Wielki Gatsby

Całkiem przyzwoita pozycja.
Po której nigdy nic już chyba nie kupię z wydawnictwa Bellona...
Nie chce mi się teraz zaglądać do książki, kto był tłumaczem do tego wydania i kto robił korektę redakcyjną. Muszę sprawdzić i zanotować, żeby nie kupować nic, gdzie się te nazwiska pojawiają. Tu nawet trudno mówić o literówkach, bo pojawiały się jakieś wyrazy wyrwane z nicości.
No i "w każdym bądź razie"... tego nie mogę wybaczyć nikomu. Tak może mówić każdy z nas między sobą, ale nie może tego zaakceptować ktoś, kto jest odpowiedzialny za poprawność językową.

Pamiętajcie: jest albo "bądź co bądź" albo "w każdym razie". Dziękuję mojej Pani polonistce Danucie :)

Całkiem przyzwoita pozycja.
Po której nigdy nic już chyba nie kupię z wydawnictwa Bellona...
Nie chce mi się teraz zaglądać do książki, kto był tłumaczem do tego wydania i kto robił korektę redakcyjną. Muszę sprawdzić i zanotować, żeby nie kupować nic, gdzie się te nazwiska pojawiają. Tu nawet trudno mówić o literówkach, bo pojawiały się jakieś wyrazy wyrwane z...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

O Gatsbym słyszał chyba każdy. I choć przeczytałem go kilka razy, to jak na to ile wokół niego szumu trochę mnie rozczarował. Nie uważam go za złą książki tylko czuję pewien niedosyt. Tak jak w wielu innych książkach potrafię sobie stworzyć pewien drugi sens fabuły, albo inne znaczenie tak tutaj wydaje mi się, że jest to jedna historia, ta opowiedziana wprost.

O Gatsbym słyszał chyba każdy. I choć przeczytałem go kilka razy, to jak na to ile wokół niego szumu trochę mnie rozczarował. Nie uważam go za złą książki tylko czuję pewien niedosyt. Tak jak w wielu innych książkach potrafię sobie stworzyć pewien drugi sens fabuły, albo inne znaczenie tak tutaj wydaje mi się, że jest to jedna historia, ta opowiedziana wprost.

Pokaż mimo to

„Wielki Gatsby” to powieść F. Scotta Fitzgeralda – jednego z najpopularniejszych pisarzy amerykańskich epoki jazzu. Wraz z żoną Zeldą tworzyli parę kontrowersyjną i zarazem tragiczną. Swoje rozczarowanie społeczeństwem i panującymi w nim zasadami autor ukazał m. in. w tej ponadczasowej powieści o utraconej miłości i desperacji.

Ale kim jest tytułowy bohater? Od samego początku tworzy wokół siebie swoistą aurę tajemniczości. Nawet narrator – Nick Carraway poznaje Jaya Gatsby’ego dopiero po pewnym czasie. Bajecznie bogaty i młody milioner, otoczony splendorem, tłumem ludzi i luksusem. Lecz czy można go nazwać szczęściarzem?

Postać Gatsby’ego z całą pewnością wpisuje się w symbol samotnego pośród tłumu, niespełnionego romantyka, który zdobywając uznanie wśród śmietanki towarzyskiej, próbuje odnaleźć dawną miłość. To zdecydowanie postać tragiczna i niezrozumiana, a jego losy opisane na tle barwnych obyczajów okresu prohibicji stanowią o geniuszu i ponadczosowości dzieła Fitzgeralda.

To klasyka literatury amerykańskiej, którą trzeba znać <3

„Wielki Gatsby” to powieść F. Scotta Fitzgeralda – jednego z najpopularniejszych pisarzy amerykańskich epoki jazzu. Wraz z żoną Zeldą tworzyli parę kontrowersyjną i zarazem tragiczną. Swoje rozczarowanie społeczeństwem i panującymi w nim zasadami autor ukazał m. in. w tej ponadczasowej powieści o utraconej miłości i desperacji.

