marne walory historyczne, ale jednak

marne walory historyczne, ale jednak

"Sędziwi ludzie, zmęczeni wojną, którzy nie potrafili odpowiednio zakończyć tego co rozpoczęli. To podsumowanie historii z Jałty."
autor Brytyjczyk nie ustrzegł się wybielania, usprawiedliwiania i tłumaczenia W. Churchilla, jak bardzo starał się o Polskę, jak jej los leżał jemu na sercu, ale nie wytrzymałam kiedy przeczytałam że zasługą Churchilla jest upadek komunizmu w Europie!!!!!????? To takie Brytyjskie.

"Sędziwi ludzie, zmęczeni wojną, którzy nie potrafili odpowiednio zakończyć tego co rozpoczęli. To podsumowanie historii z Jałty."
autor Brytyjczyk nie ustrzegł się wybielania, usprawiedliwiania i tłumaczenia W. Churchilla, jak bardzo starał się o Polskę, jak jej los leżał jemu na sercu, ale nie wytrzymałam kiedy przeczytałam że zasługą Churchilla jest upadek komunizmu w...

książka mnie zaciekawiła i to bardzo, dzięki niej poznałam lepiej historię konferencji (lektura zmusiła mnie do wyszukiwania informacji),lecz nigdzie nie znalazłam wytłumaczenia przydomków nadanych członkom Wielkiej Trójcy :/ czy mogłabym prosić o pomoc w wyjaśnieniu ich? Z góry dziękuję

książka mnie zaciekawiła i to bardzo, dzięki niej poznałam lepiej historię konferencji (lektura zmusiła mnie do wyszukiwania informacji),lecz nigdzie nie znalazłam wytłumaczenia przydomków nadanych członkom Wielkiej Trójcy :/ czy mogłabym prosić o pomoc w wyjaśnieniu ich? Z góry dziękuję

Duża dawka historii zmieszana z fikcją. Można spokojnie odcedzić jedno od drugiego. Przybliża wydarzenia, które dotyczą Polski, jej kształtu (dosłownie). Dzięki tej pozycji można zrozumieć znacznie więcej, niż z nie jednej książki od historii.
Warto mieć też na uwadze to, że autor jest prawdziwym pasjonatą i fanem Churchilla (I tu podejrzewam brak obiektywizmu wobec jego osoby).
Polecam.

Duża dawka historii zmieszana z fikcją. Można spokojnie odcedzić jedno od drugiego. Przybliża wydarzenia, które dotyczą Polski, jej kształtu (dosłownie). Dzięki tej pozycji można zrozumieć znacznie więcej, niż z nie jednej książki od historii.
Warto mieć też na uwadze to, że autor jest prawdziwym pasjonatą i fanem Churchilla (I tu podejrzewam brak obiektywizmu wobec jego...

Lubię Churchilla, więc nie jestem zbyt obiektywna (ale wcale nie przeszkadzało mi to, że autor go uwielbia). Mimo wszystko podobało mi się jak przywódcy rozmawiali o Polsce - twardo, bez sentymentów. Historia trochę od innej strony (może niektórzy dopiero teraz dowiedzą się co to była Jałta),mimo że fikcyjna, wciąż dobra.

Lubię Churchilla, więc nie jestem zbyt obiektywna (ale wcale nie przeszkadzało mi to, że autor go uwielbia). Mimo wszystko podobało mi się jak przywódcy rozmawiali o Polsce - twardo, bez sentymentów. Historia trochę od innej strony (może niektórzy dopiero teraz dowiedzą się co to była Jałta),mimo że fikcyjna, wciąż dobra.

„Powieść o intrydze politycznej, kłamstwie i zdradzie. Jałta, 4 lutego 1945: chwila, w której kształtuje się nasz wspólny świat. Druga wojna światowa dobiega końca. Trzech najpotężniejszych ludzi na świecie spotyka się, by ustalić szczegóły pokoju. Zrzędzący Winston Churchill, chory idealista Franklin Roosevelt i Józef Stalin, być może najbardziej krwawy rzeźnik wszech czasów, są rzekomo sojusznikami. Jednak w ciągu ośmiu spędzonych wspólnie dni będą kłamać i wzajemnie się zwodzić, starając się podpisać ugodę i zapewnić sobie miejsce w historii. Michael Dobbs napisał pasjonującą powieść historyczną, która w dramatyczny sposób ożywia emocje tamtych czasów”.

