Same superlatywy mam do napisania na temat książki.
Tak bardzo mi się podobała.
Pięknym ,bogatym językiem napisana.
Historia jakże prawdziwa przepełniona namiętnością.
Zabójczą. Dosłownie i w przenośni.
Zakończenie idealne. Piękną postać z ostatnich stron spotkałam wcześniej w "Myślach na każdy dzień" J.Twardowskiego.Jego słowa również się pojawiają:"Spieszmy się kochać...". Tak,spieszmy się!
P.S.
Audiobook czyta aktor Grzegorz Emanuel.Wspaniale.Zmysłowo.W tle pobrzmiewa muzyka,co im dłużej się słucha napawa niepokojem.

Same superlatywy mam do napisania na temat książki.
Tak bardzo mi się podobała.
Pięknym ,bogatym językiem napisana.
Historia jakże prawdziwa przepełniona namiętnością.
Zabójczą. Dosłownie i w przenośni.
Zakończenie idealne. Piękną postać z ostatnich stron spotkałam wcześniej w "Myślach na każdy dzień" J.Twardowskiego.Jego słowa również się pojawiają:"Spieszmy się...

Jedna nimfomanka; druga zdradzająca i odchodząca, ale kochająca a pomiędzy nimi jelonek Brunonek. "Brunonek", bo autor miał męczącą manierę nazywania dorosłych ludzi zdrobniałymi imionami. Szczególnie drażniło to w przypadku nimfomanki "Beatki", której postać budziła niespecjalnie ciepłe uczucia.
Ogółem łatwo się czyta/słucha. Koniec przesadzony i dlatego ma się wrażenie, że jest to opowieść nieco maglarniana.

Jedna nimfomanka; druga zdradzająca i odchodząca, ale kochająca a pomiędzy nimi jelonek Brunonek. "Brunonek", bo autor miał męczącą manierę nazywania dorosłych ludzi zdrobniałymi imionami. Szczególnie drażniło to w przypadku nimfomanki "Beatki", której postać budziła niespecjalnie ciepłe uczucia.
Ogółem łatwo się czyta/słucha. Koniec przesadzony i dlatego ma się...

"Jeszcze jeden dzien w raju" to pierwsza ksiazka tego autora, ktora przeczytalam i juz teraz wiem, ze na pewno nie ostatnia.
Autor opisuje zycie czworki zwyklych ludz, ktorych historia rozgrywa sie w Opolu. Jest to dobrze znane mi miasto wiec przyjemnie czytalo mi sie o miejscach, ktore znam.
Na pierwszy plan wysuwaja sie uczucia i emocje, ktorymi ksiazka jest przesiaknieta, w tym dobrym znaczeniu. Szczegolnie poznajemy sytuacje w jakiej sie znalazl Brunon- poniekad glowny bohater opowiadania. Bruno to mlody chlopak,swiezo po rozstaniu z dziewczyna Maliwina. Koniec ich zwiazku jest tym bardziej dotkliwy dla bohatera gdyz byli para od prawie 4 lat, obdarzal swa ukochana ogrmnym zaufaniem, ktore ona nadszarpnela i wykorzystala, a w konsekwencji oszukiwala, az w koncu zdradzila i odeszla od Brunona. Wraz z nim przezywamy smutek, burze emocjonalna, napiecia, wzloty, upadki, namietnosci, radosc i rozczarowanie. Los sprawia, ze Bruno poznaje nowa, inna dziewczyne-Beatke. Zycie chlopaka zaczyna sie zmieniac, ale nie tylko jego. Takze sytuacja Malwiny oraz Beatki ulega zmianie. wkrotce okazuje sie, iz nowopoznana Beata wcale nie jest taka idealna i szczera. Jak potocza sie dalsze losy Bruna? Jaka osoba jest Beatka i do czego jest zdolna?
Zachecam do przeczytania ksiazki! Uwazam, ze naprawde warto. Jest to jedna z tych pozycji, ktore mowia o tym co w zyciu jest wazne, co nalezy doceniac, a czego unikac. W tym przypadku A. Sowa przekazuje czytelnikowi, iz niezwykle znaczenie w ludzkim zyciu ma prawda, szczerosc, wiernosc partnerowi oraz wiernosc swoim uczuciom.




ps. Niestety nie do konca zrozumialam jak zakonczyla sie historia Brunona. Z racji tego,ze nie chce zdradzic zakonczenia nie moge napisac czego dokladnie nie rozumiem. Aczkolwiek milo bedzie jesli znajdzie sie ktos kto moglby podzielic sie ze mna wiedza ;)

"Jeszcze jeden dzien w raju" to pierwsza ksiazka tego autora, ktora przeczytalam i juz teraz wiem, ze na pewno nie ostatnia.
Autor opisuje zycie czworki zwyklych ludz, ktorych historia rozgrywa sie w Opolu. Jest to dobrze znane mi miasto wiec przyjemnie czytalo mi sie o miejscach, ktore znam.
Na pierwszy plan wysuwaja sie uczucia i emocje, ktorymi ksiazka jest...

