Bohaterów powieści mogliśmy już poznać w dwóch innych książkach autorki: „Ten gruby” i „Własny pokój”. W tej części bliżej poznajemy Justynę – dziewczynę Zacha. Nastolatka po wyjeździe chłopaka czuje się bardzo samotna. Pogrążona w tęsknocie i poezji nie zauważa pogłębiających się problemów rodzinnych. Ojca Tyśki boją się wszyscy domownicy, mężczyzna jest agresywny. Najstarszy brat nastolatki – Czarek nie chce już dawać sobą pomiatać i po kolejnej kłótni z ojcem ucieka z domu. Dopiero po tym wydarzeniu Justyna zdaje sobie sprawę, że nie może dłużej myśleć tylko o Zachu i musi zająć się poszukiwaniami brata. Sytuacja w domu Tyśki diametralnie zmienia się po ucieczce Czarka. Wszyscy domownicy starają się odnaleźć chłopaka i polepszyć stosunki, by taka sytuacja nie miała już miejsca w przyszłości. Problemy rodzinne sprawiają że zmienia się także drugi brat Tyśki Patryk, a sama dziewczyna zaczyna rozumieć, że skupiając się na jednej sytuacji czasem nie dostrzegamy innej, równie ważnej.
Jak ucieczka Czarka wpłynie na rodzinę? Czy szczere rozmowy będą w stanie z powrotem zbliżyć ich do siebie i pozwolić zrozumieć kto, kiedy i gdzie popełnił błąd? Czy Justyna będzie w stanie pogodzić miłość do Zacha i tęsknotę za nim z nieszczęściem najbliższych?
Książka Barbary Ciwoniuk opowiada o problemach nastolatków w bardzo prawdziwy sposób. Powieść bardzo wciągająca, czyta się bardzo szybko. Ukazuje, że każde zachowanie jest spowodowane wcześniejszymi wydarzeniami, a szczera rozmowa pozwala zrozumieć problem. Wątek romantyczny w powieści przestrzega młodych ludzi, by kochając nie zapominali o rodzinie i dostrzegali także inne rzeczy, które dzieją się wokół nich.

Bohaterów powieści mogliśmy już poznać w dwóch innych książkach autorki: „Ten gruby” i „Własny pokój”. W tej części bliżej poznajemy Justynę – dziewczynę Zacha. Nastolatka po wyjeździe chłopaka czuje się bardzo samotna. Pogrążona w tęsknocie i poezji nie zauważa pogłębiających się problemów rodzinnych. Ojca Tyśki boją się wszyscy domownicy, mężczyzna jest agresywny....

Opowieść o przygodach Justyny i jej starszych braci... Bardzo ciekawa i pouczająca polecam.

Opowieść o przygodach Justyny i jej starszych braci... Bardzo ciekawa i pouczająca polecam.

Bardzo fajna, świetna książka młodzieżowa bardzo mi się podobała.

Bardzo fajna, świetna książka młodzieżowa bardzo mi się podobała.

Książka dla młodzieży. Czy aby na pewno? Autorka porusza tu temat, który jest zawsze na czasie. Dwa światy - rodzice- dzieci. Niby jak to, dwa światy? Przecież jeden dom, jedna rodzina, wszyscy mówią po polsku, a tak trudno znaleźć porozumienie. Właśnie. Mówią. Nie wystarczy mówić, trzeba rozmawiać. Własne dzieci to nie marionetki, które mają zachowywać się w określony, wymuszony sznurkami sposób. Muszą popełnić swoje błędy, zbudować swój własny świat. Rodzic ma być kimś, kto pokaże, że świat ma wiele barw, wiele ścieżek, wiele nisz, które dziecko powinno mieć możliwość poznać i na własny sposób zagospodarować. Jeśli rola ojca czy matki sprowadza się do roli policjanta i sędziego, zaczyna dziać się źle. Fajnie, jeśli po wielu perturbacjach wszystko kończy się dobrze. I o tym jest ta książka

Książka dla młodzieży. Czy aby na pewno? Autorka porusza tu temat, który jest zawsze na czasie. Dwa światy - rodzice- dzieci. Niby jak to, dwa światy? Przecież jeden dom, jedna rodzina, wszyscy mówią po polsku, a tak trudno znaleźć porozumienie. Właśnie. Mówią. Nie wystarczy mówić, trzeba rozmawiać. Własne dzieci to nie marionetki, które mają zachowywać się w określony,...

