Na szafocie

"Na szafocie" to kolejna po "W komnatach Wolf Hall" książka autorstwa Hilary Mantel, którą przeczytałam. Podchodziłam do niej z ogromną ciekawością, ale również z obawami dotyczącymi tego, że np. narracja zastosowana przez autorkę nadal będzie mnie uwierać. Jednak zanim napiszę o tym jakie mam wrażenia z lektury wypadałoby zacząć od kilku słów o książce...

~*~

"W komnatach Wolf Hall" byliśmy świadkami kryzysu w Anglii, który został spowodowany brakiem męskiego potomka króla, a co za tym idzie następcy tronu. Władca odprawił swoją dotychczasową żonę oraz związał się z Anną Boleyn. W "Na szafocie" jesteśmy świadkami tego, że mimo wszystko kryzys trwa nadal, bo nowa partnerka Henryka VIII również nie dała mu syna. Dlatego też i wciąż sytuacja na królewskim dworze jest dość trudna, a autorka czyni nas świadkami walki o przetrwanie dynastii Tudorów.

Mantel świetnie wprowadza czytelnika w świat dworskich intryg, walki o władze oraz jej utrzymanie. W książkach tej autorki podoba mi się klimat i realia życia w XVIwiecznej Anglii, chociaż akurat tym nie trudno mnie kupić. W końcu każdy kto zna mnie chociaż trochę doskonale wie, że lubię wiele rzeczy związanych z tym krajem - w tym też jego historię.

"Na szafocie" czytało mi się dużo lepiej od "W komnatach Wolf Hall". Możliwe, że to kwestia przyzwyczajenia się do stylu pisania autorki, chociaż myślę, że na moje nastawienie miała też wpływ nieco mniejsza objętość powyższej powieści w stosunku do pierwszej części. Niemniej jednak wciąż mam wrażenie, że wiele rzeczy można było ukazać bardziej zwięźle i konkretnie. Mam wrażenie, jakby autorka celowo przeciągała niektóre sceny lub wplatała w fabułę niektóre sytuacje tak jakby celowo chciała rozciągnąć całą historię, co mnie irytowało. Niemniej jednak mimo pewnych wad Powyższą książkę całkiem dobrze mi się czytało - tym bardziej, że lubię historie związane z władcami Anglii i dworskimi intrygami. A jeżeli dodatkowo w danej historii znajdę wyraziste postacie i inne wątki, które mnie interesują to wsiąkam w daną opowieść niemalże zapominając o całym świecie.

Hilary Mantel snuje swoją opowieść w taki sposób, że zaczynamy kibicować poszczególnym postaciom - nawet jeżeli wiemy, że i tak zginą. I mimo tego, że "Na szafocie" to powieść, która nie jest pozbawiona wad to myślę, ze jest to pozycja obowiązkowa dla wszystkich miłośników historii - a historii Anglii już szczególnie. Powyższa powieść spodobała mi się nieco bardziej niż "W komnatach Wolf Hall" i jestem bardzo ciekawa jak na tle obu tych książek wypadnie "Lustro i światło", które w momencie pisania notki zaczęłam już czytać. W każdym razie jak na razie mogę Wam z czystym sercem polecić tą serię i mam nadzieję, że ostatni tom tylko utwierdzi moją opinię o tej trylogii.

"Na szafocie" to kolejna po "W komnatach Wolf Hall" książka autorstwa Hilary Mantel, którą przeczytałam. Podchodziłam do niej z ogromną ciekawością, ale również z obawami dotyczącymi tego, że np. narracja zastosowana przez autorkę nadal będzie mnie uwierać. Jednak zanim napiszę o tym jakie mam wrażenia z lektury wypadałoby zacząć od kilku słów o książce...

~*~

"W...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Druga część znacznie bardziej przystępna od pierwszej, przyjemniejsza i łatwiejsza w odbiorze.

