły. Świetne postaci poczynając od wielkiego Gala Brennusa, młodego Romulusa czy haruspika Tarkwiniusza. I oczywiście Fabiolę. Żadne z nich nie ma łatwego życia, a ich losy splatają się w niesamowitej historii. Krwawa, mocna, ukazująca prawdziwy, plugawy Rzym. Niewolnictwo, arena, burdele, wojna. I wielka...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Republika Rzymska, I wiek przed naszą erą. Rzym wciąż utrzymuje swoją pozycję mocarstwa. Jego kultura kwitnie, zaś z podbitych krajów sprowadzane są bogactwa i niewolnicy. W samym Wiecznym Mieście jest jednak niespokojnie. Na ulicach ścierają się ze sobą zwolennicy Juliusza Cezara, Gnejusza Pompejusza i Marka Krassusa. W prawdzie Cezar, Pompejusz i Krassus tworzą razem triumwirat, który umożliwia im sprawowanie wspólnych rządów nad Rzymem, ale szybko okazuje się, że każdy z tych mężczyzn jest zbyt ambitny, by na dłuższą metę dzielić się z pozostałymi władzą. Kwestią czasu jest kiedy ich rywalizacja przerodzi się w otwarty konflikt i Rzym pochłonie wojna domowa.

Bez wątpienia Cezar czy Krassus to fascynujące postacie historyczne, ale nie oni są głównymi bohaterami „Zapomnianego Legionu”. Owszem, przewijają się w tle, wspomina się o nich w rozmowach, lecz prawdziwymi bohaterami tej powieści są niewolnicy oraz żołnierze rzymskich legionów. Na samym początku poznajemy Tarkwiniusza, wojownika wywodzącego się z ludu Etrusków, który według części historyków zapoczątkował cywilizację rzymską, jednak później został wchłonięty przez rozwijająca się kulturę łacińską. Chociaż czasy świetności Etrusków dawno minęły, Tarkwiniusz utrzymuje przy życiu pamięć o przodkach. Pod okiem swojego starego mentora, etruskiego kapłana Olenusa, poznaje tajniki przewidywania przyszłości z wnętrzności zwierząt oraz różnych innych znaków z otoczenia, które dla niewtajemniczonych wydają się nieistotne. Młodzieniec pod wpływem wypowiedzianej przez swojego nauczyciela enigmatycznej przepowiedni zostaje zmuszony opuścić rodzinne strony i udać się do Rzymu.
Romulus i Fabiola to urodzone w niewoli bliźnięta. Praktycznie od zawsze marzą o wolności i dniu, w którym będą mogły zemścić się na nieznanym im ojcu. Rzymskim arystokracie, który przed laty zgwałcił ich matkę. Nie tracą nadziei na realizację planów nawet wówczas, gdy ich gburowaty właściciel, kupiec Gemellus sprzedaje Fabiolę do domu publicznego, a Romulusa do szkoły gladiatorów. Fabiola dobrze wykorzystuje nadążająca się okazję i zostaje kochanką zaufanego człowieka Cezara - Marka Brutusa, natomiast Romulus poznaje w ludus czwartego ważnego bohatera powieści imieniem Brennus. Brennus jest ostatnim żyjącym członkiem buntowniczego galijskiego plemienia, które wyrżnął rzymski najeźdźca. Mężczyźnie udało się przeżyć, ale został schwytany, sprzedany do niewoli i w ciągu paru lat stał się popularnym wśród Rzymian gladiatorem.

Jak możemy się już domyśleć, śledzimy losy przedstawionej tutaj czwórki postaci. Pewne dramatyczne zdarzenia sprawiają, że ścieżki Tarkwiniusza, Romulusa i Brennusa nierozerwalnie się ze sobą łączą. Bohaterowie wyruszają razem z legionami pod wodzą żądnego chwały Krassusa do Królestwa Partów, a następnie do krain położonych daleko poza granicami Imperium. Do nieznanych ziem na wschodzie, na których nie znalazł się wcześniej żaden rzymski legion. Po pamiętnej klęsce legionów pod Carrahe, pozostawieni sami sobie żołnierze będą musieli stoczyć jeszcze wiele potyczek, żeby przetrwać i mieć jakiekolwiek szanse na powrót do domu.
Rozdziały poświęcone Tarkwiniuszowi, Romulusowi i Brennusowi głównie skupiają się na walce, aspektach militarnych prowadzonej przez Krassusa kampanii oraz sile prawdziwej męskiej przyjaźni. Inaczej wyglądają rozdziały Fabioli. Dziewczyna przebywa w Rzymie, lecz wcale nie jest całkowicie bezpieczna. Musi radzić sobie z zazdrością i intrygami starszych prostytutek. Z kolei rozwijający się związek z Brutusem sprawia, że powoli wciąga się politycznych utarczek. Jej rozdziały mają więc bardziej charakter obyczajowo - polityczny.