Jest to powieść, którą otrzymałam od Wydawnictwa Literatura i muszę napisać, że strasznie, ale to strasznie zmusza ona do refleksji nad własnym życiem. Nie raz przy jakiejś lekturze zatrzymywałam się, aby zastanowić się nad własnym życiem, lecz nie tak często jak to miało miejsce przy tej książce. Mój egzemplarz jak dotychczas jest w twardej oprawie. Czcionka jest duża. Napisana jest typowym młodzieżowym językiem, gdzie nawet, w niektórych miejscach znajdują się wulgaryzmy. Każdy zatytułowany rozdział ma symboliczne znaczenie. Rozdziały są z reguły krótkie, choć zdarzają się również troszeczkę dłuższe. Książka ta opisuje życie nastolatki, która jest zakochana w jednym z kolegów ze szkoły, a gdy się wyprowadza i zmienia szkołę, jej życie diametralnie się zmienia. Ojciec jest w domu uważany za tyrana. Boją się go dzieci oraz żona, lecz najstarszy syn nie pozwala sobą pomiatać przez co powstają napięcia między nim, a ojcem. Główna bohaterka Justyna- Tyśka jest zaślepiona swoim cierpieniem i bólem, przez co nie dostrzega problemów, która dzieją się u niej w rodzinie. Problemy te doprowadzają do ucieczki jej najstarszego brata- Czarka. Po tym incydencie wszystko zaczyna się układać i wracać do normy i również jej miłość powróci. Aby dowiedzieć się więcej musicie ją przeczytać sami, do czego namawiam bardzo gorąco!!! Polecam ją wszystkim, uważam, że żaden przedział wiekowy nie jest wskazany do tej lektury. Mój ulubiony fragment: "Trudno uwierzyć, że to się dzieje naprawdę, ale zostawiam koleżanki pod "babską" ścianą i podchodzę do chłopców.
-Masz w zanadrzu jeszcze inne seksistowskie żarty?- pytam Cyryla.
Nieco zaskoczony zerka na kumpli, ale czując ich zachętę, wyzywająco się do mnie uśmiecha.
- Całe mnóstwo. A bo co?
- Pytam, czy skończyłeś już z Alfonsem?
- Tak jakby...
- To dobrze, bo w przeciwieństwie do ciebie to bardzo fajny chłopak! Jeśli faktycznie z nim skończyłeś, to teraz zajmij się sobą!
W ciągu sekundy dopiero co otwarty sok Sławka ląduje w mojej dłoni i grubym strumieniem tryska prosto w twarz oniemiałego Cyryla. Korzystając z jego osłupienia, unoszę się na palcach i z góry leję go jeszcze na czubek głowy, na ucho, na szyję, na nienagannie czystą koszulę, na jasnobeżową bluzę".

Jest to powieść, którą otrzymałam od Wydawnictwa Literatura i muszę napisać, że strasznie, ale to strasznie zmusza ona do refleksji nad własnym życiem. Nie raz przy jakiejś lekturze zatrzymywałam się, aby zastanowić się nad własnym życiem, lecz nie tak często jak to miało miejsce przy tej książce. Mój egzemplarz jak dotychczas jest w twardej oprawie. Czcionka jest duża....

„Uciec jak najbliżej” jest trzecią - po „Własnym pokoju” i „Tym grubym” - książką z serii pani Ciwoniuk. Muszę przyznać, że zrobiła na mnie bardzo duże wrażenie, choć nie aż tak wielkie jak wspomniany wcześniej „Własny pokój”, który po prostu przejął mnie bardziej, niż mogłam się tego spodziewać.

Tym razem uwaga czytelnika skupia się na Justynie – dziewczynie Zacha. Justyna strasznie przeżywa wyjazd chłopaka, który sprawia, że czuje się samotna mimo bliskości koleżanki Hanki. Nie może przestać o nim myśleć i codziennie z tęsknotą wpatruje się w jego zdjęcie . Dopiero gdy w jej domu pojawia się coraz więcej problemów, zdaje sobie sprawę, że musi na chwilę zająć się czymś innym. Niespodziewana ucieczka brata z domu sprawia, że życie jej rodziny diametralnie się zmienia. Odtąd już żadna rozmowa nie jest taka sama. Wszyscy skupiają się na tym, by chłopak wrócił do domu, a podobna sytuacja już nigdy nie miała miejsca.
Czy rodzice w końcu zrozumieją, co robili źle? Jak w tej sytuacji zachowa się drugi brat Tyśki – Patryk?

