Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Polecam szczególnie tym ludziom, którzy zapomnieli kim są, skąd pochodzą. I oby przypomnieli sobie ludzi, którzy walczyli o naszą ojczyznę, słowem i czynem a także tych, którzy sprzedali ją dla doraźnych osobistych celów. Treści opowiadań wyjątkowo na czasie.

Polecam szczególnie tym ludziom, którzy zapomnieli kim są, skąd pochodzą. I oby przypomnieli sobie ludzi, którzy walczyli o naszą ojczyznę, słowem i czynem a także tych, którzy sprzedali ją dla doraźnych osobistych celów. Treści opowiadań wyjątkowo na czasie.

Zaskakujący i ciekawy kryminał lecz momentami mocno obsceniczny. Język jakim posługuje się autor jest współczesny, chociaż akcja powieści rozgrywa się w ostatnich miesiącach 1799 roku, kiedy cała Barcelona szykuje się do obchodów początku nowego wieku. Autor nie wzbrania się również przed używaniem wulgarnych słów, być może chodziło o podkreślenie degrengolady i libertynizmu sfer arystokratycznych i wysoko postawionych urzędników państwowych, w tym wypadku, wymiaru sprawiedliwości, za rządów Burbonów.
Tutaj nie liczy się człowiek, tylko miłosne podboje, synekury, zdobycie majątku wszelkimi sposobami i uzyskanie wysokiej pozycji w hierarchii. Kopanie dołków pod przeciwnikiem jest na porządku dziennym, wśród umizgów i ukłonów toczy się bezwzględna walka a w alkowach rozpustne życie. Natomiast przykład nieszczęsnego poety, Andreu Perramona, pokazuje, że nie chodzi o wykrycie prawdy, kto zamordował słowika Orleanu, francuskiej śpiewaczki, lecz jej zatuszowanie, aby nie dopuścić do ujawnienia innego morderstwa. Jej śmierć to lawina tragicznych następstw. Trzymająca w napięciu historia, do końca czujemy kleszcze, które zaciskają się na prezesie Trybunału Królewskiego i na człowieku niewinnym, który stał się kozłem ofiarnym.
Polecam książkę, jednak ostrzegam,niektóre opisy mogą razić !. A co dopiero trzydziesci lat temu, kiedy została pierwszy raz wydana ?!

Zaskakujący i ciekawy kryminał lecz momentami mocno obsceniczny. Język jakim posługuje się autor jest współczesny, chociaż akcja powieści rozgrywa się w ostatnich miesiącach 1799 roku, kiedy cała Barcelona szykuje się do obchodów początku nowego wieku. Autor nie wzbrania się również przed używaniem wulgarnych słów, być może chodziło o podkreślenie degrengolady i...

Powieść znacznie ciekawsza niż druga część "Białego kapitana"( Okręty zbłąkane ).
Bohater, Polak, po odbyciu kary więzienia, zaciąga się na norweski szoner "Witeź" ,kapitana Olafa Nielsena. Tutaj zaczyna się jego podróż, burzliwa i tragiczna zarazem. Celem wyprawy jest handel z ludami północno-zachodniej Syberii, Samojedami. Ale żeby tam dotrzeć muszą pokonać Morze Norweskie, Barentsa i Karskie, pośród szalejących sztormów i niskiej temperatury. Nagrodą jest złoto, którym tubylcy płacą za towary , a z czasem własnoręczne jego wydobycie. Dla Białego kapitana ,podróż ta ma ma również wymiar moralny, chce odupić swój czyn, przykładnym życiem i ciężką pracą. Jednak na załogę czyha okrutna i niebezpieczna rzeczywistość.
Znajdziemy tu sporo akcentów patriotycznych, a Polacy przedstawieni są w pozytywnym świetle, w przeciwieństwie do innych nacji. Nie zabraknie również rozważań nad dobrem i złem oraz proces przemiany duchowej ludzi wcześniej skazanych. Biały kapitan nie potrafi jednak otworzyć serca na miłość.
Akcja "Białego kapitana"może czasami przewidywalna lecz jest znakomitym materiałem na film sensacyjno przygodowy. Swego czasu, utwory Ferdynarda Ossendowskiego cieszyły się ogromną popularnością , dorównującą powieściom Henryka Sienkiewicza.

Powieść znacznie ciekawsza niż druga część "Białego kapitana"( Okręty zbłąkane ).
Bohater, Polak, po odbyciu kary więzienia, zaciąga się na norweski szoner "Witeź" ,kapitana Olafa Nielsena. Tutaj zaczyna się jego podróż, burzliwa i tragiczna zarazem. Celem wyprawy jest handel z ludami północno-zachodniej Syberii, Samojedami. Ale żeby tam dotrzeć muszą pokonać Morze...

Biały kapitan,odpokutowując swoje przeszłe niechlubne czyny ciężką pracą, dochodzi do majątku. Zdegustowany światem, w którym rządzi pieniądz, nienawiść i podłość, w którym jedni się bogacą a inni popadają w skrajną nędzę , światem targanym wojną i rewolucjami, a bolszewizm zatacza coraz większe koła, postanawia założyć Krainę Wielkiej Odmiany, na dalekim Jukonie. Zabiera wszystkich chętnych do pracy nad wydobyciem złota, jednocześnie marząc aby Ci ludzie traktowali złoto jak środek do doskonalenia się a nie jako cel.
Wkrótce przekona się, czy jego idea zakorzeni się wśród mieszkańców osady. Tutaj również rozwiążą się sprawy uczuciowe, bo takie też nim targają.
Okręty zbłąkane to fikcyjna powieść nacechowana rozważaniami egzystencjalnymi oraz wartościami antykomunistycznymi i utopijnymi. Sam autor jest postacią wyjątkowo barwną, naukowiec i podróżnik, zagorzały antykomunista, walczący o uniezależnienie się narodów azjatyckich od rosyjskiego panowania. Dla rosyjskiego bolszewizmu wyjątkowo groźny wróg.
Sama powieść momentami jest ciekawa, momentami nuży , nie ma tu spektakularnych akcji a niektórzy bohaterowie komiczni . W dzisiejszej dobie powieść ta trąci nieco myszką, chociaż wartości w niej zawarte są ponadczasowe.

Biały kapitan,odpokutowując swoje przeszłe niechlubne czyny ciężką pracą, dochodzi do majątku. Zdegustowany światem, w którym rządzi pieniądz, nienawiść i podłość, w którym jedni się bogacą a inni popadają w skrajną nędzę , światem targanym wojną i rewolucjami, a bolszewizm zatacza coraz większe koła, postanawia założyć Krainę Wielkiej Odmiany, na dalekim Jukonie. Zabiera...