Bardzo dobra książka. Napisana (przetłumaczona) w niesamowity sposób, tak trochę poetycko. Traktuje o jednej z ważniejszej bitew okresu średniowiecza. Niemniej sama bitwa jest tylko tłem, jakby puntem wyjście do tego aby zasmakować epoki, dotknąć namacalnie miejsc, ludzi. Poznać dzisiejszą historią przez tamtą historię. Dla mnie uczta, pisana tak jak dawne kroniki. Może w tym miejscu zacytuje początek książki, mówiący o znaczeniu i świętowaniu niedzieli która poniekąd została zbrukana przez tą właśnie bitwę. Oddaję głos autorowi: "W 1214 roku 27 lipca wypadał w niedzielę. Niedziela jest dniem Bożym i cała należy do Boga. Sam znałem jeszcze wieśniaków,którzy z drżeniem serca, zmuszeni złą pogodą, przystępowali do żniw w niedzielę; wyraźnie odczuwając wiszący nad nimi głos z niebios (...) Niedziela powinna zostać nieskalana (...) Dlatego w niedzielę pobożni małżonkowie nie zbliżali się zbytnio do żon, a pobożni wojowie starali się nie sięgać po miecze". Tyle autora. Dla mnie nie było większej zachęty, jak ten właśnie początek, aby do końca rozsmakować się w tej opowieści.

Bardzo dobra książka. Napisana (przetłumaczona) w niesamowity sposób, tak trochę poetycko. Traktuje o jednej z ważniejszej bitew okresu średniowiecza. Niemniej sama bitwa jest tylko tłem, jakby puntem wyjście do tego aby zasmakować epoki, dotknąć namacalnie miejsc, ludzi. Poznać dzisiejszą historią przez tamtą historię. Dla mnie uczta, pisana tak jak dawne kroniki. Może w...

Ciekawa i zajmująca monografia jednej z najważniejszych bitew epoki średniowiecza, która przedstawiona została przez autora w szerszym kontekście socjologiczno-polityczno-kulturowym.
Prolog dla wywodu autora stanowi ekspozycja uwarunkowań pokoju Bożego oraz jego dualistycznego rodowodu - od podmiotów duchowych, biskupów, partycypujących w soborach oraz władzy świeckiej, której desygnat stanowi osoba króla. Wojna omówiona została przez historyka w sposób wielowymiarowy i pogłębiony. Poznajemy, zatem ewolucję praktyk wojennych, zintegrowaną z dynamiką przemian kodeksu rycerskiego oraz wojennego wyposażenia i rynsztunku. Autor z emfazą opisuje bardzo istotne, jego zdaniem, elementy specyfiki epoki transformacji rzemiosła wojennego, które stanowiły turnieje rycerskie, jako instrument progresji sprawności rycerskiej i tezauryzacji, a także emergencyjny wytwór nowych okoliczności walk, czyli wojska najemne, łupiące wsie, miasta, nawet kościoły ku paroksycystycznej wściekłości kleru.
Kulminacyjnym momentem wojny była bitwa, swoiste ordalium, Sąd Boży, w krwistej zaciekłości którego, w nagłym i bezwzględnym starciu, ścisku tarcz i uderzeń mieczy, permanentnie rozstrzygnięty zostawał cały konflikt. Niektóre spory trwały latami nierozwiązane, bitwa zaś stanowiła finalny i niepodważalny werdykt, percypowana była, jako wyrok samego Boga, przeto jego akceptacja miała charakter obligatoryjny dla wszystkich stron. W sposób obszerny i klarowny zaprezentowane zostały przez historyka także różne identyfikacje tego pierwiastka zbrojnego konfliktu w umysłowościach ludzi epoki.
Opis bitwy pod Bouvines stanowił dla autora pretekst do deskrypcji holistycznej kultury doby średniowiecza, swoistej "historii mentalności" ludzkiej, będących determinantami owego ważkiego wydarzenia 27 lipca 1214 roku.

Ciekawa i zajmująca monografia jednej z najważniejszych bitew epoki średniowiecza, która przedstawiona została przez autora w szerszym kontekście socjologiczno-polityczno-kulturowym.
Prolog dla wywodu autora stanowi ekspozycja uwarunkowań pokoju Bożego oraz jego dualistycznego rodowodu - od podmiotów duchowych, biskupów, partycypujących w soborach oraz władzy świeckiej,...