Młyn do mumii

Prawie że w chwili wybicia północy zapowiadającej nowy rok, komisarz Durant odkrywa trupa w żydowskiej dzielnicy Pragi. Śledztwo zostaje mu przydzielone, a w kolejnych miesiącach pojawiają się kolejne trupy. Równolegle widzimy Pana, który najprawdopodobniej jest mordercą.
Niestety, nie ogarnęłam chyba tej książki... Była strasznie chaotyczna, dziwna, momentami niesmaczna (bez żadnego konkretnego powodu i celu),dla mnie po prostu niezrozumiała i bez sensu. Wątki nie łączyły się chyba niczym poza bohaterami. Książka miała ciekawe momenty, ale bardzo szybko znikały pod wpływem chaosu. Zakończenie też mnie nie usatysfakcjonowało - albo go nie zrozumiałam albo było po prostu słabe.
Jeśli chodzi o czeską literaturę, wrócę do Ostatniej Arystokratki i będę liczyć na coś podobnego do czarciego wierchu. Do tego autora raczej już nie wrócę.

Prawie że w chwili wybicia północy zapowiadającej nowy rok, komisarz Durant odkrywa trupa w żydowskiej dzielnicy Pragi. Śledztwo zostaje mu przydzielone, a w kolejnych miesiącach pojawiają się kolejne trupy. Równolegle widzimy Pana, który najprawdopodobniej jest mordercą.
Niestety, nie ogarnęłam chyba tej książki... Była strasznie chaotyczna, dziwna, momentami niesmaczna...

Literatura czeska skrywa wiele perełek, ale ta nie jest jedną z nich. Wykonanie mogłoby być lepsze, Autor postawił niestety za bardzo na bon moty i skupianie się wokół nich, niż na, nomen omen, fabularne mięcho.

Literatura czeska skrywa wiele perełek, ale ta nie jest jedną z nich. Wykonanie mogłoby być lepsze, Autor postawił niestety za bardzo na bon moty i skupianie się wokół nich, niż na, nomen omen, fabularne mięcho.

Ledwo przeczytałam do końca

Ledwo przeczytałam do końca

Szczerze mówiąc zmęczyłam tę książkę. Dosłownie. A tak fajnie się zapowiadała...
Do końca dotrwałam właściwie tylko z ciekawości, ponieważ chciałam się dowiedzieć "kto". I niby się dowiedziałam, ale stało się to tak mimochodem, jakby dla autora wcale nie było to istotne. I zapewne nie było, a stanowiło jedynie pretekst do snucia historyczno-polityczno-filozoficzno-psychodelicznych rozważań. A tych rozważań, jak dla mnie, było stanowczo zbyt wiele. Może, gdybym wciąż była nastolatką, licealistką, miałabym nieco inne zdanie w tej kwestii, a tak, poczułam się zwyczajnie znużona.
Książka inspirowana XIX w. powieściami. Klimat ówczesnej Pragi oddany bardzo dobrze - duszna, brudna i zatęchła atmosfera oraz barwne opisy pierwsza klasa. Wstawki kulinarno-obyczajowe (a właściwie nieobyczajne) ciekawe i miejscami zabawne. Nie raziły, a dodawały książce smaczu i pikanterii. Jednak gdzieś w połowie autor zaczął odlatywać, a pod koniec był to już właściwie jeden wielki, chaotyczny sen szaleńca. Wszelka myśl przewodnia, wątki - i te główne i poboczne zostały rozmyte i utracone.
Pomysł przedni, ale zmarnowany.
Jak dla mnie można przeczytać jako swoistą ciekawostkę. A jeszcze lepiej, przeczytać pierwszych 200 stron i na tym zakończyć.

Szczerze mówiąc zmęczyłam tę książkę. Dosłownie. A tak fajnie się zapowiadała...
Do końca dotrwałam właściwie tylko z ciekawości, ponieważ chciałam się dowiedzieć "kto". I niby się dowiedziałam, ale stało się to tak mimochodem, jakby dla autora wcale nie było to istotne. I zapewne nie było, a stanowiło jedynie pretekst do snucia...

