Bardzo dobrze napisany przedwojenny kryminał, który dzieje się w świecie domów mody w międzywojennej Warszawie. Choć temat dla mnie akurat nie jest bardzo interesujący, to trzeba docenić niezwykłą wiedzę autora w tym temacie. W to szeroko i świetnie oddane tło modowo-warszawskie wpleciona jest intryga kryminalno-finansowa. Do jej rozwiązania zatrudniona zostaje agentka Policji Państwowej. Książka uznawana jest za jedną z ciekawszych w serii "Kryminały przedwojennej Warszawy".

Bardzo dobrze napisany przedwojenny kryminał, który dzieje się w świecie domów mody w międzywojennej Warszawie. Choć temat dla mnie akurat nie jest bardzo interesujący, to trzeba docenić niezwykłą wiedzę autora w tym temacie. W to szeroko i świetnie oddane tło modowo-warszawskie wpleciona jest intryga kryminalno-finansowa. Do jej rozwiązania zatrudniona zostaje agentka...

Manekin numer 6 to powieść kryminalna, obok której nie sposób przejść obojętnie. To bardzo klimatyczny kryminał ukazujący życie Warszawiaków w latach 30. ubiegłego wieku. Już sam pomysł osadzenia akcji utworu w domu mody wydaje się nowatorski i bardzo nowoczesny. O wartości tej książki stanowić może również jej ograniczony dostęp. To jedyna znana książka Ryszarda Brauna, która stanowi nie lada kąsek dla antykwariuszy i wielbicieli unikatów.
Popularny dom mody ,,Kakadu” okazuje się chylić ku upadkowi. Mimo ogromnego zainteresowania nowymi modelami sukienek firma notuje słabe wyniki. Wielu podejrzewa oszustwa finansowe. W międzyczasie dyrektorka wraca z Paryża do Warszawy. Tam poznaje urodziwą i bardzo sympatyczną Leokadię Świstal, którą postanawia zatrudnić w charakterze modelki, czyli tytułowego manekina numer 6. Kobieta nie zdaje sobie sprawy, że dziewczyna jest tajną agentką policji, której zadaniem jest rozpracowanie szajki malwersantów ukrywającej się w ,,Kakadu”. Podczas prowadzonego pod przykrywką śledztwa Leokadia zakochuje się w dyrektorze Czesławie Wendlu, który zajmuje się projektowaniem kreacji. Na drodze zakochanych pojawia się panna Gnejszczuk, której zainteresowanie Czesławem zakrawa o obsesję. Czy Leokadii uda się powstrzymać przestępców? Czy agentka zostanie zdemaskowana zanim osiągnie cel? Czy ona i Czesław odnajdą szczęście?
Powieść jest bardzo interesująca i znacząco wyróżnia się na tle pozostałych przedwojennych kryminałów. Pomysł osadzenia akcji utworu w domu mody wydaje się nowatorski i bardzo nowoczesny. Poza tym autor dokładnie ukazuje czytelnikowi świat warszawskich elit, które podróżują limuzynami i mogą pozwolić sobie na lot samolotem do Lwowa. Szybko odbiorca przesiąka atmosferą blichtru i przepychu, która widoczna jest w biurach, hotelach, czy rezydencjach bogaczy. Zwiedzamy wybiegi dla modelek, prywatne lecznice i odkrywamy kulisy zasad panujących w świecie modowego biznesu.
Fabuła obfituje w wiele interesujących momentów. Pisarz zrezygnował z popularnego zabiegu jedności miejsca akcji. Zaprezentował czytelnikowi wiele ciekawych lokalizacji, w tym przepiękny i klimatyczny Lwów, do którego na krótko przenosi się akcja powieści.
Autor mistrzowsko oddał klimat Warszawy z lat 30. Zgrabnie operując słowem ukazał ówczesną modę opartą o jedwabne kreacje, koronkowe dodatki i wystylizowane kapelusze z woalką. Ukazał świat lokalnej elity, która pławiła się w przepychu i mogła pozwolić sobie na realizację najbardziej wyszukanych zachcianek. Czytając tę powieść ma się wrażenie przebywania w tym świecie znanym jedynie z czarno-białych zdjęć i filmów.
Uwagę czytelnika powinna zwrócić również misternie skonstruowana intryga przeplatana wątkiem romansowym. Ryszard Braun doskonale poradził sobie z ukazaniem rzeczywistości zamkniętej w ramach konwenansów i utartych stereotypów. Wykazał się również postępowym, nowoczesnym podejściem do tematyki kryminału. Osobą prowadzącą śledztwo uczynił kobietę (!),która w dodatku jest pracownicą policji, co w czasie pojawienia się tej powieści mogło wzbudzać oburzenie z powodu patriarchalnego sposobu myślenia. Opowieść o domu mody i jego codziennych bolączkach z wybrednymi klientkami z wyższych sfer wydawała mi się bardzo interesująca. Z przyjemnością wniknęłam w ten świat materializmu, który momentami przypominał mi współczesne zamiłowanie do znanych marek ubraniowych.
Ogromnymi atutami tej powieści są zaskakujące i szybkie tempo akcji oraz pomysłowość autora. Również powieściowe postaci są wyraziste i bardzo dobrze zbudowane. Leokadia jako główna bohaterka szybko zyskuje sympatię odbiorcy swoją pomysłowością i sprytem. Natomiast Panna Gnejszczuk wzbudza raczej politowanie i niechęć swoimi nieudanymi próbami zyskania uczucia Czesława. Czytelnika czeka prawdziwa uczta przeplatana wymyślnymi intrygami zaskakującymi, czasami komicznymi sytuacjami.
Manekin numer 6 to powieść przepełniona dawnym klimatem, która zapewnia doskonałą rozrywkę. Nie tylko intryguje, ale również wzrusza i momentami bawi. Zdarzenia, w których uczestniczą bohaterowie wywołują wiele emocji czytelnika, który z uwagą i zainteresowaniem śledzi ich codzienne problemy i proste radości. Serdecznie polecam!

