„Tożsamość szaleństwa” w mojej ocenie można przyrównać do zagranicznych, naprawdę dobrych kryminałów. Swoją kompozycją, fabułą, żartami sytuacyjnymi, a przede wszystkim świetnym dawkowaniem nastroju wprowadza czytelnia w niezapomniany nastrój. Książka wciąga od pierwszych stron i nawet najbardziej prężnie działające umysły niekoniecznie będą z wyprzedzeniem wiedziały, jaki będzie finał tej jakże skomplikowanej historii. Tym bardziej, iż potęguje to niechronologiczna narracja, którą prowadzi autor. Wszystkie zaś wydarzenia zawarte w „Tożsamości szaleństwa” można sprowadzić do prozaicznego sformułowania „trup trupem jest ścielony”. Wszystko jest jednak dopasowane do siebie ze smakiem i finezją, które świadczą o wysokim poziomie kreatywności i dokonałbym kunszcie pisarskim autora.

Przedstawiona kryminalna historia nie jest jednak zakończona tylko i wyłącznie pojmaniem winnego czy rozwikłaniem skomplikowanej sprawy zabójstwa, kończy się mianowicie głębokim morałem, który skłania do przemyśleń nad zachowaniem bohaterów i do głębokiej refleksji nad postępowaniem we własnym życiu.

Czytelnik w trakcie lektury poznaje również barwne postaci, które diametralnie się od Ciebie różnią: Sławomir Winyl, doświadczony komisarz, który głód nikotynowy zagryza marchewką, przystojny i inteligentny Piotr Korzeński, z wykształcenia prawnik, zawodowo policjant, który skrywa wiele, ciemnych tajemnic, urodziwa, czterdziestoletnia Małgorzata Wrzesień, której jedno, niespodziewane wydarzenie i własny mąż wiodą do szpitala psychiatrycznego, Piotr Wrzesień, dyrektor szpitala psychiatrycznego, który do cnotliwych osób z pewnością nie należy, jego tajemnice i niecne praktyki w szpitalu doprowadzają do jego rychłej śmierci oraz wielu innych bohaterów, którzy sprawiają, iż wszystkie opisane wydarzania wyglądają jak wyciągnięte z polskiej rzeczywistości. Walka charakterów, dążeń, pragnień doprowadza do wielu zwrotów akcji i nieprzewidzianych konsekwencji. Dzięki temu cała przedstawiona historia nabiera koloru, a czytelnik z zapartym tchem podąża za wydarzeniami. Wszystko wzbogacają również zabawne wymiany zdań, szczególnie pomiędzy komisarzem Winylem i jego młodym partnerem Korzeńskim, które wielokrotnie powodują szeroki uśmiech na twarzy, zaś pojawiające się wulgaryzmy dodają pikanterii i powagi w wielu przedstawionych w książce sytuacjach.

Jak na dobry kryminał przystało, historia rozpoczyna się od niespodziewanej śmierci będącej punktem zapalnym dalszych wydarzeń, które dla wielu mogą być zaskakujące. W trakcie lektury czytelnik może również poznać krok po kroku tajniki śledztwa, metody terapii w szpitalu psychiatrycznym, zacieranie śladów po zbrodni, napady na bank i wiele, wiele innych, ekscytujących rzeczy. Jest to z pewnością nie lada uczta dla zmysłów.

Z czystym sercem mogę zatem polecić tę pozycję. Z pewnością nikt się nie zawiedzie, a dostarczy ona ogromnych wrażeń i na długo zapadnie w pamięć.

S.P.

„Tożsamość szaleństwa” w mojej ocenie można przyrównać do zagranicznych, naprawdę dobrych kryminałów. Swoją kompozycją, fabułą, żartami sytuacyjnymi, a przede wszystkim świetnym dawkowaniem nastroju wprowadza czytelnia w niezapomniany nastrój. Książka wciąga od pierwszych stron i nawet najbardziej prężnie działające umysły niekoniecznie będą z wyprzedzeniem wiedziały, jaki...