Czarny bóg

Miałem ochotę na tę książkę od dłuższego czasu. Bardzo lubię ilustracje Krzysztofa Wrońskiego (super okładka!), Rowokół i okolice Smołdzina odwiedzałem kilka razy, więc książka "Czarny Bóg" mocno mnie do siebie przyciągała.
Książka dostarczyła mi dużo przyjemności, przeczytałem ją w dwa czy trzy wieczory. Autor stworzył bardzo fajny świat, do którego jeszcze chętnie bym wrócił. Sugestywne opisy Smołdzina i lasów otaczających Rowokół sprawiły, że w przerwach od czytania wracałem myślami do słupskiej prowincji. Jak już wiele osób wspomniało, w Czarnym Bogu znajdziemy wiele inspiracji prozą Lovecrafta. Dla mnie jest to plus.

Miałem ochotę na tę książkę od dłuższego czasu. Bardzo lubię ilustracje Krzysztofa Wrońskiego (super okładka!), Rowokół i okolice Smołdzina odwiedzałem kilka razy, więc książka "Czarny Bóg" mocno mnie do siebie przyciągała.
Książka dostarczyła mi dużo przyjemności, przeczytałem ją w dwa czy trzy wieczory. Autor stworzył bardzo fajny świat, do którego jeszcze chętnie bym...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Mnie osobiście "Czarny bóg" nie przypadł do gustu ani niczym nie zachwycił. Zachwycił mnie tylko opis z okładki, który zapowiadał rozrywkę na miarę Stephena Kinga, a przynajmniej tak to sobie wyobraziłam.
Cóż, skuszona taką perspektywą, w rzeczywistości dotrwałam do połowy książki i dalej ani rusz, przyznaję się, że resztę doczytałam po łebkach.
Ani to ciekawe, ani wciągające. Gdzie tu horror, pytam?
Mamy za to dość słabo przedstawiony świeżo odbudowujący się świat zaraz po II wojnie - na północy Polski, wieś Smołdzino, ziemie dzisiejszych Kaszubów.
Główna akcja dotyczy śledztwa świeżo mianowanego porucznika MO Adama Kellera dotyczącego dziwacznej, poniemieckiej posiadłości, o której wszyscy szepczą dziwne rzeczy i gdzie ponoć drzemie zło przez duże Z.
Szczerze? Nie wiem tak do końca, o czym jest ta cała historia, nuda wieje z każdej strony, dialogi bohaterów zbyt rozbudowane i drewniane, postać Adama Kellera mocno przerysowana i jakaś niewiarygodna; to taki samotny szeryf Ziem Odzyskanych, który od razu skojarzył mi się z postaciami z filmów tego typu: "Wilcze echa" itp.
Nawet scena otwierająca "Czarnego boga" mająca niby to wprowadzić Czytelnika w pełen grozy świat, jest skonstruowana na tyle topornie, że nie poczułam żadnych dreszczy strachu, czy nawet grama zaciekawienia.
A potem było tylko gorzej. Tajemnicze i złowieszcze domostwo, żmudne śledztwa Kellera związane i nie związane z wiodącą sprawą, wlokące się i dłużące opisy, mnóstwo przemyśleń i rozważań głównego bohatera, idiotyczne i niezrozumiałe zakończenie..
Okropność. Wyrzucam z półki od razu.
Nie polecam, no chyba że się jest zagorzałym fanem Lovecrafta ;)

Mnie osobiście "Czarny bóg" nie przypadł do gustu ani niczym nie zachwycił. Zachwycił mnie tylko opis z okładki, który zapowiadał rozrywkę na miarę Stephena Kinga, a przynajmniej tak to sobie wyobraziłam.
Cóż, skuszona taką perspektywą, w rzeczywistości dotrwałam do połowy książki i dalej ani rusz, przyznaję się, że resztę doczytałam po łebkach.
Ani to ciekawe, ani...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Baśniowa.....niezwykle klimatyczna i przerażająca. Pięknie napisana.
Trzyma w napięciu....nic nie jest tu oczywiste a wyobraźnia pracuje....coś się czai, coś okrutnego i strasznego...
Polecam

Baśniowa.....niezwykle klimatyczna i przerażająca. Pięknie napisana.
Trzyma w napięciu....nic nie jest tu oczywiste a wyobraźnia pracuje....coś się czai, coś okrutnego i strasznego...
Polecam