Powieść ta to trochę połączenie groteski z horrorem, komedii z dramatem, satyry z erotykiem. Dało to koktajl ciężki na żołądku w odbiorze ale mnie wciągnęło. Polecam 😁

Powieść ta to trochę połączenie groteski z horrorem, komedii z dramatem, satyry z erotykiem. Dało to koktajl ciężki na żołądku w odbiorze ale mnie wciągnęło. Polecam 😁

Przełom 1865 i 1866 roku, ponowne uruchomienie Orloja i tajemnicza zbrodnia. Tak zaczyna się powieść Petra Stančíka "Młyn do mumii" z @wydawnictwostaraszkoła. Sprawę znalezionego w sylwestrową (albo raczej noworoczną) noc trupa ma rozwiązać komisarz Durman. XIX-wieczna Praga jest wdzięcznym tłem dla takich historii. Spowita tajemnicą, z niebezpiecznymi zaułkami, podejrzanymi lokalami i ciekawymi uwarunkowaniami historycznymi.   
Petr Stančík w "Młynie do mumii" robi coś niebywałego, bawi się stylem, balansuje na granicy absurdu i dobrego smaku. Serwuje nam literacki gulasz, mieszając różne gatunki i wątki. Znajdziemy tu troszkę kryminału, odrobinę sensacji, szczyptę romansu i pornografii, elementy grozy i fantastyki. 
Komisarz Durman będzie musiał zdemaskować seryjnego mordercę, stawić czoła tajemniczemu bractwu i przy okazji wpakuje się w inne przygody. Będą pościgi, zagraniczne wyjazdy, duchy, wojenne potyczki, fabularne ślepe uliczki i zdumiewające wynalazki. Jest awaturniczo, tajemniczo, groteskowo i zabawnie.
Powieść ta ma swoisty gargantuiczny wymiar a Durman jest nieokiełznanym żarłokiem i rozpustnikiem. Kulinarna wyobraźnia Stančíka przechodzi ludzkie pojęcie! Jest tu coś Haškowskiego, coś z de Sada, z Conan Doyla, Verne'a (te wizjonerskie wynalazki). A poza tym to doskonała gra z konwencją literatury popularnej, nie tylko tej XIX-wiecznej.

Gorąco polecam ten tytuł, chociaż mam świadomość, że dla niektórych ten literacki miszmasz może być niestrawny 😉

Przełom 1865 i 1866 roku, ponowne uruchomienie Orloja i tajemnicza zbrodnia. Tak zaczyna się powieść Petra Stančíka "Młyn do mumii" z @wydawnictwostaraszkoła. Sprawę znalezionego w sylwestrową (albo raczej noworoczną) noc trupa ma rozwiązać komisarz Durman. XIX-wieczna Praga jest wdzięcznym tłem dla takich historii. Spowita tajemnicą, z niebezpiecznymi zaułkami,...

