Sielskie państwo Pobożnych i Sprawiedliwych
„Miejsce dla wszelkiego rodzaju kombinatorów, przestępców w białych kołnierzykach i zwyczajnych bandziorów jest za kratami. Uczciwi ludzie nie muszą obawiać się prowokacji, bo jej nie ulegną. Jednostki słabe, zdemoralizowane muszą być eliminowane ze społeczeństwa. Prewencyjnie” – wbrew pozorom nie jest to stare przemówienie Stalina czy Hitlera, ale jednego ze współczesnych przywódców państwa. Rządy terroru, indoktrynacji, propagandy, niemalże powrót do gospodarki centralnie planowanej – jakieś skojarzenia? Tak, to oczywiście filozofia partii Pobożnych i Sprawiedliwych, armii plujących jadem karierowiczów i uzurpatorów, rządzących krzyżem i pejczem niemalże.
Wizja kraju pod przewodnictwem owej partii została nakreślona już w powieści „Kleszcz”, autorstwa Krzysztofa P. Łabendy. W opublikowanej nakładem Wydawnictwa Psychoskok drugiej części historii, znajdziemy dalsze losy zgnębionego ludu, w którym za każde, najdrobniejsze nawet uchybienie względem Pobożnych i Sprawiedliwych, grożą poważne konsekwencje. W „Przetrwać noc” szara rzeczywistość i skutki prowadzonej przez partię polityki i kultury nienawiści, dotykają również zwyczajnych obywateli, którzy bezskutecznie starają się odnaleźć swoje miejsce wśród zmieniających się nieustannie reguł i zasad.
Autor wprowadza nas w swoją opowieść wykorzystując osobę Naczelnika Państwa, Mirosława Warszawskiego. Przenosimy się do tej pełnej absurdów rzeczywistości w chwili, kiedy wreszcie zabiegi beatyfikacyjne brata Mirosława – Aleksandra, zmierzają ku końcowi i jest szansa, że wkrótce Watykan ogłosi go błogosławionym. Okazją do refleksji nad państwem i polityką, a także nad swoimi osiągnięciami, jest pogrzeb Antoniego Koszona, wiceprezesa partii, dowódcy Oddziałów Obrony Terytorialnej i Ministra Wojny. W kontekście tej śmierci, Naczelnika Państwa szczególnie niepokoi kwestia glejtu, z którego wynika, że to sam Mirosław Warszawski nakazał zabić brata...
W tej rzeczywistości, w której każdy, kto ma tyle śmiałości, by źle mówić o Polsce, zostaje pociągnięty do odpowiedzialności karnej, w której swego rodzaju biblią sądownictwa jest Kodeks Prostego Prawa, zbrodnie są sądzone przez naród, natomiast wyroki ferowane przez Inkwizytora, przyszło żyć bohaterkom powieści, dwóm kobietom, będącym ofiarami systemu. Książka „Przetrwać noc” złożona jest z dwóch części (Czarna perła i Pęczek konwalii),a każda z nich poświęcona jest losom jednej z przedstawicielek płci pięknej. Poznajemy zatem mieszkankę typowej polskiej wsi pod rządami Pobożnych i Sprawiedliwych – Grażynę. Z niecierpliwością czeka na przyjazd swojej przyjaciółki, siostry Gracji. Właśnie ważą się jej losy, bowiem po zdaniu egzaminu maturalnego ma zamiar wstąpić do zakonu, w którym Gracja służy. Tyle tylko, że klasztorna rzeczywistość w niczym nie przystaje do romantycznych mrzonek, dlatego też pobyt za murami, trwa stosunkowo krótko. Jej wygląd oraz umiejętności językowe sprawiają, że znajduje pracę w Osielskiej Hucie, w luksusowym ośrodku wypoczynkowym. W nim właśnie zatrzymała się jedna ze znanych aktorek, która ma zostać postawiona przed Sądem Białej Róży. Jej obserwacją oraz gromadzeniem dowodów zajmują się funkcjonariusze Oddziałów Wzmożonego Wspierania Prawa, czyli elitarnej jednostki o charakterze policji obyczajowej: Kamil vel Dwudziesty Pierwszy, Krzysztof czyli Szczur oraz Jacek vel Puchatek. To właśnie ich drogi oraz drogi Grażyny przecinają się, z tragicznym dla niej skutkiem.
(...)
Pełna treść recenzji znajduje się na stronie: http://www.qulturaslowa.pl/2017/07/krzysztof-p-abenda-przetrwac-noc.html

Sielskie państwo Pobożnych i Sprawiedliwych
„Miejsce dla wszelkiego rodzaju kombinatorów, przestępców w białych kołnierzykach i zwyczajnych bandziorów jest za kratami. Uczciwi ludzie nie muszą obawiać się prowokacji, bo jej nie ulegną. Jednostki słabe, zdemoralizowane muszą być eliminowane ze społeczeństwa. Prewencyjnie” – wbrew pozorom nie jest to stare przemówienie...

Autor w bardzo kształtny sposób ukazuje psychikę ludzką począwszy od bezlitosnego, pozbawionego uczuć, skorumpowanego Kamila Witkowskiego, kończąc na zastraszanej i bitej Bożenie. Jak to zazwyczaj bywa – „pobożność i sprawiedliwość” nie zawsze idzie w parze z uczciwością, o czym nie raz przekonali się bohaterowie książki, którzy muszą stawić czoła przeciwnościom losu i w pojedynkę walczyć o swoje prawa oraz w miarę normalne życie. Podsłuchy, szpiegowanie i mataczenie jest na porządku dziennym, dlatego praworządność partii jest bardzo prosta do zdefiniowania – najważniejsze jest, aby żadne tajemnice nigdy nie wyszły na jaw, a potencjalnych wrogów, zagrażających dobru partii i przywódcy - Mirosławowi Warszawskiemu należy bezzwłocznie likwidować.