Recenzję książki znajdziesz tutaj:

http://skrytkaslow.blogspot.com/

Recenzję książki znajdziesz tutaj:

http://skrytkaslow.blogspot.com/

Jeszcze jedna dobra książka Pisarza. Mniej smutna niż "Umrzeć w deszczu" ale też pełna wspaniale przedstawionych uczuć - piękna miłości i tragizmu zdrady, kłamstwa, rozstania, zemsty...

Jeszcze jedna dobra książka Pisarza. Mniej smutna niż "Umrzeć w deszczu" ale też pełna wspaniale przedstawionych uczuć - piękna miłości i tragizmu zdrady, kłamstwa, rozstania, zemsty...

Bardzo ciepła i przejmująca książka. Polecam.

Bardzo ciepła i przejmująca książka. Polecam.

Świetna.

Świetna.

Nie da się zaprzeczyć, że książki pana Aleksandra Sowy wzbudzają we mnie różnorodne odczucia. Nie zawsze pozytywne, choć tych z pewnością jest więcej.
Historia od pierwszych stron budzi ciekawość. Aż kusi, żeby od razu spojrzeć na ostatnią stronę.
I tym razem nie uległam owej ciekawości, choć zdziwienie byłoby równie duże jak wtedy, gdy po przeczytaniu całości, dowiedziałam się jak potoczył się losy Brunona i Beatki.
Jakże trafne było określenie jej mianem modliszki. Muszę również się zgodzić z tekstem zamieszczonym na okładce książki. Prawie od razu znienawidziłam Beatę. Nie potrafię znaleźć wytłumaczenia dla jej zachowania. Wydaję mi się, że taki właśnie był cel autora, aby budzić sprzeczne uczucia, jak w prawdziwym życiu, czasem nie da się ocenić sytuacji jednoznacznie, nie mówiąc już o obiektywności.
Akcja ma miejsce w teraźniejszej codzienności. Choć fakt, że książka została wydana zaledwie 5 lat temu, dostrzegalny jest postęp, jaki miał miejsce od daty premiery do teraz. Gadu-gadu, dzięki któremu akcja utworu nabrała tempa, odeszło już w sumie do lamusa, wyparte erą facebooka. Ukazuje to, że świat stale się rozwija, wszelakie zmiany są codziennością. Relacje międzyludzkie, kontaktowanie się- wszystko to jest ułatwione, jednak przed ten cały techniczny zgiełk, pośpiech- pozbawione uroku.
Jednak miłość, czy ta mająca swój początek w internecie, czy też w "realu", rządzi się swoimi prawami. Główny bohater stał się jej ofiarą. Charakterystyczne dla stanu zakochania zachowania, czyli m.in. idealizowanie swojej wybranki, nie ominęło Brunona, aczkolwiek nie zapomniał on o trzeźwości w ocenie stanu sytuacji, co pozwoliło mu zakończyć tą farsę. Niestety ma tu miejsce konflikt tragiczny, w którym niezależnie od decyzji bohatera, koniec tej historii dla kogoś będzie opłakany pod względem psychicznym jak i fizycznym.
Nie wiadomo jak tragiczna by nie była dana opowieść, pan Sowa zawsze potrafi napisać ją w taki sposób, że czytam ją z półuśmieszkiem błąkającym się po mojej twarzy. Charakterystyczne dla niego poczucie humoru sprawia, że mimo niechęci do żeńskiej części bohaterów tej powieści, czytałam ją z niejaką przyjemnością. Efekt ten psuły jedynie niektóre literówki, braki znaków interpunkcyjnych lub ich nadmiar. Część techniczna pozostawia wiele do życzenia. Popracowałabym również nad dialogami, ich rozbudowaniem, opisem emocji towarzyszącym poszczególnym postaciom w ich dyskusjach, bo tego było zdecydowanie zbyt mało. Ich zapis też nie był do końca poprawny, jednak, jak wspominałam, to sprawy techniczne leżące raczej w gestii edytora.
Całość utworu była miłym urozmaiceniem kilku wieczorów. Nie przebiło to "Umrzeć w deszczu", ale zasłużyło na miejsce w moich zbiorach.

Nie da się zaprzeczyć, że książki pana Aleksandra Sowy wzbudzają we mnie różnorodne odczucia. Nie zawsze pozytywne, choć tych z pewnością jest więcej.
Historia od pierwszych stron budzi ciekawość. Aż kusi, żeby od razu spojrzeć na ostatnią stronę.
I tym razem nie uległam owej ciekawości, choć zdziwienie byłoby równie duże jak wtedy, gdy po przeczytaniu całości,...

8/10

8/10

Smutna historia o człowieku który w swojej dobroci i naiwności był tak zaślepiony, że przyszło mu za to zapłacić wysoką cenę.
Smutne, troche prawdziwe, ale szybko się czyta. Opowiadanie opisane w dość soczysty sposób.

Smutna historia o człowieku który w swojej dobroci i naiwności był tak zaślepiony, że przyszło mu za to zapłacić wysoką cenę.
Smutne, troche prawdziwe, ale szybko się czyta. Opowiadanie opisane w dość soczysty sposób.