Recenzja
"Wzgórze Młynarza "
Autor @ Krzysztof Piotr Łabenda
@wydawnictwopsychoskok

"Wzgórze Młynarza "to druga część
książki"Pierścionek z cyrkonią"
Czytelnicy, którzy wzruszyli się powieścią „Pierścionek z cyrkonią” Krzysztofa P. Łabendy ponownie mają okazję spotkać się z Małgorzatą i Piotrem. Autor kontynuuje swoją pełną muzyki, barw i smaków powieść o miłości. Jak wiemy z pierwszej części - miłości odzyskanej. Tym razem jednak nad związkiem Małgorzaty i Piotra niespodziewanie zaczynają gromadzić się czarne chmury, z których rozpęta się dramatyczna i tragiczna w skutkach burza. Wywoła ją inna miłość. Miłość pięknej studentki do swojego wykładowcy – Piotra Bonerskiego. Miłość chora w swej zaborczej bezkompromisowości, miłość bez trudu zamieniająca życie w prawdziwe piekło. Czy związek Małgorzaty i Piotra będzie w stanie przetrwać zbliżający się kataklizm? Po (niejednoznaczną) odpowiedź odsyłam na strony powieści „Wzgórze Młynarza” Krzysztofa P. Łabendy.

Piękna książka o prawdziwej miłości .
Czyta się ją szybko bo jest wciągająca fabuła trzyma w napięciu
Znajdziemy w niej także opowieści o smakach i zapachach ,pięknych miejscach .Czy bohaterom uda przezywieżyć los o tym przeczytacie w tej książce . Polecam 😉
To już trzecia książka autora którą przeczytałam 😉

Dziękuję za e-book do recenzji @wydawnictwopsychoskok ❤️

Recenzja
"Wzgórze Młynarza "
Autor @ Krzysztof Piotr Łabenda
@wydawnictwopsychoskok

"Wzgórze Młynarza "to druga część
książki"Pierścionek z cyrkonią"
Czytelnicy, którzy wzruszyli się powieścią „Pierścionek z cyrkonią” Krzysztofa P. Łabendy ponownie mają okazję spotkać się z Małgorzatą i Piotrem. Autor kontynuuje swoją pełną muzyki, barw i smaków powieść o miłości. Jak...

Pozytywnie i miło jestem zaskoczona,zachwycona tą powieścią.
Pięknie napisał ją autor Krzysztof Piotr Łabenda,kunszt pisarski doskonały,treść książki bardzo ciekawa,fabuła dobra i trzyma w napięciu.
Delektowałam się powieścią powoli,pod urokiem jestem jej.
Piękną,życiową i wspaniałą jest powieścią głęboko zapadła mi w pamięć.

Pozytywnie i miło jestem zaskoczona,zachwycona tą powieścią.
Pięknie napisał ją autor Krzysztof Piotr Łabenda,kunszt pisarski doskonały,treść książki bardzo ciekawa,fabuła dobra i trzyma w napięciu.
Delektowałam się powieścią powoli,pod urokiem jestem jej.
Piękną,życiową i wspaniałą jest powieścią głęboko zapadła mi w pamięć.

Góra banałów chciałoby się powiedzieć, a Piotr wymusił na mnie przerwanie lektury tak gdzieś po ok 1/3 przeczytanych stron. Nie wiem po co autor uprawia tego rodzaju literaturę. Jeśli ma być "babska" to wolę już "autora babę".Przepraszam.Niczego innego się nie doczytałam.

Góra banałów chciałoby się powiedzieć, a Piotr wymusił na mnie przerwanie lektury tak gdzieś po ok 1/3 przeczytanych stron. Nie wiem po co autor uprawia tego rodzaju literaturę. Jeśli ma być "babska" to wolę już "autora babę".Przepraszam.Niczego innego się nie doczytałam.

K.P. Łabenda kolejny już raz opowiada swoim czytelnikom o najcudowniejszym ludzkim uczuciu jakim jest miłość. Bohaterowie tej powieści – Piotr i Małgorzata – przeżywają ją już jako ludzie zdecydowanie dojrzali. Wcześniej, ci którzy mieli już szansę zetknąć się z twórczością Krzysztofa Piotra Łabenda, mieli okazję poznać Piotra i Gosię podczas lektury innej powieści tego autora pt. „Pierścionek z cyrkonią”.

