Greta, Pola, Gutek i Nikodem – czwórka zbuntowanych nastolatków – spędzają wakacje nad polskim morzem. Oczywiście już od kilkunastu dni nieprzerwanie pada deszcz… Nuda sprawi, że wszyscy razem wplączą się w niezwykłą przygodę. Przy okazji zadrą z gangsterami, miejscowymi i kim się da, nawiążą też przyjaźnie i przeżyją pierwsze zauroczenia… Przede wszystkim jednak każde z nich lepiej pozna samego siebie i zrozumie, co tak naprawdę się w życiu liczy.
Książka, która trzyma w napięciu, zaskakuje niespodziewanymi zwrotami akcji i nie pozostawi żadnego czytelnika obojętnym.

Początek był bardzo zachęcający jednak na 192 str. zrezygnowałam. Czytało mi się mozolnie mimo, że akcja rozwijała się dosyć szybko. Książka niestety nie dla mnie początek był bardzo ciekawy jednak im dalej się zapuszczam tym gorzej. Spróbujcie innych pozycji Agaty Mańczyk, bo są naprawdę dobre, ale ta książka niestety nie polecam.

Greta, Pola, Gutek i Nikodem – czwórka zbuntowanych nastolatków – spędzają wakacje nad polskim morzem. Oczywiście już od kilkunastu dni nieprzerwanie pada deszcz… Nuda sprawi, że wszyscy razem wplączą się w niezwykłą przygodę. Przy okazji zadrą z gangsterami, miejscowymi i kim się da, nawiążą też przyjaźnie i przeżyją pierwsze zauroczenia… Przede wszystkim jednak każde z...

Przygoda, pościgi, porwania, kradzieże, cmentarze, mafia, zagadka sprzed wieków, lodowaty deszcz, majestatyczny Bałtyk i oni - czwórka nastolatków na niewłaściwym miejscu w niewłaściwym czasie.
Każdy z nich jest inny: Greta to słaba i chorowita dziewczynka marząca o niesamowitej przygodzie, Pola - zakompleksiona półsierota o artystycznej duszy, Gustaw - ponury introwertyk myślący tylko o sobie i Nikodem - syn pijaka i sprzątaczki, który dawno już porzucił jakiekolwiek ambicje. Przypadkiem wplątani zostają w aferę, z której trudno będzie wyjść cało. Podczas gdy akurat nie gonią ich wściekli gangsterzy czy miejscowi z widłami, próbują rozwiązać nawzajem swoje problemy, chociaż w ogóle się nie znają i trudno im sobie zaufać.

Dynamiczna akcja, żywe dialogi, przystępny język oraz potężna dawka humoru sprawiają, że od książek Agaty Mańczyk po prostu nie sposób się oderwać. "Dużą kieszeń..." pochłania się w mgnieniu oka. Zakończenie pozostawiło mi duży niedosyt. Polecam :)

Przygoda, pościgi, porwania, kradzieże, cmentarze, mafia, zagadka sprzed wieków, lodowaty deszcz, majestatyczny Bałtyk i oni - czwórka nastolatków na niewłaściwym miejscu w niewłaściwym czasie.
Każdy z nich jest inny: Greta to słaba i chorowita dziewczynka marząca o niesamowitej przygodzie, Pola - zakompleksiona półsierota o artystycznej duszy, Gustaw - ponury introwertyk...