Ale kim jest tytułowy bohater? Od samego...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Nick Carraway opowiada historię swojego niesamowitego sąsiada Jaya Gatsby’ego.
Wszystko jest zanurzone w przepych i zabawę lat 20. Opowiada o tym, jak to pieniądze potrafią pomóc, a wysoka pozycja i sława w społeczeństwie mogą się szybko skończyć. Również o pewniej chęci wpasowania się i o marzeniach oraz pragnieniach, które przez czas gdy staramy się je spełnić urastają do niezwykłej rangi. Jednak ich faktyczne ziszczenie się może nie być aż tak satysfakcjonujące i dobre w skutkach. Tajemnicza postać Gatsby’ego została świetnie wykreowana, chociaż to Nick, według mnie, jest tu najważniejszym i godnym uwagi bohaterem.
Książka ta zawiera wiele ponadczasowych prawd. Do tego bije z niej niesamowita atmosfera powojennego Nowego Yorku i uroku lat 20.
Jestem też oczarowana jej ekranizacją z 2013 w reżyserii wspaniałego Baza Luhrmanna z uwielbionyn przeze mnie Leonardem diCaprio, który wcielił się w rolę Gatsby’ego.

Nick Carraway opowiada historię swojego niesamowitego sąsiada Jaya Gatsby’ego.
Wszystko jest zanurzone w przepych i zabawę lat 20. Opowiada o tym, jak to pieniądze potrafią pomóc, a wysoka pozycja i sława w społeczeństwie mogą się szybko skończyć. Również o pewniej chęci wpasowania się i o marzeniach oraz pragnieniach, które przez czas gdy staramy się je...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Tak oto dążymy naprzód, kierując łodzie pod prąd, który nieustannie znosi nas w przeszłość". To ostatnie zdanie dzieła. Ważne zdanie. Przeszłość nasza nieustannie powoduje komplikacje w życiu teraźniejszym i rzutuje na ten żywot to z mniejszą, to znów z większą siłą. Uwolnić się od przeszłości trudno, a nasze obecne, aktualne powodzenie w życiu może w jednej chwili się obrócić wniwecz, gdy owa przeszłość rozdaje karty i zaczyna dochodzić do głosu. Tak było w przypadku tytułowego bohatera, który przez splot rozmaitych wydarzeń zginął śmiercią tragiczną.
Czy tytułowy bohater był szczęśliwy? Był z całą pewnością bajecznie bogaty, ale autor daje do zrozumienia, że nawet wielkie pieniądze szczęścia nie gwarantują, a fortuna kołem się toczy. Pieniędzy mu nie brakowało, ale brakowało np. miłości i prawdziwych przyjaciół. Tych dwóch rzeczy za pieniądze się nie kupi i nawet wielki majątek na nic się nie zda w tychże przypadkach. Pomimo otaczającego milionera gwaru, przepychu, luksusu można być człowiekiem samotnym lub nieszczęśliwym. Przykład Gatsby'ego doskonale ilustruje to zjawisko.
To książka wybitna, to książka, która od pierwszego akapitu mnie zainteresowała i to zainteresowanie utrzymała na niezwykle, niezwyczajnie wysokim poziomie do akapitu ostatniego. Wielkie dzieło, choć nie bardzo wielkie objętościowo. Dziewięć rozdziałów tworzy powieść po prostu wyjątkową.

