Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka skutecznie obrzydzona mi w trakcie studiów na filologii angielskiej. Pani doktor była śliniącą się erotomanką i w każdym zdaniu doszukiwała się podtekstów, a każdy rumieniec na twarzy bohaterów musiał mieć zabarwienie erotyczne. "Duma i uprzedzenie" wpadła mi w ręce na lotnisku, kupiłem, aby zabić czas w trakcie lotu i okazała się całkiem przyjemną lekturą. Miło, w czasach gdy wszystko jest otwarte i ogólnie dostępne, poczytać o konwenansach, skromności, hamowaniu uczuć... Taka opowieść ze starych, może lepszych czasów. Czytało się przyjemnie, a klątwa ze studiów odczarowana.
P.S. Ogromny plus za piękne wydanie.

Książka skutecznie obrzydzona mi w trakcie studiów na filologii angielskiej. Pani doktor była śliniącą się erotomanką i w każdym zdaniu doszukiwała się podtekstów, a każdy rumieniec na twarzy bohaterów musiał mieć zabarwienie erotyczne. "Duma i uprzedzenie" wpadła mi w ręce na lotnisku, kupiłem, aby zabić czas w trakcie lotu i okazała się całkiem przyjemną lekturą. Miło, w...

Bardzo dobry kryminał utrzymany w dość mrocznej tonacji. Przyjemnie wraz z Mockiem i Anwaldtem przemykać uliczkami Wrocławia, tropiąc mordercę, którego misja sięga XII wieku. Krajewski stanowczo na duży plus.

Bardzo dobry kryminał utrzymany w dość mrocznej tonacji. Przyjemnie wraz z Mockiem i Anwaldtem przemykać uliczkami Wrocławia, tropiąc mordercę, którego misja sięga XII wieku. Krajewski stanowczo na duży plus.

Szczygielski po raz kolejny nie zawodzi. Każdy temat którego ten facet się dotknie, obraca się w złoto. Tym razem źródłem inspiracji jest mitologia słowiańska, tak mało znana i doceniania. Każdy z nas zna bogów greckich i rzymskich, a co wiemy o wierzeniach naszych praprzodków? Tytułowa Królowa Wody pokolenie po pokoleniu upomina się o swoje, a dopiero temperamentna Aga mierzy się z boginią i... ale o tym musicie przeczytać sami. Jak zawsze historia wciąga od pierwszej strony, bohaterowie są wyraziści i bliscy współczesnemu czytelnikowi. Świetne pióro, błyskotliwy humor - te wszystkie znaki rozpoznawcze czynią ze Szczygielskiego markę samą w sobie, a po jego powieści można sięgać w ciemno. Polecam!

Szczygielski po raz kolejny nie zawodzi. Każdy temat którego ten facet się dotknie, obraca się w złoto. Tym razem źródłem inspiracji jest mitologia słowiańska, tak mało znana i doceniania. Każdy z nas zna bogów greckich i rzymskich, a co wiemy o wierzeniach naszych praprzodków? Tytułowa Królowa Wody pokolenie po pokoleniu upomina się o swoje, a dopiero temperamentna Aga...

Królowa kryminału jak zwykle w formie. Tym razem akcja rozgrywa się wśród wykopalisk, a ofiarą jest młoda kobieta. Niezastąpiony Hercules Poirot tradycyjnie zmierzy się z zagadką niemożliwą do rozwiązania i w swój genialny sposób będzie dociekał prawdy. W zasadzie każda książka Christie to strzał w dziesiątkę, tutaj dodatkowym smaczkiem jest przeniesienie akcji w tropiki - idealna lektura na letnie dni :)

Królowa kryminału jak zwykle w formie. Tym razem akcja rozgrywa się wśród wykopalisk, a ofiarą jest młoda kobieta. Niezastąpiony Hercules Poirot tradycyjnie zmierzy się z zagadką niemożliwą do rozwiązania i w swój genialny sposób będzie dociekał prawdy. W zasadzie każda książka Christie to strzał w dziesiątkę, tutaj dodatkowym smaczkiem jest przeniesienie akcji w tropiki -...