Monotonne, deszczowe wakacje kilku nastolatków bardzo szybko zmieniają się w bardzo niebezpieczną przygodę. Powolna akcja dostosowana do smętnej pogody zaczyna galopować, a wszystko przez nadmierną ciekawość. Żądni przygód Greta, Pola, Gutek i Nikodem szukają okazji do urozmaicenia sobie życia. Greta szuka okazji do imprezowania, robienia wszystkiego tego, na co jej rodzice nie pozwalają, ale pogoda nie sprzyja jej planom. Lubiąca rysować Pola byłaby szczęśliwa, gdyby nie śmierć jej mamy. Jedyną osobą, z którą ma dobre relacje w rodzinie to dziadek. Gutek do szczęścia tak naprawdę potrzebuje tylko dobrej lektury, ale jego wadą jest nadmierna ciekawość i chęć przeżycia przygody tak samo wciągającej jak te książkowe. Nikodem marzy o uwolnieniu się od ojca alkoholika i możliwości wyprowadzenia się do dużego miasta. W niewielkiej miejscowości nie ma perspektyw na inne życie. Tych niepozornie niełączących nic nastolatków łączy niechęć do pogody i spędzanie czasu wolnego w czasie wakacji w smażalni ryb. Obserwują się kątem oka i każde nie ma dobrego zdania o innych. Pewnego deszczowego dnia do smażalni przyjeżdża dwóch mężczyzn rozmawiających o ukrytej fortunie. Przez przypadek bratu jednego z nich nieudała się akcja. Pościg policji zmusił go do ukrycia cennych walizek w różnych miejscach. Na szczęście dokładnie opisują sobie gdzie powinni znaleźć swój skarb. Dzieciaki postanawiają włączyć się do akcji i uprzedzić przestępców. Żadne z nich nie przypuszcza, że przygoda może być niesamowicie niebezpieczna. Bardzo szybko chcą się z niej wycofać, ale to okazuje się niemożliwe. Po zrobieniu pierwszego kroku muszą kontynuować tę niebezpieczną grę.
Agata Mańczyk napisała interesującą lekturę dla młodzieży. Jej chwyt z dokładnym przedstawieniem postaci, opisaniem ich sylwetek, a następnie wrzucenie bohaterów w wir akcji sprawia, że lektura wciąga i pozwala na oswojenie się z postaciami. Cała historia jest dość naiwna, lekka, przewidywalna dla wprawionego czytelnika, ale dla nastolatków będzie interesującą przygodą, w której bohaterowie ocierają się o śmierć, tropią, rozwiązują zagadki, ścigają się z przestępcami.
„Duża kieszeń na kłopoty” to interesująca opowieść o tym jak ludzi łączą wspólne interesy. Niesamowite przygody, odmienność bohaterów, ich zagubienie w świecie, poczucie samotności sprawią, że w końcu znajdą przyjaciół akceptujących ich wady oraz kompleksy.
Książkę polecam nastolatkom. Będzie to interesująca lektura nie tylko na wakacje. Mnie urzekła stylizacją zbliżoną do książek Edmunda Niziurskiego. Tak jak w powieściach klasyka literatury dla dzieci i młodzieży tu bohaterowie są bardzo bliscy współczesnym nastolatkom, którzy z jednej strony dysponują technologią, a z drugiej strony ogranicza ich wiek, otoczenie i chcą się z niego wyrwać.

Monotonne, deszczowe wakacje kilku nastolatków bardzo szybko zmieniają się w bardzo niebezpieczną przygodę. Powolna akcja dostosowana do smętnej pogody zaczyna galopować, a wszystko przez nadmierną ciekawość. Żądni przygód Greta, Pola, Gutek i Nikodem szukają okazji do urozmaicenia sobie życia. Greta szuka okazji do imprezowania, robienia wszystkiego tego, na co jej rodzice...

Przyjaźń to mocne słowo, ale też i więź łącząca dwoje obcych sobie ludzi. Cztery lata temu całkiem przypadkowo poznałam miłą dziewczynę, która dzieliła ze mną pewną pasję, na forum internetowym. Okazało się, że mieszkamy w tym samym województwie a to już coś! Im bliżej ją poznawałam tym stawała mi się bliższa, bardziej niż mogłabym to sama przed sobą przyznać. A dziś? Jest moją najlepszą i chyba jedyną przyjaciółką, jaką miałam w swoim życiu. Poprzednie przyjaźnie… usychały, a ta trwa, bo znamy się na wylot, rozmawiamy codziennie, a dzień bez rozmowy z przyjacielem jest dniem straconym. Studiuję w stolicy województwa, dzięki czemu mogę się z nią często widywać, spędzać z nią czas, lub jak ostatnio… oglądać beznadziejne horrory ;) Przyjaźń.

Zaczęłam takim wstępem, ponieważ chciałam opisać jak wygląda przyjaźń w moim przypadku. A w przypadku czwórki nastolatków, ta przyjaźń nie była na początku taka oczywista. Każde z nich pochodziło z innego świata, rodziny, miasta.. całkowicie się różnili a połączyła ich chęć przygody, zdobycia skarbu przemytników. Brzmi nieco podobnie, prawda? Ale nie do końca tak jest.