Pokaż mimo to

Dokonując oceny tej powieści muszę przyznać, że nie jestem w pełni obiektywny. Autor osadził bowiem akcję książki w miejscu, do którego mam bardzo blisko. W Smołdzinie bywam regularnie, wielokrotnie wspinałem się na Rowokół, który w "Czarnym bogu" gra niemalże rolę jednego z bohaterów. Cała okolica miejscowości stanowi jeden z celów moich częstych wycieczek, od zawsze interesował mnie pod względem turystycznym i historycznym. Byłem więc ciekaw, jak autor odwzoruje na kartach książki wszystkie tak dobrze mi znane, darzone sentymentem miejsca. Zwłaszcza w tak interesującym czasie, jakim bez wątpienia są lata powojenne. I nie zawiodłem się. Autorowi udało się stworzyć niebanalną, wymykającą się pewnym schematom powieść. Powstał z jednej strony kryminał, z drugiej- dzieło na pograniczu horroru i fantasy. Gatunek,który miłośnicy prozy Lovecrafta mogą określić jako "weird fiction". Pomijając kwestię kwalifikacji- książkę po prostu dobrze się czyta. Są tutaj oczywiście fragmenty, którym mogę coś zarzucić, ale jako całokształt broni się w mojej ocenie doskonale. Z przyjemnością będę nadal odwiedzał opisane przez Krzysztofa Wrońskiego miejsca, już z wyobraźnią silnie wzbogaconą lekturą "Czarnego boga". Czekam na kolejne efekty twórczości tego pisarza.

Dokonując oceny tej powieści muszę przyznać, że nie jestem w pełni obiektywny. Autor osadził bowiem akcję książki w miejscu, do którego mam bardzo blisko. W Smołdzinie bywam regularnie, wielokrotnie wspinałem się na Rowokół, który w "Czarnym bogu" gra niemalże rolę jednego z bohaterów. Cała okolica miejscowości stanowi jeden z celów moich częstych wycieczek, od zawsze...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Na książkę i autora trafiłam przypadkiem, podczas przeglądania stron miłośników okolic Słowińskiego PN. Nie spodziewałam się po niej zbyt wiele, ot, pasjonat okolicy, pewnie amator, napisał sobie książkę :)
Pewnie nie kupiłabym jej, gdyby nie promocja w jednej z księgarni, gdzie "Czarny Bóg" kosztował 15 zł.
I to było dobrze wydane 15 zł :) Nawet, gdybym zapłaciła pełną cenę - też nie czułabym, że przepłaciłam.
Pomysł na powieść - rewelacyjny. Widać pewne słabości warsztatu, ale są one do wybaczenia.
Niestety, miałam wrażenie, że z każdą stroną powieść staje się coraz słabsza, i to zakończenie - takie nieoczywiste - ale pewnie tak miało być ;)
Mimo wszystko napięcie jest, dreszczyk jest, ciekawe informacje historyczne są - nie żal czasu, jaki spędziłam na czytaniu "Czarnego Boga"

Na książkę i autora trafiłam przypadkiem, podczas przeglądania stron miłośników okolic Słowińskiego PN. Nie spodziewałam się po niej zbyt wiele, ot, pasjonat okolicy, pewnie amator, napisał sobie książkę :)
Pewnie nie kupiłabym jej, gdyby nie promocja w jednej z księgarni, gdzie "Czarny Bóg" kosztował 15 zł.
I to było dobrze wydane 15 zł :) Nawet, gdybym zapłaciła pełną...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"A ja byłem tak samo zawieszony, gdzieś po środku niczego. Nowa rzeczywistość... nie miała racji bytu. Bo... w tych murach, drzewach i wietrze nadal tkwiły inne światy, inne Smołdzina, Schmolsiny, których nic nie wypleni. Tu wszystko ze wszystkim jest zmieszane w jednym wirze. Świat realny, świat duchowy, sacrum, profanum, dobro, zło - bipolarność wszechrzeczy, jaką przyjmujemy... tutaj nie istnieje. Tutaj wszystko jest pomiędzy, świat pomiędzy innymi światami."