Mimo iż bohaterowie nie są zbyt rozbudowani pod względem psychologicznym, da się ich polubić i zrozumieć motywację, jaka nimi kieruje. Fabiola przede wszystkim pragnie wolności i zemsty, Tarkwiniusz pranie poznać miejsce z którego wywodzi się jego lud, Brennus nie uratował swojego plemienia, dlatego chce przynajmniej chronić przyjaciół. Romulus jest w sumie najmłodszy z tego grona, więc nie wiadomo jeszcze w jakim dokładnie kierunku rozwinie się ta postać. Można mieć nadzieję, że w następnych częściach cyklu stanie jeszcze ciekawszym bohaterem.
Na pewnym etapie powieści niepokój mogą budzić jedynie wróżbiarskie umiejętności Tarkwiniusza. W prawdzie są intrygujące, jednak tyle razy ratują one bohaterom skórę, że pojawia się lekka obawa czy nie zaczną one pełnić w dalszej części fabuły roli deus ex machiny wyciągającej postacie z najgorszych tarapatów. Pozostaje wierzyć, że autor nie zdecyduje uczynić z tego złotego środka na każdy kłopot.

Ben Kane całkiem barwnie opisuje Rzym. W „Zapomnianym Legionie” jawi się on jako miasto za dnia tętniące życiem, przepełnione handlarzami, politykami rzemieślnikami zajętymi swoimi zwykłymi sprawami, a po zapadnięciu zmroku obejmowane we władanie przez rzezimieszków i obywateli spragnionych nocnych rozrywek w karczmach i burdelach. Sporo miejsca zajmują również opisy rzymskiej taktyki walki. Spotykamy się tutaj chociażby ze słynną formacją testudo, która współcześnie stosują także siły policyjne. Miłośnicy historycznej militarystyki będą raczej usatysfakcjonowani tym, co oferuje im pod tym kątem „Zapomniany Legion”. Przystępny język i wartka akcja sprawiają, że pomimo dużej objętości (ponad 600 stron) powieść szybko się czyta. Dodatkowym atutem jest zamieszczony w książce obszerny słowniczek rzymskich terminów.

Fani twórczości Bena Kane'a zapewne wiedzą, że jest on istnym pasjonatem starożytnej historii Rzymu, co nie raz już udowodnił w swoich powieściach. W „Zapomnianym Legionie” po raz kolejny pokazuje, że ta pasja wcale mu nie minęła, nadal utrzymuje świetną formę pisarską. Zdecydowanie do polecenia dla miłośników porządnej powieści historycznej lub przygodowej rozgrywającej się w historycznej otoczce.

Republika Rzymska, I wiek przed naszą erą. Rzym wciąż utrzymuje swoją pozycję mocarstwa. Jego kultura kwitnie, zaś z podbitych krajów sprowadzane są bogactwa i niewolnicy. W samym Wiecznym Mieście jest jednak niespokojnie. Na ulicach ścierają się ze sobą zwolennicy Juliusza Cezara, Gnejusza Pompejusza i Marka Krassusa. W prawdzie Cezar, Pompejusz i Krassus tworzą razem...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo spodobał mi się cykl. Słuchałem w audio ponieważ mam spory problem ze wzrokiem. Poszukuje podobnych książek najlepiej jako audiobooki, książki o tematyce starożytnego Rzymu.Może coś polecicie? Interesuje mnie też temat Wikingów ciekawe pozycje spłodził Bernard Cornwell.

Bardzo spodobał mi się cykl. Słuchałem w audio ponieważ mam spory problem ze wzrokiem. Poszukuje podobnych książek najlepiej jako audiobooki, książki o tematyce starożytnego Rzymu.Może coś polecicie? Interesuje mnie też temat Wikingów ciekawe pozycje spłodził Bernard Cornwell.

Pokaż mimo to

Dobrej jakości książka chociaż można zarzucić autorowi zbyt niskiej jakości opis bitew/pojedynków.