Autor w bardzo kształtny sposób ukazuje psychikę ludzką począwszy od bezlitosnego, pozbawionego uczuć, skorumpowanego Kamila Witkowskiego, kończąc na zastraszanej i bitej Bożenie. Jak to zazwyczaj bywa – „pobożność i sprawiedliwość” nie zawsze idzie w parze z uczciwością, o czym nie raz przekonali się bohaterowie książki, którzy muszą stawić czoła przeciwnościom losu i w...

„Przetrwać noc” Krzysztofa P. Łabenda jest niczym smakowity, wielowarstwowy tort. Znajdziemy tu całkiem zgrabnie napisane watki kryminalne, dobrze poprowadzoną analizę psychologiczną postaci, wątki miłosne przyprawione wyważoną erotyką, a wszystko to zamknięte w ramy political fiction. Dużo, ale smacznie!

„Przetrwać noc” jest opowieścią złożoną z dwu części: „Czarna perła” i „Pęczek konwalii”. Nawiązuje ona w warstwie konstrukcyjnej, moim zdaniem, do współczesnej prozy amerykańskiej i nie jest to zarzut z mojej strony. Dwie główne bohaterki: Grażyna i Bożena są kolejno wiodącymi postaciami w każdej z części. Obie są byłymi zakonnicami, ale autor nie koncentruje się na ich życiu w klasztorze. Ono pojawia się na kartach powieści tylko w takim zakresie, w jakim jest to potrzebne do opisania życia obu już po opuszczeniu murów zakonu.

Polska, w której przyszło funkcjonować Grażynie i Bożenie, to kraj zdecydowanie wyznaniowy, rządzony przez jedną partię – Pobożnych i Sprawiedliwych. Na czele partii i całego państwa stoi Mirosław Warszawski. Te fragmenty „Przetrwać noc” są oczywistym nawiązaniem do wcześniejszej powieści Łabendy pt. „Kleszcz”, a nawet- w pierwszym rozdziale – jej przypomnieniem. Kraj rządzony przez Pobożnych i Sprawiedliwych nie jest otoczeniem przyjaznym byłym zakonnicom czy ludziom niewierzącym. Toteż Grażyna i Bożena muszą zmagać się z tym problemem, choć jest on w sumie w tej powieści najmniej ważny.
Część pierwsza: „Czarna perła” to także opowieść o tym, że do władzy, mającej za nic standardy demokracji, lgną ludzie spaczeni psychicznie. Takimi osobnikami są oficerowie Oddziałów Wzmożonego Wspierania Prawa, swoistej „obyczajówki”: Kamil Witkowski i jego kumple – Puchatek i Szczur. Witkowski, to klasyczny psychopata czerpiący rozkosz z zadawania bólu, zabijania i manipulowania ludźmi. Jego kumple okażą się prymitywnymi gwałcicielami, a gwałtu dopuszczą się na Grażynie. Zdeprawowana władza zaraża tych, którzy się z nią zetkną. Dlatego też, tak sadzę, żona psychopaty Witkowskiego uzna, że jedynym sposobem uwolnienia świata od męża- mordercy jest zabicie go.

„Pęczek konwalii” – druga część „Przetrwać noc” skupia się na losach Bożeny, która w zakonie nazywana była siostrą Gracją. Także i tej byłej zakonnicy los nie oszczędza. Zmusza to czytelnika do postawienia sobie pytania o to, czy autor chce powiedzieć, że Bóg w ten sposób wywiera pomstę na tych służebnicach swoich, które go opuściły, a może nawet zdradziły?

Bożena, po opuszczeniu zakonu, trafia na prymitywnego mężczyznę Waldemara Wąsika, lokalnego działacza partyjnego. Zakochuje się w tym despocie i tyranie, przekonanym, w czym umacnia go obowiązująca ideologia, że miejsce kobiety jest w kuchni i sypialni. To przekonanie, że kobieta ma być jedynie żoną -niewolnicą doprowadzi go do śmierci. Wcześniej jednak skatowana przez Waldemara Bożena straci ich dziecko. Miary nieszczęść spadających na bohaterkę tej części powieści dopełni białaczka, na którą Bożena zachoruje.

Stwierdzenie „przetrwać noc” sugeruje, że po tejże nocy pojawi się jasny, dobry dzień. Nadzieja, że będzie lepiej. Łabenda nie pozbawia czytelnika tej nadziei. Zarówno Grażyna, jak i Bożena odnajdują w końcu spokój i równowagę ducha, a Bożena dodatkowo miłość szczęśliwą.

„Przetrwać noc” Krzysztofa P. Łabenda jest niczym smakowity, wielowarstwowy tort. Znajdziemy tu całkiem zgrabnie napisane watki kryminalne, dobrze poprowadzoną analizę psychologiczną postaci, wątki miłosne przyprawione wyważoną erotyką, a wszystko to zamknięte w ramy political fiction. Dużo, ale smacznie!

„Przetrwać noc” jest opowieścią złożoną z dwu części: „Czarna perła”...