Drogie życie
- Kategoria:
- literatura piękna
- Tytuł oryginału:
- Dear Life
- Wydawnictwo:
- Wydawnictwo Literackie
- Data wydania:
- 2013-05-16
- Data 1. wyd. pol.:
- 2013-05-16
- Data 1. wydania:
- 2012-11-13
- Liczba stron:
- 408
- Czas czytania
- 6 godz. 48 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788308051139
- Tłumacz:
- Agnieszka Kuc
- Tagi:
- opowiadania kanada
Po doskonałym debiucie sprzed 45 lat, Wydawnictwo Literackie przedstawia polskim wielbicielom opowiadań Alice Munro najnowszy tom kanadyjskiej pisarki. Książka "Drogie życie" miała swoją światową premierę w listopadzie 2012 roku, a już w maju tego roku trafi do naszych księgarń. Scenerią dla prostych, czasami strasznych, innym razem ciepłych historii stały się tym razem miasteczka otaczające kanadyjskie jezioro Huron. Los niemal wszystkich bohaterów determinują wydarzenia związane z II wojną światową.
Tom "Drogie życie" to Alice Munro w najlepszym wydaniu.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Munro o sobie i swoim życiu
Sięgając po Alice Munro możemy spodziewać się zbioru dobrze napisanych opowiadań, zadumanych nad życiem bohaterów, umiejscowienia akcji w małych miasteczkach lub wsiach Kanady, szczególnie regionu Ontario, gdzie bohaterowie kiedyś w swoim życiu docierają, choćby na chwilę, do Toronto. To wszystko można znaleźć w najnowszym zbiorze kanadyjskiej mistrzyni krótkich form. Z powodzeniem można więc powiedzieć, że Munro i tym razem nie zawodzi.
„Drogie życie” to zbiór czternastu opowiadań, które nie odbiegają atmosferą od innych historii powstałych spod pióra Munro. W tych krótkich formach czasem dzieje się mało, akcja jest zawieszona, a jednak właśnie pomiędzy tymi „cichymi” wersami tworzy się sedno całej opowieści. Stykamy się z powracającym motywem pociągów, które przenoszą ludzi z jednego miejsca na drugie, uosabiając jak gdyby przeznaczenie, są formą ucieczki oraz komunikacji. To w pociągu toczy się akcja pierwszego opowiadania „Dotrzeć do Japonii”, to pociąg przywozi bohaterkę drugiej historii „Amundsen” do miejscowości, gdzie w ośrodku dla chorych na gruźlicę ma rozpocząć pracę. Opowieść o Jaksonie szukającym swojego miejsca autorka zatytułowała po prostu „Pociąg”. Bohaterami są ludzie z małych miasteczek, często marzący o ucieczce i wyprowadzeniu się („Wyjechać z Maverley”). Losy bohaterów splatają się ze sobą na różne sposoby i oddziałują na siebie („Duma”, „Corrie”). Czytamy również smutne i wstrząsające historie, jak o szoku matki zmierzającej się z zagubieniem dziecka w „Dotrzeć do Japonii”, czy utonięciem małej dziewczynki w najbardziej zatrważającym opowiadaniu „Żwir”. Zdarzają się również piękne opowiadania, jak „Dolly” – historia dwojga starszych osób, pewnych, że nic już ich wspaniałego w życiu nie czeka. Tymczasem do ich drzwi któregoś dnia puka tytułowa Dolly, dawno znana osoba, która nie tyle swoją osobą zmienia ich życie, co po prostu dodaje do niego nieco świeżości i nieprzewidywalności.
Ostatnie cztery opowiadania ze zbioru tworzą szczególną autobiograficzną całość. Poprzedzone notą od autorki, w której Munro wyznaje: To zupełnie odrębny zbiór utworów literackich, autobiograficznych, jeśli chodzi o sferę uczuć, ale niekoniecznie jeśli idzie o fakty. Podobne autobiograficzne echa czytelnik mógł poznać ze zbioru „Widok z Castle Rock”. W czterech ostatnich opowiadaniach z „Drogiego życia” pojawiają się nieodłączne motywy z dzieciństwa Alice Munro, dzieciństwa spędzonego na lisiej farmie, prowincji Kanady. Dotyczą one pierwszy zderzeń dziecka ze śmiercią, erotyzmem, chorobą. Są również pewnego rodzaju rozrachunkiem z samym życiem. W notce rozpoczynającej opowiadania Munro wyznaje: Wierzę, że te wspomnienia, pojawiające się w takiej formie po raz pierwszy i po raz ostatni – najbardziej mi bliskie – najwierniej oddają to, co chciałabym powiedzieć o sobie i swoim życiu.