Miłość, a i seks także, dojrzałych ludzi mogą być – o czym przekonuje nas Łabenda – równie płomienne, porywające, jak doznania, które w tym zakresie są udziałem ludzi młodych. Upływ czasu nie musi oznaczać, że płomienne uczucia i pożądanie odchodzą w niebyt, ustępując miejsca co najwyżej przyzwyczajeniu.
„Wzgórze młynarza” czyta się lekko i z przyjemnością także z powodu zawartych w tej książce wszelkiego rodzaju opisów – od opowieści o Paryżu czy Gdańsku poczynając, a na odczuciach bohaterów związanych z przeżywaniem muzyki kończąc. Po drodze znajdziemy jeszcze, jakże udane, opowieści o smakach, zapachach, szlachetnych alkoholach. Fragment dotyczący armaniaku jest tu jednym z lepszych. Takich „perełek” znajdziemy we „Wzgórzu młynarza” znacznie więcej, że przywołamy tu tylko sceny z udziałem spotkanego w Normandii alkoholika o imieniu Maurice.

Najnowsza powieść K.P. Łabenda jest jak lekki tort o wielu warstwach, z których każda ma swój wyraźny, zachwycający smak. Szczególnie apetyczny jest wątek kryminalny, przyprawiony odrobiną szaleństwa Katarzyny – asystentki Piotra.

Polecam

K.P. Łabenda kolejny już raz opowiada swoim czytelnikom o najcudowniejszym ludzkim uczuciu jakim jest miłość. Bohaterowie tej powieści – Piotr i Małgorzata – przeżywają ją już jako ludzie zdecydowanie dojrzali. Wcześniej, ci którzy mieli już szansę zetknąć się z twórczością Krzysztofa Piotra Łabenda, mieli okazję poznać Piotra i Gosię podczas lektury innej powieści tego...

„Wzgórze młynarza” to powieść o kilku wątkach, ale wydaje się, że w pierwszej kolejności książka ta opowiada o życiu szczęśliwym. Nie bez powodu zapewne autor nazywa głównego bohatera Piotrem Bonerskim. Po francusku szczęście to przecież „bonheur”, a swojej fascynacji Francją, a zwłaszcza Paryżem, i wszystkim co się z nimi wiąże, Krzysztof P. Łabenda ukryć nie potrafi.
Owo życie szczęśliwe znajdziemy w odzyskanej po latach miłości wspomnianego już Piotra Bonerskiego i Małgorzaty Perkowsky. Ta ich miłość (równie wspaniale opisana we wcześniejszej powieści tegoż autora pt. „Pierścionek z cyrkonią”),która pojawiła się na rok przed maturą bohaterów czekała na swoje spełnienie przez całe dziesięciolecia, by wreszcie, za sprawą przypadku, szczęśliwie rozkwitnąć u schyłku życia niegdysiejszych szaleńczo w sobie zakochanych licealistów.
Szczęście jakie emanuje ze stronic „Wzgórza młynarza” czeka na Piotra i Małgorzatę także i w świecie seksu. Sceny erotyczne w tej powieści są nakreślone z umiarem i nie przekraczają granic dobrego smaku.
Kiedy się czyta opisy miejsc bez wątpienia ukochanych przez autora to trudno nie zadać sobie pytania o to, ile z siebie autor przekazał Piotrowi Bonerskiemu, jak dalece „Wzgórze młynarza” jest powieścią autobiograficzną? Jak wiele szczęścia Krzysztofa P. Łabenda przepełnia profesora Piotra Bonerskiego? Odpowiedź na to pytanie znana jest tylko bliskim autora.
Szczęśliwy świat Piotra i Małgorzaty wypełniony jest, o czym Łabenda tak pięknie pisze, także zapachami, kolorami, doznaniami jakich może dostarczyć dobra kuchnia czy szlachetny alkohol. To także, opisywany przez autora z dużym znawstwem, świat muzyki.
Nic, a zwłaszcza ludzkie szczęście, nie może trwać wiecznie i pewnie z tego powodu autor zadecydował, że w końcowej partii powieści padną strzały z pistoletu wymierzonego w Piotra, a on… . No właśnie, przecież Piotr nie ginie w ostatniej scenie! Czyżby autor dawał czytelnikowi nadzieję na kolejną część tej mini sagi o losach Piotra i Małgorzaty? Oby!

„Wzgórze młynarza” to powieść o kilku wątkach, ale wydaje się, że w pierwszej kolejności książka ta opowiada o życiu szczęśliwym. Nie bez powodu zapewne autor nazywa głównego bohatera Piotrem Bonerskim. Po francusku szczęście to przecież „bonheur”, a swojej fascynacji Francją, a zwłaszcza Paryżem, i wszystkim co się z nimi wiąże, Krzysztof P. Łabenda ukryć nie potrafi.
Owo...