Dobrej jakości książka chociaż można zarzucić autorowi zbyt niskiej jakości opis bitew/pojedynków.

Pokaż mimo to

Bardziej niż "dobra" ocena, bardziej pasowała by tu "niezła" albo "nie najgorsza". A z racji tego, że uwielbiam historię starożytną, zostawiam ocenę "dobrą". Wydarzenia fikcyjne przeplatające się z historycznymi, postacie, które mogłyby być całkiem dobrze zarysowane, gdyby miały więcej głębi. A tak mamy bohaterów, którzy określeni są jako dobrzy, którym należy współczuć i kibicować albo źli, antypatyczni, wzbudzający niechęć od pierwszego pojawienia się na kartach powieści.
Akcja osadzona jest w epoce starożytnego Rzymu, gdzie o władzę toczy walkę Cezar, Pompejusz i Krassus. Fabuła skupia się głównie na postaci Fabioli i Romulusa - bliźniąt niewolników, sprzedanych do Lupanaru, prestiżowego domu publicznego (Fabiola) oraz Ludus Magnus, znanej szkoły gladiatorów. Później poznajemy również Brutusa, sprzymierzeńca Cezara i kochanka Fabioli oraz Brennusa i Tarkwiniusza - najlepszych przyjaciół Romulusa.
Niestety, historia ma potencjał, szkoda, że niewykorzystany. Brakuje mi intryg, wielowymiarowości bohaterów i ogólnie "tego czegoś". Nie ma fajerwerków, ale można ze spokojem przeczytać.

Bardziej niż "dobra" ocena, bardziej pasowała by tu "niezła" albo "nie najgorsza". A z racji tego, że uwielbiam historię starożytną, zostawiam ocenę "dobrą". Wydarzenia fikcyjne przeplatające się z historycznymi, postacie, które mogłyby być całkiem dobrze zarysowane, gdyby miały więcej głębi. A tak mamy bohaterów, którzy określeni są jako dobrzy, którym należy współczuć i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jak pewnie wiecie Rzym to mój "Konik". Najczęściej czytam opracowania naukowe, popularnonaukowe lub źródła dotyczące antycznego Rzymu, mam też stały przerywnik dający mi wytchnienie od ciężkiej literatury a więc serię "Orły Imperium". Tłumaczenia niestety ostatnio zaczęły się ślimaczyć wiec za namową wujka sięgnąłem po Zapomniany Legion, Jestem zadowolony fajnie napisana dość realnie osadzona w historii powieść historyczna.... Mam tylko nadzieję, że Brutus w trzecim tomie nie zasztyletuje Juliusza przez namowę swej nałożnicy... to by było zbyt oczywiste... Jedno do czego można się przyczepić to właśnie sztampowość głównych bohaterów.

Jak pewnie wiecie Rzym to mój "Konik". Najczęściej czytam opracowania naukowe, popularnonaukowe lub źródła dotyczące antycznego Rzymu, mam też stały przerywnik dający mi wytchnienie od ciężkiej literatury a więc serię "Orły Imperium". Tłumaczenia niestety ostatnio zaczęły się ślimaczyć wiec za namową wujka sięgnąłem po Zapomniany Legion, Jestem zadowolony fajnie napisana...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zawsze podobały mi się opowieści związane ze starożytnością. Ta epoka ma unikalny klimat, któremu nie potrafię się oprzeć. Znajomy z lubimyczytać polecił mi kiedyś "Kroniki Zapomnianego Legionu". Książki kupiłam już jakiś czas temu, ale dopiero teraz zaczęłam je czytać. I żałuję, że tak późno.

Ben Kane przedstawia Nam pełen przekrój społeczeństwa Republiki - od żebraków i różnego rodzaju niewolników przez legionistów po ekwitów czy ludzi sprawujących władzę. Opisuje zarówno ich dobre, jak i złe cechy. Tych drugich jest w książce zdecydowanie więcej. Mamy tu szlachetnych, mężnych gladiatorów, ale też dwulicowych drani nie liczących się z nikim i niczym. Właścicieli traktujących niewolników jak zabawki. Ekwitów, którzy mogą robić z ludźmi z niższych warstw co im się tylko żywnie podoba. Mamy też dzielnych żołnierzy, oddanych przyjaciół i błyskotliwych dowódców wojskowych. Właśnie to jest, moim zdaniem, najmocniejszym punktem "Zapomnianego Legionu". Dzięki temu Rzym i jego obywatele wydają się prawdziwsi, bliżsi, normalni.