Dobrze, że głównym bohaterem trylogii jest Tomasz Cromwell, dzięki czemu cały dwór i urzędnicy są ukazani z nieco innej strony. Sam Cromwell przedstawiony jest jako normalny człowiek a nie zło wcielone, tak, jak to zostało ukazane w serialu.
Polecam

Druga część znacznie bardziej przystępna od pierwszej, przyjemniejsza i łatwiejsza w odbiorze.

Dobrze, że głównym bohaterem trylogii jest Tomasz Cromwell, dzięki czemu cały dwór i urzędnicy są ukazani z nieco innej strony. Sam Cromwell przedstawiony jest jako normalny człowiek a nie zło wcielone, tak, jak to zostało ukazane w serialu.
Polecam

Pokaż mimo to

Zdecydowanie najlepsza część Cromwellowskiej trylogii.
Miałam wrażenie, że w "W komnatach Wolf Hall" wizerunek Cromwella jest nieco wyidealizowany, złagodzony i wygładzony, jakby autorce zależało na tym, by główny bohater zachował "czyste ręce".
Jednak jego działania i wydarzenia opisane w "Na szafocie" rzucają już na jego postać nowe światło i tworzą głębokie rysy na jego niemalże "krystalicznej" postaci z tomu pierwszego.
Tomasz Cromwell ujawnia się jako inteligentny, wytrawny, ale także bezwzględny gracz rozdający karty w dworskich rozgrywkach i knowaniach - gracz, przy którym powiedzenie "po trupach do celu" nabiera dosłownego znaczenia..

Zdecydowanie najlepsza część Cromwellowskiej trylogii.
Miałam wrażenie, że w "W komnatach Wolf Hall" wizerunek Cromwella jest nieco wyidealizowany, złagodzony i wygładzony, jakby autorce zależało na tym, by główny bohater zachował "czyste ręce".
Jednak jego działania i wydarzenia opisane w "Na szafocie" rzucają już na jego postać nowe światło i tworzą głębokie rysy na jego...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka „Na szafocie” Hilary Mantel, to kontynuacja „W komnatach Wolf Hall”, gdy na dworze królewskim panował Henryk VIII i Anna Boleyn. Lecz w tym tomie Anna już nie jest mile widziana przy boku Henryka VIII. Cromwella czeka trudne zadanie pozbycia się Anny Boleyn, królowej.

Anna nadal nie obdarzyła króla męskim potomkiem. Poronienia, narastająca wzajemna oziębłość, niedomówienia, powodują, że król postanawia ożenić się po raz wtóry.
Thomas Cromwell zdaje sobie sprawę, że dotąd będzie w łaskach króla, dopóki będzie spełniał królewskie zachcianki. Nie chce popaść w niełaskę, tak jak kardynał Wolsey który nie zdołał załatwić rozwodu z Katarzyną, pierwszą żoną króla.
Cromwell, to bystry obserwator, doskonały analityk, który za wszelką cenę musi dojść do obranego celu.

W tym tomie, wspaniałe dialogi, logiczne wywody, przebiegłość i walka o własne życie, są wspaniale napisane. Czy widząc jakimi metodami się Cromwell posługuje nadal będzie budził w nas sympatię, czy autorce udało się ocieplić sylwetkę bohatera do tego stopnia, że jesteśmy w stanie rozgrzeszyć liczne krętactwa i manipulacje? Czy Cromwellowi uda się uwolnić Henryka VIII od Anny Boleyn? Znając historię rodu Tudorów odpowiedź nasuwa się sama.

Jest to historia opowiadana przez Cromwella którego sylwetka przedstawiona przez autorkę w tak ciepłych barwach wzbudza w nas większe zainteresowanie niż encyklopedyczna informacja o naszym bohaterze.
Zapewne trzeci tom „Lustro i światło” dostarczy nam informacji o dalszych zagmatwanych losach Thomasa Cromwella.

Polecam wszystkim.

Książka „Na szafocie” Hilary Mantel, to kontynuacja „W komnatach Wolf Hall”, gdy na dworze królewskim panował Henryk VIII i Anna Boleyn. Lecz w tym tomie Anna już nie jest mile widziana przy boku Henryka VIII. Cromwella czeka trudne zadanie pozbycia się Anny Boleyn, królowej.

