Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Niesamowita. Zakręcona zabawna, poprzeplatana, wzruszająca. Piękne zakończenie.

Niesamowita. Zakręcona zabawna, poprzeplatana, wzruszająca. Piękne zakończenie.

Niesamowicie wciągająca pozycja. Wartka akcja z konstrukcją rzucającą podejrzenia na postaci w takiej kolejności, w jakiej się pojawiają. Nie zadręcza koszmarnie długimi opisami, nie utrudnia zrozumienia, choć jest złożona. Połączona z wątkiem romantycznym i poczuciem humoru stanowi wspaniałą lekturę na każdą wolną chwilę.

Niesamowicie wciągająca pozycja. Wartka akcja z konstrukcją rzucającą podejrzenia na postaci w takiej kolejności, w jakiej się pojawiają. Nie zadręcza koszmarnie długimi opisami, nie utrudnia zrozumienia, choć jest złożona. Połączona z wątkiem romantycznym i poczuciem humoru stanowi wspaniałą lekturę na każdą wolną chwilę.

Choć akcja w tej części jest znacznie bardziej wartka, to tę część czytało mi się znacznie gorzej niż poprzednie. Strasznie mi się dłużyła.

Choć akcja w tej części jest znacznie bardziej wartka, to tę część czytało mi się znacznie gorzej niż poprzednie. Strasznie mi się dłużyła.

Nie wiem, w którym momencie mi się skończyła. Kolejny epizod niesamowitej opowieści. Mniej porywający przez znaczne retrospekcje, ale intrygujący na zakończenie. Gdy ją przeczytałem, stwierdziłem, że Zafón musi być złośliwy, skoro twierdzi, że to jest dopiero początek i każe nam czekać na kolejną część. Na pewno będę niecierpliwy do momentu jej wydania.

Nie wiem, w którym momencie mi się skończyła. Kolejny epizod niesamowitej opowieści. Mniej porywający przez znaczne retrospekcje, ale intrygujący na zakończenie. Gdy ją przeczytałem, stwierdziłem, że Zafón musi być złośliwy, skoro twierdzi, że to jest dopiero początek i każe nam czekać na kolejną część. Na pewno będę niecierpliwy do momentu jej wydania.

Bardzo lekka i krótka książka. Czyta się szybko i przyjemnie (na tyle, na ile przyjemne może być morderstwo). Napisana jest w sposób niezbyt drobiazgowy, dzięki czemu trzyma napięcie i prowadzi jak za rączkę z ciekawością w kolejne rozdziały. Zakończenie zbiło mnie z tropu. Nie spodziewałem się zupełnie.

Bardzo lekka i krótka książka. Czyta się szybko i przyjemnie (na tyle, na ile przyjemne może być morderstwo). Napisana jest w sposób niezbyt drobiazgowy, dzięki czemu trzyma napięcie i prowadzi jak za rączkę z ciekawością w kolejne rozdziały. Zakończenie zbiło mnie z tropu. Nie spodziewałem się zupełnie.

Obejrzawszy najpierw ekranizację i oceniają ów epizod przygód młodych czarodziejów po niej, stwierdzić można, że jest on niesamowicie nudny, melodramatyczny i niemal w ogóle nie magiczny. Tymczasem lektura książki, choć momentami mogła wydać się nużąca i rozciągnięta (temat balu, pierwsze zadania w Turnieju), nagle zmienia się w porywającą, dynamiczną i przyklejającą nos do nośnika, na którym się ów tytuł pochłania. To najbardziej emocjonująca i wzruszająca część, póki co. Być może po lekturze kolejnej, zmienię zdanie. Obecnie, jestem "oczarowany".

Obejrzawszy najpierw ekranizację i oceniają ów epizod przygód młodych czarodziejów po niej, stwierdzić można, że jest on niesamowicie nudny, melodramatyczny i niemal w ogóle nie magiczny. Tymczasem lektura książki, choć momentami mogła wydać się nużąca i rozciągnięta (temat balu, pierwsze zadania w Turnieju), nagle zmienia się w porywającą, dynamiczną i przyklejającą nos do...

