Wszelkie porównania do Crichtona są nieporozumieniem. Crichton (w każdym razie w swych najlepszych latach) pisał o zagrożeniach wynikających z pychy, której nie potrafi się wyzbyć nauka, używając pretekstu w postaci sensacyjnej lub przygodowej fabuły. McEuen popełnił miałką sensacyjną fabułkę z pęknięciami logicznymi i papierowymi postaciami, sięgając po pretekst w postaci nauki. Bardzo słabe.

Wszelkie porównania do Crichtona są nieporozumieniem. Crichton (w każdym razie w swych najlepszych latach) pisał o zagrożeniach wynikających z pychy, której nie potrafi się wyzbyć nauka, używając pretekstu w postaci sensacyjnej lub przygodowej fabuły. McEuen popełnił miałką sensacyjną fabułkę z pęknięciami logicznymi i papierowymi postaciami, sięgając po pretekst w postaci...

Ostra jazda bez trzymanki! Akcja "Spirali" nieustannie zaskakuje, prowadząc do niespodziewanych wydarzeń, bohaterów i miejsc. Zagrożeniem dla ludzkości może stać się zmutowany grzyb, który szybko rozprzestrzeni się po świecie dzięki wiatrowi, ptakom (powtarza się motyw przelatujących gęsi) i ...pełzaczom, mikroskopijnym procesorom. Do biologii syntetycznej ma należeć nasza przyszłość. Tylko znalezienie antidotum zdoła uratować świat przed zagładą... Czy tym razem dobro zwycięży? Czy sympatyczni bohaterowie przeżyją w nierównej walce, pokonają zagrożenie? Do końca powieści czytelnik ma wątpliwości, wydarzenia oszałamiają, przykuwają uwagę, trzymają w nieustannym napięciu. Wśród wielu podobnych tekstów ten wyróżnia się nieschematycznością (choć brak tu zniuansowania dobra i zła),tempem fabuły i niebanalnym pomysłem - oby nie proroczym - na opis końca świata.

Ostra jazda bez trzymanki! Akcja "Spirali" nieustannie zaskakuje, prowadząc do niespodziewanych wydarzeń, bohaterów i miejsc. Zagrożeniem dla ludzkości może stać się zmutowany grzyb, który szybko rozprzestrzeni się po świecie dzięki wiatrowi, ptakom (powtarza się motyw przelatujących gęsi) i ...pełzaczom, mikroskopijnym procesorom. Do biologii syntetycznej ma należeć nasza...

Zgrabnie napisany thriller akurat na wakacyjne wieczory. Akcja bardzo dynamiczna, ciekawe wątki naukowe. W warstwie obyczajowej mocno przesłodzony, ale to w takich powieściach standard. No i sami skończeni bohaterowie od 9 latka po staruszka. Chociaż może potrzeba takich wzorców w społeczeństwie...

Zgrabnie napisany thriller akurat na wakacyjne wieczory. Akcja bardzo dynamiczna, ciekawe wątki naukowe. W warstwie obyczajowej mocno przesłodzony, ale to w takich powieściach standard. No i sami skończeni bohaterowie od 9 latka po staruszka. Chociaż może potrzeba takich wzorców w społeczeństwie...

Czytając "Spiralę" miałem wrażenie, że skądś znam taki schemat prowadzenia historii. Widać, że autor jest debiutantem i nawet można się domyślić jakimi nazwiskami się inspirował. Mimo to historia wciąga i od książki trudno się oderwać. Naprawdę nie wiem kiedy minęło te prawie 300 stron. Ma ona liczne wady, fabuła jest nieco naciągana, ale wcale się tego nie zauważa. Moim zdaniem warto zapoznać się z historią śmiertelnego wirusa z geopolityką w tle.

Czytając "Spiralę" miałem wrażenie, że skądś znam taki schemat prowadzenia historii. Widać, że autor jest debiutantem i nawet można się domyślić jakimi nazwiskami się inspirował. Mimo to historia wciąga i od książki trudno się oderwać. Naprawdę nie wiem kiedy minęło te prawie 300 stron. Ma ona liczne wady, fabuła jest nieco naciągana, ale wcale się tego nie zauważa. Moim...

Dawno nie przeczytałam tak absurdalnie wciągającej książki. Dopóki jej nie skończyłam nie mogłam funkcjonować w świecie rzeczywistym. Zostawiła we mnie ślad wspaniałości.
Trafiła na pewno w grono najlepszych książek, jakie przeczytałam. Za co?
Za oryginalną tematykę, ciekawie prowadzoną akcję, odpowiedni dobór słów, rezolutne pomysły, domieszkę różnych wtrąceń bez zbytniej przesady, sympatię do bohaterów, napięcie które wywołuje, za bycie wspaniałą!
Paul to mój nowy Michael Crichton, na pewno będę go śledzić.
Grzyby jeszcze nigdy nie fascynowały mnie tak jak teraz.

