Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jak to możliwe, że już Cię nie ma?- wyszeptał mistrz szermierki. Palcem przesunął po krawędziach portretu z prawej strony medalionu, następnie przeniósł go na lewo, by pogładzić jasny lok zajmujący niegdysiejsze miejsce jego portretu z młodości. Wzrok przeniósł znad medalionu na nocne niebo i powtórzył pytanie głośniej, z głębi duszy, jak gdyby błagał o odpowiedz: -Jak to możliwe, że już Cię nie ma?".

Jak to możliwe, że już Cię nie ma?- wyszeptał mistrz szermierki. Palcem przesunął po krawędziach portretu z prawej strony medalionu, następn...

-Nie martwiłoby mnie zwykłe zainteresowanie-wyjaśniła Anastasia pospiesznie.- Martwi mnie fakt, że wraz zakończeniem dzisiejszych lekcji aż piętnaścioro adeptów, trzynaście dziewcząt i dwóch chłopców, zgłosiło się do mnie pojedynczo, błagając o zaklęcie miłosne, które by pozwoliło usidlić Smoka Lankforda.

-Nie martwiłoby mnie zwykłe zainteresowanie-wyjaśniła Anastasia pospiesznie.- Martwi mnie fakt, że wraz zakończeniem dzisiejszych lekcji aż ...

-Widziałaś ostatnio Sama-Wiesz-Kogo? - spytała filuternie. -Masz na myśli Lorda Voldemorta? - zmarszczyłam brwi - Nie miałam tej przyjemności.

-Widziałaś ostatnio Sama-Wiesz-Kogo? - spytała filuternie. -Masz na myśli Lorda Voldemorta? - zmarszczyłam brwi - Nie miałam tej przyjemnośc...

-Na moje oko to wygląda jak łza. Czyż to możliwe, że gdzieś w głębi tego wyschniętego serca leży okruszek uczucia do tego, co minęło i co straciłeś?

-Na moje oko to wygląda jak łza. Czyż to możliwe, że gdzieś w głębi tego wyschniętego serca leży okruszek uczucia do tego, co minęło i co st...

Bryan poczuł nagły gniewu, a razem z nim jego ciało przeniknął żar. Działając zupełnie instynktownie, przybliżył się do aroganckiego strażnika. W głębi duszy wiedział, że jego ruchy są nienaturalnie szybkie, ale skupiał się tylko na jednej myśli, która była dla niego siłą napędową: Ten miecz należy do mnie. On nie ma do niego prawa.

Bryan poczuł nagły gniewu, a razem z nim jego ciało przeniknął żar. Działając zupełnie instynktownie, przybliżył się do aroganckiego strażni...

Czyli jednak w końcu się znalazł. I tym samym koło się zamknęło. Hugo Kleptoman przyniósł zaginiony pierścionek pani Ludwig.

Czyli jednak w końcu się znalazł. I tym samym koło się zamknęło. Hugo Kleptoman przyniósł zaginiony pierścionek pani Ludwig.

Ucieszyłem się, że znów jestem w swoim pokoju. Nic się w nim nie zmieniło. Natomiast miałem wrażenie - sam nie wiem - że ja jestem trochę inny. Nie umiem tego wyjaśnić. Czułem się tak, jakbym naprawdę zaczynał od nowa.

Ucieszyłem się, że znów jestem w swoim pokoju. Nic się w nim nie zmieniło. Natomiast miałem wrażenie - sam nie wiem - że ja jestem trochę in...