Wobec bohaterów również nie sposób pozostać obojętnymi. Jednych szybko i szczerze polubiłam, innym już po kilku linijkach życzyłam jak najgorzej.

Książka jest rewelacyjna. Szczerze polecam!

Zawsze podobały mi się opowieści związane ze starożytnością. Ta epoka ma unikalny klimat, któremu nie potrafię się oprzeć. Znajomy z lubimyczytać polecił mi kiedyś "Kroniki Zapomnianego Legionu". Książki kupiłam już jakiś czas temu, ale dopiero teraz zaczęłam je czytać. I żałuję, że tak późno.

Ben Kane przedstawia Nam pełen przekrój społeczeństwa Republiki - od żebraków i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Minęło sporo czasu zanim odpaliłem audiobooka. Czaiłem się już na niego dość długo, ale bałem się, czy nie przytłoczy mnie ogrom i pewnie wielowątkowość opisywanej historii. Po skończeniu lektury towarzyszyła mi tylko jedna myśl - Ależ to było znakomite! Chcę więcej!

Autorowi należą się ogromne słowa uznania za znakomicie oddany klimat. Niemal poczuć można było palące słońce pustyni, czy zgiełk zatłoczonego Rzymu. Bohaterowie są wyraziści i ciekawi, a ich historie przedstawione dość szczegółowo, za co należy się kolejny plus. Na życie każdego z nich wpłynęły inne wydarzenia i dobrze, że zostały przedstawione tak dokładnie. Od razu można poczuć z nimi więź i razem z Tarkwiniuszem, Brennusem i Romulusem brać udział w bitwach, a Fabioli póki co możemy współczuć i wspierać ją w powziętych przez nią planach.

Możemy dowiedzieć się jak wyglądało życie w starożytnym Rzymie, jak funkcjonowały domu publiczne, w jaki sposób walczono i jakie zwyczaje panowały w rozmaitych zakątkach imperium. Bardzo dobrze przedstawiono zasady panujące w szkołach gladiatorów i w armii, a na dodatek możemy poszerzyć też wiedzę historyczną, bo tłem dla całej fabuły są właśnie doniosłe wydarzenia historyczne. Moje obawy co do lektury były zupełnie bezpodstawne. Książka jest dość gruba, ale jak dla mnie kończy się zdecydowanie za szybko. Dobrze, że od razu mogę sięgnąć po Srebrnego Orła.

Minęło sporo czasu zanim odpaliłem audiobooka. Czaiłem się już na niego dość długo, ale bałem się, czy nie przytłoczy mnie ogrom i pewnie wielowątkowość opisywanej historii. Po skończeniu lektury towarzyszyła mi tylko jedna myśl - Ależ to było znakomite! Chcę więcej!

