Magdalena Kicińska

12 opowieści ludzi w wieku od 19 do 64 lat, pokazujących przekrój przez życie w "domu w butelce". Można wyczuć, jaki mają stosunek do życia z pijącą matką, ojcem lub bratem. Jak wpływa na ich punkt widzenia terapia, a jak jej brak. Jak odcinają się od alkoholika i poczucia odpowiedzialności za jego stan, na który w rzeczywistości nie mają wpływu. Wstrząsające, pomocne, miejscami szokujące, pouczające. Czasem wypowiadają słowa i pokazują obrazy, które są zbliżone do moich doświadczeń. Podnoszą ciężką, ciemną zasłonę za którą skrywają swoje sekrety. Niektórzy są w terapii 10 lat, czasem po 3 z kolei terapii, korzystają z behawioralnej, używającej schematów, czasem nie jest powiedziane jakiego typu. Ważna jest świadomość, że zdrowienie dorosłego, któremu nie wolno było być dzieckiem w alkoholowym domu, to długotrwały, ale opłacalny proces. Książka pomocna w pracy nad sobą, także w terapii. Ciężka, nie da się przeczytać jednym tchem.