• Pola – dziewczyna, która miała kilka nadprogramowych kilogramów, talent plastyczny, niewyparzony język, oraz również talent obserwacyjny ludzkich zachowań i gestów.
• Gutek – miłośnik książek, bardzo zamknięty w sobie i pragnący jedynie świętego spokoju od ludzi, bo najlepiej dogaduje się z samym sobą,
• Niki – taki miejscowy chłopaczek, który zalazł za skórę chyba każdemu w miasteczku, ale trzeba mu przyznać – sprytny i zaradny z niego chłopak!
• Greta - najbardziej chorowita, z rodzicami mającymi obsesję na jej punkcie, sprawiała dla mnie wrażenie dziecka spod klosza, które poczuło nagle, że jednak żyje.

Tak oto mniej więcej można opisać każde z nich. Za sprawą przypadku znaleźli się w jednym miejscu, podsłuchali miejscowych gangsterów, po czym każde z nich wpadło na ten sam genialny pomysł! Zadrzyjmy z mafią, szukajmy skarbu! Razem przeżywają tak wiele przygód, że tak dziwnych zwrotów akcji nie ma nawet w najlepszych filmach sensacyjnych, gdzie bohaterowie są wystawieni na ciągłe działania, ucieczki, wybuchy i nie wiadomo, co jeszcze. W tej niepozornej książeczce również ciągle coś się dzieje, ale do takiego stopnia, że aż wydaje mi się to nierealne. Niemożliwe wręcz! Nie wierzę, że czwórkę piętnastolatków mogą spotykać tak dziwne sytuacje na pozór bez wyjścia, a oni jednak tego dokonują i to w przeciągu zaledwie… trzech, czterech, pięciu dni?

Prawdę mówiąc to książka trochę woła o pomstę do nieba, a przynajmniej jak nie do nieba to do książkowego czyśćca, żeby autorka poprawiła ją na tyle, żeby dało się czytać i nie śmiać na głos dla kolejnej absurdalnej akcji. No chyba, że się nie znam… ale absurd goni absurd, jak się okazuje na końcu, jest uzasadniony, a ja, no cóż, na jakieś sto stron przed końcem zaczęłam się domyślać o co tak naprawdę chodzi w całym tym szukaniu skarbów.

To, co mi się podobało w tej pozycji (bo nie mogę samych negatywów przecież pisać) jest to, że w tej książce nawiązują się bardzo powoli przyjaźnie. Na początku się nie znoszą, później w miarę jak wydarzenia nabierają tempa, każde z głównych bohaterów musi przyznać same przed sobą, że interesują się pozostałymi. „Kto się czubi, ten się lubi” jak mawiał klasyk i tutaj to zdanie nabiera sensu. Bardzo spodobał mi się też ogólny morał tej powieści… by przeżywać wspomnienia i nosić je ze sobą całe życie, nie pozwolić by trudy codziennego życia nami zawładnęły, bo kłopoty przyjdą i odejdą.

„Wiem, że macie dużo problemów, ale one są tylko dodatkiem, a nie treścią waszego życia. Jest przecież tyle barw, smaków, dźwięków, emocji i wrażeń. Teraz, kiedy macie za sobą tych kilka niesamowitych dni, powinniście to zrozumieć najlepiej. Zawsze pojawią się mniejsze lub większe problemy, ale nie one są najważniejsze. Nie pozwólcie, żeby odebrały wam radość z tego, że żyjecie i możecie robić tyle różnych rzeczy.”

Poleciłabym ją nieco młodszym osobom, które nie patrzą jeszcze tak krytycznym wzrokiem na całe życie, a które mają jeszcze taką dziecięcą naiwność (nie ubliżając nikomu! ;) ),swój bezstresowy świat, w którym nie będą rozkładać książki na czynniki pierwsze tak jak ja i doszukiwać się nie wiadomo czego, ale które będą chciały przyjemnej przygodówki akurat teraz, na wakacje ;) Rozejrzyjcie się dokładnie… może i Wy spotkacie przyjaciela całkiem przez przypadek?

