Na obrzeżach miasta powstaje getto, do którego zostają przeniesieni bohaterowie bajek oraz osoby i zjawiska, o których ludzie z miasta chcieliby zapomnieć. Tworzy się tam nowa społeczność, a jej członkowie większość czasu poświęcają na rozmowy o człowieku – istocie, która je stworzyła, a później skazała na wygnanie i zapomnienie.
Wielki żal do człowieka, a jednocześnie ogromna tęsknota za nim sprawiają, że choć jest on postacią tajemniczą i nieznaną, staje się centrum zainteresowania wszystkich stworzeń przebywających w getcie.
Spotkania bajkowych stworów z ludźmi, do których w końcu dochodzi, są trudne i bolesne, ale wyczekiwane z tęsknotą przez obie strony. Nic tu nie jest łatwe, ale wszyscy podejmują wysiłek, by znaleźć w swoich światach miejsce dla siebie nawzajem.
Getto jest miejscem, w którym każdy może wyrazić swoje rozterki, wątpliwości i przemyślenia, nawet jeśli nie ma w nich nic nowego. Getto jest miejscem stworzonym dla tych, którzy są słabi, brzydcy i zapomniani, a przecież jednocześnie niezwykle wrażliwi i ważni, choćby tylko dla samych siebie.