Dawno nie przeczytałam tak absurdalnie wciągającej książki. Dopóki jej nie skończyłam nie mogłam funkcjonować w świecie rzeczywistym. Zostawiła we mnie ślad wspaniałości.
Trafiła na pewno w grono najlepszych książek, jakie przeczytałam. Za co?
Za oryginalną tematykę, ciekawie prowadzoną akcję, odpowiedni dobór słów, rezolutne pomysły, domieszkę różnych wtrąceń bez zbytniej...

Jeśli chodzi o literaturę z gatunku thrillera medycznego to do tej pory miałem do czynienia z Palmerem, Cookiem, Gerritsen oraz innymi autorami, których naprawdę było mnóstwo, ale ta trójka to dla mnie klasyczny tryptyk , taki triumwirat, moja ,,Biblia” dobrego wciągającego Thrillera Medycznego. Ci Pisarze przedstawiali do tej pory to czego od nich oczekiwałem: dobra intryga, dużo terminów medycznych, częstych pomysłów na fabułę z pogranicza nawet science fiction gdzie, więcej było ,,fiction” niż ,,science” - raczej rzeczy typu co by było gdyby, medycznie możliwych do zrealizowania ale nie w tyk dziesięcioleciu lub nawet stuleciu. Ta przedstawiona przeze mnie trójka lubiła często dla równowagi dodawać wiele wątków miłosnych, lub takich gdzie wszystko zdaje się być skupione wokół jednej osoby lub garstki ludzi.


Tego co zwykle także oczekiwałem po książce : ,,Spirala: Paula McEuena” Pisarza dotąd kompletnie mi nieznanego, ale ciekawił i kusił opis książki z którego wynikało, że ludzkość 64 lata po II wojnie światowej będzie zmagała się z groźbą Pandemii nieznanym organizmem, który przeżył ten okres czasowy zachowany w postaci próbki w mosiężnym cylindrze, którego tajemnicę z kolei broni genialny Biolog molekularny , profesor i Noblista : Liam Connor. Trochę się obawiałem, czy nie zostanie to czasami przekombinowane, ale dla mnie ,,Spirala” P. McEuena okazała się totalnym super pozytywnym zaskoczeniem. Przeczytałem sporo thrillerów medycznych i naukowych, ale po raz pierwszy spotkałem się z tak rozsądnie i świetnie napisaną powieścią tego rodzaju. Co najważniejsze nie mamy tu do czynienia z bakterią bądź wirusem, ale wszyscy bohaterowie będą zmagać ze zmodyfikowanym genetycznie grzybem. Grzyb jest równie groźny jak wymienieni przeze mnie poprzednicy. Potrafi wypuszczać w powietrze miliardy zarodników, które w ciałach zwierząt, w prądach powietrznych potrafią się roznosić po całym świcie. I takim ultra-śmiercionośnym grzybem, z którym zmagali się Liam Connor , jego wnuczka Maggie, doktor fizyki i były wojskowy na misjach w Zatoce Perskiej – Jake, L. Dunne – prawa ręka prezydenta i spec od geopolityki był ,,UZUMAKI” z japońskiego ,,Spirala”.


Z krótkich rozdziałów wstępnych, które ukazują nam rzeczy mające miejsce na morzach Pacyfiku 64 lata przed główną akcją, wynika, że Liam Connor wtedy ok. 30 kilkuletni dobrze rokujący Mikolog specjalista od grzybów ,odkrył gatunek grzyba o dziwnych właściwościach, który nie tylko niszczył plantacje japońskich rolników, ale także prawie śmiertelnie zarażał i ranił ludzi, a był to : Fusarium Spirale. Patogen ten został zauważony przez japońskich naukowców, którzy dużo wcześniej niż lata 60-te zaczęli uprawiać inżynierię genetyczną. Zmodyfikowali go do swoich potrzeb, wprowadzili sztuczny, bardziej zjadliwy gen, przetestowali na tysiącach Chińskich jeńców i tak oto stworzyli śmiercionośną broń, coś o skale skal groźniejszego niż ,,grypa hiszpanka” z 1918r, Czy Ebola. Stworzyli ,,UZUMAKI”. Japończycy chcieli wygrać wojnę, chcieli zniszczyć ,,Zachód”, a takiej samobójczej misji miał się poddać Kitano, jeden z 7-miu Tokko – samurajów mających rozprzestrzenić tego grzyba na cały świat, a miały im w tym pomóc mosiężne cylindry z patogenem umieszczone – co jest trochę obrzydliwe: między paliczkami rąk. Liam powstrzymał Kitano, a co ważne dwa z 7-miu cylindrów przetrwały 64 lata, a Liam Connor trzymał to w ścisłej tajemnicy.