Anna nadal nie obdarzyła króla męskim potomkiem. Poronienia, narastająca wzajemna oziębłość,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo dobra książka historyczna.

Bardzo dobra książka historyczna.

Pokaż mimo to

„Na szafocie” to druga cześć opowieści o Tomaszu Cromwellu, snuta jest ona na tle wydarzeń, poprzedzających ścięcie Anny Boleyn. autorka dociera do głębi wydarzeń, ich przyczyn i skutków, a nie tylko do sensacyjnej, skandalicznej i powszechnie znanej powierzchni. Szalenie ciekawa jest warstwa psychologiczna . Wszyscy bohaterowie żyją w czasach przełomu , frakcje na dworze zmieniają się, jak w kalejdoskopie i z byle przyczyny, lub nawet bez przyczyny można ze szczytów spaść na sam dół. Ludność też lekko nie ma, każdy musi podjąć decyzję, czy zostaje przy starej wierze, czy składa przysięgę na wierność królowi i ma nową, inną nieco wiarę. Są to idealne warunki do poznania charakterów ludzkich. Sam Cromwell mówi, że przy okazji procesu p-ko Annie więcej dowiedział się o naturze ludzkiej, niż przez całe życie. Tragiczno – humorystyczne zabarwienie miały dla mnie sceny przemalowywania przez ludzi na domostwach herbów królewskich - K. Aragońskiej na herby A. Boelyn, a potem szybko na jeszcze inne – Seymorów . Nie można przy tym wszystkim zapomnieć o szerzącym się donosicielstwie.
całość
https://powrot-do-krainy-ksiazki.blogspot.com/2014/02/hilary-mantel-na-szafocie.html

„Na szafocie” to druga cześć opowieści o Tomaszu Cromwellu, snuta jest ona na tle wydarzeń, poprzedzających ścięcie Anny Boleyn. autorka dociera do głębi wydarzeń, ich przyczyn i skutków, a nie tylko do sensacyjnej, skandalicznej i powszechnie znanej powierzchni. Szalenie ciekawa jest warstwa psychologiczna . Wszyscy bohaterowie żyją w czasach przełomu , frakcje na...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Świetna wielowymiarowa powieść historyczna. Zręcznie napisana, plastyczna i pouczająca. Może być inspiracją do rozwijania sztuki dyplomacji. Momentami dosadna. Warto przeczytać.

"Życie zakonne jest zbędne, bezużyteczne i niekonieczne w oczach Chrystusa"

"Zakonnicy twierdzą, że wiodą święte życie, cóż jednak świętego jest we wzajemnym macaniu się po jajach?"

"Erazm twierdzi, że władcę należy wychwalać nawet za cechy, jakich ów nie przejawia. Albowiem pochlebstwo zmusza do myślenia. Dzięki czemu król, któremu nie staje pewnych zalet, ma szansę nad sobą pracować"

"Moglibyśmy przenocować w klasztorze - poskarżył się jeden z eskorty - no ale jak przypuszczam w klasztorze nie byłoby dziewek". Aż odwrócił się wtedy w siodle, żeby spytać: "Doprawdy tak myślisz?"

"Nie wierzy, by zmarli potrzebowali modlitw żywych i mogli z nich zrobić użytek. Wszelako każdy, kto rozeznaje się w Biblii tak jak on, wie, że Bóg jest kapryśny i że nie zawadzi się zaasekurować"

"... jestem gotowa ręczyć za nią głową.
- Szastasz swoją głową na lewo i prawo. Dajesz ją za to, ręczysz nią za tamto. Ale umrzeć można tylko raz"

"Z królem można żartować, można się z nim zabawić. Wszelako, jako to ujął Tomasz Morus, takie zachowanie przypomina siłowanie się z oswojonym lwem. Mierzwisz mu grzywę, ciągniesz za uszy, ale przez cały czas myślisz: te pazury, te pazury, te pazury"