Ten niesamowity i nie objęty ludzkim rozumem i zmysłami świat, istniał (a może istnieje do dziś?) w kaszubskiej wsi Smołdzino, niedaleko Słupska, a przyszło się z nim zmierzyć młodemu porucznikowi milicji - Adamowi Kellerowi, którego mianowano tam komendantem posterunku. Dwa lata po wojnie, w tej niewielkiej miejscowości, mieszały się różne narodowości - żyli tu obok siebie Polacy, Ukraińcy, Niemcy, Słowińcy (obecni Kaszubi). Patrzyli na siebie wilkiem, bali nawzajem, nie ufali, pomawiali i oskarżali. Bo w Smołdzinie obok nich żyło Zło, niepojęte, pojawiające się z pobliskiej góry Rewekol, okaleczające mieszkańców, niosące śmierć, panikę i szaleństwo.

Książka przypomina trochę styl Kinga; jest mroczna, posępna, przepełniona tajemniczością i czającym się niemal wszędzie złem; świetnie zarysowane są w niej postaci bohaterów, jej klimat od samego początku niesamowicie wciąga, wywołuje dreszcz i nieposkromioną ciekawość. Polecam, bo jako debiut autorski, jest to bardzo dobra książka, godna mistrza thrillera.

"A ja byłem tak samo zawieszony, gdzieś po środku niczego. Nowa rzeczywistość... nie miała racji bytu. Bo... w tych murach, drzewach i wietrze nadal tkwiły inne światy, inne Smołdzina, Schmolsiny, których nic nie wypleni. Tu wszystko ze wszystkim jest zmieszane w jednym wirze. Świat realny, świat duchowy, sacrum, profanum, dobro, zło - bipolarność wszechrzeczy, jaką...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książkę czytało się świetnie i już wydawało mi się, że to najlepszy polski horror od dłuższego czasu – aż do zakończenia, w którym jakoś wszystko nie chce się kleić ze sobą.

Podobało mi się bardzo, że autor umiejętnie dozował grozę i tajemnicę – czaiły się od samego początku, niepokojące, ale schowane. Przyziemne sprawy nie były tylko zapychaczem stron, rzeczywistość małej miejscowości na „Ziemiach Odzyskanych”, gdzie wciąż pozostaje część niemieckiej ludności, naprawdę wciąga – może dlatego, że nie jest to temat często poruszany w polskiej literaturze. Ciekawy główny bohater – ani drań, ani ideał, przez cały czas nie ma łatwo i musi podejmować nie zawsze proste kompromisy. Postacie drugoplanowe też potrafią przykuć uwagę. Wszystko przedstawione wiarygodnie i niegłupio, jak na niezbyt wesołe czasy przystało.

Nie ma dłużyzn, akcja jest ładnie poprowadzona, ale nie mogę zaakceptować zakończenia – zbyt łatwo są ucięte niektóre wątki, brakuje czegoś, co by czytelnika zmieszało i zszokowało, zmusiło do przeglądnięcia książki jeszcze raz. Ciężko w nim po prostu poczuć grozę. Obniża to ocenę całości, ale ogólnie nie jest źle, zwłaszcza pamiętając, że to debiut.

Książkę czytało się świetnie i już wydawało mi się, że to najlepszy polski horror od dłuższego czasu – aż do zakończenia, w którym jakoś wszystko nie chce się kleić ze sobą.

Podobało mi się bardzo, że autor umiejętnie dozował grozę i tajemnicę – czaiły się od samego początku, niepokojące, ale schowane. Przyziemne sprawy nie były tylko zapychaczem stron, rzeczywistość małej...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Mroczna, potęznie inspirowana Lovecraftem (i dobrze!) weird fiction.
Smołdzino, Ziemie Odzyskane. Atmosfera jest duszna, pełna skrywanych tajemnic i narastającej, nienazwanej grozy. Przybyły do miejscowości komendant MO próbuje wyjaśnić sekrety Smołdzina, zanim jednak uda mu się odkryć przerażającą prawdę, zginie sporo mieszkańców.
Zaczęło się rewelacyjnie, świetny język i świetny nastrój. Umiejętne korzystanie z know how Lovecrafta, połączone ze specyfiką słowiańskich wierzeń i realiami pierwszych lat powojennych.
Ale, niestety, im dalej, tym gorzej. Pierwsze i najważniejsze - powieśc jest co najmniej dwa razy za długa. Powinna być wyraźnie odchudzona. Dalej - akcja ślimaczy się ze strony na stronę bardziej, "techniczna" jakość prozy siada dramatycznie (rzucają się w oczy okropeczne dialogi w końcowych partiach powieści), a rozwiązanie wszystkich tajemmnic bardziej niż niesatysfakcjonujące.
Na pewno jest w Autorze duży potencjał, liczę na znaczną poprawę stylu, życzę DUŻO lepszych redaktorów (byli tu jacyś?) i kolejną pozycję na pewno będę chciał przeczytać.
Ale póki co, wyżej niż 6/10 nie mam z czego dać.