Manekin numer 6 to powieść kryminalna, obok której nie sposób przejść obojętnie. To bardzo klimatyczny kryminał ukazujący życie Warszawiaków w latach 30. ubiegłego wieku. Już sam pomysł osadzenia akcji utworu w domu mody wydaje się nowatorski i bardzo nowoczesny. O wartości tej książki stanowić może również jej ograniczony dostęp. To jedyna znana książka Ryszarda Brauna,...

Czytając książkę miałam przed oczyma stary, przedwojenny, czarno - biały film. Uwielbiam te klimaty, którym uroku dodają szyk, klasa i elegancja. Specyficzna mowa, akcent, przedwojenne obrazy Warszawy lat trzydziestych i oczywiście akcja nakręcana przez pomysłowych, utalentowanych bohaterów, wyjętych niczym z innej epoki i świadomości. To było bardzo przyjemne spotkanie z zupełnie niecodzienną lekturą, którą polecam już na samym początku recenzji. Znacie mnie, więc wiecie, że naprawdę rzadko to robię. Zachwyciło mnie coś jeszcze. Moda tamtych lat. Nie jest mi tematem obcym, bo przecież kształciłam się w tym kierunku, historia mody była na rysunku zawodowym, dlatego móc czytać o tych jedwabnych, długich, prostych sukniach, koronkach, kapelusikach z woalką, wystylizowanych na tamte lata fryzurach, to po prostu uczta. Uczta czytelnicza w każdym calu, bo chociaż pierwsze przedwojenne wydanie tej książki przypada na rok 1937, to wspaniale stało się, że Wydawnictwo CM nie miało oporów, by je wznowić i uraczyć czytelników gustem podobnych do mnie.



Książka zawiera w sobie dwa tomy opowieści misternie dopracowanej, przemyślanej w każdym calu, napisana specyficznym językiem, z użyciem typowych na tamte lata słownictwem, czy zwrotami, gustami żyjących ówcześnie ludzi, zasad moralnych, pewnych konwenansów, a nawet skrywanych na dnie serca marzeniach. To powieść, która pokazuje życie wielkiej firmy, prężnie funkcjonującej w przedwojennych realiach i rzeczywistości podobnej do naszej współczesnej. Pewne rzeczy i zasady przecież się nie zmieniają, tkwią w naszej świadomości, przekazywane z pokolenia na pokolenie.



Warszawski Dom Mody „Kakadu” tętni swoim życiem. Klientela bowiem jest wybredna, wymagająca, rządna towarów z najwyższej półki, w dobrym guście, szykowną. Klientki DM „Kakadu” nie należą do podrzędnej kasty klasy niższej. To same osobistości. Żony wielkich panów, noszące tytuły, będące żonami swoich mężów. A towary to najnowsze trendy mody: suknie, żakiety, kostiumy, palta, bielizna. Wszystko na najwyższym poziomie, szykowne, eleganckie, z drogich gatunkowo materiałów. O te rzeczy dba dyrektorka Eugenia Kowalska. To ona, głównej krawcowej Drechowskiej nakazywała odpruwać metki firmy Kakadu, a naszywać te, które kradła w paryskich sklepach, razem z wieszakami, przewożąc kradzione towary do Polski.

Zapraszam na całą recenzję na:
http://nietypowerecenzje.blox.pl/2017/02/8222Manekin-numer-68221-Ryszard-Braun-Z-cyklu.html

Czytając książkę miałam przed oczyma stary, przedwojenny, czarno - biały film. Uwielbiam te klimaty, którym uroku dodają szyk, klasa i elegancja. Specyficzna mowa, akcent, przedwojenne obrazy Warszawy lat trzydziestych i oczywiście akcja nakręcana przez pomysłowych, utalentowanych bohaterów, wyjętych niczym z innej epoki i świadomości. To było bardzo przyjemne spotkanie z...

Renomowany warszawski Dom Mody „Kakadu” znajduje się na skraju bankructwa. Zachodzi podejrzenie niedozwolonych kombinacji finansowych. W tym samym czasie powracająca z Paryża do kraju dyrektorka firmy, zatrudnia w charakterze modelki poznaną w pociągu piękną dziewczynę – Leokadię Świstal. Nie zdaje sobie sprawy, że nowoprzyjęta do pracy kobieta jest zakonspirowaną agentką policji, mającą za zadanie rozpracować działającą w przedsiębiorstwie klikę malwersantów. W czasie czynności śledczych piękna Leokadia zakochuje się z wzajemnością w dyrektorze Czesławie Wrendlu. Pan Czesław zajmuje się projektowaniem wspaniałych kreacji, poza tym jednak, mimo posiadania znacznego pakietu udziałów w firmie, zupełnie nie interesują go sprawy finansowe. Przystojny i utalentowany mężczyzna pozostaje także nieczuły na pełne namiętności spojrzenia buchalterki firmy, niezbyt urodziwej panny Gnejszczuk.

Więcej na:
http://ksiazkiprzygodowe.blogspot.com/2015/01/manekin-numer-6.html

Renomowany warszawski Dom Mody „Kakadu” znajduje się na skraju bankructwa. Zachodzi podejrzenie niedozwolonych kombinacji finansowych. W tym samym czasie powracająca z Paryża do kraju dyrektorka firmy, zatrudnia w charakterze modelki poznaną w pociągu piękną dziewczynę – Leokadię Świstal. Nie zdaje sobie sprawy, że nowoprzyjęta do pracy kobieta jest zakonspirowaną agentką...