"To, co człowiek bierze za życiową katastrofę, wcale nią nie jest. Prawie wszystko można obrócić na swoją korzyść; z każdego dołu wiedzie ścieżka, trzeba tylko umieć ją wypatrzyć"

"Skoro mowa o zwodzeniu, myliłby się ten , kto by uważał, że złapał wszystko w lot. Można zacisnąć dłoń w pięść, a znaczenie i tak prześlizgnie się między palcami"

Świetna wielowymiarowa powieść historyczna. Zręcznie napisana, plastyczna i pouczająca. Może być inspiracją do rozwijania sztuki dyplomacji. Momentami dosadna. Warto przeczytać.

"Życie zakonne jest zbędne, bezużyteczne i niekonieczne w oczach Chrystusa"

"Zakonnicy twierdzą, że wiodą święte życie, cóż jednak świętego jest we wzajemnym macaniu się po jajach?"

"Erazm...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Thomas Cromwell lord sekretarz króla Henryka VIII zmaga się z codziennością niełatwych rządów swego wichrzycielskiego pana. Anna Boleyn niedawno stała się kolejną żoną Henryka, lecz król marzy już o jednej z córek Seymore`a. Śledzenie zawiłych starań o strącenie krnąbrnej królowej z tronu jest frapującym zadaniem dla wielbicieli historii i fanów XVI wiecznej Anglii.

Thomas Cromwell lord sekretarz króla Henryka VIII zmaga się z codziennością niełatwych rządów swego wichrzycielskiego pana. Anna Boleyn niedawno stała się kolejną żoną Henryka, lecz król marzy już o jednej z córek Seymore`a. Śledzenie zawiłych starań o strącenie krnąbrnej królowej z tronu jest frapującym zadaniem dla wielbicieli historii i fanów XVI wiecznej Anglii.

Pokaż mimo to

Urzeka w tej książce "spokój" narracji. Henryk VIII postanawia pozbyć się żony, rozpoczyna się śledztwo, podejrzani trafiają do Tower, za oknem budowany jest szafot, a tymczasem narracja toczy się powoli. To nie sensacja, to spokojna rutyna w jakiej umieściła Thomasa Cromwella Hilary Mantel. Świetny pomysł.

Urzeka w tej książce "spokój" narracji. Henryk VIII postanawia pozbyć się żony, rozpoczyna się śledztwo, podejrzani trafiają do Tower, za oknem budowany jest szafot, a tymczasem narracja toczy się powoli. To nie sensacja, to spokojna rutyna w jakiej umieściła Thomasa Cromwella Hilary Mantel. Świetny pomysł.

Pokaż mimo to

To druga część tryptyku o Tomaszu Cromwellu, doradcy Henryka VIII, który pomógł temu najbardziej serialowemu królowi świata, przejść przez kolejne rozwody. Ta konkretna książka dotyczy czasów, gdy Anna Boleyn była już królową, a Henryk już zdążył się nią zmęczyć.
Wszystko widziane oczyma Cromwella, który pozostaje głównym bohaterem.

Początkowo mi się nieco dłużyła, jednak szybko się wciągnęłam i ochoczo łykałam kilkadziesiąt stron dziennie. Gdyby trzecia część była już napisana (ma kilka lat opóźnienia), to być może natychmiast bym po nią sięgnęła. Polecam (ale najpierw pierwszą część - "W komnatach Wolf Hall").
P.S. Serial też jest bardzo dobry. Dostępny na Showmaxie.

To druga część tryptyku o Tomaszu Cromwellu, doradcy Henryka VIII, który pomógł temu najbardziej serialowemu królowi świata, przejść przez kolejne rozwody. Ta konkretna książka dotyczy czasów, gdy Anna Boleyn była już królową, a Henryk już zdążył się nią zmęczyć.
Wszystko widziane oczyma Cromwella, który pozostaje głównym bohaterem.

Początkowo mi się nieco dłużyła, jednak...

więcej

mniej

Pokaż mimo to