Recenzja znajduje się również na blogu: https://naszerecenzje.wordpress.com/2016/08/02/duza-kieszen-na-klopoty-agata-manczyk/

Przyjaźń to mocne słowo, ale też i więź łącząca dwoje obcych sobie ludzi. Cztery lata temu całkiem przypadkowo poznałam miłą dziewczynę, która dzieliła ze mną pewną pasję, na forum internetowym. Okazało się, że mieszkamy w tym samym województwie a to już coś! Im bliżej ją poznawałam tym stawała mi się bliższa, bardziej niż mogłabym to sama przed sobą przyznać. A dziś? Jest...

WAKACJE JAK Z MARKIEM PIEGUSEM

Wakacyjna pora to czas dobry nie tylko na wyjazdy, spacery, szalone wojaże i nie mniej szalone zabawy, ale także na lekturę. A co lepiej nadaje się na dni z brzydką pogodą, która psuje wypoczynek, niż literatura, która traktuje o tym samym, udowadniając, że nawet w takich warunkach można przeżyć niezwykłą (i niebezpieczną) przygodę?

Czasem wystarczy chwila, by zmieniło się całe życie. Jeden moment. Wystarczy być w niewłaściwym miejscu o niewłaściwym czasie, żeby przeżyć coś, o czym nawet się nie śniło i poznać ludzi, którzy w innych warunkach nie staliby się sobie bliscy. Tak było w przypadku Grety, Poli, Gutka i Nikodema. Greta chce robić wszystko to, czego zabraniają jej rodzice. Chce imprezować i dobrze się bawić, póki trwają wakacje. Uwielbiająca rysować Pola nie ma złego życia, ale śmierć mamy odcisnęła na niej piętno, szczególnie, że najlepiej układają jej się relacje jedynie z dziadkiem. Gutkowi do szczęścia wystarczy tylko nieco spokoju i dobra książka w rękach (plus, pod ręką, słone paluszki). Nikodem zaś chciałby wyrwać się z marnego życia i marnej mieściny, od ojca alkoholika i braku perspektyw, ale… właśnie, zawsze jest jakieś „ale”, więc póki co chciałby w spokoju grać na telefonie. Też mu nie wychodzi. Ta czwórka nie zwróciłaby na siebie większej uwagi, gdyby nie dwie rzeczy. Pierwszą z nich jest fatalna pogoda. Wyjechać na wakacje nad morze i siedzieć w smażalni ryb, bo przez warunki na zewnątrz nie chce się wyściubić nosa za drzwi nie jest spełnieniem marzeń żadnego z nich, a jednak wspólnie dzielą taki los. I nawet nie zamierzają się ze sobą dogadać, działając sobie nawzajem na nerwy. Ale wtedy oto na scenę wkracza druga rzecz: podsłuchują rozmowę szemranego człowieka z równie szemranym policjantem – przestępcza akcja się nie udała, teraz trzeba olbrzymie pieniądze z nią związane odszukać. Czemu jednak nie zrobić tego, przed przestępcami? Czwórka młodych ludzi wpada na szalony pomysł, który połączy ich i wrzuci w sam wir niebezpiecznych zdarzeń…

Kiedy zaczynałem lekturę, miałem mieszane uczucia. Opis postaci to zaledwie sześć stron, ale oczekiwałem jakiegoś innego wprowadzenia, czegoś mniej skondensowanego, a bardziej dynamicznego. Szybko jednak dałem się wciągnąć w tę książkę, a kiedy zaraz potem na scenę wkroczyli dwaj przestępcy, jej naiwny urok po prostu mnie ujął. Cała reszta była już formalnością – Agata Mańczyk znów wciągnęła mnie w świat swojej powieści. Powieści przyjemnie infantylnej, choć zachowującej pozory powagi, utrzymanej w klimacie dzieł klasyki literatury młodzieżowej, a przy okazji kojarzącej się z legendarnymi „Niewiarygodnymi przygodami Marka Piegusa” Edmunda Niziurskiego.

