Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jesteśmy fikcją. Konstruujemy siebie ze słów.

Jesteśmy fikcją. Konstruujemy siebie ze słów.

Mogłam być kimś o wiele mniej osobnym. Kimś z ławicy, mrowiska, brzęczącego roju, szarpaną wiatrem cząstką krajobrazu. Kimś dużo mniej szczęśliwym, hodowanym na futro, na świąteczny stół.

Mogłam być kimś o wiele mniej osobnym. Kimś z ławicy, mrowiska, brzęczącego roju, szarpaną wiatrem cząstką krajobrazu. Kimś dużo mniej sz...

Każdy na swój sposób płaci za swoje tęsknoty. Miejsce, gdzie się osiedlasz, nie jest wystarczająco pojemne dla wszystkiego, co pragniesz przechować.

Każdy na swój sposób płaci za swoje tęsknoty. Miejsce, gdzie się osiedlasz, nie jest wystarczająco pojemne dla wszystkiego, co pragniesz prz...

Sprzeczność jest często najlepszą drogą do prawdy.

Sprzeczność jest często najlepszą drogą do prawdy.

im bardziej człowiek otwiera się na inne światy, tym mocniej docenia swój własny.

im bardziej człowiek otwiera się na inne światy, tym mocniej docenia swój własny.

Choćbyś nie potrafił swego życia uczynić, jakim byś chciał,/ przynajmniej tyle próbuj,/ ile możesz: nie pospolituj go/ zbyt częstym obcowaniem z ludźmi,/ wśród bieganiny, próżnego gadulstwa. // Nie pospolituj go, wlokąc je to tu, to tam/ i z powrotem, często, na spotkania / z nowymi znajomymi, na wystawne przyjęcia:/ pchając je w powszednią głupotę,/ tak że w końcu legnie na tobie jakby obcy ciężar.

Choćbyś nie potrafił swego życia uczynić, jakim byś chciał,/ przynajmniej tyle próbuj,/ ile możesz: nie pospolituj go/ zbyt częstym obcowani...

Ci, którzy już zaplanowali własną śmierć, mówili, że czują się spokojniejsi. Teraz naprawdę mogą cieszyć się życiem.

Ci, którzy już zaplanowali własną śmierć, mówili, że czują się spokojniejsi. Teraz naprawdę mogą cieszyć się życiem.

Wolność sprawia, że ludzie stają się bezmyślni, i to jest szczęście. Nie masz przeciwnika, któremu nieustannie musisz stawiać czoło.

Wolność sprawia, że ludzie stają się bezmyślni, i to jest szczęście. Nie masz przeciwnika, któremu nieustannie musisz stawiać czoło.

Wierzę w ruch. Wierzę w ten niefrasobliwy balon - w świat. Wierzę w północ i w południową godzinę. W co jeszcze? Czasami we wszystko. A czasami w nic. To się zmienia niczym migocące nad stawem światło. Wierzę w życie, które pewnego dnia wszyscy stracimy.

Wierzę w ruch. Wierzę w ten niefrasobliwy balon - w świat. Wierzę w północ i w południową godzinę. W co jeszcze? Czasami we wszystko. A czas...