Książkę z czystą przyjemnością polecam, tak samo jak jej dwie poprzednie części. Autorka - Barbara Ciwoniuk - z niezwykłym zrozumieniem opisuje problemy współczesnych nastolatków. Potrafi ukazać je w taki sposób, by uświadomić czytelnikowi, że żadne zachowania nie są bezpodstawne i żeby je zrozumieć, trzeba tylko chcieć. Warto więc sięgnąć po tę książkę by zdać sobie sprawę, że każde nasze zachowanie może mieć duży wpływ na drugiego człowieka.

„Uciec jak najbliżej” jest trzecią - po „Własnym pokoju” i „Tym grubym” - książką z serii pani Ciwoniuk. Muszę przyznać, że zrobiła na mnie bardzo duże wrażenie, choć nie aż tak wielkie jak wspomniany wcześniej „Własny pokój”, który po prostu przejął mnie bardziej, niż mogłam się tego spodziewać.

Tym razem uwaga czytelnika skupia się na Justynie – dziewczynie Zacha. ...

Bardzo fajna i wciągająca książka. Czyta się ją szybko. Czytając opis z tyłu książki myślałam, że będzie to jednak z kolejnych dołujących książek mówiąca jakie to życie nastolatka nie jest ciężkie. Okazała się jednak, bardzo ciekawa i lekka w czytaniu :)

Bardzo fajna i wciągająca książka. Czyta się ją szybko. Czytając opis z tyłu książki myślałam, że będzie to jednak z kolejnych dołujących książek mówiąca jakie to życie nastolatka nie jest ciężkie. Okazała się jednak, bardzo ciekawa i lekka w czytaniu :)

Kiedy wzięłam książkę w ręce i przeczytałam opis, pierwsza myśl która przebiegła mi przez głowa to ta, że pewnie to jest kolejna powieść o "ciężkim" życiu nastolatki, z rozterkami miłosnymi. Myliłam się, i to bardzo. Na początki faktycznie, książka może się wydawać lekka, przyjemna i nie wnosząca żadnej wartości. Nie można się nie zniechęcać. "Uciec jak najbliżej" jest jedną z książek, które nie za bardzo lubie czyli po prostu - wielowątkowych. Na początku może się wydawać, że kłopoty Tyśki zaczynają się od nieszczęśliwej miłości, potem przechodzimy do dramatu rodzinnego, do wyjaśniania go, i przychodzą następne wątki, które rozwiązują się w następnym rozdziale. Wolałabym, żeby autorka skupiła się na jednym wydarzeniu, zamiast wymyślać kilka, i rozwiązywać je po kolei ;)
Jednak książka jest warta przeczytania, i dużo daje do myślenia.
Mogę śmiało ją polecić :D
Jednak, rozczarowało mnie zakończenie - (UWAGA!! MAŁY SPOILER!!) liczyłam na pocałunek ;)

Kiedy wzięłam książkę w ręce i przeczytałam opis, pierwsza myśl która przebiegła mi przez głowa to ta, że pewnie to jest kolejna powieść o "ciężkim" życiu nastolatki, z rozterkami miłosnymi. Myliłam się, i to bardzo. Na początki faktycznie, książka może się wydawać lekka, przyjemna i nie wnosząca żadnej wartości. Nie można się nie zniechęcać. "Uciec jak najbliżej" jest...

O to kolejna książka o problemach nastolatków, której po prostu nie mogłam przetrawić. To tyle w temacie dziękuję za uwagę!

O to kolejna książka o problemach nastolatków, której po prostu nie mogłam przetrawić. To tyle w temacie dziękuję za uwagę!

Niezła ale nie czaruje. Rozumiem że książka młodzieżowa, jednak zbyt często dla mnie nietaktowne słownictwo.

Niezła ale nie czaruje. Rozumiem że książka młodzieżowa, jednak zbyt często dla mnie nietaktowne słownictwo.