Miałam przyjemność nabyć i przeczytać tę książkę jako jedna z pierwszych, jeśli nie pierwsza osoba- zaraz po jej wydrukowaniu. Zapowiedź, o czym ma być, nastroiła mnie dość mocno, nakierowując na pewien rodzaj powieści,których mało jest na rynku literackim, a mianowicie pięknych historii miłości ludzi mocno dojrzałych,czyli w wieku około-emerytalnym:) Książka jest napisana bardzo dobrze, jednak zachęcam, aby nie szukać w niej "Spóźnionych kochanków" bo to może źle wpłynąć na odbiór całości. Ja popełniłam ten błąd i fabuła, która okazała się bardzo współczesna, niestety dość szablonowa, nieco mnie rozczarowała. Nie dlatego, że jest zła...dlatego, że ja źle podeszłam do czytania. Kilkudniowa przerwa, nowe podejście i teraz mogę śmiało i z pełną odpowiedzialnością polecić "Wzgórze Młynarza" wszystkim, a w szczególności kobietom. Miłość, która nie umarła przez lata,zdarza się i autor pięknie ją przedstawił. W powieść wplótł wiele cennych opisów Paryża i innych ciekawostek, które są dodatkowym rarytasem dla czytelnika. Poruszył też temat, który niestety jest smutny, ale istnieje i staje się plagą...Pan Łabenda w swojej powieści pokazał, że młodzi ludzie nie szanują cudzych związków, dla nich niszczenie czyjejś miłości to pestka, to kolejne wyzwanie którego trzeba się podjąć... przecież starość nie ma prawa wygrać z młodością, czyż nie tak? Dla pieniędzy i pozycji społecznej poświęca się wiele.

Miałam przyjemność nabyć i przeczytać tę książkę jako jedna z pierwszych, jeśli nie pierwsza osoba- zaraz po jej wydrukowaniu. Zapowiedź, o czym ma być, nastroiła mnie dość mocno, nakierowując na pewien rodzaj powieści,których mało jest na rynku literackim, a mianowicie pięknych historii miłości ludzi mocno dojrzałych,czyli w wieku około-emerytalnym:) Książka jest napisana...

„Wzgórze młynarza”, będące w jakimś sensie kontynuacją innej powieści tego autora („Pierścionek z cyrkonią”),jest na swój sposób książką niezwykłą. Z pozoru prosta, można pomyśleć, że banalna opowieść o miłości jakich wiele na półkach księgarskich. Po przeczytaniu kilku stron musimy jednak zmienić zdanie na temat tej powieści.
„Wzgórze młynarza” jest jak otwarta paczka chipsów czy puszka orzeszków. Wciąga i nie można się od tej powieści oderwać aż do końcowej kropki. Kiedy już do niej dojdziemy pozostaje żal, że to już koniec, bo przecież chciałoby się więcej. Chcielibyśmy przynajmniej wiedzieć, czy Piotr Bonerski, jeden z głównych bohaterów tej powieści, którego wolą autora musimy zostawić postrzelonego w kałuży krwi, przeżyje.
Krzysztof P. Łabenda bez napuszonych słów i analizy skomplikowanych meandrów ludzkiej psychiki opowiada nam o czymś, co w ludzkim życiu jest bodaj czy nie najważniejsze – o miłości, tej prawdziwej, potrafiącej przetrwać przez lata, o radości płynącej z bycia razem, wspólnego słuchania muzyki, picia wina.
„Wzgórze młynarza” to książka na swój sposób mądra i bardzo prawdziwa. Opisy miejsc odwiedzanych przez bohaterów, smaki, kolory i zapach jakie się w tej powieści pojawiają, a także, a może przede wszystkim, wątek kryminalny czynią najnowszą powieść K.P. Łabenda jeszcze bardziej atrakcyjną.

„Wzgórze młynarza”, będące w jakimś sensie kontynuacją innej powieści tego autora („Pierścionek z cyrkonią”),jest na swój sposób książką niezwykłą. Z pozoru prosta, można pomyśleć, że banalna opowieść o miłości jakich wiele na półkach księgarskich. Po przeczytaniu kilku stron musimy jednak zmienić zdanie na temat tej powieści.
„Wzgórze młynarza” jest jak otwarta paczka...