Poznajemy Roosevelta, Stalina i Churchilla – ludzi, których decyzje przesądzą o tym jak będzie wyglądał polityczno-gospodarczy kształt świata przez kolejne kilkadziesiąt lat. Wobec dwóch pierwszych autor nie stosuje taryfy ulgowej. Roosevelta poznajemy jako zniedołężniałego, ugodowego naiwniaka, który za cenę utworzenia ONZ oddaje Stalinowi połowę Europy, a przy okazji z satysfakcją patrzy jak ten dworuje sobie z Churchilla.
Stalin to okrutny i przebiegły cynik, który perfekcyjnie potrafi wykorzystać sytuację i „wygrać” dla siebie wszystko co wcześniej zaplanował.
W tym gronie zdecydowanie pozytywnie wyróżnia się Churchill, który walczy o wyrwanie Polski spod sowieckiego buta, ale mając przeciwko sobie przywódców dwóch największych mocarstw, niewiele może zdziałać.
Obok postaci historycznych pojawia się wątek Mariana Nowaka - polskiego porucznika, którego wojenna zawierucha rzuciła na Krym, a który wcześniej cudem uniknął masakry w Katyniu. Nowak pracuje w Jałtańskim hotelu jako hydraulik i kiedy pojawia się w kwaterze Churchila żeby naprawić cieknącą instalację, proponuje mu informacje w zamian za wywiezienie z Jałty. Chce za wszelką cenę wrócić do zrujnowanej Warszawy i odnaleźć swoją córeczkę.
Książka przekonująco oddaje atmosferę oraz realia tamtych czasów i jest napisana w sposób, który powoduje, że od samego początku jesteśmy zaciekawieni „co będzie dalej”.
Dla polskiego czytelnika, cenne i krzepiące będzie również to, iż Dobbs dosyć obszernie i starannie porusza wątek Polski i Polaków, nie pozostawiając wątpliwości co do tego, że zostaliśmy zdradzeni przez swoich sojuszników i „sprzedani” Stalinowi.
Co mnie w książce nie przekonało?
O ile charakterystyka Roosevelta, Stalina, w konfrontacji z tym co wiemy o tych panach z innych źródeł, wypada wiarygodnie, to postać Churchilla, pokazana przez ewidentnie zafascynowanego jego osobą autora, jakoś do mnie nie przemawia.
Widzimy Churchilla upokarzanego przez sojuszników, schorowanego, borykającego się ze swoimi słabościami (nawet płaczącego!),który chce pomóc Polakom, ale bez wsparcia Roosevelt, który jako jedyny posiada argumenty pozwalające przeciwstawić się Stalinowi, niewiele może. Mało tego – Winston jeszcze dwadzieścia lat po wojnie nie może się pozbyć wyrzutów sumienia, że nie zdołał wyrwać Polski z łap Stalina...
Mając w pamięci chociażby to co usłyszał od Churchilla gen. Anders - "Zrobiliście co do was należało i nie jesteście już potrzebni", trudno uwierzyć, że w Jałcie brytyjski premier najpierw walczył o Polskę, a później przeżywając swoją porażkę, płakał nad jej tragicznym losem …

Dlaczego polecam tę książkę?
Specyfika powieści historycznej polega na tym, że nigdy do końca nie wiemy, w którym momencie kończą się fakty, a zaczyna fantazja autora. Dlatego na pewno nie możemy bezkrytycznie traktować jej jako źródła wiedzy historycznej. Jednocześnie jednak jest wielce prawdopodobne, że po lekturze takiej powieści przyjdzie nam chęć na to, aby autora „sprawdzić” i do takich źródeł sięgnąć.
Dobra powieść historyczna – a za taką uważam „Szpiega…” - jest najlepszą formą popularyzacji historii. Czytając o intrygach, zdradach, politycznych podchodach i skomplikowanych przez wojnę losach zwykłego człowieka, niejako „przy okazji” przyswajamy sobie wiedzę historyczną, która często bardzo opornie wchodziła do naszej głowy, kiedy siedzieliśmy w szkolnych ławach.

http://jonaszdrobniak.blox.pl/2011/12/Szpieg-w-Jalcie.html

„Powieść o intrydze politycznej, kłamstwie i zdradzie. Jałta, 4 lutego 1945: chwila, w której kształtuje się nasz wspólny świat. Druga wojna światowa dobiega końca. Trzech najpotężniejszych ludzi na świecie spotyka się, by ustalić szczegóły pokoju. Zrzędzący Winston Churchill, chory idealista Franklin Roosevelt i Józef Stalin, być może najbardziej krwawy rzeźnik wszech...

bardzo dobrze się czyta do momentu, w którym zauważasz, że jest to fikcja literacka, a autor jest wysoce subiektywny w stosunku do Churchilla, bo ma manię na jego punkcie, co sam przyznaje. jedna z moich ulubionych książek. bo zorientowałam się późno.

bardzo dobrze się czyta do momentu, w którym zauważasz, że jest to fikcja literacka, a autor jest wysoce subiektywny w stosunku do Churchilla, bo ma manię na jego punkcie, co sam przyznaje. jedna z moich ulubionych książek. bo zorientowałam się późno.

"Szpieg w Jałcie" przybliża czytelnikowi sylwetki przywódców trzech światowych mocarstw alianckich (Winston Churchill, Franklin Roosevelt, Józef Stalin) i ich poczynania w trakcie konfederacji jałtańskiej. Poza rozmowami wielkiej trójki, znajdziemy tu poruszające wątki fikcyjne - losy pewnego Polaka i jego rodaków z małej miejscowości Piorun chwytają za serce.

"Szpieg w Jałcie" przybliża czytelnikowi sylwetki przywódców trzech światowych mocarstw alianckich (Winston Churchill, Franklin Roosevelt, Józef Stalin) i ich poczynania w trakcie konfederacji jałtańskiej. Poza rozmowami wielkiej trójki, znajdziemy tu poruszające wątki fikcyjne - losy pewnego Polaka i jego rodaków z małej miejscowości Piorun chwytają za serce.

Fajna książka. Ciekawiło mnie co w tej Jałcie się działo. Tą książkę można by było zekranizować. Świat dowiedział jak nas wykiwano. Choć to nie książka historyczna to i tak nie wiem dlaczego w Polsce jest ulic im. Franklin D. Roosevelt'a.

Fajna książka. Ciekawiło mnie co w tej Jałcie się działo. Tą książkę można by było zekranizować. Świat dowiedział jak nas wykiwano. Choć to nie książka historyczna to i tak nie wiem dlaczego w Polsce jest ulic im. Franklin D. Roosevelt'a.

Wyzwanie do obiektywnego spojrzenia na konferencję krymską, mimo poparcia autora dla strony brytyjskiej.

Wyzwanie do obiektywnego spojrzenia na konferencję krymską, mimo poparcia autora dla strony brytyjskiej.