Była to zdecydowanie jedna z dziwniejszych książek, jakie czytałem, ale trudno mi jednoznacznie powiedzieć, czy w tym pozytywnym czy w tym negatywnym sensie tego znaczenia.
Książka opowiada o seryjnym mordercy oraz o detektywie, który próbuje go złapać. No właśnie... "próbuje go złapać" to zdecydowanie za dużo powiedziane. Przymiotnik "porno-gastro" na okładce doskonale oddaje, czym nasz detektyw zajmuje się przez 90% opowieści. Było to na swój sposób lekko irytujące. Znając wiele innych historii o znamienitych detektywach, którzy poświęcają wszystko aby niestrudzenie ścigać i dopaść kryminalistę, główny bohater Młyna do Mumii jest ich całkowitym przeciwieństwem.
Czas spędza na przemian, na jadaniu wykwintnych, ekscentrycznych posiłków, oraz na chędożeniu coraz to bardziej wątpliwie moralnych dziewek.
Nie mówię, że pod tym względem książka jest zła. Poznałem dzięki niej wiele nowych przepisów na ciekawe dania, między innymi nauczyłem się jak przyrządzić jeża zapiekanego w glinie, oraz poznałem wiele ciekawostek na temat działania burdeli w XIX-wiecznej Europie. Jednak po powieści pozornie detektywistycznej spodziewałem się czegoś innego. A fakt, iż naszemu szalonemu detektywowi ostatecznie nie udało się dopaść przestępcy, jest gwoździem do trumny i sprawia, że cała ta opowieść jeszcze bardziej jest pozbawiona celu.
Aczkolwiek jedną rzecz muszę tej książce przyznać; jest niesamowitą, fabularyzowaną książką historyczną na temat XIX- wiecznych Czech. W tle całej opowieści dzieje się wiele faktycznych wydarzeń historycznych, poznajemy prawdziwe postaci historyczne z tamtego okresu.
Choć muszę nadmienić, że o ile te ciekawostki są nam dostarczane na bieżąco, to mimo wszystko bez znajomości historii Czech, Niemiec oraz terenów Śląska, czułem się trochę zagubiony. Postaci opowiadały o tych historycznych wydarzeniach jako o czymś zupełnie oczywistym, ale dla kogoś, kto nie zna tej całej polityczno-ekonomiczno-wojennej otoczki, w większości przypadków nie wiedziałem, o czym te postaci właściwie opowiadają i dlaczego jest to dla nich tak emocjonalne.

Była to zdecydowanie jedna z dziwniejszych książek, jakie czytałem, ale trudno mi jednoznacznie powiedzieć, czy w tym pozytywnym czy w tym negatywnym sensie tego znaczenia.
Książka opowiada o seryjnym mordercy oraz o detektywie, który próbuje go złapać. No właśnie... "próbuje go złapać" to zdecydowanie za dużo powiedziane. Przymiotnik "porno-gastro" na okładce doskonale...

Ciężko ocenić tą pozycję. Autor cudownie bawi się słowem. Wszystko opisane jest bardzo barwnie. Absurd goni absurd a wszystko poprzetykane jest opisami jedzenia i trunków albo seksu...

Ciężko ocenić tą pozycję. Autor cudownie bawi się słowem. Wszystko opisane jest bardzo barwnie. Absurd goni absurd a wszystko poprzetykane jest opisami jedzenia i trunków albo seksu...

Absurd, groteska oraz komisarz jedzący i ruchający wszystko co się rusza w XIX wiecznej Pradze. To, że śledztwo idzie do przodu to tylko przypadek.

Absurd, groteska oraz komisarz jedzący i ruchający wszystko co się rusza w XIX wiecznej Pradze. To, że śledztwo idzie do przodu to tylko przypadek.

Rewelacja! Jednak na pewno nie dla każdego. Książka ta zawiera w sobie mix gatunków,od thrilera, kryminału, powieści historycznej, erotyczno-filozoficzno-kulinarnej, aż do powieści mistycznej i metafizycznej. Na pewno nie jest to porno. Dla mnie odkrywanie takich książek to istota czytelnictwa, aż chce się więcej. Surrealizm, czarny humor i groteska, połączenie dla mnie idealne. Nic mi tutaj nie przeszkadza, może po za tym, że to już koniec. Za....sta!!! Jedna z lepszych, przeczytanych w tym roku!

Rewelacja! Jednak na pewno nie dla każdego. Książka ta zawiera w sobie mix gatunków,od thrilera, kryminału, powieści historycznej, erotyczno-filozoficzno-kulinarnej, aż do powieści mistycznej i metafizycznej. Na pewno nie jest to porno. Dla mnie odkrywanie takich książek to istota czytelnictwa, aż chce się więcej. Surrealizm, czarny humor i groteska, połączenie dla mnie...