Czytanie zbioru przypomina zbieranie zbitego talerza - niby są podobne fragmenty, ale już nigdy nie utworzą całości. Zbiór felietonów, przemówień i przemyśleń z różnych okresów - część myśli adekwatna tylko do konkretnych sytuacji i bez znajomości kontekstu niezrozumiała dla czytelnika, część prawd uniwersalnych, Vonnegut jak zawsze jest świetnym obserwatorem i komentatorem rzeczywistości. Całość dość strawna - może być.

Czytanie zbioru przypomina zbieranie zbitego talerza - niby są podobne fragmenty, ale już nigdy nie utworzą całości. Zbiór felietonów, przemówień i przemyśleń z różnych okresów - część myśli adekwatna tylko do konkretnych sytuacji i bez znajomości kontekstu niezrozumiała dla czytelnika, część prawd uniwersalnych, Vonnegut jak zawsze jest świetnym obserwatorem i komentatorem...

Co siedzi u tego człowieka w głowie jest dla mnie nie do pojęcia :) "Odprysk" to chyba najbardziej pogmatwana książka jaką czytałem. Czyta się ją szybko, ale trzeba się bardzo skupić, bo całość przypomina zagadkę, lub grę, którą Autor podejmuje z czytelnikiem. Zastanawiałem się czy zgodziłbym się na wymazanie złych wspomnień kosztem utraty tych dobrych. Moja odpowiedź to zdecydowanie NIE! To wspomnienia kształtują nas i naszą osobowość, to dzięki nim mamy tożsamość i (nawet jeżeli o czymś chcemy bardzo zapomnieć) wyciągamy z nich życiowe lekcje. Pan Sebastian udowadnia, że człowiek bez wspomnień jest nikim, a robi to w naprawdę fajny sposób. Książka dziwna, elektryzująca, budząca zdziwienie i po prostu dobra. Warto poświęcić jej czas.

Co siedzi u tego człowieka w głowie jest dla mnie nie do pojęcia :) "Odprysk" to chyba najbardziej pogmatwana książka jaką czytałem. Czyta się ją szybko, ale trzeba się bardzo skupić, bo całość przypomina zagadkę, lub grę, którą Autor podejmuje z czytelnikiem. Zastanawiałem się czy zgodziłbym się na wymazanie złych wspomnień kosztem utraty tych dobrych. Moja odpowiedź to...

Książkę dosłownie pochłonąłem - ciekawa zagadka kryminalna wciąga od pierwszej strony i w zasadzie można się od niej oderwać dopiero kończąc. Harry Hole to człowiek po przejściach i nie jest to postać krystaliczna, ale dzięki temu jest bardziej naturalny i prawdziwy. Ogromnym plusem były opisy Sydney - chwilami miało się wrażenie, że opisywane miejsca i wydarzenia widzi się na własne oczy. Jo Nesbo bardzo na tak, pora sięgać po kolejne tomy. Polecam!

Książkę dosłownie pochłonąłem - ciekawa zagadka kryminalna wciąga od pierwszej strony i w zasadzie można się od niej oderwać dopiero kończąc. Harry Hole to człowiek po przejściach i nie jest to postać krystaliczna, ale dzięki temu jest bardziej naturalny i prawdziwy. Ogromnym plusem były opisy Sydney - chwilami miało się wrażenie, że opisywane miejsca i wydarzenia widzi się...