"Tak oto dążymy naprzód, kierując łodzie pod prąd, który nieustannie znosi nas w przeszłość". To ostatnie zdanie dzieła. Ważne zdanie. Przeszłość nasza nieustannie powoduje komplikacje w życiu teraźniejszym i rzutuje na ten żywot to z mniejszą, to znów z większą siłą. Uwolnić się od przeszłości trudno, a nasze obecne, aktualne powodzenie w życiu może w jednej chwili się...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Odnoszę wrażenie, że "Wielki Gatsby" to po prostu standardowy romans poszerzony o pewne moralne kwestie, tj. jak pieniądz wpływa na posiadany status i de facto władzę; jak wygląda rzucenie na pożarcie kogoś, kto nie jest potężny z urodzenia- tylko takim się staje dzięki swoim cechom i pragmatyzmowi; jak nasze słabości potrafią nas niszczyć kiedy tylko opuścimy gardę, gdy poczujemy się zbyt mocni.
Utworowi dużo odbiera narracja z perspektywy osoby postronnej, mianowicie sąsiada Gatsbyego- ale równocześnie dostajemy tutaj ten ciekawy punkt widzenia- jednej z osób, na którą czar bogacza aż w takim stopniu nie zapada, ale wystarczająco, aby odczuwać takie skłonności.
Ma się wrażenie jednak, że "ale to już było" to tu, to tam- a "WIelki Gatsby" nie jest na tyle dobry, aby został w pamięci na dłużej.

Odnoszę wrażenie, że "Wielki Gatsby" to po prostu standardowy romans poszerzony o pewne moralne kwestie, tj. jak pieniądz wpływa na posiadany status i de facto władzę; jak wygląda rzucenie na pożarcie kogoś, kto nie jest potężny z urodzenia- tylko takim się staje dzięki swoim cechom i pragmatyzmowi; jak nasze słabości potrafią nas niszczyć kiedy tylko opuścimy gardę, gdy...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Kompletne zaskoczenie. Patrząc na okładkę byłam święcie przekonana, że jest to książka o gangsterce, rozbojach, kradzieży w stylu westernowym. Zaskoczona jestem ogromnie, że moje wyobrażenie nie miało nic wspólnego z fabułą. Miłość niespełniona, tęsknota za ukochaną. Główny bohater przypomina mi łudząco Wokulskiego. On ją kocha całym sercem a ona? Ona ostatecznie ma w głębokim poważaniu jego uczucia.
Niby nudne, niby bez wartkich akcji ale ma to coś. Przyjaciel Gotsbiego świetnie opisał główną postać. Niby tajemniczą a jednak wiecznie samotną.
Nie wiem czy mi odpowiada ta książka. Po prostu zapoznałam się z nią. Jednak szczególnie końcówka wywoływała u mnie emocje ale warto było poświęcić czas temu Wielkiemu.

Kompletne zaskoczenie. Patrząc na okładkę byłam święcie przekonana, że jest to książka o gangsterce, rozbojach, kradzieży w stylu westernowym. Zaskoczona jestem ogromnie, że moje wyobrażenie nie miało nic wspólnego z fabułą. Miłość niespełniona, tęsknota za ukochaną. Główny bohater przypomina mi łudząco Wokulskiego. On ją kocha całym sercem a ona? Ona ostatecznie ma w...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Tej książki pewnie nikomu nie trzeba przedstawiać, gdyż za sprawą jej hollywoodzkiej ekranizacji z TYM Leonardem Di Caprio "Wielki Gatsby" zaistniał w szerokiej świadomości. Warto jednak pokusić się o sięgnięcie po pierwowzór, gdyż filmowa wersja, filmową wersją, ale książkę czyta się równie przyjemnie. Poznajemy historię wielkiej miłości, namiętności, ale i zdrady. Książka wpisuje się w amerykański mit "od zera do milionera" - oto nikomu nieznany Jay Gatsby i w wyniku własnej zaradności i po części dzięki odrobinie szczęścia zyskuje ogromne bogactwo, a tym samym cieszy się estymą i poważaniem tzw. klasy średniej i trafia na salony. Co więcej, sam staje się lwem salonowym. Jego działaniem nie kieruje jednak żądza zysku, lecz uczucie do kobiety. By ją zdobyć, by skraść jej serce zdobywa zatem znaczny majątek, który winduje jego pozycję społeczną, czyniąc go atrakcyjnym kąskiem. Czy to jednak wystarczy, aby wybranka jego serca odwzajemniła uczucie? Czy taka miłość może się ziścić? Tego oczywiście nie zdradzę. Powiem tylko, że książka ta ukazuje jak wątłe są czasem podstawy budowanego szczęścia, jak łatwo spaść jest z piedestału i jak szybko Ci co jednego dnia jedli nam z ręki, drugiego będą w niej trzymać kij i nie zawahają się go użyć. Dodatkowy smaczek to atmosfera powojennego Nowego Yorku w końcu królują lata dwudzieste, a ich urok jest w książce wyraźnie odczuwalny. Polecam serdecznie