Oczywiście jednych taka stylistyka zachwyci, innym wyda się naciągana (zbyt niegroźni przestępcy, zbyt nielogiczne ich zachowanie itd.),ale gatunkowo „Duża kieszeń…” to powieść spełniona. Lekko napisana, prosto poprowadzona, pełna przygód, łobuzerskiej przyjaźni i wakacyjnego buntu.

Polecam.

Recenzja opublikowana na moim blogu http://ksiazkarnia.blog.pl/2016/08/01/duza-kieszen-na-klopoty-agata-manczyk/

WAKACJE JAK Z MARKIEM PIEGUSEM

Wakacyjna pora to czas dobry nie tylko na wyjazdy, spacery, szalone wojaże i nie mniej szalone zabawy, ale także na lekturę. A co lepiej nadaje się na dni z brzydką pogodą, która psuje wypoczynek, niż literatura, która traktuje o tym samym, udowadniając, że nawet w takich warunkach można przeżyć niezwykłą (i niebezpieczną) przygodę?

Czasem...

Ogólnie książka ciekawa, o sposobie na nudę dla młodzieży spędzającej wakacje w Polskich realiach, czyli w deszczu nad morzem. Trochę denerwowały mnie częste powtórzenia, wiele razy zdania na tej samej stronie zaczynały się od takiego samego słowa, albo powtarzane były jakieś teksty. Przez co miałam wrażenie, że czytam to samo kilka razy.

Ogólnie książka ciekawa, o sposobie na nudę dla młodzieży spędzającej wakacje w Polskich realiach, czyli w deszczu nad morzem. Trochę denerwowały mnie częste powtórzenia, wiele razy zdania na tej samej stronie zaczynały się od takiego samego słowa, albo powtarzane były jakieś teksty. Przez co miałam wrażenie, że czytam to samo kilka razy.

Zakończenie historii przynosi pewien zawód, który autorka jednak szybko żegna. Niedosyt mija, czytelnik czuje błogość ogarniającą nastolatków i cieszy się, że wraz z nimi zdobył kilka życiowych wskazówek, przeżył niesamowite przygody i zanurzył się na chwilę w nadmorskiej rzeczywistości. To jest druga, lepsza odsłona odświeżonej graficznie powieści Agaty Mańczyk. Dlatego myślę, że sięgając po tę powieść, należy wyłączyć logiczne myślenie i pozwolić na prowadzenie się przez bohaterów. Wtedy brak realizmu i papierowi bohaterowie drugiego planu już tak nie rażą, a cała historia wciąga i nie pozwala o sobie zapomnieć. „Duża kieszeń na kłopoty” nie jest pozbawiona wad, nie mniej jednak warto poświęcić jej czas. Jest to idealna lektura na wakacje!

Więcej: http://recenzjeoptymisty.blogspot.com/2016/07/w-spodniach-najwazniejsze-sa-kieszenie.html#more

Zakończenie historii przynosi pewien zawód, który autorka jednak szybko żegna. Niedosyt mija, czytelnik czuje błogość ogarniającą nastolatków i cieszy się, że wraz z nimi zdobył kilka życiowych wskazówek, przeżył niesamowite przygody i zanurzył się na chwilę w nadmorskiej rzeczywistości. To jest druga, lepsza odsłona odświeżonej graficznie powieści Agaty Mańczyk. Dlatego...

Idealna na wakacje.

Idealna na wakacje.

Agata Mańczyk nie zawodzi! Już dawno tak się nie uśmiałam przy książce:) Dosłownie mnie w siebie wciągnęła! To dopiero druga książka p. Mańczyk, jaką przeczytałam, ale teraz na pewno sięgnę po więcej.

Agata Mańczyk nie zawodzi! Już dawno tak się nie uśmiałam przy książce:) Dosłownie mnie w siebie wciągnęła! To dopiero druga książka p. Mańczyk, jaką przeczytałam, ale teraz na pewno sięgnę po więcej.

Zakochałam się w tej książce. Świetna wakacyjna przygoda, gangsterzy, kradzieże, ucieczki. Świetnie się bawiłam z bohaterami. Książka przekazuje też ważny morał.

Zakochałam się w tej książce. Świetna wakacyjna przygoda, gangsterzy, kradzieże, ucieczki. Świetnie się bawiłam z bohaterami. Książka przekazuje też ważny morał.