Summertime- znamy wszyscy.
https://www.youtube.com/watch?v=bn5TNqjuHiU
Czy kojarzy się Wam z "Porgy and Bess" George'a Gershwina? Pewnie tak. Du Bosse Heyward, biały autor z Południowej Karoliny napisał nowelę, a później wraz ze swą żoną Dorothy sztukę, która stała się librettem dla Gershwina. W latach sześćdziesiątych XX wieku powstał fantastyczny amerykański zespół muzyczno-baletowy, specjalnie by odtworzyć tę operę. W Polsce koncertował w Katowicach. Niewielkie dziełko, opisujące trudne relacje w murzyńskim getto Charleston SC. Bieda, przestępczość i alkohol, a z drugiej strony swoisty kodeks honorowy i wzajemna pomoc mieszkańców są tłem ciekawej analizy zachowań nietuzinkowych bohaterów. Gershwin z perełki zrobił evergreena.Poczytajmy a potem posłuchajmy Janis.

Summertime- znamy wszyscy.
https://www.youtube.com/watch?v=bn5TNqjuHiU
Czy kojarzy się Wam z "Porgy and Bess" George'a Gershwina? Pewnie tak. Du Bosse Heyward, biały autor z Południowej Karoliny napisał nowelę, a później wraz ze swą żoną Dorothy sztukę, która stała się librettem dla Gershwina. W latach sześćdziesiątych XX wieku powstał fantastyczny amerykański zespół...

Boleśnie prawdziwie o murzyńskiej duszy w małomiasteczkowej rapsodii. Jakby tłuczenie gwoździa do skrawka aorty płucnej. Tytułowy Porgy to kaleka-hazardzista. Regularnie grywający w kości. Biedne to dziecię południowych granic nad zatoką wśród łopoczących skrzydeł statków. Melancholijnie wbity w przestrzeń, odnajduje kobietę swego życia, która wciąż boryka się z trudną przeszłością. Uzależniona od ,,magicznego'' proszku, nie potrafiąca zerwać z dawną miłością do alkoholi i grubiańskich panów. To nie Nowy York, gdzie czarnoskórzy pozerzy chadzają po kostkach brukowych w łańcuchach, a język to miejski slang w dzielnicy wojny gangów. Tylko prawdziwa ulica, gdzie biali rzadko zaglądają, a jeśli już ktoś do kogo się zwraca, to murzyn do białego, wykształconego pana - najczęściej koronera czy prawnika. W najczarniejszym porcie to murzyni wierzą w godny pochówek, w szczere intencje bez względu na kolor skóry i zobowiązania. Smutna opowieść o ludziach z piętnem na ciele, rysująca emocje na twarzy, gdzie biali stali się potworami z przyczyn posiadanego majątku oraz wyniszczającej walki bez powodu. Sercowy jazz - na skraju tęsknoty za straconą pogodą ducha.

Boleśnie prawdziwie o murzyńskiej duszy w małomiasteczkowej rapsodii. Jakby tłuczenie gwoździa do skrawka aorty płucnej. Tytułowy Porgy to kaleka-hazardzista. Regularnie grywający w kości. Biedne to dziecię południowych granic nad zatoką wśród łopoczących skrzydeł statków. Melancholijnie wbity w przestrzeń, odnajduje kobietę swego życia, która wciąż boryka się z trudną...

"Porgy" to opowiadanie z rodzaju "biednemu to zawsze wiatr w oczy", jakiego nie powstydziłby się żaden z naszych pozytywistycznych pisarzy.

Jest więc Porgy - beznogi Murzyn, utrzymujący się z żebractwa. Wbrew pozorom, jest to źródło stałego dochodu. Porgy ma słabość do hazardu - uwielbia grać w kości, ale umie je zaklinać i prawie zawsze wygrywa. Nie, nie jest oszustem. Jest dość szorstki w obyciu i małomówny, ale to dlatego, że jego kalectwo uniemożliwia mu normalne funkcjonowanie i posiadanie kobiety...

Porgy mieszka w Zaułku Wąsatego Suma. Jest to stary pałac, przerobiony teraz na murzyńskie getto. Niesamowita jest ta społeczność z Zaułka. Niby każdy jest osobny, ale trzymają się razem, razem się smucą i razem świętują, gdy zdarza się coś dobrego. No i kryją jedno drugiego, gdy biały pojawi się na horyzoncie, obojętne, czy chce skrzywdzić, czy pomóc. Inna sprawa, że biali bardzo wykorzystują Murzynów i traktują ich jak debili. A Murzyni tak właśnie się przy nich zachowują - udają tępych, taki mechanizm obronny. Troszkę mi przeszkadzało, że autor pokazując sposób myślenia, mówienia i działania całej murzyńskiej społeczności, przedstawia ich, jakby byli na poziomie intelektualnym dziecka. Może to miało tłumaczyć tą ich potulność, gdy dotyka ich jawna niesprawiedliwość?

Bess jest narkomanką i alkoholiczką, kobietą mordercy Crowna. Gdy Crown po zabiciu jednego z mieszkańców Zaułka uciekł przed policją, Bess zamieszkała z Porgym...I dobrze im było razem, bardzo dobrze. Każde z nich zrzuciło skorupę, w której się chowało przed światem. Ale czy człowiek, który przywykł do burzy jest w stanie długo wytrwać w spokoju, zwłaszcza, gdy przeszłość się o niego upomina? Nawet miłość i osierocone dziecko nie są w stanie powstrzymać dawnych demonów.

Postacią, która urzekła mnie w tym opowiadaniu jest kucharka Maria. Jest to taka życiowa kobita - kiedy trzeba pogłaszcze, pocieszy, kiedy trzeba walne cegłą (dosłownie). Ona wie, co jest dobre, co złe. I czuwa nad mieszkańcami Zaułka, by ich nie spotkała krzywda, oczywiście na tyle, na ile może.

I chciałabym jeszcze podziękować autorowi za jedną istotną rzecz - gdy nadciągnął huragan i powódź zalała Zaułek, ocalił konia i kozła. Podejrzewam, że nasi pisarze poszliby po całości.

Czy polecam "Porgy'ego"? Niekoniecznie. Ale jeżeli komuś wpadnie w ręce ta mała książeczka, niech da jej szansę.

"Porgy" to opowiadanie z rodzaju "biednemu to zawsze wiatr w oczy", jakiego nie powstydziłby się żaden z naszych pozytywistycznych pisarzy.

Jest więc Porgy - beznogi Murzyn, utrzymujący się z żebractwa. Wbrew pozorom, jest to źródło stałego dochodu. Porgy ma słabość do hazardu - uwielbia grać w kości, ale umie je zaklinać i prawie zawsze wygrywa. Nie, nie jest oszustem....