Tej książki pewnie nikomu nie trzeba przedstawiać, gdyż za sprawą jej hollywoodzkiej ekranizacji z TYM Leonardem Di Caprio "Wielki Gatsby" zaistniał w szerokiej świadomości. Warto jednak pokusić się o sięgnięcie po pierwowzór, gdyż filmowa wersja, filmową wersją, ale książkę czyta się równie przyjemnie. Poznajemy historię wielkiej miłości, namiętności, ale i zdrady. Książka...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Wielki Gatsby to powieść autorstwa Francisa Scotta Fitzgeralda z 1925 roku. Książka ta doczekała się już pięciu ekranizacji oraz kilku wydań książkowych w samej Polsce. W moje ręce trafiło wydanie z 2013 roku, wydane nakładem Wydawnictwa Bellona.
Przez wielu powieść ta uznawana jest za jedną z najważniejszych książek XX wieku. Jednak do mnie ona prawie w ogóle nie trafiła. Mam świadomość, że zawiera ona uniwersalne prawdy, które pokazują jacy naprawdę są ludzie niezależnie od tego w jakim czasie żyją. W momencie, gdy mogą zyskać coś od drugiej osoby, to są przy niej, czy iba tego chce czy nie. Natomiast, gdy człowiek jest już na dnie to nie ma chociażby jednej osoby, która by Ci podała rękę, chociaż jeszcze chwilę wcześniej było tych ludzi setki.
Chyba najbardziej irytowały mnie w tej książce dialogi. Trudno w nich było się odnaleźć o czym konkretnie dani bohaterowie rozmawiają. Te ciągłe zmiany tematów, te niektóre wypowiedzi nie mające w ogóle wspólnego z prowadzoną dyskusją. Strasznie mnie to męczyło i nie pozwalało się w książkę wciągnąć.
Powieść ta ma też pewne walory. Jednym z nich jest pokazanie amerykańskiego świata tuż po I Wojnie Światowej. Jednak widząc tych ludzi, którzy momentami żyją ponad stan, trudno nie dość do wniosku, że to wszystko idzie w złym kierunku, że Wielki Kryzys musi się wydarzyć, chociaż to wydarzyło się o wiele później.
Książkę, która ma 190 stron, czytałem przez sześć dni oraz przez osiem posiedzeń. Wynik ten plasuje Wielkiego Gatsby’ego pod sam koniec książek czytanych na Tronie. Książkę tą nie chciałbym Wam polecić. Jednak, jeśli zechcecie poznać jedną z najważniejszych książek XX wieku to proszę bardzo.

https://www.facebook.com/czytamnatronie

Wielki Gatsby to powieść autorstwa Francisa Scotta Fitzgeralda z 1925 roku. Książka ta doczekała się już pięciu ekranizacji oraz kilku wydań książkowych w samej Polsce. W moje ręce trafiło wydanie z 2013 roku, wydane nakładem Wydawnictwa Bellona.
Przez wielu powieść ta uznawana jest za jedną z najważniejszych książek XX wieku. Jednak do mnie ona prawie w ogóle nie trafiła....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Wyjątkowo bardziej niż książka podobał mi się film.

Wyjątkowo bardziej niż książka podobał mi się film.

Pokaż mimo to