Najnowszy zbiór opowiadań Alice Munro to swoisty list do samego życia. Nie jest skargą, a jednak wytyka wszelkie jego trudy. Ale uwydatnia też i szczęśliwe chwile, pełne zadowolenia momenty. Suche, szorstkie, refleksyjne, z przebłyskami radości – po prostu życie, którego jednak ze wszech miar warto strzec, którego z takim zapałem broni matka autorki w tytułowym opowiadaniu. Drogie życie.
Monika Samitowska-Adamczyk
Oceny
Książka na półkach
- 893
- 733
- 220
- 33
- 29
- 28
- 24
- 12
- 9
- 9
OPINIE i DYSKUSJE
Postanowiłam sięgnąć po twórczość laureatki Nagrody Nobla, ale zbiór tych historii mnie nie urzekł. Wręcz zastanawiałam się po co piszę się takie rzeczy, które nic nie wnoszą. Dla mnie strata czasu, pieniędzy i miejsca na półce.
Postanowiłam sięgnąć po twórczość laureatki Nagrody Nobla, ale zbiór tych historii mnie nie urzekł. Wręcz zastanawiałam się po co piszę się takie rzeczy, które nic nie wnoszą. Dla mnie strata czasu, pieniędzy i miejsca na półce.
Pokaż mimo toZbiór czternastu opowiadań z życia wziętych .Przyjemnie się czyta.
Zbiór czternastu opowiadań z życia wziętych .Przyjemnie się czyta.
Pokaż mimo toPrzeczytałam, bo zwykle kończę zaczęte książki. Ostatecznie jednak potem stwierdziłam, że nie lubię opowiadań i nie będę po nie już sięgać.
Przeczytałam, bo zwykle kończę zaczęte książki. Ostatecznie jednak potem stwierdziłam, że nie lubię opowiadań i nie będę po nie już sięgać.
Pokaż mimo toDziwne te opowiadania. Takie pełne niedopowiedzeń.
A jako, że nie przepadam za opowiadaniami (bo za szybko się kończą i co rusz trzeba się przerzucać na inny wątek) i jak czegoś nie do końca w fabule rozumiem, to nie do końca mi się podobały...
Dziwne te opowiadania. Takie pełne niedopowiedzeń.
Pokaż mimo toA jako, że nie przepadam za opowiadaniami (bo za szybko się kończą i co rusz trzeba się przerzucać na inny wątek) i jak czegoś nie do końca w fabule rozumiem, to nie do końca mi się podobały...
Męczyłam i w końcu wymęczyłam. Znowu się powtórzę, ale nie lubię pióra pani Munro, a jej opowiadania kompletnie do mnie nie przemawiają. Przechodząc do kolejnego, już nie pamiętam o czym było wcześniejsze. Tą książkę uważam jednak, za chyba najbardziej udaną, ale możliwe, iż wiąże się to z tym, że gdzieś w głębi miałam myśl, że to jej ostatnia książka. Nie wiem za co Nobel, kompletnie stylistyka mi się nie podoba, jakby pisana do "szuflady". Cóż, daję 6, może za wysoko, ale podwyższam ocenę za czas, który musiałam poświecić na tą książkę. Nie wrócę nigdy do jej twórczości.
Męczyłam i w końcu wymęczyłam. Znowu się powtórzę, ale nie lubię pióra pani Munro, a jej opowiadania kompletnie do mnie nie przemawiają. Przechodząc do kolejnego, już nie pamiętam o czym było wcześniejsze. Tą książkę uważam jednak, za chyba najbardziej udaną, ale możliwe, iż wiąże się to z tym, że gdzieś w głębi miałam myśl, że to jej ostatnia książka. Nie wiem za co Nobel,...
więcej Pokaż mimo toPrzeczytałam większość opowiadań, ale zrobiłam to trochę na siłę.
