Moja ocena tej książki jest totalnie subiektywna, gdyż była to jedna z moich ukochanych książek z dzieciństwa, dziś powróciłam do niej po latach z niezwykłym wzruszeniem. Ta książka była w moim domu jako książka z dzieciństwa jeszcze mojej mamy i pamiętam, że już wtedy dla mnie była totalnie niedzisiejsza, mimo, że sama, tak jak tytułowa Majka, wychowywałam się na wsi i moi rodzice mieli gospodarstwo rolne, to pamiętam, że byłam poruszona tym, jak dużo Majka i inne dzieci z tej książki miały obowiązków, jak ciężko pracowały. Ale też duża część uroku tej książki to właśnie to ukazanie, jak żyły dzieci kiedyś, jak świat wyglądał inaczej, kiedy wodę trzeba było nosić ze studni, a telewizję można było oglądać tylko w szkolnej świetlicy. To, co mnie w Majce porusza najbardziej już jako osobę dorosłą to ukazanie kruchych, delikatnych relacji między dziećmi, tego, jak nieraz skomplikowane jest zawieranie i utrzymywanie przyjaźni, kiedy jest się dzieckiem. Majka jest też zupełnie niewyidealizowaną postacią, ma różne słabości, wątpliwości, nie jest idealną uczennicą, a jednocześnie kiedy dziś o niej czytam to widzę, jak bardzo jest empatyczna i wrażliwa. Zamierzam tę książkę podsunąć mojej bratanicy Majce i przekonać się, na ile ta książka będzie dla niej ciekawa i zrozumiała.

Moja ocena tej książki jest totalnie subiektywna, gdyż była to jedna z moich ukochanych książek z dzieciństwa, dziś powróciłam do niej po latach z niezwykłym wzruszeniem. Ta książka była w moim domu jako książka z dzieciństwa jeszcze mojej mamy i pamiętam, że już wtedy dla mnie była totalnie niedzisiejsza, mimo, że sama, tak jak tytułowa Majka, wychowywałam się na wsi i moi...

Fajne wspomnienie z dzieciństwa :)

Fajne wspomnienie z dzieciństwa :)

"Majka z Siwego Brzegu", Miry Jaworczakowej, to opowieść o dziewczynce z prowincji, jej dzieciństwie, przyjaźniach. Ciepła książeczka.

"Ale się narobili! I to wszyscy: mama pokoje wypucowała, że wydaje się teraz, jakby każdy przedmiot w nich świecił, jakby słońce całą swoją wiosenną jasnością wpadło do domu przez umyte szyby; ojciec piwnicę i przybudówkę na narzędzia oporządził, a Jasiek z Majką... no, proszę, niechby kto ten strych zobaczył, jak się na nim czysto zrobiło! Majka sama własnoręcznie wszystek kurz wymiotła, wszystkie śmeicie i pajęczyny precz wyrzuciła.
Takie to wiosenne porządki. Mama już o swoim ogródku rozmyśla z upodobaniem, bo miło jej zawsze, gdy w nim kwiaty dobrze wyrosną, i miło, gdy sąsiadki, jak co roku, będą nad nim cudowały:
- Nagórna ma złote ręce! Ciasto jak wypiecze, zawsze udane; kwiaty przy domu piękne do podziwu! Powiedziałabyś, Michasiu, jak to robisz..."

"Majka z Siwego Brzegu", Miry Jaworczakowej, to opowieść o dziewczynce z prowincji, jej dzieciństwie, przyjaźniach. Ciepła książeczka.

"Ale się narobili! I to wszyscy: mama pokoje wypucowała, że wydaje się teraz, jakby każdy przedmiot w nich świecił, jakby słońce całą swoją wiosenną jasnością wpadło do domu przez umyte szyby; ojciec piwnicę i przybudówkę na narzędzia...

Kocham!!! Najlepsza ksiąka z dzieciństwa

Kocham!!! Najlepsza ksiąka z dzieciństwa

super powieść!!!!!!!! polecam szczególnie młodszym czytelnikom:)

super powieść!!!!!!!! polecam szczególnie młodszym czytelnikom:)

Bardzo przyjemna lektura, która zapadła mi w pamięć z dzieciństwa. Z chęcią przeczytam ją ponownie :)

Bardzo przyjemna lektura, która zapadła mi w pamięć z dzieciństwa. Z chęcią przeczytam ją ponownie :)