Autorowi należą się ogromne słowa uznania za znakomicie oddany klimat. Niemal poczuć można było palące...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Rzym kusił, Rzym wabił, Rzym nęcił, przyciągał i kusił żądzą zemsty!
Ostrożnie wchodziłam w ten naturalistyczny świat starożytnych Rzymian, który zaprosił mnie w nieoświetlone nocą uliczki. Między zbite „w ciasne grupy czynszówek, w których mieszkała większość obywateli miasta”. Gdzie „pod stopami chrzęściły kawałki pobitej ceramiki, a ścieżkę pokrywały zgniłe warzywa, wymieszane z ludzkimi odchodami, brudną słomą i popiołem z piecyków”, w których grzebał jakiś sparszywiały pies. Skąd po zmroku, każdy rozsądny człowiek szybko opuszczał te miejsca, które w nocy „dostawały się we władanie złodziei i morderców”. Bardzo dobrze wiedziała o tym siedemnastoletnia Welwinna, śpiesząc się do domu swego właściciela z koszem warzyw i mięsa. Młodziutka, piękna niewolnica była atrakcyjnym i łatwym celem dla każdego.
I stało się!
Została brutalnie zgwałcona przez wysoko postawionego arystokratę. Oszczędzę drastycznych szczegółów, w które ta powieść obfitowała. Takich i podobnych scen przemocy było w niej sporo. Najważniejsze było to, że w ten sposób stałam się świadkiem poczęcia bliźniaków – Romulusa i Fabioli. Jednych z czterech głównych bohaterów powieści. W podobnie dramatycznych okolicznościach poznałam Tarkwiniusza – etruskiego wojownika i wróżbitę oraz Brennusa – Gala pojmanego przez Rzymian i najpotężniejszego gladiatora. Wszyscy niskiego i najniższego stanu – niewolnicy i prostytutka. To ich zawiłe losy śledziłam naprzemiennie począwszy od 70 r p.n.e. Obserwowałam, jak dorastają i jak dojrzewają, przemieniając się w świadomych swego pochodzenia i położenia ludzi, którym przyświecał jeden cel – wolność i zemsta! Niepohamowana żądza odwetu za śmierć ukochanych bliskich, niewolę, gwałt i okrucieństwo psychiczne i fizyczne stosowane z sadyzmem przez swoich właścicieli. Śledząc ich losy, przyglądałam się bezwzględnej hierarchii społecznej obowiązującej w imperium rzymskim, agresywnej walce o władzę na każdym poziomie, wszechobecnej korupcji i potędze rzymskiej wyrosłej na niewolnictwie i podbojach innych państw, narodów i plemion.
A wszystko to opowiedziane przez dzieje bohaterów stojących na samym dole drabiny społecznej.
Rzym widziany „z dołu” w I wieku p.n.e. to bezwzględna, brutalna, bezlitosna rzeczywistość kierująca się jedna zasadą – zabij lub daj się zabić! Bez względu na to, kim się jest – dzieckiem, niewolnikiem, gladiatorem, prostytutką, patrycjuszem czy nawet cezarem. Ale to nie tylko ciekawie i zawile poprowadzona fabuła malująca obraz Rzymu brudem, krwią i ekskrementami. To także wciągająca sieć intryg z mnóstwem splatających się wątków i losów bohaterów, z których odkrycie tożsamości gwałciciela matki bliźniaków i powodzenie zemsty były wiodącymi.
Ale nie tylko!
Akcja powieści nie rozgrywała się tylko w Rzymie. Obejmowała rubieże imperium, a nawet szlak Aleksandra Wielkiego. Zaglądałam nie tylko do domu publicznego, ale i przyglądałam się śmiertelnym walkom gladiatorów na arenie Koloseum, zabójstwom popełnianym w ciemnych zaułkach, krwawym walkom żołnierzy na polach bitwy. Autor, miłośnik i pasjonat historii starożytnego Rzymu, co widać na tych zwariowanych zdjęciach, zawarł w swojej opowieści wiele scen militarnych i bitewnych.
Nie uczynił tego bez powodu.
Punktem wyjścia powieści było wspomnienie Piliniusza Starszego o przegranej przez Rzymian bitwie pod Carrhae w 53 roku p.n.e. Tych, którym udało się przeżyć czyli 10 tysiącom legionistów, wysłano do Margiany czyli współczesnego nam Turkmenistanu.
I ślad po nich zaginął!
Autor zainspirowany tą historyczną zagadką postanowił opowiedzieć nie tylko historię jego powstania, bazując na wymyślonych losach głównych bohaterów, ale i dopisać jego dalsze dzieje już pod nazwą Zapomnianego Legionu. Jego historia w pierwszym tomie kończy się na wędrówce na daleki wschód, a jego dalsze losy będzie można poznać w kolejnych tomach trylogii.
Lubię takie opowieści z rozmachem, w których lepkość brudu i smród wypływających jelit z rozprutych brzuchów mieszają się z wonnym zapachem kadzideł i perfum w domach publicznych. Gdzie nieufność i zdrada towarzyszy szlachetnej przyjaźni, dla której warto poświęcić życie. I gdzie przeciętny człowiek, kierowany poczuciem krzywdy i zemstą, może mieć wpływ na politykę całego państwa. Wtedy jest najciekawiej, bo nic nie jest jednoznaczne i wszystko może się zdarzyć.
http://naostrzuksiazki.pl/

Rzym kusił, Rzym wabił, Rzym nęcił, przyciągał i kusił żądzą zemsty!
Ostrożnie wchodziłam w ten naturalistyczny świat starożytnych Rzymian, który zaprosił mnie w nieoświetlone nocą uliczki. Między zbite „w ciasne grupy czynszówek, w których mieszkała większość obywateli miasta”. Gdzie „pod stopami chrzęściły kawałki pobitej ceramiki, a ścieżkę pokrywały zgniłe warzywa,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to