Szukałam tego, co obiecywały opisy książki. Nie znalazłam. Nie przypadł mi do gustu styl pisarki, ale i rozważania wydały mi się jakieś nienaturalne, obce.
Może to dlatego, że jestem osadzona mimo wszystko w innej kulturze? A może i mój wiek nie pozwala mi zrozumieć zawartych tam problemów.
Przeczytałam większość opowiadań, ale zrobiłam to trochę na siłę.
Pokaż mimo toSzukałam tego, co obiecywały opisy książki. Nie znalazłam. Nie przypadł mi do gustu styl pisarki, ale i rozważania wydały mi się jakieś nienaturalne, obce.
Może to dlatego, że jestem osadzona mimo wszystko w innej kulturze? A może i mój wiek nie pozwala mi zrozumieć zawartych tam problemów.
Srogo mnie rozczarowała. Jednak Nobel nie oznacza nic w tym przypadku. To było tak nudne, tak nieciekawe, niby o kobietach i dla kobiet a te historie były tak pozbawione głębi i przemyśleń... Cudem dotrwałam do końca. Każde z opowiadań zostawi w waszej pamięci dokładnie nic.
Srogo mnie rozczarowała. Jednak Nobel nie oznacza nic w tym przypadku. To było tak nudne, tak nieciekawe, niby o kobietach i dla kobiet a te historie były tak pozbawione głębi i przemyśleń... Cudem dotrwałam do końca. Każde z opowiadań zostawi w waszej pamięci dokładnie nic.
Pokaż mimo toNie dotrwałam do końca.
Może to nie czas i chwila, by zaczytać się w wątki i historie.
Odłożyłam ... może dokończę za jakiś czas.
Nie dotrwałam do końca.
Pokaż mimo toMoże to nie czas i chwila, by zaczytać się w wątki i historie.
Odłożyłam ... może dokończę za jakiś czas.
Gdyby chciało się streścić te opowiadania, to wyszłoby, że to płytkie czytadło. Bohaterowie to mieszkańcy Kanady, los rzuca ich w różne miejsca, a akcja umiejscowiona jest w różnym czasie. Te losy są nieprzewidywalne i chyba w każdym z opowiadań byłam zaskoczona zakończeniem - nieoczywistym, niesztampowym. Nieprzewidywalne bywają też decyzje, które podejmują bohaterowie. I nie dostajemy gotowych odpowiedzi, rozwiązań czy wyjaśnień. To pozostaje w sferze domysłów. Mnie te opowiadania urzekły stylem, nie ma tam bezpośrednich emocji, zawiłych opisów, a wszystko aż tętni od uczuć - miłości, nadziei, zwątpienia, zazdrości.... .Opowiadania skojarzyły mi się z filmem "Między słowami".
Gdyby chciało się streścić te opowiadania, to wyszłoby, że to płytkie czytadło. Bohaterowie to mieszkańcy Kanady, los rzuca ich w różne miejsca, a akcja umiejscowiona jest w różnym czasie. Te losy są nieprzewidywalne i chyba w każdym z opowiadań byłam zaskoczona zakończeniem - nieoczywistym, niesztampowym. Nieprzewidywalne bywają też decyzje, które podejmują bohaterowie. I...
więcej Pokaż mimo toTo moja pierwsze spotkanie z twórczościa Alice Munro, zdecydowanie ostatnie.
„Drogie życie” mnie zawiodło być może sięgając po opowiadania noblistki oczekiwałam czegos wiecej.
Męczyłam się dokładnie tyle dni ile jest opowiadań jedno na dzień i tylko tyle.
Uwielbiam czytać książki , zazwyczaj sprawiają mi to przyjemność, ale z tą to był koszmar.
To moja pierwsze spotkanie z twórczościa Alice Munro, zdecydowanie ostatnie.
Pokaż mimo to„Drogie życie” mnie zawiodło być może sięgając po opowiadania noblistki oczekiwałam czegos wiecej.
Męczyłam się dokładnie tyle dni ile jest opowiadań jedno na dzień i tylko tyle.
Uwielbiam czytać książki , zazwyczaj sprawiają mi to przyjemność, ale z tą to był koszmar.