Ksiązka jest napisana łatwym do zrozumienia językiem. Porusza ciekawe moim zdaniem tematy i daje odpowiedzi na różne pytania. Motywuje ona również do dalszego rozwoju. Rzeczywiście to jak dużo używa zwrotu" starszy/starsza" w stronę rodziców trochę denerwuje.
Jednak pozytywnie się zaskoczyłam . Może książka nie jest ideałem, ale jestem zadowolona z przemiany bohaterki i jej autorefleksji. Uważam, że naprawdę jest godna przeczytania.

Ksiązka jest napisana łatwym do zrozumienia językiem. Porusza ciekawe moim zdaniem tematy i daje odpowiedzi na różne pytania. Motywuje ona również do dalszego rozwoju. Rzeczywiście to jak dużo używa zwrotu" starszy/starsza" w stronę rodziców trochę denerwuje.
Jednak pozytywnie się zaskoczyłam . Może książka nie jest ideałem, ale jestem zadowolona z przemiany bohaterki i...

Książka, która pokazuje, że do literatury zamiłowanie ma każdy!

Książka, która pokazuje, że do literatury zamiłowanie ma każdy!

Nie mogłam jej skończyć!!! Po opisie wydawała się ciekawa, ale mnie nie zachwyciła!!! Nie polecam. :(

Nie mogłam jej skończyć!!! Po opisie wydawała się ciekawa, ale mnie nie zachwyciła!!! Nie polecam. :(

Całkiem fajna :) Choć z drugiej strony trochę taka... naiwna. Oryginalny sposób zapisu, fajny styl pisania. Tematyka też całkiem niezła. I ta sąsiadka z dołu :)
Polecam dla dziewczyn w wieku 10-13 lat.

Całkiem fajna :) Choć z drugiej strony trochę taka... naiwna. Oryginalny sposób zapisu, fajny styl pisania. Tematyka też całkiem niezła. I ta sąsiadka z dołu :)
Polecam dla dziewczyn w wieku 10-13 lat.

Podobała mi się formuła książki-zamiast rozdziału, czasopisma. Główna bohaterka Vanessa nauczyła się czytać na nagłówkach kioskowych gazet, w miejscu pracy jej mamy. Uczy się średnio, jednak ma cel-zamierza zostać osobą, która pisze artykuły do gazet. Wchodzi w świat życia dorosłego. Poznaje jak zerwać z chłopakiem, spodobać się nowemu, jak 'wpasować' się w środowisko klasowe, zdobyć przyjaciół, zrozumieć starszą panią...wiele innych tego typu spraw. W pozycji przeszkadzały mi niektóre zachowania głownej postaci. Dziewczyna w niektórych gazetach mocno krytykuje świat bogatych ludzi, to że ich dzieci mają lepiej i wogóle...jednak takie osoby też muszą na to zapracować, więc jeśli się starają, to dlaczego mają odmawiać sobie przyjemnosci? Oczywiście wszystko z umiarem:)Poza tym język książki wydawał mi się za prosty dla mnie... to znaczy, być może niektórym będzie odpowiadał, ale ja oczekuję zawsze dużo głębokich myśli, filozofii:) tu niby to było, lecz jeśli główna postać już coś rozwazała, to albo było to błahe, albo robiła to w taki sposób...
Uważam, że książka dobra dla osób, które oczekują prostej fabuły, niby z filozofią, lecz powierzchowną:) idealna pozycja dla 'początkujących' czytelników:)

Podobała mi się formuła książki-zamiast rozdziału, czasopisma. Główna bohaterka Vanessa nauczyła się czytać na nagłówkach kioskowych gazet, w miejscu pracy jej mamy. Uczy się średnio, jednak ma cel-zamierza zostać osobą, która pisze artykuły do gazet. Wchodzi w świat życia dorosłego. Poznaje jak zerwać z chłopakiem, spodobać się nowemu, jak 'wpasować' się w środowisko...

Bardzo lubię tę książkę i przeczytałam ją wiele razy :)

Bardzo lubię tę książkę i przeczytałam ją wiele razy :)

Nic szczególnego.Zwykła historia na zabicie czasu.Typowa bajeczka dla nastolatek.

Nic szczególnego.Zwykła historia na zabicie czasu.Typowa bajeczka dla nastolatek.

Bardzo fajna książka, którą warto przeczytać.

Bardzo fajna książka, którą warto przeczytać.

Podobno, żeby książkę uznać za dobrą powinna ona wzbudzać emocje. To chyba prawda, lecz raczej nie chodzi o takie, jakie ja odczuwałam podczas lektury "Świata...". Podczas czytania naszła mnie refleksja, chyba jestem stara, nie z tej epoki... Co mnie doprowadziło do tego? Otóż bohaterka nadużywała określeń "starszy, starsza" mówiąc o rodzicach. Rozumiem powiedzieć to raz czy dwa, ale ciągle? Mnie to bardzo denerwowało.
Książka opowiada o życiu prawie osiemnastoletniej Vanessy. Opisuje ona swoje perypetie miłosne, szkolne, rodzinne. Jest to bardzo ciekawie ujęte bowiem cała historia jest w formie gazety, a każdy rozdział to jakby nowy numer. Bardzo mi się to podoba. Muszę też powiedzieć, że szybko się ją czyta.
Tak naprawdę byłaby to powieść idealna... gdyby nie spostrzeżenia głównej bohaterki. Vanessa to osoba oryginalna (w sumie mając takie imię..),wyróżniająca się. Uwielbia solarium i czytanie kolorowych gazet.
Niestety jest też osobą, która uważa, że polonistka się na nią uwzięła, gdy ona ciężko pracuje (sobie nie ma nic do zarzucenia, a sprawę wypracowania z wymyślonymi cytatami i autorami traktuje jako przykład gnębienia)
Od książki odpychały mnie niektóre zachowania Vanessy Uważała się chyba za kogoś lepszego, wyrocznię w sprawach mody, poniżała innych. Przykładem jest jej koleżanka Tosia i postawa głównej bohaterki typu "Ona się do mnie przyczepiła, nie mogę przyjaźnić się z kimś, kto nosi szmaty i nie zna się na modzie, nie mogę... jeśli mi się to nie opłaca.
Mimo tych wad książkę przyjemnie się czytało, a na końcu czułam nawet niedosyt, nie wszystko zostało wyjaśnione. Za najciekawszy wątek uważam ten dotyczący przyjaźni młodej dziewczyny i starszej pani Czy Vanessa wyniesie z niej jakieś pozytywne nauki?

Podobno, żeby książkę uznać za dobrą powinna ona wzbudzać emocje. To chyba prawda, lecz raczej nie chodzi o takie, jakie ja odczuwałam podczas lektury "Świata...". Podczas czytania naszła mnie refleksja, chyba jestem stara, nie z tej epoki... Co mnie doprowadziło do tego? Otóż bohaterka nadużywała określeń "starszy, starsza" mówiąc o rodzicach. Rozumiem powiedzieć to raz...

Cudowna książka :) O przemianie dziewczyny. O książka też dużo jest napisane :)

Cudowna książka :) O przemianie dziewczyny. O książka też dużo jest napisane :)