Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Dolinę Issy" przeczytałam już jakiś czas temu. Strasznie się nad nią męczyłam. Poetyka - zgoda, ale warstwa fabularna - nędza. Główny bohater, pozostawiony przez rodziców u dziadków, powinien zagrać na najcieńszych strunach mojej duszy - dlaczego nie zagrał? Zdecydowanie dla koneserów i trzeba się nastawić na powolność i dużą koncentrację podczas czytania.

"Dolinę Issy" przeczytałam już jakiś czas temu. Strasznie się nad nią męczyłam. Poetyka - zgoda, ale warstwa fabularna - nędza. Główny bohater, pozostawiony przez rodziców u dziadków, powinien zagrać na najcieńszych strunach mojej duszy - dlaczego nie zagrał? Zdecydowanie dla koneserów i trzeba się nastawić na powolność i dużą koncentrację podczas czytania.

Czytając drugi wywiad myślałam, że jeśli tak dalej ma wyglądać ta książka to ja dziękuję: jeden wielki schemat. Na szczęście szybko okazało się, że tylko początki rozmów są podobne, bo schyłek lat 60-tych dla przepytywanych osób był podobny. Jako osoby uznane za "element niepożądany" zostały zmuszone ( jedne bardziej dobitnie, drugie mniej) do opuszczenia Polski. W wywiadach jednak nie to jest najistotniejsze, lecz sposób, jaki znaleźli na swoje życie, gdy stali się uchodźcami w Szwecji. Ciekawie opowiadają o swoich drogach do sukcesu i o tym na czym się znają. W rezultacie każdy wywiad staje się osobną, bardzo osobistą historią. Książka jest bardzo pozytywna i dobrze nastraja. Gorąco polecam!

Czytając drugi wywiad myślałam, że jeśli tak dalej ma wyglądać ta książka to ja dziękuję: jeden wielki schemat. Na szczęście szybko okazało się, że tylko początki rozmów są podobne, bo schyłek lat 60-tych dla przepytywanych osób był podobny. Jako osoby uznane za "element niepożądany" zostały zmuszone ( jedne bardziej dobitnie, drugie mniej) do opuszczenia Polski. W...