"Po słonecznej stronie" to moja pierwsza książka Miry Jaworczakowej.
Książka opowiada przede wszystkim o pierwszej, i na dodatek nieszczęśliwej miłości Hanki, przyjaźni narażonej na próbę, relacji Hanki z siostrami i rodzicami. Ot, jak to w tego typu książkach, zwykłe i codzienne życie.
Hanka, główna bohaterka była przez większą część książki mocno irytująca. Straszna egoistka, która myślała tylko o sobie i swoich sprawach, nie interesowała się problemami swojej najlepszej przyjaciółki ani młodszej siostry.
Ubawiłam się, gdy chłopak w którym była zakochana otworzył się przed nią i opowiedział jej o rozwodzie swoich rodziców, a ta była zła, że co ją to obchodzi, przecież powinien myśleć tylko o sobie i o niej 🤦🏼‍♀️
Dopiero pod wpływem nowej znajomości, zaczęła powoli przeobrażać się w jako takiego człowieka, jednak mimo to nie zdążyłam jej polubić, bo w między czasie dotarłam do końca książki 🙈
Jest to książeczka na jeden wieczór, niezbyt wymagająca, taka typowa młodzieżówka.
Na razie z tych wszystkich starszych polskich książek dla młodzieży podobała mi się najmniej z racji właśnie tej irytującej Hanki, ale może ja jestem już po prostu za stara 🙈😂

"Po słonecznej stronie" to moja pierwsza książka Miry Jaworczakowej.
Książka opowiada przede wszystkim o pierwszej, i na dodatek nieszczęśliwej miłości Hanki, przyjaźni narażonej na próbę, relacji Hanki z siostrami i rodzicami. Ot, jak to w tego typu książkach, zwykłe i codzienne życie.
Hanka, główna bohaterka była przez większą część książki mocno irytująca. Straszna...

To książki z mojej młodości, czytam teraz wnukom

To książki z mojej młodości, czytam teraz wnukom

Mimo że należę już do innej grupy wiekowej, wciąż lubię czytać książki o nastolatkach i dla nich - może dlatego, że często reagują o wiele bardziej emocjonalnie, a przy tym wszystko jeszcze przed nimi. Mają czas, dużo czasu, także na to, by naprawić błędy... Lubię zarówno powieści powstające współcześnie, jak i te z moich nastoletnich czasów, a nawet znacznie wcześniejszych.

Powieść Jaworczakowej udowadnia, że nawet to, co powstało kilkadziesiąt lat temu, pod wieloma względami wciąż może być aktualne. Owszem, zmieniła się obyczajowość, mentalność młodych ludzi, ale jednak wiele problemów nadal istnieje - pierwsza miłość, szczęśliwa lub wręcz przeciwnie, poczucie niezrozumienia w rodzinie, samotność, przyjaźnie, bunt, lęk. To się nigdy nie zmieni.

"Po słonecznej stronie" to bardzo dobra książka, mimo że momentami wydawała mi się trochę naiwna i mocno niedzisiejsza. Da się wyczuć, że powstała dawno temu, niektóre rzeczy są staroświeckie, inne niż teraz. Świat poszedł naprzód, obyczaje się zmieniły, ale to nie znaczy, że należy przekreślić przeszłość i o niej zapomnieć. Czytajmy takie "ramotki" i przekonajmy się, jak czuły i myślały poprzednie pokolenia. Naprawdę warto.

Mimo że należę już do innej grupy wiekowej, wciąż lubię czytać książki o nastolatkach i dla nich - może dlatego, że często reagują o wiele bardziej emocjonalnie, a przy tym wszystko jeszcze przed nimi. Mają czas, dużo czasu, także na to, by naprawić błędy... Lubię zarówno powieści powstające współcześnie, jak i te z moich nastoletnich czasów, a nawet znacznie...

Dawno się tak nie uśmiałam! Wiem, że nie powinnam, ale to było silniejsze ode mnie. Główna bohaterka opisuje swoje życie uczuciowe. Wiem, że dawniej było inaczej, nie otaczał nas wszechobecny seks a związki były głównie platoniczne. Ale muszę przyznać, że pisania w tak naiwny sposób to ja dawno nie widziałam. Było to pisanie w stylu: "Och! On mnie pocałował! Och, trzyma mnie za rękę!. I te rozmowy między dziewczynami. Na dłuższą metę to śmieszy, ale i staje się troszeczkę irytujące.
To też opowieść o czasach PRL-u o tym jak się żyło, jakie mieli zwyczaje ludzie, którzy wtedy byli dziećmi, dorastali czy byli dorośli.
Myślę, że mogę dać duży plus za to, że się przyjemnie czytało.
Hania to nastolatka, która przeżywa pierwsze zakochanie, niestety jest to miłość czysto platoniczna- Andrzej po prostu ją lubi. Hania przeżywa duże rozczarowanie gdy jej miłość wiąże się z jej przyjaciółką. I tutaj znów różnica między dzisiejszymi czasami ( pierwsze wydanie książki pochodzi z 1964 roku). Dziś rywalki nie przebierały by w środkach aby sobie dopiec, zemścić się. Nie twierdzę że wcześniej by się tak wydarzyło, ale jednak dawniej było po prostu inaczej, Czy lepiej? Nie da się tego całkowicie stwierdzić- plusy są zarówno po jednej, jak i po drugiej stronie.

http://www.recenzjeknigoholiczki.blogspot.com/2013/07/po-soneczej-stronie-mira-jaworczakowa.html

Dawno się tak nie uśmiałam! Wiem, że nie powinnam, ale to było silniejsze ode mnie. Główna bohaterka opisuje swoje życie uczuciowe. Wiem, że dawniej było inaczej, nie otaczał nas wszechobecny seks a związki były głównie platoniczne. Ale muszę przyznać, że pisania w tak naiwny sposób to ja dawno nie widziałam. Było to pisanie w stylu: "Och! On mnie pocałował! Och, trzyma...

Lata 70-te.Matka 3 córek jest zawstydzona,że poszła do fryzjera i ładnie wygląda.Jest zła,gdy córki wyciągają pomadkę (otrzymaną od męża na imieniny) i każą jej umalować usta.Oj śmieszne czasy

Lata 70-te.Matka 3 córek jest zawstydzona,że poszła do fryzjera i ładnie wygląda.Jest zła,gdy córki wyciągają pomadkę (otrzymaną od męża na imieniny) i każą jej umalować usta.Oj śmieszne czasy