Mroczna, potęznie inspirowana Lovecraftem (i dobrze!) weird fiction.
Smołdzino, Ziemie Odzyskane. Atmosfera jest duszna, pełna skrywanych tajemnic i narastającej, nienazwanej grozy. Przybyły do miejscowości komendant MO próbuje wyjaśnić sekrety Smołdzina, zanim jednak uda mu się odkryć przerażającą prawdę, zginie sporo mieszkańców.
Zaczęło się rewelacyjnie, świetny język...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Smołdzino to niewielkie miasteczko, w którym zrodziło się wiele mrocznych legend. Zamieszkują je zarówno Niemcy, jak i Słowińcy, Ukraińcy oraz Polacy. Chociaż jest już po wojnie nie jest do końca pewne, czy przedstawiciele różnych narodów są w stanie żyć ze sobą w zgodzie.

Tymczasem do miasteczka przybywa nowy porucznik MO Adam Keller, który nie spodziewa się, że przyjdzie mu borykać się nie tylko z ludźmi nie przestrzegającymi prawa, ale także z czymś o wiele gorszym. Czymś, co ciężko pochwycić w ramy realnego świata...

Wyjątkowo trudno jest mi wypowiedzieć się na temat tej książki. Z jednej strony byłam bardzo zaciekawiona fabułą i zaczęłam ją czytać z wielkim entuzjazmem, jednak chyba nie do końca spodziewałam się takiej historii. Nie oznacza to, że jestem całkowicie zawiedziona.

Bardzo dobry pomysł zestawienia kilku narodowości i to takich, które zaraz po wojnie raczej nie darzyły siebie nawzajem sympatią to właśnie to, co przyciągnęło mnie to tej powieści. Byłam ciekawa, czy mieszkańcy Smołdzina będą stopniowo oswajać się ze sobą, czy też pozostaną we wrogich stosunkach. Swoją ciekawość zaspokoiłam i mogę napisać, że autor przedstawił owe relacje bardzo konkretnie. Czy były negatywne, czy jednak pozytywne, o tym dowiecie się czytając "Czarnego boga".

Dobra książka to dla mnie taka, w której autor stopniowo buduje napięcie. I tego tutaj nie zabrakło. Pojawienie się pewnego mrożącego krew w żyłach sekretu i dążenie do poznania jego źródła to coś, co lubię. Tak samo zakończenie. Jeżeli nie jest banalne i w stu procentach przewidywalne- wspaniale! Tu finał zdecydowanie nie był pospolity. I to mi się podoba.

Nie do końca natomiast przemawiały do mnie fragmenty, gdzie bohaterowie używali "łamanego" języka. Przyznaję, trochę się przy tym namęczyłam i były chwile, kiedy musiałam książkę odłożyć i zrobić sobie przerwę. Gdyby nie to, pewnie jeszcze przyjemniej spędziłabym czas z lekturą.

Książkę polecam osobom, które lubią dreszczyk emocji, wszechobecne napięcie i skrywane długo tajemnice, które nie mają prawa ujrzeć światła dziennego, a przede wszystkim czytelnikom, którzy poszukują czegoś wyjątkowego. Ponadto nie zabrakło tu elementów odbiegających od realnego świata.

http://fascynacja-ksiazka.blogspot.com/2015/06/czarny-bog-krzysztof-wronski.html

Smołdzino to niewielkie miasteczko, w którym zrodziło się wiele mrocznych legend. Zamieszkują je zarówno Niemcy, jak i Słowińcy, Ukraińcy oraz Polacy. Chociaż jest już po wojnie nie jest do końca pewne, czy przedstawiciele różnych narodów są w stanie żyć ze sobą w zgodzie.

Tymczasem do miasteczka przybywa nowy porucznik MO Adam Keller, który nie spodziewa się, że przyjdzie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Najlepsze polskie weird fiction jakie czytałem i jedno z najlepszych w ogóle. Szczerze polecam każdemu, nie tylko fanom gatunku.

Najlepsze polskie weird fiction jakie czytałem i jedno z najlepszych w ogóle. Szczerze polecam każdemu, nie tylko fanom gatunku.

Pokaż mimo to