Kolejna cegłówka, którą pochłonąłem momentalnie. Wspaniała lektura. Potwierdza to, co mówi się odkąd istnieją ekranizacje - lepiej najpierw przeczytać książkę. Wówczas człowiek dowiaduje się wszystkiego. Film przeinacza i znacznie modyfikuje opowieść, a najdrobniejsze niuanse umykają uwadze, przez co chwieje się oś, która utrzymuje zainteresowanie.

Seria o Harrym Potterze powinna mieć na okładce ogromne ostrzeżenie o możliwości padnięcia ofiarą tego złodzieja czasu.

Momentami zaczynałem się zastanawiać nad tym, czemu Rowling napisała niektóre sceny tak, a nie inaczej. Pomimo tego, kolejna wspaniała pozycja w mojej e-biblioteczce.

Kolejna cegłówka, którą pochłonąłem momentalnie. Wspaniała lektura. Potwierdza to, co mówi się odkąd istnieją ekranizacje - lepiej najpierw przeczytać książkę. Wówczas człowiek dowiaduje się wszystkiego. Film przeinacza i znacznie modyfikuje opowieść, a najdrobniejsze niuanse umykają uwadze, przez co chwieje się oś, która utrzymuje zainteresowanie.

Seria o Harrym Potterze...

Intrygująca opowieść stała się jeszcze lepsza w drugim tomie serii. Dwa dni na "cegłówkę"? Zdecydowanie jest to wspaniała lektura.

Intrygująca opowieść stała się jeszcze lepsza w drugim tomie serii. Dwa dni na "cegłówkę"? Zdecydowanie jest to wspaniała lektura.

Potrzebowałem lekkiej lektury dla rozrywki i oto, co przyszło mi przeczytać.

Nie ma jak wyrabiać sobie zdanie samemu po latach, a nie pod wpływem fali.

Bardzo sympatyczna opowieść. Autorka ma talent, choć słownictwo raczej ubogie. Domyślam się, że z myślą o młodszej widowni, opisy celowo są ograniczane do minimum, dzięki czemu akcja jest tak wartka.

Potrzebowałem lekkiej lektury dla rozrywki i oto, co przyszło mi przeczytać.

Nie ma jak wyrabiać sobie zdanie samemu po latach, a nie pod wpływem fali.

Bardzo sympatyczna opowieść. Autorka ma talent, choć słownictwo raczej ubogie. Domyślam się, że z myślą o młodszej widowni, opisy celowo są ograniczane do minimum, dzięki czemu akcja jest tak wartka.

Przez takie książki człowiek zaczyna wyglądać w oczach innych jak mól książkowy, choć uważa, że nie ma w tym cienia prawdy. To, co ma Zafon, to zdecydowanie talent literacki.

Wprawdzie prequel "Cienia wiatru" z początku intrygował mnie nieco mniej, zdecydowanie zbudował we mnie większe napięcie. Niełatwo powstrzymać się od porównania. Nie można jednak powiedzieć, czy dzieła Hiszpana były budowane identycznie, wg określonego schematu. Wciąż można zostać zaskoczonym.

Nie potrafię jednak powiedzieć, czy jest to książka lepsza, czy gorsza. Moim zdaniem, jednakowo rewelacyjna. Po jej lekturze wciąż nie mogę ogarnąć myśli.

Przez takie książki człowiek zaczyna wyglądać w oczach innych jak mól książkowy, choć uważa, że nie ma w tym cienia prawdy. To, co ma Zafon, to zdecydowanie talent literacki.

Wprawdzie prequel "Cienia wiatru" z początku intrygował mnie nieco mniej, zdecydowanie zbudował we mnie większe napięcie. Niełatwo powstrzymać się od porównania. Nie można jednak powiedzieć, czy...