Postać Liama Connora – była szczególna – wprowadził nam całą akcję całą historię i stworzył podstawę do późniejszej fabuły. Jedyna wada: dla mnie zbyt szybko został uśmiercony przez Chińską prywatną zabójczynię : ,,Orchid”. Sprowokowała go , a ten chcąc chronić jedną z ostatnich fiolek z UZUMAKI skoczył z mostu : O ironio! Mimo wszystko była to postać odpowiedzialna i troszcząca się o bliskich, dobrze, że P.McEuen wykreował go jako Wiekowego Profesora i jeszcze na dodatek Noblistę – to dało Liamowi ostateczny charakter takiej ,,złotej , życiowej mądrości”.
Kolejny plus dla książki, chyba dla mnie najważniejszy: że autor łączy tutaj thriller medyczny z nauką, z fantastyką naukową. Nie ogranicza się do szpitali, sekcji zwłok itp. : jak przeważnie w thrillerach medycznych. ,,Spirala” McEuena to połączenie klasycznej medycyny z najnowszymi naukowymi osiągnięciami z fizyki, chemii , a przede wszystkim z Nanotechnologii. Cóż tu dużo mówić: autor trafił w moje gusta: Mikropełzacze – nanoroboty prawie niedostrzegalne dla ludzkiego oka, tak zaprogramowane aby przenosić ,,UZUMAKI” i rozpylać praktycznie na każdej powierzchni – wizja końca świata, w niepowołanych rękach mogłaby sprowadzić na świat zagładę. I tak się kończy ta powieść: okazało się, że Kitano wynajął ,,Orchid” by uwolniła go z więzienia. Chciał dostarczyć Chinom i Japonii fałszywe dowody na to, że USA posiada szczepionkę na ,,UZUMAKI” – skłócić ze sobą światowe mocarstwa, a w USA rozpylić ,,grzyba”. W końcu ,,wyszło” szydło z worka – jak to się mówi. Nie zależało mu na zemście na USA, tylko po prostu chciał już roznieść ,,UZUMAKI” wraz z prądem wietrznym na cały świat: to była jego misja, misja TOKKO – misja samuraja!



Warto zaznaczyć, że książka jest co jakiś czas tytułowana dużymi rozdziałami, przedstawiającymi kolejny dzień tygodnia i zatytułowanymi tak, by czytelnik wiedział co może go czekać. Wszystko się dzieje w przeciągu 5 dni, a ,,wsiąkając” lekturę miałem wrażenie, że to się ciągnie i ciągnie . Książka momentami mroczna, nawet opisami z horroru – wtedy jak ,,731 jednostka” znęcała się nad Chińskimi jeńcami – i tu plus za ten mroczny klimacik!
Książka z morałem: w dzisiejszych czasach i w przyszłości Broń atomowa nie będzie miała znaczenia: najważniejszy stanie się cichy zabójca: wirus, grzyb lub inny zmodyfikowany genetycznie patogen, który może zostać niezauważenie rozpylony przez kogokolwiek i zdziesiątkować ludzką populację.

Jeśli chodzi o literaturę z gatunku thrillera medycznego to do tej pory miałem do czynienia z Palmerem, Cookiem, Gerritsen oraz innymi autorami, których naprawdę było mnóstwo, ale ta trójka to dla mnie klasyczny tryptyk , taki triumwirat, moja ,,Biblia” dobrego wciągającego Thrillera Medycznego. Ci Pisarze przedstawiali do tej pory to czego od nich oczekiwałem: dobra...

Książka z typu tych co lubię bardzo:D Jak ktoś lubi wątki medyczne w książkach - lektura w sam raz. Polecam

Książka z typu tych co lubię bardzo:D Jak ktoś lubi wątki medyczne w książkach - lektura w sam raz. Polecam

Książkę dosłownie pochlonęłam,ciekawy temat i wartka akcja :)

Książkę dosłownie pochlonęłam,ciekawy temat i wartka akcja :)

Ciekawy thriller medyczny i kilkoma dobrymi wątkami. W przyszłości na pewno wrócę do tej książki.

Ciekawy thriller medyczny i kilkoma dobrymi wątkami. W przyszłości na pewno wrócę do tej książki.

Wciągający kryminał.

Wciągający kryminał.