Omega jest mega!
Przeczytałem pierwszą książkę Szczygielskiego dopiero teraz, po wydaniu wznowienia. Już swoją pierwszą powieścią ustawił się na pozycji jednego z najlepszych pisarzy dla dzieci i młodzieży w tym kraju, a pewnie i w sporej części Europy. Jego książki są po prostu mądre, pokazują dzieci, takimi jakie są naprawdę - szczerymi aż do bólu i nie zawsze potrafiącymi trzymać język za zębami, a jednak pełnymi marzeń, nadziei i lęków. Joanna to dość samotna dziewczynka, a jej rodzice się rozwodzą. Prawdziwa sobą jest w internecie gdzie działa pod pseudonimem "Omega". W dniu urodzin dostaje link do gry komputerowej i... tu zaczyna się cała przygoda. Nie miałem przyjemności czytać pierwotnego wydania, to z 2019 jest zmienione, Autor nawiązał trochę do wydarzeń politycznych, niemniej zrobił to w subtelny sposób. Standardowo dobry język i ciekawa fabuła, pan Marcin po raz kolejny mnie nie zawiódł i ja, stary koń, czuję się jak przedstawiciel młodzieży :)

Omega jest mega!
Przeczytałem pierwszą książkę Szczygielskiego dopiero teraz, po wydaniu wznowienia. Już swoją pierwszą powieścią ustawił się na pozycji jednego z najlepszych pisarzy dla dzieci i młodzieży w tym kraju, a pewnie i w sporej części Europy. Jego książki są po prostu mądre, pokazują dzieci, takimi jakie są naprawdę - szczerymi aż do bólu i nie zawsze...

Zarówno książka, jak i bohaterka przypadły mi do gustu. Każdy, kto zna chociaż jednego "mohera" odnajdzie w nim ślady pani Wilkońskiej. Bohaterka jest bezpardonowa i uważa, że z racji wieku, wszystko jej wypada. Naraża się tym samym na śmieszność i wprawia innych w zakłopotanie. Rozwiązując zagadkę kryminalną, kieruje się tymi samymi zasadami co w życiu - twardymi łokciami i wyćwiczonym przez lata głosem. Autor ma świetne poczucie humoru i potrafi podzielić się nim z Czytelnikami. Każdy kto szuka literatury wysokich lotów - zawiedzie się. Osoby szukające książki na kilka godzin, miłego czytadła do oderwania się od codzienności - powinny być zadowolone.

Zarówno książka, jak i bohaterka przypadły mi do gustu. Każdy, kto zna chociaż jednego "mohera" odnajdzie w nim ślady pani Wilkońskiej. Bohaterka jest bezpardonowa i uważa, że z racji wieku, wszystko jej wypada. Naraża się tym samym na śmieszność i wprawia innych w zakłopotanie. Rozwiązując zagadkę kryminalną, kieruje się tymi samymi zasadami co w życiu - twardymi łokciami...

Wspaniale jest razem z Wiedźminem przemierzać knieje i bezdroża w poszukiwaniu jego przeznaczenia - Ciri. Znakomita kompania i mrożące krew w żyłach przygody zapewniają świetną rozrywkę i ciężko się od książki oderwać. Przygody Ciri i bandy Szczurów są równie emocjonujące. Nigdy nie sądziłem, że aż tak może spodobać mi się coś z gatunku fantasy. Sapkowski zrobił kawał dobrej roboty. Kolejnym wątkiem wartym uwagi jest wątek magiczny. Jako fan Harry'ego Pottera szybko polubiłem świat czarodziejów opisany w sadze Sapkowskiego, a postępki czarodziejek mogą być naprawdę kontrowersyjne i zabawne. Bardzo polecam i chwytam za kolejną część!

Wspaniale jest razem z Wiedźminem przemierzać knieje i bezdroża w poszukiwaniu jego przeznaczenia - Ciri. Znakomita kompania i mrożące krew w żyłach przygody zapewniają świetną rozrywkę i ciężko się od książki oderwać. Przygody Ciri i bandy Szczurów są równie emocjonujące. Nigdy nie sądziłem, że aż tak może spodobać mi się coś z gatunku fantasy. Sapkowski zrobił kawał...